Verhoor God gebede deur baie mense meer as net wanneer een mens bid? – Kobus Kok

Francois vra:

‘n Algemene praktyk is om baie mense te vra om vir ‘n bepaalde saak te bid. Is daar Bybelse verwysings wat daarop dui of ons verseker dat vele (en gewoonlik herhaaldelike) gebed deur baie meer belangrik is (dat die Here aan ons versoek sal voldoen) as wanneer ‘n enkele persoon of net ‘n paar bid?

Antwoord:

Dr Kobus Kok antwoord:

Verhoor God gebede deur baie mense meer as net wanneer een mens bid?

In Matteus 6:7 sê Jesus duidelik: “En as julle bid, gebruik nie ʼn ydele herhaling van woorde soos die heidene nie, want hulle dink dat hulle deur hul baie woorde verhoor sal word.”

Jesus gee vervolgens die bekende voorbeeld van hoe mens moet bid tot God (Matt 6:9vv): “Moet dan nie soos hulle (wat baie woorde gebruik) word nie, want jul Vader weet wat julle nodig het voordat julle Hom vra. Só moet julle dan bid: Onse Vader wat in die hemele is, laat u Naam geheilig word; laat u koninkryk kom; laat u wil geskied, soos in die hemel net so ook op die aarde; gee ons vandag ons daaglikse brood; en vergeef ons ons skulde, soos ons ook ons skuldenaars vergewe; en lei ons nie in versoeking nie, maar verlos ons van die Bose. Want aan U behoort die koninkryk en die krag en die heerlikheid tot in ewigheid. Amen.

In die Onse Vader gebed gaan dit in die eerste plek oor die wil van God en die koms van God se Konings-heerskappy. Dit gaan nie in die eerste plek oor ons eie behoeftes, drome en begeertes nie. Tog glo ons dat die groot Droom-Gewer ook vir ons drome gee wat ons trek na die toekoms wat Hy vir ons in gedagte het. Dikwels is dit wat ons na streef ook binne sy wil.

In Matteus 18:19 lees ons:  “Weer sê Ek vir julle: As twee van julle saamstem op die aarde oor enige saak wat hulle mag vra, dit sal hulle ten deel val van my Vader wat in die hemele is.“

Ons moet hier egter versigtig wees om nie die fout te maak dat ons saamstemmery en ons ywer God kan manipuleer nie. Gebed moet nie gesien word as dat ons vir God vra om ons te bedien soos ʼn kelner nie en of dat God gemanipuleer kan word nie. So asof God sal sê “Ja, OK, julle het nou so aanhoudend gevra, so ek sal dit nou maar vir julle gee nie…” God is nie in ons diens nie, maar ons in God se diens.

Dikwels antwoord God die gebed van ʼn enkele kind! Ander kere kom ʼn ganse nasie bymekaar en bid hulle dat God die land sal omkeer, en God doen dit. Wanneer mense saam bid, is dit meer as dikwels ʼn onselfsugtige gebed waarin mense bid dat God se wil in ʼn bepaalde situasie geskied, dat God genesing sal bring, dat God sal voorsien met reën, ens. Soms antwoord God en soms doen Hy nie, omdat Hy iets anders in gedagte het. Gebed is nie ʼn manipulering strategie nie, maar ook ʼn luister-proses waarin ons poog om te hoor wat God vir ons in ons situasie wil wys. Dikwels wys God vir ons iets gans anders as dit waarvoor ons vleeslikheid aanvanklik voor gevra het…

Skrywer: Dr Kobus Kok

Speletjies – Jan van der Watt

Wat het die mense destyds met hulle vrye tyd gemaak? Hulle het nie TV’s of boeke gehad om te lees nie. Natuurlik het hulle hard gewerk. Die vroue moes vir die huishouding, kinders en kos sorg – dit was ‘n voltydse werk, hoewel almal in die gesin moes help. Die mans se “werksdag” was ook lank, van sonop tot sononder (6 vm tot 6 nm), wat beteken het dat nie veel vrye tyd oorgebly het nie. Tog het nie almal gewerk nie – sodat daar dus mense met meer vrye tyd as ander was. En dan was daar nog kinders ook.

Ons weet van bordspele wat baie gewild was. In die voorhof van Pilatus se fort waar Jesus verhoor is, is daar op die rotsvloer sulke “borde” uitgekrap waarop die soldate gespeel het.

Dan was daar musiek en danse wat deel van die alledaagse lewe uitgemaak het. Ons lees van die kinders wat met musiek saam dans.

Ons lees ook verhale van kinders wat kleifigure gemaak en daarmee gespeel het, nes ons kinders in die ou dae klei-osse gemaak het.

Verder kan ons aanneem dat dinge soos stoei en sulke “krag-speletjies” ook onder seuns gewild was. Terwyl die seuns mekaar so reggesien het, het die meisies, nes ons dogters, pop gespeel.

Skrywer: Prof Jan van der Watt

Slawe – hoe is hulle behandel? – Jan van der Watt

Baie mense dink dat slawe in die ou tyd net sleg behandel is. Dit was nie heeltemal waar nie. Daar was slawe wat sleg behandel is, maar dit was nie outomaties so nie.

Slawe was die eiendom van sy of haar baas. Die slaaf het geen persoonlike regte of ‘n “eie wil” gehad nie. Die slaaf was soos ‘n stoel of tafel in ‘n huis. Die baas kon daarmee doen wat hy wil.

As ‘n mens dit besef, besef jy dat ek nie my kar sommer sal verniel nie – dit is immers vir my ‘n bate. Net so was slawe die eienaar se bate. As hulle op die lande moes werk, was dit belangrik dat die slawe gesond en sterk bly. Daarvoor het die baas gesorg en daarom sou die baas nie sy slawe onnodiglik sleg behandel nie.

Natuurlik, hoe meer vaardighede die slaaf gehad het, hoe kosbaarder was die slaaf. Immers, ‘n groot bron van slawe was oorloë. As jy ‘n land inneem, was al die geleerdes, vakmanne ens. slawe gemaak. Dit kon dus wees dat jy ‘n slaaf kon kry wat die “minister van opvoeding” in die ander land was, of ‘n professor, of advokaat. So ‘n slaaf was natuurlik baie waardevol en is goed opgepas.

Ons weet van slawe wat as bestuurders van plase aangestel is, as privaat “onderwysers” vir die kinders van rykes, ens. Hulle is dus nie sleg behandel nie.

Wat wel gebeur het, is dat ongehoorsame slawe gedissiplineer is. Om dissipline te handhaaf, moes daar soms met geweld en selfs die dood (as afskrikmiddel) gereageer word.

Wat die slegste vir slawe was, was die totale verlies aan eie vryheid, die plaas van jou lewe en wil in die hand van iemand anders. Jy verloor beheer oor jouself en jou eie vryheid. Dit kan sleg wees… behalwe as jy ‘n slaaf is van die Goeie Meester.

Skrywer: Prof Jan an der Watt

‘n Lysie van siektes waarvan ons in die Bybel lees – Jan van der Watt

Skrywer: Prof Jan van der Watt