Marthie

die ou testamentierse se verbod van eet van sekere vleise word vervang in nuwe testament deur seen uit te spreek oor daardie voedsel, kan u vir ons daar die vers gee asb

Antwoord

In Handelinge 10 lees ons van Petrus wat teen twaalfuur die middag opgegaan het na die dakstoep van die huis om te bid. Daar raak hy in ‘n geestesvervoering. Die direkte vertaling van die Interliniêre Bybel noem dit ‘n ekstatiese gesig. The New King James Version sê he fell into a trance. Hy sien ‘n groot oop doek wat aan sy vier punte neergelaat word. In die doek was al die viervoetige en kruipende diere van die aarde as ook al die wilde voëls. Petrus hoor ‘n stem wat vir hom sê om te skal en te eet. Maar Petrus sê: “Nooit nie, Here! Ek het nog nooit iets geëet wat onheilig of onrein is nie. Toe praat die stem weer met hom: Wat God rein verklaar het, mag jy nie onrein ag nie (Handelinge 10:15)

In Matteus 15 praat Jesus met die Fariseërs en skrifgeleerdes wat van Jerusalem afgekom het oor die oorgelewerde gebruike van die voorgeslagte. Een van hierdie gebruike was natuurlik die voedselwette wat bepaal het wat rein en wat onrein was – wat geëet kon word en wat vermy moes word. In Matteus 15:11 sê Jesus vir die menigte: Dit is nie wat by die mond ingaan wat die mens onrein maak nie. Maar wat by die mond uitkom. Dit maak ‘n mens onrein. Jesus herhaal dit in verse 17 en 18.

Skrywer:  Dr Coen Slabber

2:27     Getroue gelowiges het ‘die salwing’ van Jesus ontvang. Die salwing dui op die inwyding in die gesin van God deur die ontvangs van die Heilige Gees wat in die gelowige kom woon het, wat hom/haar deur die woord van God wat Jesus verkondig het, oortuig van God se wonderlike verlossing deur sy Seun, en hom/haar daagliks lei met die woord van God wat in hom/haar bly (2:24).

Die gelowige is deur Christus gesalf met die Heilige Gees en die woord van God wat in die gelowige kom bly het – God self het met sy woord in die gelowige kom bly om ons te lei om volgens God se woord en wil te lewe, ondersteun deur die krag van die Gees (vgl. Jer 31:33: ‘Ek sal my woord op hulle harte skryf en dit in hulle gedagtes vaslê. Ek sal hulle God wees en hulle sal my volk wees; Jn 17:14: Ek het u woord aan hulle gegee; Jn 14:17: die Heilige Gees bly by julle en sal in julle wees). Omdat die salwing met die Gees en die woord in ons bly, moet ons in die Gees en die woord bly, daarin volhardend lewe.

Johannes se stelling ‘julle het niemand anders nodig om julle te leer nie’ is waarskynlik gerig teen die ‘verligte’ dwalendes wat dink dat hulle alles weet. Daarteenoor sê Johannes dat die gelowiges wat die salwing het (nl. die woord van God en die Gees van God in hulle), eintlik die persone is wat die basiese geestelike onderrig het wat nodig is vir hulle toewyding aan die waarheid van God. In Jn 6:45 haal Jesus Jes 54:13 aan: al jou kinders/inwoners sal leerlinge van die Here wees; die Griekse vertaling, die Septuaginta: al jou kinders sal deur God geleer wees.

‘en sy salwing leer julle oor alles’ – Jesus het julle gesalf met die woord en die Gees – Jn 14:26: die Heilige Gees sal julle alles leer en julle herinner aan alles wat Ek gesê het; Jn 16:1:3: die Gees van die waarheid sal julle in die hele waarheid lei.

‘en dit is die waarheid en geen leuen nie’ – die gelowige wat deur Heilige Gees ingelei is in die woord van God, kan die geloof behou want hy/sy ken die waarheid (1 Jn 2:21) – teenoor die dwalendes wat valsheid versprei (2:22)..

‘soos Hy julle geleer het, moet julle in Hom bly’ – soos wat Jesus sy volgelinge geleer het, so moet hulle in Hom bly lewe; Jn 15:4-7: ‘julle moet in My bly en Ek in julle….wie in My bly en Ek in hom, dra baie vrugte, want sonder My kan julle niks doen nie…as julle in My bly en my woorde in julle, vra dan net wat julle wil hê, en julle sal dit kry.’ Soos Jesus hulle tydens sy aardse lewe geleer het, en die dissipels sy woorde in die Bybel opgeteken het, so leer die Heilige Gees ons tans deur die woord wat in die Bybel opgeteken is. Daarvolgens moet ons in ‘n persoonlike verhouding met God lewe, bewus dat ons voor sy aangesig lewe en dat Hy in ons kom woon het om ons te help en te lei. Om in Christus te bly beteken dat ons met selfverloëning saam met Hom gesterwe het vir die sonde, en saam met Hom opgestaan het, nee sê vir sonde en lewe vir God en ons medemens (vgl. Rom 6:16-19).

Vier redes word hier aangegee waarom ons deur geloof in Jesus moet bly:

i       ons het ‘n geestelike ‘salwing’ van God ontvang met sy woord, wat Jesus gebring het, en God op ons harte geskryf het deur die Heilige Gees, wat in ons kom woon het.

ii     die ‘salwing’ met die woord en die Gees leer ons alles wat ons nodig het.

iii    die salwing waarborg die waarheid van die lering: woorde wat van God, deur Jesus en die Gees kom.

iv    Jesus het self gesê ons moet in Hom bly – in ‘n persoonlike liefdesverhouding aan Hom toegewy.

Daarom moet gelowiges hulle nie laat verlei om die gemeenskap van gelowiges te verlaat en die bande met Christus te verbreek nie. Die Gees lei nie sonder die woord nie, en die woord is kragteloos sonder die werking van die Gees. Alles dring ons om in gemeenskap met Christus Jesus te bly lewe.

Skrywer: Prof Francois Malan

“The way to do a great deal is to keep on doing a little. The way to do nothing at all is to be continually resolving that you will do everything.” C. H. Spurgeon

Paulus se evangelie vir diegene wat opgevoed is

Paul Copan en Kenneth D. Lidwak ( The Gospel in the Marketplace of Ideas) gebruik Paulus se besoek aan Atene (Handelinge 17) om gelowiges te help om in so ‘n multikulturele wêreld die evangelie te verkondig. Hulle vergelyk Atene in Paulus se tyd met ons eie wêreld en vind heelwat ooreenkomste.  Ons gaan ‘n paar blogs hieraan spandeer.

Hier sien ons waar die evangelie van Jesus die Messias en die intellektuele en sosiale elite van Atene mekaar ontmoet. Hierdie heidene het min of geen kennis van wat die Jode geglo het nie. Hulle weet ook niks van die evangelie van Jesus Christus nie. Ons moenie te haastig wees om sommer in ‘n bespreking wat oor inhoud gaan, betrokke te raak nie.

Luister eers versigtig; vra ondersoekende vrae; moenie elke keer onderbreek as jy verskil nie. Paulus begin deur te sê: Ateners, ek sien dat julle in baie opsigte baie godsdienstig is. Ons kan ongelowiges prys vir hulle belangstelling in geestelike dinge.

Paulus is verontwaardig en hartseer oor hulle afgodsdiens. Hy hou egter die geestelike gesprek aan die gang deur hulle nie summier te veroordeel en sleg te sê nie. Paulus se toespraak is primêr teologies – hy fokus op die identiteit en aard van die een ware God eerder as op Jesus Christus, soos in meeste van sy ander toesprake. Hy verwys slegs indirek na Jesus as die Messias (17:31). Dit is Paulus se teologie – wie God is en hoe Hy in die geskiedenis gewerk het – wat hom met die Ateners laat bots het.

Paulus het nooit dit wat die Jode geglo het, verwerp nie. Hy het dit wel in ‘n nuwe raamwerk geplaas na sy ontmoeting met Jesus op die pad na Damaskus.

• Een ware God. Die baie afgode sou Paulus ontstel het, want die Jode, en Christene, het geglo dat daar net een God is. Dit was fundamenteel in hulle geloof – ononderhandelbaar. Paulus het goed besef dat hierdie waarheid beslis nie deur sy gehoor aanvaar sou word nie. Daarom moet hy oor die een ware God praat. Ons kan nie vandag aanvaar dat as iemand van God/god praat dat hy bedoel wat ‘n Christene verstaan nie. As ons dus van God praat, moet ons soos Paulus dit verder omskrywe. Ons moet dus weet wie en wat God is. Ons moet eers alle karikature van God verwerp om plek te maak vir die ware God – ons moet eers die onkruid verwyder voor ons blomme plant. Paulus sê dit is onredelik om te dink dat jy God in ‘n beeld of tempel kan vasvang. Hierdie God praat van bekering, want eendag gaan Hy die wêreld oordeel. Die aanspraak dat daar net een God is, word vandag afgemaak as onverdraagsaamheid.
• Paulus was jaloers op God. Ons lees dat hy baie verontwaardig geword het toe hy sien hoe vol afgodsbeelde die stad is. God se jaloesie in ‘n algemene tema in die Skrif. Jy mag hulle nie vereer of dien nie, want Ek, die Here jou God, eis onverdeelde trou aan My (Eksodus 20:5).
• God die Skepper van alle dinge. Hy het nie alleen alles gemaak nie, maar is steeds aktief aan die werk in sy skepping. Hy is die Skepper en Onderhouer van alles.
• God die regter van die wêreld. As Skepper van alles het Hy gesag oor alles. Hy hou alle mense aanspreeklik vir hulle verhouding met Hom en ander mense. Die Grieke het geglo dat die lewe een voortgaande proses sonder doel of einde is. Paulus verwerp die idee – die Ateners is verantwoordelik vir hulle optrede en moet bekeer word.
• Natuurlike openbaring. Die Jode het geglo dat die natuur van God se bestaan getuig. Die stem van die natuur word orals gehoor en herinner ons daaraan dat daar ‘n God wat goed en magtig is, is. Hierdie natuurlike openbaring is dikwels die eerste stap om mense so ver te kry om te erken dat daar ‘n God is.
• Soek God. God het uit een mens al die nasies gemaak; Hy bepaal hoe lank hulle leef en waar hulle sal leef; Hy skep grense vir hulle. God het hulle gemaak om Hom te soek, al sou hulle ook moes rondtas om Hom te vind (17:27). Alle mense soek God.
• Jesus Christus en die evangelie. Paulus sê hier dat God vir Jesus Christus uit die dood laat opstaan het.

Paulus begin die pad na Jesus Christus met ‘n algemene aanbieding van God. Dit was ‘n noodsaaklike stap voor Paulus by Jesus Christus kon uitkom. Paulus begin waar sy gehoor is en gebruik konsepte en terminologie waarmee hulle bekend was. Eers daarna gaan hy verder en vertel van die evangelie van Jesus Christus.

Volgende keer gaan ons na die kuns van oorreding kyk.

Egiptiese opvoeding

Omdat hy deur Farao se dogter grootgemaak is, is “Moses opgelei in al die wysheid van die Egipte­naars^“ (Handelinge 7:22). Volgens die Joodse oor­lewering het dit ingesluit wiskunde, meetkunde, digkuns, musiek, sterrekunde, en nog baie ander vakke. Die skole in Egipte is in noue samehang met die tempels bedryf en is dikwels deur priesters beheer. Die medisyne en godsdiens was belangrike vakke indien die kind ‘n priester wou word.

Moses is waarskynlik ook deur die leermeester van die koninklike hof opgelei en dus sou hy ook geleer het om Egiptiese hiërogliewe te kon skryf. In Egipte is die hiërogliewe skrif in klip uitgekap. Dit het soos prentjies gelyk. Die hiërogliewe skrif het slegs uit konsonante bestaan, maar later is ‘n kur­siewe vorm daarvan ontwikkel en is dit ook op papirus met pen en ink geskryf.

Toe Moses beveel is om die wet aan die mense te leer, is dit gedoen deur herhaling en voorbeeld (Deuteronomium 11:19), deur openbare voorlees (Deuteronomium 31:10-13), en deur liedere te sing (Deuteronomium 31:19). Dit is nogal inter­essant om daarop te let dat God Moses geroep het om as leier op te tree eers nadat hy ‘n goeie opvoedkundige agtergrond geniet het. Dit was inderdaad ook die geval met Paulus toe hy eeue later geroep is om die Kerk te lei.

Hierdie kleitablet is tipies van die waarop in die antieke tye geskryf is. Hierdie tablet bevat ‘n deel van die Babiloniese Kronieke en dit hands! oor die val van Nineve.

Skrywer:  Prof Hennie Stander