Hester vra:
Is die micro chip waarvan almal nou praat die merk van die dier?
Antwoord:

Prof francois Malan antwoord:
Die Amerikaanse Signs of the Times verkondig dat Openbaring 13 se ‘merk van die dier’ die rekenaartegnologie is wat die wêreldekonomie sal beheer. Daarmee word Openbaring se simboliese getalle letterlik verklaar en misbruik.

Openbaring 13:16-17 praat van die dier uit die aarde, die beeld van die valse profeet, wat saam werk met die dier uit die see. Die dier uit die aarde word in 1 Johannes 2:18 genoem die antichris en dat daar nou reeds baie antichriste is. Deur die eeue lei hulle mense weg van Christus af om teen God en sy mense te laster.

Die bose trio is die draak van Openb 12 wat die plek van God die Vader wil inneem, die antichris wat die plek van Christus wil inneem, en die valse profeet, wat die werk van die Heilige Gees om mense te oortuig om Christus te verheerlik, wil oorneem om mense met wondertekens te mislei om die antichris te volg (Openb 13:14-15). Al drie is na-apers van die Goddelike Drie-eenheid. Die bose trio se merkteken is die getal 666 (Openb 13:18). Die merkteken beteken dat hulle maar net nie die volmaakte getal 777 van die Drie-eenheid kan bereik nie.

Die valse profeet se taak is volgens Openb 13:16 om al die mense ’n merk op hulle voorkoppe en regterhand te laat dra, wat sal aantoon dat hulle lojaal is aan die antichris.

Die waarskynlikste simboliese verklaring vir die merk op die regterhand en op die voorkop is dat die mense hulle denke (op die voorkop) en hulle werk (op hulle regterhande) in diens van die antichris plaas. Dit is ’n na-apery van die merk waarmee die engele die dienaars van God op hulle voorkoppe merk met die seël. (Openb 7:3). Die merk van die dier staan teenoor die verseëling van die gelowiges as God se eiendom. Die verseëling van Openb 7:3 is simbolies om te bevestig dat iemand aan God behoort, ’n simbool wat gesien word in die lewe en optrede van so ’n persoon. Die merk op die gelowiges se voorkoppe is ’n beeld wat verduidelik dat hulle glo in Jesus as die Seun van God, hulle Verlosser.

So spot die bose trio met die Joodse gebruik om die wet van God in ’n leersakkie op hulle voorkoppe en op hulle arms te dra. Somige Jode volg Deutr 6:6-9 letterlik: Hierdie gebooie wat ek vandag gegee het, moet in jou gedagtes bly. Jy moet dit inskerp by jou kinders en met hulle daaroor praat as jy in jou huis is en as jy op pad is, as jy gaan slaap en as jy opstaan. Jy moet dit as herinneringsteken vasbind aan jou hande (in jou daaglikse werk), en dit moet ’n merk op jou voorkop (in jou gedagtes) wees.

Die gelowige navolgers van God en Christus dra die seël van Christus. Dit ’n beeld wat hulle aandui as mense wat aan Christus behoort. Dit is beeldende taal vir wat in hulle gedagtes en hulle optrede aangaan, dat hulle Christus gelowig navolg (Openb 7:3; 22:7). Dit staan teenoor die goddeloses wat so lojaal teenoor die antichris is dat hulle denke en werke geheel en al aan die Bose gewy is. Die goddelose se lewenswyse en optrede, wat deur mense gesien kan word, is die merkteken van die dier wat hulle denke (voorkop) en werke (op die regterhande) simboliseer.

Die taak van die valse profeet is ook om niemand toe te laat om te koop of te verkoop nie, behalwe dié mense wat die merk van die dier het, wat soos die antichris dink en daarvolgens optree (Openb 13:16-17).

Die arbeidsgildes (soos vandag se vakbonde) het ekonomiese druk op die gelowiges toegepas om hulle geloof prys te gee, bv. in Smirna en Filadelfia (Openb 2:9 met verdrukking en armoede; en 3:8 min krag) en selfs in Pergamum (waar die troon van die Satan is, Openb 2:13) en Tiatire (met die profetes Isebel wat hulle die geheimenisse van die Satan leer, Openb 2:20,24). As jy nie by die gilde van bouers of skrynwerkers, ens. aansluit nie, kry jy nie werk nie.

Die figuurlike verklaring van die merkteken sluit veel meer in as ’n micro-chip of RFID transponder met jou ID-nommer wat onder jou vel ingeplant word met ’n verbinding aan ’n databasis met jou mediese geskiedenis, die medisyne wat jy gebruik, jou allergieë, en jou kontak-inligting. Dit kan seker deur iemand misbruik word, maar is bedoel om jou te help in noodsituasies. Die merkteken van die dier in Openbaring verwys na ’n hele denkwyse en lewenswyse wat nie met Christus rekening hou nie, of juis teen Christus gerig is; na ’n lewe en woorde wat teen Christus is en teen sy Vader se riglyne vir die lewe.

Skrywer:  Prof Francois Malan

Mat 19:16-20:16 (fokus 19:16-30)

‘Vir mense is dit onmoontlik, maar vir God is alles moontlik’ (19:26)

Iemand vra eendag wat van Noag se ark geword het. “Wel”, kom die antwoord, “hy het seker die twee termiete in die ark vergeet”. So is dit met sonde. Ons moet dit nie op die verkeerde plek vergeet nie, want dan vreet dit alles op.

Die dilemma met sonde is dat dit aan die begin so onskadelik lyk. Kyk na ‘n termiet: jy kan dit tussen jou vingers stukkend druk, maar dit is tog instaat om ‘n ark op te vreet as jy dit net ‘n kans gee.

Die ryk jongman het alles gedoen wat reg was (19:20). Jesus het egter die termiet in sy lewe raakgesien en dit vir hom gewys (19:21-22). Hy was lief vir geld, wat op sigself nie verkeerd is nie, behalwe as jy te lief raak daarvoor en dit jou lewe begin beheers. En dit is wat met die jongman gebeur het. Hy was té lief vir geld en dit het sy lewe so opgevreet dat daar niks vir Jesus oorgebly het nie.

Na sy gesprek met Jesus is hy daar weg met termiet en al – en ons hoor nooit weer van hom nie. Soos die ark het hy verdwyn.

Sulke termiete kom skelmpies en ongemerk. En daar is nie net een soort nie. Sonde kom op baie maniere. En die termiet weet hy het gewen as hy ons hoor sê: ‘Ag nee wat, dit is nie so erg nie’.

Moenie met die termiete in jou lewe speel of hulle onderskat nie. Dit is maar net aan die begin dat hulle so onskadelik lyk. Speel liewer met hulle klaar terwyl jy nog kan. En die goeie nuus is: Jy hoef dit nie alleen te doen nie… vir God is alles moontlik!

Mat 18:21-19:15 (fokus 18:21-35)

 ‘Daarna het Petrus na Jesus toe gekom en gevra: “Here, hoeveel keer moet ek my broer vergewe as hy iets verkeerds teen my doen? Selfs sewe keer?” Jesus antwoord hom: “Ek sê vir jou, nie sewe keer nie maar selfs sewentig maal sewe keer’ (18:21-22)

 Mark Twain het op ʼn keer gesê vergifnis is soos die geur van ʼn blom op die hak van die een wat dit stukkend trap. En hy was reg – vergifnis is altyd bitter-soet.

Vergifnis is bitter omdat vergifnis na seerkry kom. Dit is soet, omdat vergifnis genees wat seergekry het. Maar as dit by ware vergifnis kom, is dit die soet wat in die lug bly hang.

Dit is bitter, omdat vergifnis vra dat die een wat seergekry het van homself af moet wegkyk, ja, van homself moet vergeet. Soet, omdat jy deur iets van jouself op te offer, jy iets terugkry – die persoon wat jy vergewe. Vergifnis maak wat stukkend gegaan het heel. Dit sit hande wat uitmekaar geglip het weer inmekaar.

Dit is bitter, omdat vergifnis ʼn mens altyd aan realiteit van jou eie gebrokenheid herinner. Soet, omdat daar is iets goddeliks aan vergifnis is – om soos God nie die verkeerde teen iemand te hou nie. Dit gee jou die kans om telkens weer oor te begin met die lewe en geleenthede wat God jou gegee het.

Dit is bitter, omdat vergifnis van iemand wat nie regtig jammer is nie, is soos om ʼn prentjie op water te teken. Dit verdwyn in die golfies wat teen die rant van die prentjie stukkend slaan. Soet, omdat vergifnis wat aanvaar word die oorwinning van genade vier, genade wat seermaak toemaak.

Die Bybel se raad is goeie raad: Kyk verby die bitter van die hak wat trap ter wille van die soet van die blom daarna.

Mat 18:1-20 (fokus 18:15-20)

‘As ’n ander gelowige jou op die een of ander manier sleg behandel het, dan moet jy die saak alleen met hom gaan uitpraat’ (18:15)

Help uitpraat regtig? Ek wonder.

Daar is mense wat op grond van Mat 18:15 gedurig alles wil uitpraat. As hulle met iets ontevrede is dan moet dit nou ‘uitgepraat’word. En dit gaan nou nie oor gesonde saampraat wat ‘n eerlike oplossing vir die probleem soek nie. Dit gaan oor mense wat agter die Bybel wil wegkruip om hulle gevegte voort te sit. Die arme ou teenoor wie hulle dan gaan “uitpak” is dikwels totaal uit die veld geslaan om te hoor wat die “uitpakker”, of is dit nou “uitvreter?”, van hom dink en wat hy alles verkeerd sou gedoen het. En dit maak baie keer nog dieper seer. Die “ons is mos nog vriende want ons is Christene” aan die einde van so ʼn uitvreetsessie is dikwels meer skynheiligheid as iets anders, want die kanse vir daardie verhouding om reg te kom, is maar skraal. Dan liewer maar in stilte vergewe en vergeet. ‘n Mens kan in alle geval dikwels baie meer regmaak met dade as met woorde.

Mat 18 sê juis die teenoorgestelde – dit sê eerder dat ons alles wat ons kan, moet doen om verhoudings te beskerm en te bewaar. Ons verhouding met ons broers en susters moet oop, eerlik en liefdevol wees. Dit moet juis hierdie openheid en liefde wees wat dit moontlik maak om dinge opreg met mekaar te bespreek. In so gesprek is daar nie verrassings wat seermaak nie, maar ʼn eerlike soeke na mekaar… nie om uit te vreet nie, maar om te mekaar te vind.

As daardie openheid en liefde nie daar is nie… wees dan liewer maar versigtig met die uitpratery.