G’n mens weet sommer alles van God af nie. Hoe moet ons nou weet wat is sonde en wat nie? Wat moet ons doen om God gelukkig te maak en te dien? En as ons as gelowiges bymekaar kom, wat word van ons verwag? Wat is liefde en geloof en uitverkiesing en sulke dinge?
Baie keer as mense praat van wat vir ons wag as die Here weer terugkom en ons kom haal, dan praat hulle van die Nuwe Jerusalem. Dit is natuurlik ʼn beeld wat ons in Openbaring 21 kry. Daar word vertel dat na die laaste oordeel God by en tussen sy mense sal kom bly. Dit is wat die hemel eintlik gaan wees: God wat direk saam met elkeen van ons gaan wees.
Daar is mense wat hulle neus optrek vir hierdie lewe. Hulle ontken dat daar ʼn God, of enige groter mag is, dat daar enige werklike sin in die lewe is, dat daar nie regtig so iets is soos “reg” of “verkeerd” nie, ook nie wat ons optrede betref nie. Daar is nie regtig waarheid en egtheid in hierdie wêreld nie en ʼn mens kan nie sê die een manier van leef is beter as ʼn ander nie. Dit hang alles maar af wat jy self uit die ou deurmekaarspul van ʼn lewe wil maak.
Die aand voor Jesus gekruisig is, het Hy ʼn laaste maal saam met sy dissipels geëet. Hy het hulle toe gevra om as Hy weg is, gereeld saam te eet en dan aan Hom te dink. Hy het brood gevat en dit gebreek en gesê hulle moet die brood eet; dit is soos sy liggaam wat natuurlik vir hulle aan die kruis gebreek is. Hy het toe wyn gevat en gesê hulle moet dit drink; dit is soos sy bloed wat gevloei het om op die manier vir hulle vrede met God te maak. So moet hulle dus gedurig aan Hom en wat Hy vir hulle gedoen het, bly dink.