1 Joh 3:11-24 (fokus 3:11-18)

Die pad van die kruis is nie maklik om te stap nie en tog is dit wat die Here van ons vra (3:16). Jesus het die voorbeeld vir ons gestel: toe dit nodig was, het Hy sy lewe in liefde vir ons gegee. Van gelowiges word niks minder verwag nie.

Die Here vra dat ons ons kruis soos Hy sal dra. Vir die persoon wat die kruis halfhartig dra sal dit te swaar word. Nee, kruisdra beteken oorgawe – dit beteken om onder die kruis in te sak en dit met alles wat jy het te dra.

Dan mag die gewig daarvan jou dalk na die arme toe druk (3:17); of na die een wat hulp nodig het. Dit mag op jou beursie of jou koskas druk sodat wat daarin is na mense toe vloei wat dit nodiger het as jy. Die kruis mag swaar druk…

Maar terwyl jy jou kruis so voluit dra, mag jy dalk agterkom dat die kruis jou dra… of liewer, dat die Here van die kruis jou dra. Jy mag agterkom dat wat jy vir die arme gee, dubbel na jou toe terugkom; of dat jou beursie en koskas maar net vol bly, al deel jy wat daarin is met ander.

Volg Jesus se voorbeeld – dra jou kruis met oorgawe.

1 Joh 2:18-3:10 (fokus 3:4-10)

Jy is wat jy dink. Wat in jou gedagtes aangaan omsluit en bepaal jou lewe… en die Here wil graag jou lewe omsluit en bepaal. Daarom wil Hy hê jy moet aan dinge dink wat Hom gelukkig maak (3:9).

Die lewe werk nou maar eenmaal so. As jy die hele tyd dink aan alles wat jy verkeerd kan doen, gaan jy juis foute maak. Jou kop gaan gedurig daarmee besig wees. Maar die teenoorgestelde is ook waar. As jy positief bly dink sal dit jou manier van doen ook word. As jy jou lewe beplan, moet jy konsentreer op wat die beste is om te doen. Jy moet fokus op wat jy reg gaan doen en nie op die foute wat jy miskien kan maak nie. En jy sal gou agterkom – die vrugte van positiewe denke is lekker om te pluk.

Ons moenie ons gedurig bekommer oor wat in ons geestelike lewens verkeerd kan gaan nie; dan vergeet ons dalk om aan die Here te dink. Ons moet positief bly. Ons moet bly fokus op wat die Here gelukkig sal maak en dit doen. Johannes gaan eintlik so ver om te sê dat Christene eintlik nooit sonde behoort te doen nie (3:9). Daarmee bedoel hy nie Christene is perfek nie. Wat hy sê is dat as ons so op die Here moet bly fokus en aan Hom moet bly dink, dat daar nie plek vir verkeerde gedagtes is nie. En as ons nie aan verkeerde dinge dink nie, sal ons dit ook nie doen nie.

Die Here self moet ons gedagtes en lewens omring. Plek vir sonde is daar dan nie

Amanda vra:

Waar in die Bybel se dit jy moet trou

Antwoord

PROF Francois Malan antwoord:

In Matteus 19:1-12 antwoord Jesus op die vraag van die Fariseërs of ’n man oor enige saak van sy vrou mag skei. Daarop verwys Jesus na Genesis 1:22-24 dat die Skepper hulle van die begin af man en vrou gemaak het. Daarom sal die man sy vader en sy moeder verlaat en aan sy vrou verbind word, en die twee sal een vlees wees, sodat hulle nie meer twee is nie, maar een. Daarom, wat God saamgevoeg het, moet ’n mens nie skei nie.

Die Fariseërs vra toe waarom Moses dan bepaal het dat ’n man aan sy vrou  ’n skeibrief moet gee om sodoende van haar te skei. Daarop antwoord Jesus: Moses het weens julle harde harte toegelaat om van julle vroue te skei, maar van die begin was dit nie so nie. Ek sê vir julle dat wie van sy vrou skei, behalwe weens owerspel, en met ’n ander trou, egbreuk pleeg.

Markus 10:12 voeg by: en as ’n vrou van haar man skei en met ’n ander man trou, pleeg sy egbreuk.

Toe Jesus se dissipels daarop reageer dat dit dan beter is om nie te trou nie, antwoord Jesus: Nie almal kan hierdie saak begryp nie; slegs hulle aan wie dit gegee is. Daar is inderdaad mans wat impotent gebore word, daar is mans wat deur mense gekastreer is, en dan is daar mans wat selibaat is ter wille van die koninkryk van die hemele. Laat enigiemand wat kan, dit begryp (Matt 19:11-12).

Daar is nie ’n teks in die Bybel wat die huwelik direk gebied nie, maar vir die ongetroudes en die weduwees sê Paulus in 1 Kor 7:8-9 dat dit vir hulle goed is om soos hy (ongetroud) te bly. Maar as hulle hulleself nie kan beheer nie, moet hulle trou, want dit is beter om te trou as om van begeerte te brand. En vir jongmense, wat eers gedink het hulle sal as verloofdes steeds maagde kan bly, en dan uitvind dat dit nie vir hulle moontlik is om maagde te bly nie, sê hy: as die verloofdes dan trou, tree hulle reg op, hoewel hulle beter sou doen as hulle wel as maagde verloof kon bly (1 Kor 7:36-38).

Uit Genesis 2:24 en Jesus se verduideliking daarvan in Matteus 19 is dit duidelik dat God die huwelik van ’n man en vrou as ’n permanente verhouding van eenheid tussen man en vrou bedoel het.

Om saam te leef sonder om te trou, impliseer dat ‘n saamblyverhouding nie permanent is of permanent hoef te wees nie. Om enkel en ongetroud te bly is nie verkeerd nie, soos Jesus in Matteus 19:12 sê. Met ‘n huwelik word egter in die openbaar voor God aan mekaar trou gesweer.

Paulus brei in 1 Korintiërs 7 uit op die ongetroude staat en die eenheid van die huwelik. In 7:1 sê hy dit is goed vir ’n man om nie met ’n vrou omgang te hê nie, en in 7:7: ek wens dat alle mense soos ek (ongetroud) kon wees, maar elkeen het ’n eie gawe van God ontvang, die een dit (om ongetroud, sonder omgang met ’n man of vrou te wees), die ander iets anders (om in die huwelik gemeenskap te hê, waar elke man sy eie vrou en elke vrou haar eie man het, wat hulle aan mekaar gee en aan mekaar onderwerp, soos in 7:2-5 beskryf is).

Oor die lewenslange verhouding sê Paulus in  Kor 7:39-40: ’n Vrou bly aan haar man verbind solank as wat hy leef, maar as haar man ontslaap/gesterf het, staan dit haar vry om te trou met wie sy wil, maar slegs as dit in verbondenheid aan die Here is. Tog sal sy gelukkiger wees as sy bly soos sy is, om die Here as weduwee te dien (1 Timoteus 5:9). Vir die jonger weduwees sê hy in 1 Timoteus 5:14 dat hulle moet trou en kinders hê en hulle huishoudings bestuur.

Vir jongmense, wat die gawe van onthouding van God ontvang het, sê Paulus dat as hulle ongetroud in ’n vriendskapsverhouding sonder seksuele omgang kan bly doen hulle goed. Maar as hulle nie die gawe van onthouding ontvang het nie, doen hulle reg om te trou (1 Korintiërs 7:7 en 7:36-38).

Efesiërs 5:21-33 brei uit op die verhouding tussen man en vrou in die huwelik: (1) dat die man sy vrou so lief moet hê soos Christus die gemeente liefhet en vir ons sonde gesterf het om ons te verlos en ons te reinig (Ef 5:25); (2) dat die man sy vrou moet liefhê soos sy eie liggaam, soos Christus sy kerk liefhet (Ef 5:28-29). (3) Paulus noem die verbintenis van man en vrou tot een liggaam ’n groot geheimenis, wat ’n beeld en getuienis is van die verhouding tussen Christus en sy kerk (Ef 5:31-32). Die geheimenis is dat ’n huwelik in die selfopofferende liefdesverhouding wat hy hier beskryf het, vir mense iets wys van die verhouding tussen Christus en sy kerk vir wie Hy so liefgehad het, dat Hy vir ons sonde aan die kruis betaal het en ons vrygemaak het van die sondelas om as kinders van God te lewe.

Skrywer: Prof Francois Malan

Mense en Redding is ‘n reeks artikels geskryf deur Prof Jan van der Watt. Ons dank aan CUM vir die gebruik van hierdie materiaal.

Maar wat is hierdie koninkryk van God waarop die redding van Jesus gemik is? Matteus beskryf dit in meer detail in Matteus 13:

• Redding kom deur prediking van die goeie boodskap oor Jesus. Nie almal gaan ewe goed na die goeie boodskap luister of dit aanvaar nie. Diegene wat die boodskap wel gaan aanvaar, gaan die vrug daarvan pluk (die gelykenis van die saaier – Matt 13:3-9, 18-23).
• Goeie en slegte mense gaan skouer aan skouer in die wêreld leef – dit gaan nie alles sommer net perfek wees nie. Maar die finale oordeel gaan die kaf van die koring skei (gelykenis van die onkruid tussen die koring – Matt 13:24-30).
• Die goeie mense sal hulle invloed moet laat geld wat aanvanklik klein en onaansienlik mag lyk, maar tog vir groot en indrukwekkende resultate gaan sorg (gelykenisse van die mosterdsaadjie en suurdeeg – Matt 13:31-33).
• Die koninkryk gaan tog alles in waarde oortref. Mense sal alles in hulle lewens herorienteer ten einde die skat van die koninkryk te kry (gelykenisse van die skat in die saailand en goeie pêrels – Matt 13:44-46).
• Daar wag ‘n finale oordeel waar die geredde mense van die wat nie gered is nie, geskei gaan word (gelykenis van die vangnet – Matt 13:47-50).

Hierdie gelykenisse gee ‘n indruk wat presies Jesus bedoel as Hy sê die koninkryk het naby gekom. Mense sal die boodskap moet aanvaar – dit beteken egter nie dat hulle direk in die hemel beland nie. Hulle moet saam met ongelowiges in die wêreld leef en daarom soos suurdeeg hulle invloed laat geld. Hulle het immers die kosbaarste ding denkbaar om met ander te deel, die koninkryk. Immers, die lede van die koninkryk gaan met die koms van Jesus by God wees, terwyl God se oordeel die ander gaan tref. Dit gaan dus oor mense wat in hierdie wêreld gaan werk en leef met ‘n taak nou en ‘n hoop op die toekoms. Dit is wat dit beteken om gered te wees.

Nou dat ons weet wat die koninkryk van God is, is die volgende vraag: Hoe word ‘n mens deel van hierdie koninkryk?