Prof Hermie van Zyl

Lewensloop:

Hermias Cornelius van Zyl (geb 6 Junie 1947) matrikuleer in 1965 aan die Hoërskool Wonderboom in Pretoria. Hy studeer daarna aan die Universiteit van Pretoria en behaal die grade BA, BD en DD.

Hy dien vir vier jaar as predikant in die NG Kerk Farrarmere, Benoni. Daarna is hy vir ses jaar dosent in Nuwe Testament by die Fakulteit Teologie, Unisa, Pretoria. In 1985 aanvaar hy ‘n pos as senior lektor by die Fakulteit Teologie, Universiteit van die Vrystaat. In 1987 word hy professor, en in 1988 hoof van die dept Nuwe Testament. Van 2003-2008 dien hy as dekaan van die Fakulteit. Hoewel formeel afgetree, is hy tans weer op kontrakbasis aangestel as hoof van die dept Nuwe Testament. Hy is ook aangewys as hoofredakteur van Acta Theologica, geakkrediteerde tydskrif van die Fakulteit.

Van 1989-1995 was hy redakteur van Neotestamentica, vaktydskrif van die Nuwe-Testamentiese Werkgemeenskap van SA, en van 1995-2000 voorsitter van die redaksieraad van Neotestamentica. Hy was betrokke by verskeie publikasies van die Bybelgenootskap van Suid-Afrika (BSA), naamlik Verwysingsbybel: 1983-Vertaling (voltooi 1998) en Die Afrikaanse Bybel vir Dowes (voltooi 2007). Tans dien hy as vertaler vir die BSA se nuwe projek: Die Bybel in Afrikaans (aanvang 2007). Hy was ook medewerker aan Die Bybellennium (CUM) wat met die Andrew Murrayprys bekroon is in 2000. In 1996 bring hy ‘n navorsingstyd van drie maande deur by De Katholieke Universiteit Leuven, België. Hy is lid van die internasionale vakvereniging, The Society of Biblical Literature.

Hy is tans Voorsitter van die Streeksraad (Bloemfontein) van die BSA. Hy is verder programleier van Die Bybel in Perspektief, ‘n program oor die verstaan van die Bybel by die streekradiostasie van Bloemfontein, Radio Rosestad.

Ons Vriende:

Hieronder is ‘n lys van ons vriende se web skakels. U kan gerus hulle ondersteun deur hulle web werf te besoek.

Jy kan hulle web werf besoek deur slegs op die skakel hieronder te kliek.

Oordeel of lewe? – ‘n verstaan van Openbaring 20

1.   Inleiding:

Ons leef onder die indruk dat almal op die laaste dag geoordeel gaan word.  Maar is dit regtig so?  As ‘n mens na Openbaring 20 kyk, wil dit lyk asof daar ‘n duidelike onderskeid gaan wees tussen gelowiges en ongelowiges by die oordeel, amper te vergelyk met Matteus 25. 

2.   Gelowiges se situasie (Openb. 20:4-6):

Hierdie paar verse gee vir ons ‘n belangrike agtergrond oor die posisie van gelowiges op die laaste dag.  Johannes sien die siele van die gelowiges waar hulle saam met Jesus regeer vir die volle duisend jaar.  Dat hulle op trone sit en regeer, bevestig dat hulle lewendig is.  Dat dit al die gelowiges verteenwoordig, word onderstreep deur die belangrike onderskeid wat in vers 6 gemaak word tussen die eerste opstanding en die tweede dood.  Slegs die wat aan die eerste opstanding deel het, sal nie deur die tweede dood (die ewige dood) getref word nie.  Dus verteenwoordig hierdie groep al die gelowiges van alle eeue wat in Christus sterf.  Anders sou dit beteken dat gelowiges wat nie aan die eerste opstanding deel het nie, die tweede dood moet ontvang.  Dit sou teenstrydig wees met die uitspraak dat elkeen wat sy klere in die bloed van die Lam was, gered word. 

Die feit dat hierdie gelowiges lewendig is, beteken dat hulle nie geraak word deur die oordeel waarvan ons in Openbaring 20:11-15 lees nie.  Hulle is immers nie dood op die dag van oordeel nie.  Hulle is lewend vir die volle tydperk tot op daardie dag.  Vir gelowiges is daar dus, aldus Johannes, niks om te vrees op die dag van oordeel nie.

3.   Ongelowiges se situasie (Openb. 20:11-15):

Vir die ongelowiges geld die oordeel van God soos ons in Openbaring 20:11-15 lees.  Hulle het nie saam met die gelowiges deel aan die eerste opstanding nie (vgl. Openb. 20:6).  Die uiteinde vir hierdie mense is die tweede dood, of ewige dood. 

In Openbaring 20:12-13 lees ons dat hierdie mense, die dooies, deur die dood teruggegee word vir die oordeel.  Interessant is dat Johannes homself ook daarvan weerhou om te sê dat hierdie mense lewendig geword het.  Hulle word slegs deur die dood en die doderyk en die see teruggegee.  Hierdie mense word dan geoordeel “volgens wat daar in die boeke staan oor alles wat hulle gedoen het.” (vgl. Openb. 20:12).  Hulle dade word die bepalende faktor vir toegang tot die lewe of verwerping in die hel.  En omdat hulle dade die bepalende faktor is, kry God nie hulle name in die boek van die lewe nie (vgl. Openb. 20:15).  Hulle uiteinde is dus die hel. 

Hier is ‘n verdere belangrike punt wat gelowiges se posisie onderstreep by die oordeelsdag.  Gelowiges word nie geoordeel volgens hulle dade nie, maar op grond van Christus se verlossingsdaad aan die kruis.  Wie sy klere was in die bloed van die Lam (Openb. 7:14 en 22:14) het deel aan die ewige lewe.  Hulle sal ook deel hê aan die eerste opstanding en dus nie die straf van die tweede dood hoef deur te gaan nie.  

4.   En wat van die duisend jaar?:

Skrywer: Ds Fanie Rudolph

Die sewe seëls (Openb. 6:1-8:1) as boodskap van hoop aan gelowiges

1.   Inleiding:

Die oopmaak van die sewe seëls het al vele gelowiges se hare regop laat staan.  Op die oog af is daar bitter min positief hierin te sien.  Tog bied hierdie gedeelte ‘n ongelooflike troos aan gelowiges te midde van die chaos wat in die geskiedenis aan’t ontvou is. 

2.   Die hoop in die eerste vyf seëls (Openb. 6:1-11):

Wanneer die Lam die eerste vier seëls oopmaak, kry ons eintlik ‘n skrikwekkende prentjie.  Die wêreldgeskiedenis ontvou in oorlog en vernietiging voor die oë van Johannes.  Dit lei tot grootskaalse hongersnood en dood.  En skynbaar word geen onderskeid tussen gelowiges en ongelowiges getref nie.  Voor die voet word mense geraak deur die magslus en vernietiging in hierdie wêreld. 

So, waar is die hoop in die eerste seëls?  Die hoop lê in die oopmaak van die vyfde seël.  Terwyl die eerste vier seëls vernietiging belowe, wys God vir Johannes ‘n groter en sterker belofte as die vyfde seël oopgemaak word.  Johannes sien die siele van die gelowiges wat gely het vir hulle geloof.  Hulle is lewendig.  Meer nog: hulle is onder die altaar in die hemelse tempel.  Hulle is dus aan die voete van God self.  Hulle word getroos deur God.  Die versekering dat hulle reeds aan die verlossing deel het, word gegee in die feit dat hulle elkeen ‘n lang wit kleed ontvang.  Hierdie klere is die teken van hulle reinheid en verlossing (vgl. Openb. 7:14; 22:14).  Gelowiges kan dus weet: al word hulle deur die mense van hierdie wêreld vernietig, selfs doodgemaak, is hulle steeds veilig in die hande van God.  Die toekoms mag miskien nie met roosblare besaai wees nie, maar God is in die toekoms.  Hy is die toekoms en lewe vir gelowiges.

3.   Die hoop van die sesde seël (Openb. 6:12-7:17):

Wanneer die sesde seël oopgemaak word, kry ons ‘n blik op die eindtyd.  Die bekende wêreld word tot ‘n einde gebring wanneer hierdie seël voor Johannes ontvou.  Dit is ‘n dag van oordeel en vernietiging.  Die teks van Johannes 6:12-17 is gevul met talle beelde oor die laaste dag: ‘n aardbewing, sterre wat uit die hemel val, die hemel en aarde soos ons dit ken wat verdwyn, berge en eilande wat geskud word.   Vers 17 sluit af met die pynlike uitroep van die wêreld op hierdie dag: “Die groot dag waarop Hulle die oordeel sal voltrek, het aangebreek, en wie sal staande kan bly?” 

Die vraag sou oop kon bly vir elke mens om self te antwoord.  As ons egter die vraag oop sou los, sou dit selfs gelowiges met vrees vir die oordeelsdag vul.  Johannes se idee was egter nooit om gelowiges bang te maak nie.  Hy wou hulle juis hoop gee in die aangesig van die moeilike tye wat vir hulle voorlê.  Hy los dus nooit sy lesers met ‘n oop, onbeantwoorde, vraag nie.  Sy antwoord kom in Openbaring 7.  Hier hoor Johannes van die 144 000 wat eers gemerk moet word voordat die oordeel van Openbaring 6:12-17 finaal aanbreek.  Die getal 144 000 is ‘n simboliese getal wat verwys na die totale getal gelowiges van die ou verbond (12 stamme as verteenwoordigers) en die totale getal gelowiges van die nuwe verbond (12 apostels as verteenwoordigers).  Dat dit die volle getal is, word aangedui deur die volgende som: 12 X 12 X 1000.  Die getaal 1000 is die volledige getal.  Hierdie is die mense wat deur God gemerk is om beskerm te word in die eindtyd.  Hulle sal nie deur die oordeel getref word nie.  Dat dit al die gelowiges verteenwoordig word bevestig in Openbaring 7:9.  Hier sien Johannes wat die engel bedoel het met die 144 000 (wat hy gehoor het).  Hy sien ‘n ontelbare menigte.  Wie is hierdie ontelbare menigte?  Vers 14 gee die antwoord: “Hulle het hulle klere gewas en dit wit gemaak in die bloed van die Lam.”  Elkeen wie se sondes deur Christus afgewas is, het deel aan hierdie hoopvolle verlossing. 

4.   Die hoop van die agtste seël (Openb. 8:1):

Skrywer: Ds Fanie Rudolph