Mense en Redding is ‘n reeks artikels geskryf deur Prof Jan van der Watt. Ons dank aan CUM vir die gebruik van hierdie materiaal.

Juis vanweë die negatiewe situasie van die mens staan die mens skuldig voor God (3:19): Niemand sal hom dus kan verweer nie, en die hele wêreld is strafwaardig voor God. Die mens kan sigself nie red nie (Tit 3:5; Ef 2:8). Afgesien van hulle eie sondige natuur (Rom 8:3, 5, 8), is hulle ook in die mag van bose (Kol 2:8, 20), van die wettiese godsdienstige reëls en die wet (Gal 4:3, 12-13) en die dood (wat deur Paulus gepersonifieer word – 1 Kor 15:26).  Hulle het dus inderdaad die redding van God nodig.

Hier speel die begrip genade ‘n hoofrol (Tit 2:11). Genade is om iemand iets te gee wat hy of sy nie verdien nie en om dit te gee sonder om regtig iets terug te verwag. Dit is iets wat God vir mense gee omdat Hy graag wil, soos Paulus aan die Efesiërs skryf: Julle is inderdaad uit genade gered, deur geloof. Hierdie redding kom nie uit julleself nie; dit is ’n gawe van God (Ef 2:8). God bly die inisiatiefnemer en bron van die genade, hoewel dit deur ander bemiddel word ( 2 Thes 2:13). Die proses van redding en genade grens vir Paulus aan ‘n misterie, juis omdat God so ondeurgrondelik, groot en verhewe is (Rom 11:33-37). In byna poëtiese taal beskryf Paulus dit: O diepte van die rykdom en wysheid en kennis van God! Hoe ondeurgrondelik is sy oordele, hoe onnaspeurlik sy weë! Wie ken die bedoeling van die Here? Wie gee Hom raad? Wie bewys Hom ’n guns, sodat Hy verplig is om iets terug te doen? Uit Hom en deur Hom en tot Hom is alle dinge. Aan Hom behoort die heerlikheid tot in ewigheid! Amen.

Die genade wat God aan mense gee, word onder andere en veral deur Jesus bemiddel. Paulus beskryf dit deur Jesus met Adam te vergelyk (Rom 5:14-15, 17): Daar is ooreenkoms tussen Adam en Hom wat sou kom, ¹⁵maar met die genadegawe is dit anders as met die oortreding. Deur die oortreding van een mens het baie gesterf, maar die genade van God en die gawe wat deur die genade van die een Mens, Jesus Christus, gekom het, is veel oorvloediger aan baie geskenk… ¹⁷Deur die oortreding van die een mens het die dood begin heerskappy voer deur hierdie een mens, maar deur die Een, Jesus Christus, is veel meer bereik: dié wat die oorvloed van genade en die vryspraak as gawe ontvang het, sal lewe en heerskappy voer. Adam het deurdat hy aan God ongehoorsaam was, die hele menslike geslag in die sonde gedompel. Daarom staan hulle onder die oordeel. Jesus kom deur genade en bied die gawe van redding en vryspraak van die sonde aan baie. Almal wat dus in Jesus glo kry die vryspraak wat Hy in genade aan mense bied en op die manier is God se genade daar vir almal ongeag status, rykdom, rang, geslag of wat ook al. Daar is nie grense of beperkinge nie (1 Tim 2:4). Hulle verdien dit nie, maar kry dit. Dit is die essensie van redding volgens Paulus.

Hierdie goddelike genade vra natuurlik ook vir gepaste reaksie van die kant van die mens. Wie met die genade van God te doen kry, bly nie dieselfde nie. Die goddelike genade vra veral gelowige reaksie van die mens. Soos Rom 3:22 sê: die geregtigheid (is) naamlik van God deur die geloof in Jesus Christus vir almal en oor almal wat glo, want daar is geen onderskeid nie en ons neem dus aan dat die mens geregverdig word deur die geloof sonder die werke van die wet (Rom 3:28; sien 3:21-31). Geloof in wie Jesus is en wat Hy gedoen het, vorm die manier waarop die mens deel kry aan die redding: Want ek skaam my nie oor die evangelie van Christus nie, want dit is ’n krag van God tot redding vir elkeen wat glo, eerste vir die Jood en ook vir die Griek. Want die geregtigheid van God word daarin geopenbaar uit geloof tot geloof, soos geskrywe is: Maar die regverdige sal uit die geloof lewe (Rom 1:16-17).

Open 6:12-8:5 (fokus 7:1-8)

Soms kan dinge vir ʼn mens net te veel word. Dit voel asof die duiwel jou om elke hoek en draai inwag en behoorlik koudsit. En as jy na God begin soek is dit byna of ʼn wolk tussen jou en God inskuif. Jy sukkel om te bid en om te glo gaan ook nie meer so maklik nie. Jy voel hoe Twyfel sy arm om elke hoek en draai om jou slaan en hy hou jou so styf vas dat jy uiteindelik nie eers meer probeer om hom weg te stamp nie.

Die duiwel het dit vir die mense in Openbaring ook maar baie moeilik gemaak. Hy het hard probeer om die wolk van twyfel tussen hulle en God in te kry. En hy was gedeeltelik suksesvol – ons lees dat van die gemeentelede ook maar van die Here begin afdwaal het (in hf 2-3 sien ons dit duidelik).

Maar God los ons nie alleen nie. Hy sit nie stil terwyl die duiwel sy mense terroriseer nie. Dit lees ons 7:3: Die mense wat God dien word gemerk; met ander woorde, God eis openlik sy mense op. Hulle si syne. En wees verseker – God self sorg vir sy eiendom. Sy krag is hulle krag, sy liefde is vir hulle daar. As die wolk dus tussen ons en God inskuif en ons voel of ons van Hom af wegglip, moet ons weet, God glip nie van ons af weg nie. Ons is syne, want Hy het ons gemerk. Juis dan steek Hy sy onsigbare hand uit om ons stywer vas te hou, want ons is Syne. In en deur die donker van die wolk moet ons maar net ons hand uitsteek en voel… sy hand is daar.

Vertrou maar net – dinge mag vir jou baie word, maar dit sal nooit te veel word nie. Jy is deur God gemerk!

Mense en Redding is ‘n reeks artikels geskryf deur Prof Jan van der Watt. Ons dank aan CUM vir die gebruik van hierdie materiaal.

Hoe dink Paulus oor redding?

 Paulus se basies boodskap stem grootliks ooreen met die evangelies. Hy vertrek ook van die negatiewe standpunt oor die mens en sy posisie voor God (Rom 1:1-3:20). Die genadige God het hom egter oor die mens ontferm en het deur Jesus sy redding aan die wêreld in nood aangebied. Diegene wat dit aanvaar word gered, word deel van God se gemeenskap op aarde wat ook so moet leef, en kan op die ewige vervulling van die heil hoop as Jesus weer kom (1 Thes 4:18vv.). Ander word veroordeel vanweë hulle ongeloof.

Terwyl Paulus dieselfde hooflyne volg, praat hy tog oor die redding op sy eie manier. Hy gebruik hoofsaaklik beelde (metafore) om te verduidelik wat gebeur as God mense kom red. Hy sal byvoorbeeld praat van mense wat slawe (van die sonde) is en losgekoop moet word, of van mense wat skuldig is en voor die regter in ‘n hof moet verskyn. Dit is beelde wat die mense in daardie tyd goed geken het. Dit was deel van die samelewing waarin hulle geleef het.  Dit help dus om die geestelike gebeure van redding op ‘n eenvoudige en praktiese manier te verduidelik.

Paulus het ‘n negatiewe siening van mense sonder God: Almal het gesondig, en het nie deel aan die heerlikheid van God nie (Rom 3:23) en …ons het al bewys dat Jode en nie-Jode almal in die mag van die sonde is. Daar staan immers geskrywe: “Daar is nie een wat regverdig is nie, selfs nie een nie. Daar is nie een wat verstandig is nie; daar is nie een wat na die wil van God vra nie. Almal het afgedwaal, almal het ontaard. Daar is nie een wat goed doen nie, selfs nie een nie” (Rom 3:9-12) en In dié tyd was julle sonder Christus, uitgesluit uit die burgerskap van Israel, ver van God af sonder deel aan die verbonde en die beloftes wat daarmee saamhang, sonder hoop en sonder God in die wêreld (Ef 2:12). Hierdie wêreld word as goddeloos gesien (Gal 1:4) en die mens het ‘n sondige natuur wat hom vyandig teenoor God maak en laat optree (Rom 8:3, 7). Dit gaan nie net om enkelinge nie, maar oor die mensheid as geheel.

Genade speel ‘n groot rol in redding. Daarna gaan ons volgende keer kyk.

Open 5:1-6:11 (fokus 6:9-11)

Waar gaan ons geliefdes heen as hulle doodgaan? Dit is seker een van die algemeenste vrae wat mense vra wat iemand aan die dood afgestaan het. ʼn Mens wil so graag weet dat die persoon veilig is, want dit troos darem so bietjie.

In 6:10-11 loop ons die mense wat dood is onder die altaar van die Here raak… en wat doen hulle daar? Hulle praat met God, so naby is hulle aan Hom. Immers, die altaar is ‘n baie spesiale plek, ja, dit is die plek waar mense in die Ou Testament die naaste aan God gekom het. Daar het die mense vir God offers gebring. Dit is die plek waar mense en God bymekaar kom – die een om te gee en die ander Een om te ontvang. Dáár kom God met sy genade en vergifnis by en tussen sy mense staan. Daarom is dit so betekenisvol dat Openbaring sê dat juis die plek waar die mense wat gesterf het wag, die plek is waar die Here ook spesiaal teenwoordig is.

Die taal is natuurlik simbolies – God prop nie almal wat dood is onder ʼn altaar in nie. Wat die gedeelte wel sê is dat ons geliefdes wat in die Here gesterf het, by God is. Nader as by ‘n altaar kan hulle nie kom nie. Hulle is nie alleen nie, maar sáám met Hom. Natuurlik wag hulle ook vir die wederkoms sodat alles volmaak kan wees en hulle in die nuwe Jerusalem saam met God kan wees. Maar intussen, terwyl hulle wag, is hulle al by God!

Wat ʼn troos is dit nie. Ons geliefdes is nou reeds by God… en ons gaan ook eendag daar wees.