When we cease to worship God, we do not worship nothing. We worship anything. —G.K.Chesterton

Bevry deur genade (2)

In die vorige blog het ons wettisisme gedefinieer. Ons kyk nou na hoe ons wettisisme kan vernietig

Wettisisme vernietig

In Galasiërs 1 kry ons twee fundamentele waarhede wat wettisisme vernietig – die evangelie is gratis en die evangelie bevry.

• Die evangelie is gratis

Genade en vrede vir julle. Dit kry ons reeds in die derde vers van die brief. Hy eindig die brief met: Die genade van ons Here Jesus Christus sal by julle gees wees, broers! Amen. Die woord genade kry ons gereeld in hierdie brief. Van die begin van die brief leer ons dat God se guns verniet is. Sy verlossing is verniet. Sy liefde en genade en barmhartigheid is verniet. Dit is nie as gevolg van ons prestasies nie, maar op grond van wat Jesus Christus vir ons gedoen het.

God die Vader het ons verlossing geïnisieer. Genade en vrede vir julle van God ons Vader … Genade is van God; die evangelie is van God. Dit is God se wil dat sy mense sy genade moet ken. Paulus beskryf sy lewe voor sy bekering in Galasiërs 1:13 – 14. Dit gaan net oor ek en my. Maar dan verander hy: Maar God het my al voor my geboorte vir Hom afgesonder, en Hy het my in sy genade geroep. Toe Hy in sy goedheid besluit het om sy Seun aan my te openbaar sodat ek die evangelie van Hom onder die heidennasies sou verkondig, het ek nie dadelik daarna mense geraadpleeg nie (1:15). God het hom afgesonder; God het hom geroep; God het hom gered deur sy Seun aan hom te openbaar. Hoekom? Genade. God bewys genade aan ons.

Paulus het nie genade verdien nie – hy het nie eers daarvoor gevra nie. Genade kry ons. Dit hang nie van jou soeke na Hom af nie, maar sy soeke na jou. Hoe is dit moontlik? Hierdie evangelie is nie die werk van mense nie. Paulus het dit nie by ander mense geleer nie, maar direk van Christus. Die evangelie word deur God geopenbaar – niks mensgemaak daaraan nie.

God die Seun het ons verlossing bewerkstellig. Genade en vrede kom ook van die Here Jesus Christus. God en sy Seun word beide geïdentifiseer in die verlossingswerk. Die Seun is die Een wat Homself vir ons sondes gegee het om ons te verlos uit hierdie goddelose wêreld.

Hierdie is die kernwaarheid van die evangelie: verlossing gaan nie oor wat die mens kan doen nie, verlossing gaan oor wat Christus reeds gedoen het – Hy het alles wat nodig is reeds vir ons verlossing gedoen. Hy het ons sondeskuld volledig betaal. Die enigste manier waarop ons voor God aanvaarbaar kan wees, is deur Jesus Christus.

Die gemeentes in Galasië het nie die betekenis van Christus se dood raakgesien nie – hulle voeg ander vereistes by. Daarom sê Paulus dat hulle die evangelie verdraai en die mense verwar. Ons moet nie vergeet dat wat die Judaïseerders geleer het volgens die Bybel was nie. Hulle erken Jesus as die Messias – hulle erken selfs sy kruisdood. Hulle sê dat hulle alles wat ander Christene glo ook glo. Hulle sê nie dat hulle die evangelie ontken nie … hulle verbeter dit net. Hulle voeg vereistes en standaarde van die ou verbond by die nuwe verbond. Die werklikheid is dat as jy iets by genade byvoeg jy genade verloor. Daar is geen middeweg nie.

As ons peuter met die evangelie of iets byvoeg, verloor jy die hele evangelie. Die Bybel sê nie vir ons wat ons moet doen om God tevrede te stel nie; die Bybel sê vir ons dat God tevrede met ons is alleenlik oor wat Jesus Christus in sy dood en opstanding gedoen het en ons identifisering met Hom. Ons het Christus nodig. Punt.

Ons goeie werke is die gevolg van Christus se werk in jou – sy krag en sy teenwoordigheid in jou. Een van die besware wat ons dikwels hoor, is: Moet ons aanhou sonde doen sodat die genade kan toeneem (Romeine 6:1). Natuurlik sal daar mense wees wat genade misbruik, wat dink dat dit ‘n lisensie is om te leef net soos hulle wil. Dit is nie waar nie. Genade is nie goedkoop nie – die koste van genade is die kruis waar Jesus sy lewe vir ons sondes gegee het. Maar genade verander ook ons lewens.

Maar genade maak ook vry – daarna kyk ons volgende keer.

Next to praying there is nothing so important in practical religion as Bible reading. By reading that book we may learn what to believe, what to be, and what to do; how to live with comfort, and how to die in peace. Happy is that man who possesses a Bible! Happier still is he who reads it! Happiest of all is he who not only reads it, but obeys it, and makes it the rule of his faith and practice! – J.C. Ryle

EK IS, het my gestuur (2)

Eksodus 3 en 4

[Ek gaan ‘n hele aantal blogs aan Eksodus spandeer. Ek maak onder andere van “Exalting Jesus in Exodus” (2014) vanTony Merida gebruik.]

Moses maak nie minder as vyf verskonings nie. God reageer op elk van Moses se verskonings en vrae met stellings van sy eie soewereiniteit en mag. As jy voel dat God jou stuur om iets te doen wat bo jou vermoë is, is dit ‘n  teken om weg te kyk van jou mislukkings en swakhede. Kyk na God.

• Niemand glo my nie (4:1 – 9)

Selfs nadat God vir Moses gesê het dat die leiers na hom sou luister, twyfel Moses nog steeds. Sê nou die Israeliete glo my nie en hulle luister nie na my nie en hulle sê die Here het nie aan my verskyn nie? Sy verantwoordelikheid was om die boodskap af te lewer en op God te vertrou. In vers 2 – 9 gee God aan Moses drie tekens van sy mag: oor die skepping, oor mense en oor die natuurelemente. Moses moes sy kierie op die grond gooi en dit sou in ‘n slang verander. As hy dit optel sou dit weer in ‘n kierie verander. Hoekom doen God dit vir Moses? Op grond hiervan sal hulle glo dat die Here die God van hulle voorvaders … aan jou verskyn het. Hier sien ons God se gesag. Hy het, mag oor die bose – inderdaad oor die Bose – die duiwel. Die simbool op die farao se kop was ‘n slang. Dwarsdeur Egipte was daar beelde van slange. Maar ons leer ook hier ‘n les van nederigheid. Moses het nie ‘n septer nie, maar net ’n kierie. Hierdie kierie dien as teken van God se teenwoordigheid.

Die tweede teken was dat Moses sy hand in die vou van sy klere moes insteek. Toe hy dit uittrek was dit melaats. Die Here beveel hom om weer sy hand in die vou van sy klere te steek en sy hand was gesond. Hierdie is ‘n teken van God se mag oor siekte en die dood van mense.

Die derde teken was dat Moses water uit die Nyl moet vat en dit op die grond moes uitgooi. Dit sou verander in bloed. Dit is ’n verwysing na die plae wat Egipte sou tref.

Watter teken het ons? Die leë graf. Dit is ‘n teken dat die Christelike geloof waar is. Ons God is nie dood nie – Hy leef.

• Gebrek aan kommunikasie vaardighede (4:10 – 12)

Ag, Here, ek kan nie goed praat nie. Ons weet nie wat Moses se spraakgebrek was nie. Was dit dalk sielkundig? Ons vrees moet ons nie verlam nie, maar moet ons laat besef dat ons God se hulp nodig het. Ons vertroue moet nie in onsself wees nie. Uit onsself is ons nie in staat om iets te bedink asof dit uit onsself kom nie. Ons bekwaamheid kom van God (2 Korintiërs 3:5).

Wat duidelik is, is dat Moses nie gedink het dat hy ’n groot spreker was nie. Hy voel dat hy nie bekwaam was om hierdie taak te verrig nie. Die Korintiërs het ook nie gedink dat Paulus ‘n watwonderse spreker was nie. Tog was hy die doeltreffendste prediker-sendeling van alle tye. Paulus sê vir die Korintiërs dat hy in swakheid na hulle gekom het, maar dat hy op God se krag staatgemaak het (1 Korintiërs 2:1 – 5). Moses moes ook hierdie les leer.

In reaksie sê God vir Moses twee dinge:

• Dit is oneerbiedig. Wie het aan die mens ‘n mond gegee? God sê vir Moses dat Hy hom vir ‘n doel gemaak het. Hy weet van ons swakhede. Dit is juis as gevolg van ons swakhede wat Hy ons wil gebruik.
• Dit is ontoepaslik. Ek sal jou help met die praat en jou leer wat jy moet sê. God soek verslaggewers nie redenaars nie. Ons hoef nie wonderlike toesprake te maak nie – ons moet net die goeie nuus oordra. Moses dink te veel aan homself; God sê vir hom dat dit nie oor hom gaan nie maar ook God. Ons moet God se woord bekend maak. Ons doel is om God te verheerlik met ons sterkpunte en swakhede. Moses moes sy stem gebruik en God se woord soos ‘n getroue profeet verkondig.

• Gebrek aan toewyding (3:13 – 17)

Moses pleit nou by God: Here, stuur liewer iemand anders. Hy het nou nie meer verskonings nie. God het elkeen van sy verskonings geantwoord. Hoe reageer God hierop? Hy word kwaad. Hy is egter ook genadig, want Hy stuur vir Moses hulp: Aäron. Uiteindelik doen Moses tog die meeste van die praatwerk. Dan herinner God vir Moses van die tekens wat Hy sou doen om Moses se boodskap te bevestig.

The existence of hypocrites does not prove the non-existence of true believers. —C.H. Spurgeon

Bevry deur genade (1)

Die idee van God se onverdiende guns is uniek, rewolusionêr en lewensveranderend. Mense sukkel om die begrip van God se genade te verstaan. Ons glo ons kan ons eie pad na God oopbreek. As iemand aan julle ‘n evangelie verkondig wat in stryd is met die evangelie wat julle ontvang het – die vloek van God sal hom tref ( Galasiërs 1:9). Galasiërs is natuurlik dié brief wat oor genade skryf.

Tog is daar mense wat die evangelie van Christus probeer verdraai, en dit is hulle wat vir julle in verwarring bring (1:7). Maar wat het dit nou met ons te doen? Daar is tog nie meer Judaïseerders onder ons nie. Daar is altyd bedreigings vir die suiwerheid van die evangelie waarteen ons moet waak. Wettisisme, in een of ander vorm, kom gereeld in die kerk na vore. Ons gaan na twee aspekte van wettisisme kyk: wettisisme gedefinieer en wettisisme vernietig.

1. Wettisisme gedefinieer

Om wettisisme raak te sien en korrek te diagnoseer is belangrik. Ons kan hier drie verskillende aspekte van hierdie begrip oorweeg.

• Werk in jou eie krag

In die Judaïseerders se prediking was Jesus Christus belangrik, maar dit was Jesus plus nog iets. Jy moet in Christus plus jou vermoë om die wette en rituele van die Ou Testament na te kom, glo. Ons glo dat ons deur genade verlos is, maar dan leef ons die Christelike lewe in ons eie krag.

• Werk volgens ons eie reëls

Ons voeg reëls by bo en behalwe wat God op grond van sy verhouding met ons neergelê het Dit is onnodig om nog reëls by dié wat God aan ons gegee het, by te voeg.

• Werk om God se guns te verdien

Ons glo dat deur sekere dinge te doen ons God se guns kan verdien. Die Judaïseerders het geglo dat deur God se wette te gehoorsaam hulle God se guns kan wen – jy verbeter jou posisie voor God deur wat jy doen. Doen ons dit nie nog steeds nie? Ons glo dat as ons die Bybel lees, bid, die eredienste bywoon en ‘n paar goeie goed doen, sal ons God se guns verdien. As ons dit nie doen nie, moet ons besef dat God ontevrede met ons is.

Die waarheid van ons geloof is dat God se guns nie deur ons prestasies bepaal word nie. Maar ons as mense kan nie aanvaar dat ons niks hoef te doen nie. Dit maak die godsdiens van die Judaïseerders so aanloklik. Maar Paulus sê dat hulle ‘n ander evangelie verkondig (Galasiërs 1:6). Hulle verdraai die evangelie en verwar die mense. Maar al sal een van ons of selfs ‘n engel uit die hemel aan julle ‘n evangelie verkondig wat in stryd is met die evangelie wat ons aan julle verkondig het – die vloek van God sal hom tref (1:8).

Die evangelie moet met ywer verdedig word – wettisisme moet aangeval en vernietig word. Hoe moet ons dit doen? Hoe oorwin ons die denke wat so diep ingewortel is? Ons kry die antwoord in Galasiërs 1. Daarna kyk ons volgende keer.

The primary purpose of reading the Bible is not to know the Bible but to know God –James Merritt

EK IS, het my gestuur (1)

Eksodus 3 en 4

[Ek gaan ‘n hele aantal blogs aan Eksodus spandeer. Ek maak onder andere van “Exalting Jesus in Exodus” (2014) vanTony Merida gebruik.]

Hierdie gedeelte wys vir ons dat God swak, onvolmaakte mense vir sy heerlikheid en vir die beswil van ander mense kan gebruik. Aan Hom wat deur sy krag in ons werk, magtig is om oneindig meer te doen as wat ons bid of dink (Efesiërs 3:20). Ek gaan veral aandag aan Moses se verskonings en God se reaksie daarop gee.

Moses maak nie minder as vyf verskonings nie. God reageer op elk van Moses se verskonings en vrae met stellings van sy eie soewereiniteit en mag. As jy voel dat God jou stuur om iets te doen wat bo jou vermoë is, is dit ‘n  teken om weg te kyk van jou mislukkings en swakhede. Kyk na God.

• Gebrek aan “getuigskrifte” (3:11 – 12)

Wie is ek dat ek dit by die farao sou waag en dat ek die Israeliete uit Egipte sou bevry?  Hy voel dat hy nie opgewasse vir so ‘n taak is nie. Vir die laaste 40 jaar het hy in die woestyn rondgeswerf. Hy was ‘n prins, maar nou is hy ‘n eenvoudige skaapwagter. God vra hom om na die magtigste man in die wêreld te gaan. Moses het nie die vermoë of die reputasie nie. Hy was nie eers seker of sy eie mense na hom sou luister nie. God reageer: Ek sal by jou wees. Dit is al wat God se leiers nodig het – nie-onderhandelbaar as ons God wil dien nie. God belowe dan ’n teken: hulle sal God by daardie berg – Horeb – aanbid. God gaan sy mense na die berg terugbring waar hulle Hom kan loof.

• Gebrek aan inhoud (3:12 – 22)

Wat sal Moses sê as hy by die Israeliete kom? As hy sê dat die God van hulle voorvaders vir Hom gestuur het, sal hulle onmiddellik vra: Wat is sy Naam? Wat moet ek dan vir hulle sê? Om te sê dat hy ’n stem in ’n doringbos gehoor het, sou hulle nie oortuig nie. Hy wil immers met God se gesag gaan. Hoe reageer God?

• Sê vir hulle wat my Naam is

Ek is wat Ek is. Jy moet vir die Israeliete sê: ‘Ek is’ het my na julle toe gestuur. God staan sentraal; Hy het geen begin nie; Hy laat alles gebeur; Hy is God. Uit Hom en deur Hom en tot Hom is alle dinge (Romeine 11:36). Staan God sentraal in jou lewe/huwelik/bediening? God het niemand nodig nie, maar as geloof teenwoordig is, werk Hy deur enigeen. God het nie vir ons nodig nie, maar ons het vir Hom nodig. Ons sal God nooit volledig verstaan nie. Hy is ewig en onveranderlik. Hy is God.

• God beveel Moses om sy woord aan hulle te vertel (3:16 – 22)

God sê dat Moses die leiers van Israel bymekaar moet roep en vir hulle sê wat God vir Hom gesê het. Moses leer wat dit is om ‘n profeet te wees: om te verklaar wat God gesê het. Die leiers van Israel sal na jou luister. God sê ook vir Moses wat hy vir die farao moet sê: Laat ons asseblief drie dagreise vêr die woestyn intrek om vir ons God, die Here, ’n offer te bring. God se volk was geestelik verslaaf en wil bevry word om Hom te aanbid. God sê ook vir Moses dat die farao hulle nie sal laat gaan nie. Daarom sal God sy hand moet uitsteek en Egipte teister. Na God hierdie wonderdade gedoen het, sal die Egiptenare goeddoen aan die volk van God. God wil nie hê dat sy volk met leë hande moet trek nie. Elke vrou moet van haar buurvrou of in die huis waar sy werk, silwer- en goue goed sowel as klere eis. Verbasend. Die Israeliete moet eenvoudig daarvoor vra. God stry die stryd vir hulle.

Wat moet ons as God se sendelinge vir die mense vertel? Ons sê vir hulle wie God is en sê vir hulle wat God gesê het. Dit sluit in wat Hy in die verlede gedoen het, wat Hy besig is om tans te doen en wat Hy nog in die toekoms gaan doen.

In die volgende blog gaan ons na nog twee van Moses se verskonings kyk.