“Any man or woman on this earth who is bored … by worship is not ready for heaven.” – A.W. Tozer

Ware gemeenskap (2)

Gordon MacDonald het ‘n aantal artikels oor gemeenskap geskryf. Ons gaan ‘n paar blogs daaraan spandeer.

Almal van ons gebruik die woorde persoonlike verhouding as ons praat van ons geloof in Jesus Christus. Dit is natuurlik reg, maar onvoldoende. Net so belangrik is my persoonlike verhouding met Christus se mense. Die geloofsgemeenskap  beskryf dan Jesus se volgelinge wat bymekaar kom om hierdie liefde te bewys. Die geloofsgemeenskap is ‘n plooibare woord en pas baie soorte van bymekaarkom – van ‘n klooster waar mense volgens gedefinieerde beginsels leef tot ‘n sitkamer waar ‘n groepie mense bymekaarkom en belowe  om te bid en Bybel op ‘n gereelde grondslag te lees.

John Wesley, die vader van die Metodiste beweging, het daarop aangedring dat alle nuwe bekeerlinge van sy rondreisende prediking by groepe wat weekliks vergader ingesluit moet word. Sy siening was dat mense wat nie by hierdie groepe ingeskakel het nie, nie werklik bekeer was nie. By hom was dit ‘n teologiese oortuiging dat daar nie so iets soos ‘n alleenloper geloof was nie.

Aartsbiskop Desmond Tutu verwys na die begrip gemeenskap vanuit ‘n Afrika-perspektief: “We say in our African idiom, ‘A person is a person through other persons.’ The solitary human being is a contradiction in terms. I need you in order to be me as you need me in order to be you. We are caught up in a delicate network of inter-connectedness. I have gifts that you don’t, and you have gifts that I don’t—voila! We are made different so that we may know our need of one another. The completely self-sufficient human being is subhuman.”  Hier is iets wat ons moet leer: gemeenskap is noodsaaklik as ek myself wil ken … en vir jou.

Ons moet mekaar liefhê … Hieraan weet ons wat liefde is: Jesus het sy lewe vir ons afgelê. Ons behoort ook ons lewens vir ons broers af te lê (1 Johannes 3:11, 16). Hierdie is beslis nie ‘n beskrywing van romantiese liefde nie. Hierdie is ‘n doelbewuste, potensieel lewe-gewende verhouding. Ons verbind met mekaar, omdat Jesus met sy volgelinge verbind het. Dit is juis hierdie liefde vir mekaar wat die geloofsgemeenskap onderskei het van die res van die samelewing. Hierdie konsep word goed uitgedruk in die woorde van Psalm 133:1: Hoe goed, hoe mooi is dit as broers eensgesind saam woon!

Volgende keer gaan ons na ‘n aantal idees wat die Christelike gemeenskap onderskei, kyk.

God is well pleased when all our actions proceed from love, love to Himself, and love to immortal souls. – George Whitefield

Gebed: Ontmoet God deur sy woord

So sal die woord wat uit my mond mond kom, ook wees: dit sal nie onverrigter sake tot my terugkeer nie, maar dit sal doen wat Ek gedoen wil hê en tot stand bring, waarvoor Ek dit gestuur het (Jesaja 55:11)

God se praat en doen, is dieselfde. Die hele Psalm 29 is ‘n lied oor die stem van die Here wat magtig is. God tree op deur te praat. God se woord is God se aktiewe teenwoordigheid in die wêreld.

Kommunikasie van God is daarom kommunikasie met God. … as ons in vertroue op sy woord reageer. God het Jeremia se mond aangeraak en gesê: Ek het nou my woorde in jou mond gelê (Jeremia 1:9). God se woord kom na ons in die Skrif. Dit bly God se woord ook as ons dit vandag lees.

God tree op deur sy woorde. Om God dinamies aktief in ons lewens te hê, is deur die Bybel. Die Skrif gee nie net vir ons inligting oor God nie – dit is die weg om Hom te hoor praat en Hom te ontmoet.

Gebed beteken dat ons ons in God se woord verdiep – onderdompel. Ons weet aan wie ons bid – ons leer dit in die Bybel. Ons weet hoe om te bid – ons kry die woordeskat in die Bybel. Ons gebede moet voortspuit uit ons verdieping in die Bybel. Ons moet luister, bestudeer, dink, nadink en dan moet ons in ons harte en denke antwoord.

Die reaksie op God se woord is gebed. God, en nie ons gevoelens nie, staan sentraal. In die Bybel ontmoet ons die ware God. Hy is ingewikkeld en daarom sal ons gereeld deur Hom verwar word, maar ook vertroos word.

Iemand het by geleentheid vir Sir James Simpson, die ontdekker van chloroform gevra wat sy grootste ontdekking was: “My greatest discovery was that Jesus Christ is my Saviour.”

Ware gemeenskap (1)

Gordon MacDonald het ‘n aantal artikels oor gemeenskap geskryf. Ons gaan ‘n paar blogs daaraan spandeer.

Wat beteken dit om ‘n volgeling van Jesus Christus te wees? Dit gaan oor Hom en my. Dit is ‘n goeie begin, maar hierdie solo-geloof is nie voldoende nie. Wat van die belangrike verhouding van Jesus en ons? Dit is die Bybelse konsep van gemeenskap: ‘n plek waar groepe saam bymekaar kom en groei in goddelike karakter en vrygewigheid. Elton Trueblood het gepraat van “consciously inadequate persons who gather because they are weak, and scatter to serve because their unity with one another and with Christ has made them bold.” Ons kan nie vir God ontmoet en liefhê sonder om terselfdertyd mekaar te ontmoet en lief te hê nie. Dit is iets heilig as mense bymekaar kom en God as dié Gas erken.

Gemeenskap gaan oor twee of meer mense wat doelbewus kies, nie net om Christus te aanvaar nie, maar ook mekaar te aanvaar. Dit vereis dissipline, nederigheid, liefde, genade en die hart van ‘n dienaar. Dit  vereis volharding en lojaliteit. Geen wonder die Bybel spreek hom sterk uit teen skinder, intimidasie, kwaadword en oneerlikheid nie. Jesus verwag iets spesiaal van mense wat Hom Here noem. Gemeenskap, waarvan Jesus die model is,  is veronderstel om die teken van die Christendom te wees.

Dink daaraan: nie prediking, nie gemeentegroei nie, maar gemeenskap soos deur Christus gedefinieer was die kenteken van die vroeë Christelike kerk. Ons is deel van baie kerkgroepe, maar is dit werklik ‘n gemeenskap? Nooi iemand ons ooit in sy hart in – sy drome, vrese, twyfel, geheime en onsekerhede. Nee, ons kry dit baie selde, want ons is bang ons word geoordeel of blootgestel. Ons ontwikkel die vermoë om mense op ‘n gerieflike afstand te hou. Dit is nie ware gemeenskap nie.

Die lewe van die kerk vir meeste van ons word gebou op inligting – ons is vriende as ons oor leer saamstem. Daar is maar min verdraagsaamheid met diversiteit. Daarom is die bou van ‘n gemeenskap nie iets wat oornag gebeur nie. Tyd is nodig voordat ek my innerlike hart vir diegene wat ek liefhet, sal oopmaak.

Wat is gemeenskap? Dit is wanneer twee of meer mense hulle om die weë van Jesus Christus en sy opdrag om mekaar lief te hê, organiseer – omgee, groei en diens. Elkeen in so ‘n gemeenskap is ‘n gelyke deelnemer; elkeen wil graag groei; elkeen bou in die lewe van ander in; elkeen verstaan dat die einddoel van die gemeenskap is om die invloed van die evangelie in die wêreld daarbuite te projekteer. Weereens Elton Trueblood: “Simple people can be amazingly powerful when they are members one of another. As everyone knows, it is almost impossible to create a fire with one log, even if it is a sound one, while several poor logs may make an excellent fire if they stay together as they burn.”

Daar is verskillende soorte gemeenskap in mense se lewens:

1. Die huwelik is ‘n goeie voorbeeld
2. Jou kleingroep wat gereeld bymekaar kom.
3. Die gemeente. Daar is nie baie deursigtigheid in so ‘n groot vergadering nie, maar voor en na eredienste weet ons hulle is daar vir ons.

Daar is sekerlik nog baie ander voorbeelde

Gemeenskap is die kern van ‘n ware Christelike lewe. Dit is nie opsioneel nie, maar noodsaaklik vir ‘n gesonde Christelike lewe. God het baie dinge wat Hy vir ons wil leer wat nie sal gebeur as ons vashou aan ‘n solo ondervinding van ons geloof nie.

Daar is ‘n ou spreekwoord uit Afrika: “Alone, I have seen many marvelous things, none of which are true.” Die idee hiervan is: Die waarheid – God se stem –  word ten beste in ‘n gemeenskap gehoor en bevestig.

“If I find in myself desires which nothing in the world can satisfy, the only logical explanation is that I was made for another world.” C. S. Lewis

Gebed: ‘n Gesprek, ‘n ontmoeting

God is die inisieerder van alle gebed – ons hoor voor ons vra. God kom altyd eerste na ons. Hoe duideliker ons verstaan wie God is, hoe beter is ons gebede. Gebed as ‘n geestelike gawe is ‘n opregte perssonlike gesprek en antwoord op God se spesifieke openbaring

Maar gebed is meer as dit. Baie van ons gesprekke is oppervlakkig – ons ruil inligting met mekaar uit sonder veel selfopenbaring. Sommige gesprekke is dieper – ons ruil inligting uit en openbaar onsself. Die gesprek word nou ‘n persoonlike ontmoeting. Paulus stel dit so: Maar noudat julle Hom leer ken het, of liewer, nodat Hy julle ken (Galasiërs 4:9).

Die doel van gebed is nie die uitruil van idees nie. Dit is ‘n dinamiese ondervinding. Dit is die voortsetting van ‘n gesprek wat God deur sy woord en genade begin het. Hierdie gesprek word uiteindelik ‘n ontmoeting.

Kom ons kyk na Job as illustrasie. Die basiese vraag in hierdie boek is: Kan ek God liefhê en tevrede wees, maak nie saak wat die omstandighede is nie? Ja, maar net deur gebed. Hoe duideliker Job gesien het wie God is, hoe voller word sy gebede. Sy gebede beweeg van klagte na belydenis na lofprysing. Aan die einde van die boek sien Job kans vir enigiets. Hoe het dit gebeur? Deur na God se woord te luister en in gebed te antwoord. Hoe meer sy kennis van God, hoe vrugbaarder word Job se gebede. Daar volg nou ‘n omvattende verandering in sy lewe.

Dit is duidelik dat die krag van ons gebede nie van ons pogings of een of ander tegniek afhang nie, maar van ons kennis van God. Ons is beter af as Job: Maar nou, in hierdie laaste dae, het Hy met ons gepraat deur die Seun (Hebreërs 1:2). In Johannes 1:1 – 14 lees ons ook dat Jesus Christus die Woord van God is. Daar is geen persoonlike kommunikasie met God moontlik behalwe deur Jesus Christus nie.

Ons het nou gesien dat gebed ‘n voortsetting van ‘n gesprek wat deur God begin is, is. Mettertyd word hierdie gesprek ‘n ontmoeting met God. Maar hoe praat God met ons?

In Johannes 17 praat Jesus met sy Vader in gebed. In Matteus 24:35 sê Jesus: Die hemel en die aarde sal vergaan, maar my woorde nooit. Taal is intrinsiek tot ‘n persoonlike verhouding. Daarom kan ons verwag dat God in woorde met ons kommunikeer. Die Bybelse patroon behels nadenke oor God se woord totdat ons met ons hele wese op God reageer en sê: Met my hele hart sal ek U prys, Here my God, u Naam altyd eer, want u liefde vir my was groot: uit die dieptes van die dood het U my gered (Psalm 86:12 – 13).