Mag ‘n Christen wat geskei het weer met iemand anders trou?

Mag ‘n Christen wat geskei het weer met iemand anders trou? – Kobus Kok

Voordat ons hierdie vraag begin beantwoord moet ons vir mekaar dit duidelik stel dat die Bybel van die begin af al dit duidelik maak dat getrouheid ʼn wesenlike element van ʼn mens se verhoudingslewe moet wees. In die Ou Testament word die verhouding tussen ʼn man en ʼn vrou dikwels as analogie (voorbeeld) gebruik om te verduidelik hoe God getrou is aan sy beloftes aan sy volk wat telkens ontrou is. Trouheid is met ander woorde ʼn baie belangrike motief regdeur die Bybel.

Indien ons nou die vraag wil beantwoord of ʼn Christen wat geskei het weer kan trou, moet ons die vraag eers so paar stappe terugvat in die proses, deur daaroor te besin deur die bril van lewenslange getrouheid. Indien getrouheid en lewenslange trou ʼn wesenlike element van ʼn mens se verhoudingslewe moet wees, gaan mens heeltemal anders met jou verhoudingslewe om as wat iemand daarmee sal omgaan vir wie hierdie waarde nie belangrik is nie. Die beginsel van lewenslange getrouheid sal maak dat jy keer op keer sal óór begin, dat jy as huweliksmaat aan jouself en jou karakter sal werk sodat jou huwelik kan groei en nie skipbreuk sal lei nie. Die beginsel van lewenslange getrouheid sal maak dat jy ander keuses maak as dit kom by die hou van gesonde grense met iemand by die werk of by sosiale geleenthede. Indien mens van die begin van jou huwelik al die saak uitmaak dat jy NIE gaan skei nie, en dat daar nie vir jou ʼn ander opsie IS nie, dan gaan jy anders omgaan met die uitdagings, pyn en teleurstelling wat mens in ʼn huwelik beleef. Omdat God die sentrum van jou lewe is en jy Sy wysheid soek, sal Hy jou in elke seisoen van jou verhoudingslewe op ʼn opwindende karakter-reis van groei en verdieping neem.

Soms gebeur dit egter dat ʼn verhouding eindig, en dat ʼn egskeiding onafwendbaar is. Vat maar net die man wat sy kinders molesteer en jare lank drink en sy vrou emosionele en fisiese geweld aandoen. In sommige gevalle is ʼn egskeiding die weg tot genesing.

Hou die Bybelse konteks in gedagte

Ons moet versigtig wees om die Bybelse teksgedeeltes wat oor egskeiding handel te maklik op ons eie situasie en konteks toe te pas. Die Bybelse tekste verteenwoordig ʼn lang groeiproses en daar was ook bepaalde dinge wat in daardie konteks rondom die dimensie van egskeiding plaasgevind het. Ons lees byvoorbeeld in Matteus 19:9 dat Jesus egskeiding verbied. Hierdie gedeelte in Matteus moet egter in die regte konteks verstaan word en die agtergrond daarvan moet eers belig word. Hier in Matteus 19 vra die Fariseërs vir Jesus ʼn strikvraag om hom uit te daag. Hulle wil weet of dit ʼn man geoorloof is om vanweë allerlei redes van sy vrou te skei?  Die teks waarna die Fariseërs verwys, verwys na ʼn konteks in die geskiedenis van Israel wat lank van te vore ter sprake was. Uit ons navorsing wil dit voorkom dat in die tyd van Jesus, die antieke Mediterreense kultuur grootliks ʼn paternalistiese sisteem was. Dit beteken dat die pa die onbetwisbare hoof van die huis was. Mans in die Grieks-Romeinse wêreld kon selfs so ver gaan as om te besluit of hulle hulle kind se lewe sal spaar of nie. Ons weet van gevalle waar mans aan hulle swanger vrouens skryf dat indien hulle geboorte gee aan ʼn dogter dan moet hulle ontslae raak van die kind, maar as dit ʼn seuntjie is kan hulle die kind maar hou. Dit het dikwels gebeur dat babas op die ashope gegooi is. Die pa het dus die mag oor lewe en dood gehad in die antieke tyd. Verder was die pa die hoof van die huis en die res van die gesin moes maar volgens sy pype dans. Dit wil verder uit ons navorsing voorkom dat baie mans vrouens beskou het as synde nie veel meer as ʼn stuk vleis nie. Hulle kon ook baie maklik van ʼn vrou skei deur eenvoudig vir die vrou ʼn skeibrief te gee as sy die kos een keer te veel gebrand het. Vrouens het baie min regte in ʼn paternalistiese sisteem gehad en so is vrouens eintlik in ʼn baie brose posisie gelaat. Dit is teen hierdie agtergrond wat Jesus se uitspraak dan verstaan moet word. Jesus se uitspraak is dus ook ʼn sterk reaksie teen die uitbuiting van die vrou en die absolute, soms onregverdige optrede aan die kant van mans. Jesus se reaksie op die vraag van die Fariseërs slaan die hamer reguit op die spyker en dring deur tot op die kern van die saak: Dit wat God saamgevoeg het mag geen mens skei nie. Hier maak Jesus dus ʼn baie sterk stelling wat reguit ingaan teen die algemene kultuur van sy dag. Die Fariseërs het vinnig hierop gereageer en voor al die getuies roep hulle hulle op die gebruik wat volgens hulle terug gaan na die groot leier  van Israel, naamlik Moses. Moses het volgens hulle die ruimte geskep om gewoon ʼn skeibrief te gee aan jou vrou en van haar te skei (vgl. Matt 19:7). As Moses dit gesê het, en geoorloof het, wie is Jesus dan om te stry, was hulle grootste verweer. Jesus het onmiddellik daarop gereageer en die bal weer terug in die hande van die Fariseërs gegooi en hulle skynheilige karakters blootgestel deur te argumenteer dat Moses wel die ruimte gelaat het vir skeibriewe, maar dit gedoen het as gevolg van die hardheid en koudheid van hulle harte. Dit was egter nie van die begin af deel van God se hart of plan vir die mens nie. Jesus kom gee hulle dan ʼn nuwe siening, wat nie teruggaan na Moses nie, maar teruggaan na God se oorspronklike plan, en in sy betoog haal Jesus ʼn teks uit Genesis aan en argumenteer dat ʼn man sy vader en moeder sal verlaat en saam met sy vrou as een vlees/wese/mens leef.  Jesus sê verder dat die implikasie daarvan is dat die wat skei, teen die wil van God optree en niks minder as die sewende gebod oortree nie, naamlik dat mens nie mag egbreuk pleeg nie (Kyk ook Luk 16:18, Mark 10:12 en Matt 5:31, 32). Jesus het dus die ganse paternalistiese sisteem op sy kop geswaai en gewys dat verhoudings, integriteit, karakter en innerlike oriëntasie, radikale self-opofferende liefde, barmhartigheid en diens die belangrikste is.

Terug na ons tyd vandag. Kan ʼn Christen wat geskei het weer trou? Miskien is die vraag nie óf en hoe vinnig ʼn Christen wat geskei is weer kan trou nie maar in hoe verre ʼn Christen kan wys dat opregte verhoudings en trou wat in God gewortel is kan hou! Miskien trou en skei ons heeltemal te vinnig vandag. ʼn Vriend van my wat ʼn prokureur is en egskeidings hanteer is vandag skatryk omdat soveel mense skei, sommiges selfs na ʼn paar maande se getroude lewe. Ek wonder of mens regtig al die huwelik of mekaar ʼn kans gegee het na so ʼn kort tyd. Tog is daar regtig ook situasies waar ʼn egskeiding onafwendbaar is en dikwels die weg tot genesing is.

In Jesus se hantering van die Samaritaanse vrou wat al meer as 5 mans gehad het in Johannes 4 en die vrou wat op ontug betrap is in Johannes 8 sien ons Jesus se radikale hart. Jesus skep tweede kanse en gee lewe. Terwyl ek glo dat lewenslange trou en liefde die reël is, glo ek ook dat God vir ons tweede kanse kan skep en ons mislukkings in verhale van hoop en genesing kan verander. Indien ons opreg in ons verhouding met Hom leef en ons weer trou na ons geskei het, sal Hy ook vir ons die geskenk van vergifnis en nuwe lewe gee. Ek ken mense wat ʼn tweede keer getroud is en wat God in hulle verhouding ten volle eer en wat Hom al meer in die nuwe verhouding ontdek.

Opgesom: God se wil is dat man en vrou in ʼn liefdevolle verhouding van trou leef wat Hom in die sentrum stel. God se hart klop nie vir egskeiding nie, maar vir liefdevolle trou. Soms is egskeiding onafwendbaar. In sulke gevalle kan God weer tweede kanse skep, maar dit moet eerder die laaste uitweg wees.

Lees gerus die volgende boek wat vir my persoonlik baie beteken het:

Thomas, G., 2000, Sacred Marriage. What if God designed Marriage to make us Holy, more than to make us Happy? Zondervan uitgewers.

 

Outeur: Dr Kobus Kok

 




Boeke van die Bybel

Boeke van die Bybel

Die Bybel is eintlik ʼn biblioteek boeke. Die boeke is oor ʼn lang periode van ongeveer 2000 jaar geskryf en verskil dus baie, nie alleen wat die verskillende situasies betref waarin die boeke ontstaan het nie, maar ook wat inhoud betref. Natuurlik was daar ook baie verskillende skrywers. Die literêre styl van die boeke verskil ook: party boeke is geskiedenisbeskrywings, ander is gedigte, ander bevat weer ʼn klomp wette of kort wysheidspreuke. Die Bybel is dus nie net ʼn biblioteek boeke omdat daar baie boeke (66 in totaal in die Protestantse Bybel en 82 in die Rooms-Katolieke Bybel) is nie, maar ook om dit ʼn baie wye verskeidenheid boeke bevat. Kom ons stap deur die biblioteek.

 

–  Die Protestantse Bybel het 66 boeke wat in twee dele opgedeel is, naamlik die Ou Testament (39 boeke) en die Nuwe Testament (27 boeke). Dit is in ongeveer 30 500 verse opgedeel.

–  Die Rooms-Katolieke het sestien boeke meer in hulle Bybel wat algemeen bekend is as die “Ou-Testamentiese Apokriewe”.

–  Die Bybel is ʼn biblioteek boeke wat oor byna 2000 jaar geskryf is. Party skrywers ken ons, ander nie. In party gevalle is die boeke deur een persoon geskryf en in ander gevalle het die boek oor ʼn lang tyd ontwikkel aan die hand van ʼn paar redakteurs.

–  Onder die mense wat deel was van die skrywe van die Bybel was ʼn medikus, ʼn volksleier, ʼn skaapwagter, ʼn voormalige Fariseër, ʼn belastinggaarder, ʼn koning, verskeie profete, ʼn boer, ʼn visserman, ʼn gemeenteleier, ʼn digter, om maar ʼn paar te noem.

–  Dit is die boek wat die meeste in die geskiedenis verkoop het.

–  Dit is die boek wat in die meeste tale in die wêreld vertaal is (byna 90% van die tale).

–  Van die boeke soos die Evangelies of Konings en Kronieke gaan oor dieselfde geskiedenis, maar vertel dit uit verskillende perspektiewe.

 

Die Ou Testament

Wet

Genesis, Eksodus, Levitikus, Numeri, Deuteronomium.

Geskiedenis

Josua, Rigters, Rut, 1 & 2 Samuel, 1 & 2 Konings, 1 & 2 Kronieke, Esra, Nehemia, Ester.

Wysheid en Poësie

Job, Psalms, Spreuke, Prediker, Hooglied.

Groot Profete

Jesaja, Jeremia, Klaagliedere, Esegiël, Daniël.

Klein Profete

Hosea, Joël, Amos, Obadja, Jona, Miga, Nahum, Habakuk, Sefanja, Haggai, Sagaria, Maleagi.

 

Die Nuwe Testament

Evangelies

Matteus, Markus, Lukas, Johannes.

Geskiedenis

Handelinge.

Briewe

Romeine, 1 & 2 Korintiërs, Galasiërs, Efesiërs, Filippense, Kolossense, 1 & 2  Tessalonisense, 1 & 2 Timoteus, Titus, Filemon, Hebreërs, Jakobus, 1 & 2 Timoteus, Titus, Filemon, Hebreërs, Jakobus, 1 & 2 Petrus, 1, 2 & 3 Johannes, Judas.

Apokalips

[Apokalips = gebeure, tydperk wat aan die Laaste Oordeel laat dink; profesie oor die Laaste Oordeel (HAT)]

Openbaring. (Dit is ook eintlik ʼn brief, maar wat in ʼn besondere tipe literatuur gegiet is.)

 

Uit : Die Bybel A-Z

Redakteur : Jan van der Watt

Uitgewer : CUM

 




Eerste en Tweede Opstanding

Eerste en Tweede Opstanding – Jan van der Watt

Estelle vra:

Kan jy my asb verduidelik wat gebeur met die eerste opstanding en eerste oordeel, en dan met die tweede opstanding en tweede oordeel?

Antwoord:

Prof Jan van der Watt antwoord:

Openbaring vertel van die eerste dood en die tweede dood (Openbaring 2:11; 20:6,14; 21:8), wat natuurlik verwys na ons fisiese dood (die eerste dood) en sekere mense, wat nie in Jesus glo nie, wat in die ewige geestelike dood ingaan (die tweede dood). In Openbaring 20:5-6 word daar van die eerste opstanding gepraat in die raamwerk van die duisendjarige vrederyk. Die mense wat saam met Jesus die duisend jaar regeer het, het opgestaan (hulle het mos as martelare gesterf – 20:4 praat van die siele wat onthoof is) en daarom word dit die eerste opstanding genoem. Hoewel dit nie so genoem word nie, is die veronderstelling dat die ander wat later uit die dood opstaan die ‘tweede opstanding’ sal uitmaak. Ek is egter nie seker waarna die vraer verwys met die term eerste en tweede oordeel nie.

Outeur: Prof Jan van der Watt




Die Apokriewe Boeke

Die Apokriewe Boeke – Jan van der Watt

Abrie vra:

Ek is op soek na die apokriewe boeke te koop en die boek met die naam Die Skrif. Kan iemand my help?

Antwoord:

Prof Jan van der Watt antwoord

Die boek se naam is Die Apokriewe van die Ou en Nuwe Testament, Jan van der Watt en Francois Tolmie. CUM:Vereeniging.

 

Outeur: Prof Jan van der Watt