2 Tim 4:6-22 (fokus 4:6-8)

 Die waarheid is, ons is almal op pad na dieselfde bestemming toe: die dood. Ek het dikwels my ma se been getrek as sy vra hoe dit gaan: “Nee, redelik. Ek is besig met ‘n gestadigde dood” het ek gesê. Sy het my dan altyd so bietjie tereggewys, want oor sulke dinge praat ‘n mens mos nie. Tog is dit die werklikheid waarmee ons almal rekening moet hou.

Die belangrike vraag is hoe jy jou eindbestemming nader. Die idee van die dood maak party mense nogal bang. Hulle voel onseker oor wat daar wag en as hulle oor hulle eie lewe terugkyk, is daar sekerlik rede om so bietjie ongemaklik te voel. As jy sonder die Here deur hierdie lewe is, is die kanse 100% dat jy sonder die Here anderkant die dood gaan uitkom. As jy halfhartig die pad met die Here hier stap, mag jy dalk ‘n halfhartige Here aan die ander kant ontmoet. As jy nie seker is nie, is daar nogal rede tot bekommernis.

Maar gelowiges hoef nie bang te wees nie. Kyk net vir Paulus (6). Hy sê dat met sy dood hy in die hande van God self gaan val, soos ‘n offer. Sy lewe behoort nou aan God en sal dan ook aan God behoort. Daarom is hy nie bang nie, maar sien daarna uit. Die beeld wat hy gebruik is die van ‘n atleet wat gewen het en nou uitsien na die prysuitdeling (8). Hy kan byna nie wag nie.

As ek so in die toekoms in staar, wonder ek hoe dit gaan wees. Maar een ding is seker, ek is nie bang nie. Die Here wat ek hier leer ken het, sal daar vir my wag. Ja, ons is maar besig met ‘n gestadigde dood, maar so is ons ook op pad na ‘n ewige lewe, saam met God. En dit is nie iets om voor bang te wees nie, maar om na uit te sien.

2 Tim 3:10-4:5 (fokus 3:14-4:5)

 ‘n Onderwyser kla eenmaal by ‘n kind dat hy nou twee maal dieselfde opstel oor sy besoek aan die dieretuin ingegee het. “Ja, maar dit was dieselfde besoek”, kom die antwoord terug. Party dominees klink soms ook so: hulle gee jou elke tweede Sondag dieselfde preek, net in ander woorde. Dan verwag hulle jy moet entoesiasties sit en luister.

Die Bybel is oneindig ryk in inhoud – dit is die Here se manier om dit wat Hy dink by ons uit te kry. Dit is die Here se skatkis van inligting wat Hy vir ons gegee het om in te delf en rond te krap. Soos 3:16 ook sê, die Here wil ons so leer, reghelp, vertel hoe om te leef, wys wat ons moet verwag, op die regte pad hou, en wat nog alles. Die grootste onreg wat ‘n dominee of jy jouself kan aandoen is om net ‘n paar skatte wat bo lê op te tel en oor en oor daarna te kyk. Jou geestelike lewe gaan dan ook so begin lyk: maer en eensydig ontwikkel.

Vir ‘n normale, gesonde en gebalanseerde geestelike lewe moet jy ‘n verskeidenheid geestelike disse inkry. Maar jy kry dit nie altyd nie. Paulus waarsku hier teen mense wat net vir ander vertel wat hulle graag wil hoor (3). Hulle probeer eerder in hulle eie gewildheid belê in plaas daarvan om die Here se skatte uit te deel. Ander dink weer hulle is geroepe om vermaaklikheidsterre te wees (4). Hulle gee nie om wat hulle vir gelowiges opdis nie, net solank hulle vermaak. Daarom moet jy na elke preek vra wat jy geleer het; en as jy agterkom jou aandag was meer by die optrede as by die inhoud, moet die rooi ligte aangaan. Maar die fout kan ook by jouself lê. Jy kan dag vir dag by God se skatkis verbystap en net ‘n vinnige loer gee. So gaan jy nie gebalanseerd die dieptes van sy rykdom ontdek nie.

Gun jouself die kans om ‘n diep, gebalanseerde Christen te wees. Krap, delf, soek, ontdek die dieptes van God se rykdom in sy woord.

2 Tim 3:1-9 (fokus 3:1-5)

 Daar is Christene wat “spesialiste” is op die wederkoms. Eintlik moet ons almal so wees, want Christene is toekomsmense. Ons moet met verwagting en afwagting wag op die Here wat weer kom. In moeilike tye moet die verwagting van Jesus wat weer kom ons juis aan die gang hou. Ons het immers iets om na uit te sien.

Maar daar is Christene wat op ‘n ander manier “spesialiste” is. Hulle sal wel van die Here wat weer kom praat, MAAR hulle eintlike tema is hoe vreeslik die tekens van die tye gaan wees. Hulle fokus op al die verskriklike dinge wat voor die wederkoms voorspel word. Hulle praat jou so bang met al die vervolging, lelike dinge, swaarkry en so aan wat voor die wederkoms vir ons wag dat jy amper wens die wederkoms bly liewer maar weg.

Dit is reg… die Bybel sê dat voor die Here weer kom die duiwel ‘n laaste eindpoging gaan aanwend. Slegte en bose dinge gaan erger word omdat die duiwel in paniek nog vir oulaas die gelowiges gaan probeer seermaak (3:1-5). Maar dit beteken nie dat gelowiges nou moet weghardloop nie. Hoe erger dit rondom gelowiges gaan hoe meer sal hulle die kans kry om helder en duidelik terug te veg… met die swaard van die woord en die spies van hulle optrede. As alles rondom jou oneerlik raak, staan jou eerlikheid die duidelikste uit. As mense nie meer mooi oor God praat nie, sal jou mooi woorde oor hom soveel helderder klink. As mense doelloos begin lewe sal jou doelgerigtheid hulle koppe laat draai. Nee, Christene kannie, mag nie, terugdeins nie. Hoe boser dit word, hoe belangriker raak jou getuienis.

Christene hardloop nie weg nie, want met die boodskap oor Jesus op jou lippe en op jou hande hoef jy nooit weg te hardloop nie.

2 Tim 2:14-26 (fokus 2:14-19)

 Een ou jaag vreeslik met sy kar. Bang gery vra die ander een in die kar hom hoekom hy so jaag. “Ek het agtergekom die remme is stukkend. Nou moet ons so gou as moontlik by die huis kom”.

‘n Mens kan nie een fout met ‘n ander regmaak nie. Boonop kan onkunde jou ook nog duur te staan kom. Een van die groot gevare van godsdiens is juis dat daar so baie “kenners” is, mense wat kamma “weet” dat as jou remme stukkend is, jy vir die huis moet jaag. En dit help nie om met hulle te stry nie. As jy met hulle daaroor gesels, sal hulle vir jou sê: “Dis wat ek glo, uit en gedaan”. Plaas daarvan dat hulle die handboek uithaal en lees.

Dit klink miskien nie so belangrik nie, of miskien klink dit afgesaag, maar deel van ‘n mens se behoud as gelowige is om God se “handboek” te lees. Dit beskerm jou net om nie dom dinge te doen nie. Dit help jou om regte besluite op die regte tyd te maak. Ons moet onthou dat ons God nie uitgedink het nie. Nog minder kan ons vir Hom voorskryf hoe Hy moet wees. God het na ons toe gekom en vir ons kom vertel wie Hy is en hoe Hy wil hê ons moet leef. Die inligting suig ek nie sommer uit my duim uit nie. God het dit vir ons gegee (geopenbaar) om te lees… in sy Woord. En ons moet daardie Woord lees en bestudeer, anders jaag ons ook dalk met stukkende remme huis toe omdat ons dink dit is reg.

Doen jouself ‘n guns – lees God se handboek. Dan sal jou geestelike reis sommer baie veiliger wees.