Laat sy Liefde jou Lei: God doen dinge anders – Milanie Vosloo

God doen dinge ánders

Filippus het toe by hierdie skrifgedeelte begin en die evangelie oor Jesus aan hom vertel. Handelinge 8:35

God se manier van werk kan soms vir ons onverstaanbaar lyk. Veral as ons daaraan gewoond is om dinge op ‘n sekere manier te doen en Hy dan iets anders van ons verwag. Dan sê ons maklik: “Ag nee, God, nie nou nie … nie só nie!.”

Handelinge 8:26 – 40 vertel die verhaal van Filippus wat onverwags deur die Gees van sy koers af gestuur word. Terwyl Filippus suksesvol aan die werk is in Samaria, roep die Gees hom om na die verlate pad tussen Jerusalem en Gasa. Hy kan maklik wonder waarom hy, terwyl hy besig was om so aktief in die koninkryk te werk, na ‘n alléénpad in die woestyn gestuur word. Dan gebeur dit dat God, juis dáár, vir Filippus ‘n interessante uitdaging stuur. Hy kom op daardie woestynpad ‘n onbekeerde Etiopiёr tee wat Jesaja 53 sit en lees. Op Filippus se vraag: “Verstaan u wat u lees?”, antwoord die Etiopiёr: “Hoe kan ek as niemand dit vir my verduidelik nie?”. Hoe ongelooflik sinvol word God se manier van werk op hierdie oomblik nie! Want daar en dan kan Filippus die Skrif aan die hom verklaar en die evangelieboodskap aan hom bring. So word hierdie Minister van Finansies van Etiopiё die eerste bekeerde in Afrika!

God se opdragte maak áltyd sin. Nie altyd volgens ons terme nie, maar sonder uitsondering, áltyd volgens sy hemelse plan.

Vader, help my om U te volg … selfs wanneer ek nie verstaan nie.

Skrywer: Milanie Vosloo

Laat sy Liefde jou Lei: Wanneer klein groot is – Milanie Vosloo

Wanneer klein gróót is

Ek het daarna nagedink oor alles wat ek bereik het, oor al die moeite wat ek gedoen het. Ek het besef hoe sinloos dit alles is. Prediker 1:11

Wanneer ons in ’n loopbaan staan en daaraan gewoond is om met groot transaksies te doen te kry, indrukwekkende projekte aan te pak en heeltyd tussen stimulerende en intelligente mense te werk, raak ons so half verslaaf aan sukses-behaling. Dan is dit asof ons nie sonder die energie en dryfkrag van die werksomgewing kan bestaan nie.

Wanneer ons dan om een of ander rede uit daardie loopbaangedrewe wêreld beweeg en dinamika van die arbeidswêreld ons nie meer omring nie, is dit maklik om betekenisloos te begin voel. Ewe skielik is daar mos nie meer strukture wat ons menswees (en eiewaarde!) in stand hou nie.

Sulke tye is dit noodsaaklik om te fokus op dié dinge waarvoor jy nie tyd gekry het toe jy jou loopbaan nagejaag het nie. Dinge wat dalk irrelevant lýk, maar wat tog so belangrik is. Dan is dit die tyd om te gaan stilstaan by die klein goedjies wat voorheen by jou verbygegaan het, om tyd te maak vir die mense wat jy voorheen afgeskeep het of om ‘n betekenisvolle verskil in ander se lewens te maak.

Soms is “onbelangrike dinge” juis die mees belangrike. Soms is klein goedjies eintlik die gróót goed. Want meestal is die sogenaamde onbelangrike die gróót dinge in God se oë.

Here Jesus, help my om verder as die nou te kyk sodat ek sal weet wat wérklik belangrik is.

Skrywer: Milanie Vosloo

Kennis en geloof – Francois Malan

Pieter vra:

[Hierdie leser het ‘n vraag gevra oor Calvyn en geloof. Hy vra nou ‘n opvolgvraag oor kennis en geloof]:

Ek wil graag weet wat die VERSKIL tussen geloof en kennis is, byvoorbeeld in die lig daarvan dat die imperatief in die Skrif as ‘n reël is: “Glo!” en nie “Ken!” nie?

Antwoord:

Prof François Malan antwoord:

Slegs enkele opmerkings oor die vraag en die lang stuk wat die vraesteller reeds opgestel het.

1. Die opdrag om te ken kom wel in verskeie vorms implisiet in die Skrif voor:

Mt 22:37 Jy moet die Here jou God liefhê … met jou hele verstand (dianoia)

1 Petrus 1:13 daarom omgord die lendene van julle verstand – soos ‘n werker met die

Oosterse lang rok wat opgebind moet word sodat hy kan werk of hardloop – impliseer die

werking van jou verstand om insig en kennis te verkry.

Die opdragte om te leer (manthanoo) bv. Mt 11:29 leer van My

Die opdragte om te leer (ginooskoo) bv. Mk 13:28 en vele ander

Die opdragte om op te let (blepoo) bv. Mk 4:24

1. Pieter spook aan die einde van sy lang stuk oor geloof en kennis met proposisies en logiese verklarings vir geloof en kennis

(1) Is daar in die Skrifgetuienis ondersteuning vir gedagte dat kennis van proposisies as

proposisies nodig is vir geloof?

(2) Watter funksie vervul begrip by kennis van proposisies in hulle hoedanigheid as

proposisies?

(3) Is kennis van proposisies as proposisies deel van die geloofakte of slegs ’n

noodsaaklike voorwaarde?

Met die kennis van God en geloof in God gaan dit egter anders, want ons het met die onkenbare te doen, wat in ontoeganklike lig woon (1 Tm.6:16), ondeurgrondelik is sy oordele, onnaspeurlik sy weë (Rm.11:13).

As God, die Vader, Seun en Heilige Gees, Hom nie self aan ons openbaar nie, kan ons Hom nie ken of in Hom glo nie (openbaring Mt.11:25-27; 16:16-17; 1 Kor.2:10; Vader, Seun en Gees, vgl. Jn.14:26; 15:26; 2 Kor.13:13; Gl.4:6; Tit.3:6; vgl HK vraag 24). God maak Homself kenbaar deur sy Woord, en as mensgeworde Woord is Hy vir ons kenbaar in Jesus Christus (Jesus sê vir Filippus volgens Jn.14:9 hy wat My gesien het (ho heoorakoos pf.part. waarvan die gevolge voortduur) het die Vader gesien (pf. met voortduring).

In Joh.14:6-11 sê Jesus: ‘Ek is die weg en die waarheid en die lewe. Niemand kom na die Vader behalwe deur My nie. As julle My ken (egnookate perfektum: leer ken het en nou ken), sal julle my Vader ook ken. En van nou af ken julle Hom en sien julle Hom…die Vader bly in My…Glo in My omdat Ek in die Vader is en die Vader in My…’

Kennis van God is geloofskennis. Geloof is die totale positiewe verhouding van die mens tot God. God het Homself gegee om deur sy Woord geken te word. Geloof is die mens se draai na God toe (metanoia verandering van denke oor God en jouself; Hebr.6:1 weg van doodswerke tot geloof in God; Hand.26:20 om van denke te verander en na God te draai, doenende (praesens duratief) werke wat waardig/passend is by die verandering van denke; Rom.2:4 God se goedgunstigheid lei jou tot verandering van denke en gedrag. Vgl ook die ander woorde vir bekering: strefoo/epistrefoo die omkeer van jou hele lewe).

Die kennis van God geskied in die vervulling van die openbaring van sy Woord deur die Heilige Gees wat in ons bly en in ons is (Jn.14:17). Die Gees gee in ons die geloof in God (Ef.2:8 want uit genade is julle verlostes deur geloof, en dit nie uit julleself nie, dis die gawe van God; vgl. ook Flp.1:29).

Hy sal julle alles leer didaksai (Jn.14:26; 16:13-15 die Gees van die waarheid sal julle in die volle waarheid inlei hodegeoo; Jesus bring die waarheid en maak dit teenwoordig deur sy koms in die wêreld; die Gees van die waarheid lei ons in hierdie waarheid in en skep vir die gelowiges die ingang daarin; in verse 13-15 word anaggelloo ‘meedeel’, drie maal gebruik) Die Gees lei ons in die geloof in, oortuig ons van die noodsaaklikheid van geloof en van geloofsgehoorsaamheid.

Geloof, as die positiewe verhouding van die mens tot God, kom van God self af. Met sy Woord vereis God die mens se omkeer, sy ‘Ja’-sê vir God. Dit gebeur deurdat die Heilige Gees die klare lig aan die mens skenk om God te ken as sy God. So vind die mens se omkeer plaas. Die kennis van God is in hierdie geloofsgebeure geleë. Daarom sê Calvyn (Inst. III,2,7) geloof ‘is ‘n vaste en seker kennis van God se welwillendheid (benevolentia, sy goeie wil) teenoor ons, wat gefundeer is op die waarheid van sy genadige belofte in Christus, wat deur die Heilige Gees aan ons verstand geopenbaar word en in ons hart verseël/ingeprent word (obsignatur).’

In die geloofsgebeure is egter nie net die kennis van God inbegrepe nie, maar ook die liefde tot Hom (1 Jn.4:7-15), die vertroue op Hom (Mt.11:25-30; 2 Kor 3:4) en die gehoorsaamheid aan Hom (2 Kor 9:13).

Skrywer: Prof Francois Malan

Laat sy Liefde jou Lei: God se spoedgrens vir jou lewe – Milanie Vosloo

God se spoedgrens vir jou lewe

Toe seёn God die sewende dag. Hy het bepaal dat dit afgesonder moet word van die ander dae omdat Hy op daardie dag gerus het nadat Hy sy skeppingswerk gedoen het. Genesis 2:3

Sommige tye in ons lewe is ons uiters produktief en kry ons ’n duisend dinge gelyktydig gedoen terwyl ons ander kere sommer net in ’n min- of níks-doen-fase is. Wanneer ons gewoond daaraan is om altyd teen die spoed van lig te hardloop, is ons geneig om sommer gou skuldig te voel wanneer ons ‘n minder produktiewe tyd ingaan. Tog is dit juis ons Vader se manier om vir ons te sê: “My kind, dis tyd om jou pas te verstadig. Want wanneer jy te lank te veel doen, hardloop jy buite die spoedgrens van mý wil vir jou lewe.”

Weet jy wanneer om rem te trap? Het jy die vermoё om soms “nee” te sê vir werk en “ja” te sê vir rus … vir kwaliteittyd aan jou Meester se voete? Dis so belangrik om te weet wanneer jy oor die spoedgrens van jou lewe gaan sodat jy betyds halt kan roep. Wanneer jy dan bederf word met ‘n stadiger-leef-fase, is dit ewe belangrik dat jy jou bederftyd sal geníét …. sonder om skuldig te voel. Onthou, sulke tye word aan jou gegee sodat jy weer aandag kan gee aan dié dinge wat werklik saak maak.

Leef jou rotteresies-seisoen met versigtigheid en jou sklipad-fase met waardering. Albei kan vervullend wees.

Here Jesus, leer my om teen die regte spoed rég te leef.

Skrywer: Milanie Vosloo