Is lag in die Heilige Gees Bybels? – Kobus Kok

Frans vra:

Tydens aanddiens het die prediker gesê die Gees sal julle monde vul met gelag en toe begin baie mense hardop lag. Kry ons so iets in die Bybel en is dit die werking van die Heilige Gees

Antwoord

Dr. Kobus Kok antwoord:

Is lag in die Heilige Gees Bybels?

Die antwoord is baie eenvoudig. Ja en nee! Die Heilige Gees kan jou laat lag, indien ons lag verstaan as die uitvloeisel van vreugde en blydskap. Maar, mens moet baie versigtig wees om dit nie te verwar met die histeriese lag-episodes waarvan ons soms hoor nie. Ek het sulke eredienste ook al beleef en is werklik oortuig daarvan dat dit nie heeltemal is wat die Bybel daarmee bedoel het nie, veral nadat ek eendag gehoor het dat die pastor tekste aanhaal wat eintlik in die Grieks heeltemal ‘n ander betekenis het as wat hy dit in die erediens gebruik het. Ek sê dit egter versigtig omdat ek ook glo dat God se Gees kan doen wat hy wil en wanneer hy wil (vgl. 1 Kor 12). Ek kan in hierdie artikel egter net wys op die Bybelse teks en die betekenis van oorspronklike woorde in die antieke konteks. Paulus stel dit duidelik in Galasiërs 5:22 dat die vrug van die Gees juis blydskap is. Daar moet egter daarop gelet word dat blydskap hier nie verwar moet word deur histeriese lag episodes nie. Blydskap verwys hier eerder na ‘n leefwyse waarin mens jou geluk in die Here vind. Die Griekse word “gara” word in hierdie kontekste gebruik en dui op ‘n lewenswyse wat deur blydskap en dankbaarheid in die Here gekenmerk word en verwys glad nie na tydelike lag-simptome nie. Die word “lag” kom net ‘n handjievol kere in die Bybel voor en word nie in die kontekste gebruik waar mense in die Heilige Gees aan die lag gaan nie. In die Grieks word die woordjie (egelasen) gebruik vir lag en dit kom byvoorbeeld voor in Gen 17:17 waar Abraham so lekker lag. Hier is al die tekste waarin die word blydskap (gara) voorkom in Paulus se literatuur en u kan dit gerus op u eie tyd bestudeer (AOV staan vir Afrikaanse Ou Vertaling):

(Rom 14:17 AOV) Want die koninkryk van God is nie spys en drank nie, maar geregtigheid en vrede en blydskap in die Heilige Gees.

(Rom 15:13 AOV) En mag die God van die hoop julle vervul met alle blydskap en vrede deur die geloof, dat julle oorvloedig kan wees in die hoop deur die krag van die Heilige Gees!

(Rom 15:32 AOV) sodat ek met blydskap deur die wil van God by julle kan kom en my saam met julle kan verkwik.

(2Kor 1:24 AOV) nie dat ons heers oor julle geloof nie, maar ons is medewerkers aan julle blydskap; want in die geloof staan julle vas.

(2Kor 2:3 AOV) En ek het juis dit aan julle geskrywe, dat ek nie by my koms droefheid mag hê deur hulle oor wie ek my moes verbly nie, omdat ek die vertroue in julle almal het dat my blydskap dié van julle almal is.

(2Kor 7:4 AOV) Ek het groot vrymoedigheid teenoor julle; my roem oor julle is groot; ek is vervul met troos; ek loop oor van blydskap in al ons verdrukking.

(2Kor 7:13 AOV) Daarom is ons getroos oor julle vertroosting en het veral bly geword oor die blydskap van Titus, omdat sy gees deur julle almal verkwik is.

(2Kor 8:2 AOV) dat onder baie beproewing deur verdrukking hulle oorvloedige blydskap by hulle diepe armoede oorvloedig was in hulle ryke milddadigheid.

(Gal 5:22 AOV) Maar die vrug van die Gees is liefde, blydskap, vrede, lankmoedigheid, vriendelikheid, goedheid, getrouheid, sagmoedigheid, selfbeheersing.

(Filippense 1:4 AOV) en ek bid altyd in al my gebede vir julle almal met blydskap—

(Filippense 1:25 AOV) En dit vertrou en weet ek dat ek sal bly, ja, saam met julle almal sal bly tot julle bevordering en blydskap in die geloof,

(Php 2:2 AOV) maak dan my blydskap volkome deur eensgesind te wees en dieselfde liefde te hê, een van siel, een van sin.

(Filippense 2:29 AOV) Ontvang hom dan in die Here met alle blydskap en hou sulke manne in eer.

(Filippense 4:1 AOV) Daarom, my geliefde broeders, na wie ek ook verlang, my blydskap en kroon, staan so vas in die Here, geliefdes.

(Kol 1:11 AOV) en met alle krag bekragtig word volgens die mag van sy heerlikheid tot alle lydsaamheid en lankmoedigheid met blydskap,

(1Tess 1:6 AOV) En julle het navolgers van ons geword en van die Here deurdat julle die woord in baie verdrukking ontvang het met die blydskap van die Heilige Gees,

(1Tess 2:19 AOV) Want wie anders as julle is ons hoop of blydskap of kroon van roem in die teenwoordigheid van onse Here Jesus Christus by sy wederkoms?

(1Tess 2:20 AOV) Want julle is ons eer en blydskap.

(1Tim 3:9 AOV) Want watter dank kan ons God vergelde oor julle vir al die blydskap waarmee ons om julle ontwil ons verbly voor onse God,

(2Tim 1:4 AOV) terwyl ek verlang om jou te sien as ek aan jou trane dink, sodat ek met blydskap vervul kan word,

(Filemon 1:7 AOV) Want ons het groot blydskap en troos oor jou liefde, omdat deur jou, broeder, die harte van die heiliges verkwik is.

 

Skrywer: Dr Kobus Kok

Is dit sonde om alkohol te gebruik? – Kobus Kok

Luanette vra: 

Ek wil graag weet is dit sonde vir ‘n Christen om alkohol te gebruik?

Antwoord:

Dr Kobus Kok antwoord: 

Om alkohol te gebruik kan vir sommige mense sonde wees. Laat ek verduidelik. Paulus stel dit duidelik dat ‘n Christen homself of haarself nooit laat verslaaf nie. Die rede? Indien mens jou laat verslaaf aan iets dan het daardie iets ‘n beheer oor jou lewe. Dit beheer dan jou gedrag, jou verhoudings en jou toekoms. In die geval van alkohol wat misbruik word, kan dit jou lewe verwoes en mense om jou geweldig seer maak. Vir mense wat ‘n probleem het met alkohol is die gebruik van alkohol sonde in die sin dat jy jou laat beheer deur iets wat sondige gedrag en denke kan teweegbring. Indien mens woon saam met iemand vir wie drank ‘n probleem is en jy is onsensitief teenoor daardie persoon, en jou gedrag beïnvloed so ‘n persoon om nie weg van die probleem nie maar juis reguit na die probleem te hardloop, dan is jou optrede sonde. Neem ander mense se geestelike lewe dus in ag en bemeester die kuns om ‘n fasiliteerder van geestelike uitnemendheid te wees. Verder is dit ook belangrik om sensitief te wees vir die groep waarin jy beweeg. So het ek eenmaal in New Orleans by die Baptiste Seminarium navorsing gedoen en verneem dat die studente geskors kon word indien hulle gevang word met drank binne of buite die seminarium. In daardie konteks maak dit sin dat mens heeltemal wegbly van alkohol ter wille van die ander mense in die sisteem.

 

Skrywer: Dr Kobus Kok

Geloofsvrae: Siekte – Adrio König

Siekte

Dit het alreeds duidelik geword dat die dood ‘n baie ingewikkelder verskynsel is as wat ons normaalweg daaronder verstaan: die beëindiging van ons lewe. Dit is sowel ‘n bose mag wat ons in sy greep kry as die plek van verskrikking: die doderyk.

Siekte voeg nog by by die ingewikkeldheid van die dood. Ons kan siekte ‘n voorvorm van die dood noem, ‘n manier waarop die dood alreeds gedurende ons lewe op ons begin beslag lê. Volgens die OT is iemand wat ernstig siek is, alreeds `in die dood’ of `in die kuil,’ en iemand wat weer gesond word, word `weer lewendig gemaak.’ Die OAV is oor hierdie saak nader aan die oorspronklike tale as die NAV omdat die NAV so seker was dat ons as moderne Westerlinge dit nie sal verstaan nie, dat hulle dit toe maar met Westerse begrippe weergegee het. Vergelyk hieroor Ps 30:4 wat die getuienis is van iemand wat siek was: `Die Here het my opgelig uit die doderyk, my lewendig gemaak uit die wat in die kuil (die dood) neergedaal het‘ (OAV).

‘n Mens kan nie alle sieninge van siekte wat daar in die Bybel is, onder een noemer bring nie. Daar is hoofsaaklik twee oortuigings: die een is dat die Here mense siek maak (die berustingstandpunt) en die ander een is dat dit die duiwel is (die dramatiese standpunt).

Die eerste standpunt lui dat die Here mense siek maak óf as straf op hul sonde, óf met een of ander goeie doel.

Die tweede standpunt is dat die duiwel mense siek maak as deel van sy omvattende aanslag op die skepping van God, en dat God die Geneesheer is.

Beide standpunte aanvaar dat die Here mense weer gesond maak, maar die tweede standpunt het ‘n baie aggressiewer houding teenoor siekte, en daarom word dit die dramatiese standpunt genoem. Die mense wat deur Jesus gesond gemaak is, was onder die mag van die duiwel (Hand 10:38), en daarom moet die duiwel teengestaan word en die sieke in die Naam (d.i. deur die gesag van Jesus) genees word. Dit is ‘n stryd teen, en ‘n oorwinning oor Satan.

Daarteenoor staan die berustingstandpunt. Daar word wel vir die sieke gebid, maar omdat die Here ‘n onbekende goeie doel met die siekte kan hê, is dit ‘n baie terughoudender gebed wat graag eindig met `as dit volgens u wil is’.

Die berustingstandpunt beroep hom hoofsaaklik op die OT, en die dramatiese standpunt op die NT. Die berustingstandpunt pas goed in by die vroeg-Outestamentiese oortuiging, wat ons ook die profetiese standpunt kan noem, dat die Here alles doen. Hy seën én Hy straf. Daar is nog min sprake van die duiwel, en in elk geval nie van sy gedaante in die NT van radikale opstand teen God nie. Hy is nog eerder die `onskuldige’ aanklaer, een van die `hemelwesens’ (Job 1:6).

In die vroeër OT het ons nog ‘n `natuurlike’ wêreldbeeld. Net soos God die volk se gehoorsaamheid met allerlei natuurlike seëninge beloon soos goeie oeste of oorwinning oor hul vyande, straf Hy hulle sonde met allerlei natuurlike rampe soos droogte, hael, sprinkane en vyande. Een daarvan is siekte. Maar as hulle gehoorsaam is, sal geen siekte hulle tref nie, en as hulle hulle bekeer, is die Here in elk geval ook hulle geneesheer (Eks 15:26). (Vir voorbeelde van mense wat gestraf word vir hul sonde, lees veral Num 12:1ev; 1 Sam 25:37ev; 2 Kon 1:16ev; 5:26ev; 21:15ev; vir die Here se waarskuwings Num 32:23; Deut 28:59ev; 29:21).

Daar is natuurlik ook die ander gedagte (43.3) dat die dood ook ‘n bose mag is wat mense in sy greep kry. As siekte ‘n voorvorm van dood is, kan daar min twyfel bestaan dat die OT natuurlik ook die mag van die dood betrokke gesien het by siekte. Daarmee saam was daar ook nog die chaosmagte wat al in die voorstelling van stryd by die skepping ‘n rol gespeel het. Maar alhoewel die gelowiges bely dat God mag het oor die dood (Deut 32:29; 1 Sam 2:6; 2 Kon 5:7), en ook ‘n paar dooies weer lewendig gemaak het (1 Kon 17:20ev; 2 Kon 4:33ev), bly dit ‘n selfstandige lyn wat nie versoen word met die oortuiging dat die Here mense siek maak nie. Die gelowiges aanvaar siekte uit die hand van God, en bid tot Hom om uitredding.

In die NT tree radikale veranderinge in. Dat God mense siek maak, tree heeltemal op die agtergrond. Die duiwel kom na vore as die bewerker van siekte, terwyl Jesus die Geneesheer is. Jesus kondig die koms van God se heerskappy (koninkryk) aan, en ‘n wesenlike deel van sy werk is om mense te genees wat onder die mag van die duiwel is, omdat God met Hom is (Hand 10:28). In die Sinoptiese Evangelies word aan geen ander faset van Jesus se bediening soveel aandag gegee as aan sy wondergenesings nie. Daardeur bevry Hy die mense van die duiwel wat hulle van God gesteel het (Luk 11:14-23). Die genesings en die boodskap oor genesing gaan in Handelinge voort (o.a. 5:12-16).

Jesus sien sy genesings as oorwinnings oor die duiwel wie se mag oor die mense en die natuur gebreek moet word. Daarom praat ons van die dramatiese siening. Jesus se genesings het nie soseer etiese betekenis nie. Hy leer die mense nie dat hulle siekte God se straf op hul sonde is en dat hulle hul moet bekeer en God dan vra om hulle te genees nie. Daar is ook nie enige vaste orde van eers geloof en dan genesing of vice versa nie. Trouens in talle genesings is daar hoegenaamd nie van geloof sprake nie. Dit gaan in Jesus se wonders om die koms van die koninkryk, om die vestiging van God se heerskappy deur die verbreking van die duiwel se mag oor die mense en die natuur.

 

 

Skrywer: Prof Adrio König

Geloofsvrae: Die dood in die Nuwe Testament – Adrio König

Die dood in die Nuwe Testament

In die NT verkeer ons in ‘n ander wêreld. Wat in die OT ondenkbaar was, lees ons hier uitdruklik: `Om te sterwe is vir my wins’ (Fil 1:21). Totaal verskillend van die weersinwekkende dood in die OT! Waarom? Omdat daar intussen iets met die dood gebeur het: die leë graf. Jesus Christus het uit die dood opgestaan en só die mag van die dood gebreek. `Die dood het nie meer mag oor Hom nie’ (Rom 6:9).

Jesus het nie maar net weer lewendig geword nie, maar deur die dood deurgegaan, en anderkant uitgekom. Hy het die dood nou `agter die rug’! Hy het die sleutels van die dood en die doderyk (Openb 1:18). Daarom dink gelowiges in die NT anders oor die dood as dié in die OT.

Dit alles beteken natuurlik nie ‘n terugkeer na Plato nie. Omdat hy nie die moed gehad het om die dood in die oë te kyk nie, het hy ‘n goedkoop uitweg gesoek: daar is iets in die mens, die siel, wat sterker is as die dood – het hy gehoop – en daarom hoef jy nie die dood te vrees nie. Die gelowiges in die OT het nie hierdie volstruispolitiek gevolg nie maar die dood vierkantig in die oë gekyk en eerlik bely: ons sien nie kans daarvoor nie. En toe het God ‘n antwoord gestuur: nie iets in ons wat tog sterker as die dood is nie, maar sy Seun wat die mag van die dood gebreek het. Ons hoop lê dus in Hom, nie in ons nie.

 

 

Skrywer: Prof Adrio König