Faith is the highest passion in a human being. Many in every generation may not come that far, but none comes further – Soren Kierkegaard
Die Christen se reaksie op natuurrampe

Ons was geskok deur die vernietiging van die tsoenami van 26 Desember 2004. Die dodetal was amper 250 000. Was dit ‘n optrede van God? Baie mense glo dit was God se optrede; ander sê soos Abraham: U sal tog nie so iets doen en die regverdiges saam met die goddeloses om die lewe bring nie! U sal tog nie die regverdiges soos die goddeloses behandel nie! Sal die regter van die hele aarde dan nie reg laat geskied nie? (Genesis 18:25).

Dit mag wees dat God die ramp veroorsaak het om sy reg uit te oefen, maar ons kan nie langs Hom op die regterstoel sit en ons afkeuring uitspreek oor wat ons dink God se straf is nie. God se oordeel is dikwels verseël vir ons – ons weet nie wat die inhoud is nie. Ons taak is nie om te veroordeel nie, maar om in genade en barmhartigheid te reageer. Ons moet vergewe. Dit is die model wat Jesus vir ons gegee het. Ons sien dit duidelik in sy bergrede en sy optrede teenoor sy vyande.

‘n Merkwaardige illustrasie van hierdie balans tussen reg en barmhartigheid kry ons in die verhaal van die vrou wat op owerspel betrap is (Johannes 8:1 – 11). Ons het nie die vermoë om te besluit watter is optredes van God en watter nie. Dit is nie ons taak om onheil te verkondig nie. Dit is ons taak om langs mense wat seer het – al is hulle ons vyande – te kom en bystand aan te bied.

Integrity deserves no praise if no one has either the power or the will to corrupt it – Cicero

Die Siel

John Ortberg het ‘n belangrike artikel oor die siel geskryf. Hy sê dat almal van ons ‘n uiterlike en innerlike lewe het. Die uiterlike lewe is die openbare, sigbare lewe. Dit wat ek bereik het, my werk en my reputasie lê daar. Soms verander ons uiterlike lewe – ons word bevorder, mense vra ons mening, ens. Ons uiterlike lewe word groter, besiger en meer ingewikkeld as vantevore.

Dikwels gaan dit gepaard sonder enige groei in ons innerlike lewe – daar waar my geheime gedagtes en hoop en wense lê. Omdat dit onsigbaar is, is dit baie maklik om te verwaarloos. Abraham Lincoln was ‘n briljante regsgeleerde, maar was maar ongeorganisserd. Hy het ‘n dik lêer gehad waarop geskryf was: “As jy dit nêrens anders kan vind nie, soek hier.” My innerlike lewe kan soms net so chaoties soos Lincoln se lêer lyk.

Ortberg sê dat hy geglo het dat ‘n verandering in sy uiterlike lewe onmiddellik ook meer vervulling sou bring. Dit gebeur nie – inteendeel, dit word meer chaoties. Hy besluit om Dallas Willard te besoek, want hy het hom beskou as iemand wat sy innerlike lewe bemeester het. Hy vra vir Dallas Willard: “Hoekom is ek nie gelukkiger nie, want ek het ‘n droom werk? Ek werk in ‘n kerk waar my taak onder andere die verlossing van siele behels.” Maar wat is ‘n siel. Min mense kan sê presies wat dit is – of is dit maar net ‘n woord wat Christene rondgooi.

Willard antwoord: “Hoekom is daar soveel waarde en misterie in jou bestaan? Die werklike rede is as gevolg van hierdie klein, breekbare, kwesbare ding wat ons siel noem. God het die mens uit stof gemaak en sy lewensasem in die mens geblaas. So word die mens ‘n lewende siel. Jy is ‘n siel gemaak deur God, gemaak vir God en gemaak om God nodig te hê. Jy is nie gemaak om selfonderhoudend te wees nie.”

In een van sy boeke sê Willard dat op enige gegewe oomblik jou lewe deur jou siel beheer word. Nie eksterne omstandighede nie; nie jou gedagtes nie; nie jou gevoelens nie, maar jou siel. Jou siel is daardie aspek van jou wese wat die verskillende dimensies van jouself korreleer, integreer en lewend maak. Dit is die sentrum van die lewe van alle mense.

Almal het twee lewens – ‘n uiterlike lewe wat sigbaar is en ‘n innerlike lewe wat chaoties en donker of pragtig skoon kan wees. Uiteindelik vervaag die uiterlike lewe en ons word met die innerlike lewe gelaat. Dit is wat ons saam met ons sal neem.

Do not attempt theology at home! Faithful Christian theology is a group activity. Our God is so wonderfully complex, dynamic, mysterious, and counter to who we expect God to be that you need help from your friends– saints, past and present– to think about the Trinity. As [John] Wesley said, Christianity is a “social religion”– you can’t do it alone – William Willmon

Die pad na wysheid

Net God weet hoe die pad daarheen loop, net Hy ken die woonplek van die wysheid (Job 28:23).

Die uiteindelike waarheid is nie vir die mens toeganklik nie – selfs nie in die Bybel nie. Maar as ons Hom dien en ons aan sy wysheid onderwerp en ons rug op goddeloosheid draai, het Hy ‘n optrede vir ons beskikbaar gestel.

Hoe lyk hierdie pad as die lewe vir ons skeefloop?

1. Vertrou eerder vir God as om Hom te blameer of om aan te dring op antwoorde.
2. Vertrou dat God aan jou die nodige krag sal gee om alles te verduur.
3. Moenie verwag dat alles sin sal maak nie – bid vir ‘n hemelse perspektief.
4. Kanaliseer jou verwyte na die gevallendheid van die wêreld en nie na God nie.
5. Moenie toegee aan die versoeking om te glo dat jy die wêreld beter as God kan bestuur nie.
6. Vertrou dat God wys is.
7. Bly verbind aan en spandeer tyd met ander kinders van God

Eenvoudige waarhede

A right knowledge of sin lies at the root of all saving Christianity. —J.C. Ryle

Ons moet uitreik

Ek staan onder ‘n verpligting teenoor Grieke en nie-Grieke, teenoor ontwikkeldes en ongeleerdes, en daarom ook my begeerte om ook aan julle in Rome die evangelie te verkondig (Romeine 1:14 – 15)

David Platt sê dat dit nie genoeg is om net te gee nie – ons moet gaan – wanneer en hoe en waarheen God ons lei. Paulus sê dat hy onder ‘n verpligting is om die evangelie aan alle mense te verkondig. Omdat hy die goeie nuus van dit wat God in Jesus Christus gedoen het, ken, moet hy hierdie nuus versprei.

Is dit – dat ons alles in ons vermoë moet doen om die evangelie te versprei – ‘n werklikheid in ons harte? Hoekom sê Paulus vir ons in die boek Romeine dat ons moet uitgaan en diegene wat nog nie die evangelie ontvang het nie, bereik?

1. Hulle kennis van God is onvoldoende

Omdat, al weet hulle van God, hulle Hom nie as God eer en dank nie. Met hulle redenasies bereik hulle niks nie, en deur hulle gebrek aan insig, bly hulle in die duister (Romeine 1:21).

2. Die evangelie is kragtig genoeg om hulle te red

Ek skaam my nie oor die evangelie nie, want dit is ‘n krag van God tot redding van elkeen wat glo, in die eerste plek die Jood, maar ook die nie-Jood (Romeine 1:16).

3. God se plan regverdig die opofferings van sy mense

Want elkeen wat die Naam van die Here aanroep, sal gered word. Maar hoe kan ‘n mens Hom aanroep as jy nie in Hom glo nie?  En hoe kan jy in Hom glo as jy nie van Hom gehoor het nie? En hoe kan jy van Hom hoor sonder iemand wat preek (Romeine 10:13 – 14).

4. Die Seun van God verdien die lof van alle mense

… om tot eer van sy Naam mense tot geloof en so tot gehoorsaamheid te bring (Romeine 1:5).

Ons kan nie die evangelie vir onsself hou nie. Dit is dié grootste nuus in die wêreld: mense kan met God deur geloof in Jesus Christus versoen word. Almal moet dit hoor. Ek het my eer daarin gestel om die evangelie te verkondig waar die mense nog nie van Christus gehoor het nie (Romeine 15:20). Paulus sê in werklikheid: Ek is dit verskuldig om Christus aan die nasies te verkondig. Hierdie is nie ‘n opsie nie – dit is ‘n verpligting.