Wat sê die Bybel oor “HUBBLY BUBBLY”? – Kobus Kok

Lorraine vra:

Wat sê die Bybel oor “HUBBLY BUBBLY”? Bekommernis oor die gebruik daarvan, veral onder jong mense?

Antwoord:

Dr. Kobus Kok antwoord:

Wat sê die Bybel oor “HUBBLY BUBBLY”

‘n Bekommerde leser vra: Wat se die Bybel oor “HUBBLY BUBBLY” Bekommernis oor die gebruik daarvan, veral onder jong mense?

Nou die dag vertel vriende van ons dat ‘n 0/16 netbal span ‘n afsluitingsfunksie het en dat die afrigter vir die meisies gesê het dat  daar die aand ‘n Hubbly Bubbly sal wees, maar die kinders moet net hulle eie tabak saambring. Die ma van die dogter was oorstelp van woede – hoe kan ‘n onderwyser kinders so aanmoedig om Hubbly Bubblies te rook – en dit nog op ‘n skool verwante kuier aand!? Baie grootmense wonder dan ook wat ‘n Hubbly Bubbly is. Wel, dit is ‘n waterpyp en word ook hooka (of Shisha in Arabies) genoem. Die Hubbly Bubbly het sy oorsprong waarskynlik in die midde Ooste gehad (Egipte, Arabië, Persië, Indië), maar is baie populêr in plekke soos Australië, Noord Amerika en selfs in Europa en deesdae oral op die kampusse van ons land. Daar gaan amper nie ‘n dag verby dat mens studente op kampus en kuierplekke met ‘n Shisha sien nie. In baie restourante kan mens dit bestel as deel van die ete, voorgereg of nagereg.

Die goeie nuus is egter dat ‘n Hubbly gesonder is as wanneer jy iemand se sigaretrook indirek inasem of sigarette self rook. Baie van die tabak (nie almal nie) is nikotien vry en teer-vry. Dit word deur water getrek en so word “skoner” rook ingeasem.

(skets afgetrek van http://en.wikipedia.org/wiki/Hookah)

Die slegte nuus is dat Hubblies dalk gesonder is as sigarette, maar dit bly steeds ongesond. Navorsing toon aan dat dit ongeveer 40 minute dien om een sarsie klaar te rook, en dit tussen 50 en 200 keer ingetrek kan word. Die implikasie is dat elke inhalasie tussen 0.15 en 0.5 liter rook afgee. Die Wêreld Gesondheidsorganisasie en die Amerikaanse kanker organisasie se navorsing toon aan dat ‘n uur se rook van ‘n Hubbly Bubbly meer skade kan aandoen as sigarette aangesien 100-200 keer meer rook ingeasem word as met ‘n sigaret en vele skadelike chemikalie nog steeds  vrygestel word. Dit bly dus wesenlik skadelik en is nie so onskuldig nie. In Pakistan is navorsing onderneem van ‘n toetsgroep waarin bevind is dat Carcinoembryonic antigen (CEA) wat in verskillende vorme van kanker voorkom, aansienlik aanwesig is in mense wat baie Hubbly Bubbly rook.

Die Bybel sal dus in beginsel nie die rook van Hubbly Bubbly goedkeur nie. Dit doen skade. Maar net so doen sigarette skade en ook die inaseming van sekondêre rook. Ouers wat kinders verbied om ‘n Hubbly te rook maar self rook, drink, nie oefen nie en wat hoë cholesterol het en dit nie verantwoordelik bestuur nie, het net soveel skuld. Die Bybel praat dalk nie direk oor hierdie sake nie, maar ons gesonde verstand en Christelike denke sal ons by die punt uitbring dat ons verantwoordelik moet omgaan met dit waaraan ons ons liggaam, emosies en gees blootstel. Geen Bybelse teks gaan jou oorreed om nie te rook of te veel skaaptjops te eet nie. Dit is alleen in jou verhouding met die Here dat jy sal weet of iets vir Hom aanvaarbaar is of nie. Ek het lankal vir myself uitgemaak dat dit nie God se wil is dat ek ongesond moet leef of my liggaam moet blootstel aan skadelike dinge nie. In 1 Tessalonisense 5:21-22 lees ons immers: Toets alle dinge maar behou die goeie en bly weg van alle vorme van kwaad. Ek kies om eerder die goeie te behou en na te streef en hoop dat jongmense ook dit sal besef ter wille van hulle eie toekoms. Op die einde gaan dit nie oor moralistiese wetsnakoming nie, maar oor gesonde balans, gematigheid en onderskeiding.

Lees gerus meer oor die saak by http://en.wikipedia.org/wiki/Hookah

Skrywer: Dr Kobus Kok

Joodse Seuns – Prof Jan van der Watt

Joodse seuns het op hulle 13e verjaardag volwassenheid betree. Bar Mitzvah (seun van die Wet) was die feesgeleentheid waar die seun as ‘n volwassene tussen die ander volwasse mans verwelkom is. By daardie geleentheid moes hy dele uit die wet voordra en die rabbi het hom dan geseën. Daarna kon hy as volwassene in die gemeenskap en ook in die sinagoge optree, wat onder andere beteken het dat hy dele uit die Hebreeuse Bybel in die dienste kon voorlees. As Jesus egter mense in die tempel leer nog voor hy ‘volwasse’ is, wys dit hoe merkwaardig Hy was (Lukas 2:42-47).

Skrywer: Prof Jan van der Watt

Hardop bid of sag? – Jan van der Watt

Die Bybelse getuienis, asook wat ons uit bronne buite die Bybel weet, dui daarop dat daar gewoonlik hardop gebid is. Hulle het gevoel dat as jy met ‘n Persoon praat, doen jy dit hardop.

Tog bid ons vandag sag. Waarom? Daar kan meer as een rede voor wees. Twee dinge het egter invloed gehad. Die een faktor was die uitstorting van die Heilige Gees. God se Gees het in ons kom woon en ken ons hart en gedagtes. Daarom hoef ons nie noodwendig hardop te praat nie. Saggies in jou gedagtes is goed genoeg vir God. Hy kan daar hoor, al kan niemand anders nie.

‘n Ander faktor is waarskynlik die meer “privaat” karakter van gebed in die Nuwe Testament. Gaan na jou binnekamer – God is ook daar. Daar hoor Hy so goed soos in die kerk. Ek kan dus voor die stoof of in die kar of in die kantoor bid, want God is “in ons”. Hy hoor en vir Hom kan ek niks wegsteek nie.

Skrywer: Prof Jan van der Watt

Moet ek hande ophef as ek bid? – Jan van der Watt

Hoekom het mense hulle hande opgehef of hulleself op die bors geslaan as hulle bid? Moet ‘n mens kniel, neerval, staan of lê as jy bid? Moet ‘n mens hard of sag bid, of maak dit nie saak nie?

Hoe het mense destyds oor gebed gedink? Vir hulle was dit ‘n gesprek met ‘n Persoon. Daarom het die normale reëls vir gesprekke gegeld. Jy praat tog nie sag of “in jou gedagtes” met iemand nie. Jy praat hard, sodat hy of sy jou kan hoor. Daarom bid jy hardop.

As jy rou, slaan jy jouself op die bors. So wys jy hoe hartseer jy is. As die tollenaar “op sy bors slaan” en vra dat hy vergewe word, wys hy vir God so hoe hartseer hy oor sy sonde is.

Hande ophef was ‘n teken van verering. So wys jy respek vir iemand. Daarom doen jy dit ook as jy God loof.

As jy destyds by ‘n koning of iemand belangriks kom, het jy gekniel om jou onderdanigheid te wys. Om jou totale oorgawe te illustreer, het jy “op jou aangesig” geval of gebuig. Omdat jy God as die belangrikste van almal ag, doen jy voor Hom wat jy voor belangrike mense sou doen.

Destyds het mense hierdie dinge goed verstaan. Hierdie aksies het gekommunikeer en gepraat. Die vraag is egter of ons dit vandag nog so verstaan? Ons wys mos eer of hartseer op ander maniere. Niemand van ons wat sien iemand slaan homself op die bors, sal aflei dat die persoon hartseer is nie.

Dit beteken nie dat ons nie hande kan of mag oplig, of nie meer hoef te kniel nie. Ons moet egter net seker maak dat ons weet hoekom ons dit doen – dit moet praat… Met ander woorde, dit wat ons doen, is net so deel van ons gebed as die woorde wat ons praat.

Skrywer: Prof Jan van der Watt