Met geeste beset – Francois Malan

[Hierdie is ’n opvolg vraag op: Kan Satan ’n gedagte plant]

Baie dankie vir die antwoord. My volgende vraag: hoe kan ons beset word deur bose geeste sodat dit in die Naam van Jesus uitgedryf word?”

Antwoord

Prof. Francois Malan antwoord:

Openbaring 12:9 noem die name van die leier van die bose: die groot draak, die slang van weleer, wat Duiwel (teenstander) en Satan (aanklaer) genoem word, die verleier van die hele bewoonde wêreld (Jesus sê hy was van die begin af ‘n mensmoordenaar en hy staan nie by die waarheid nie, omdat daar geen waarheid in hom is nie. Wanneer hy ‘n leuen vertel, vertel hy dit uit sy eie, omdat hy ‘n leuenaar is en die vader daarvan; Johannes 8:44).  Hy is saam met sy engele uit die hemel op die aarde neergegooi. Openbaring 12:12,17-18 vertel hoe hy woedend op die strand gaan staan het en sy trawante geroep het om hom te kom help, nl. die dier uit die see (13:1) en die dier uit die aarde (13:11).

Die eienskappe van die twee diere wys hoe hulle die mense beset om hulle weg te lei van die ware God van liefde, wat Christus aan ons geopenbaar het met sy woorde en sy liefdesoffer vir ons sonde aan die kruis:

Openbaring is ‘n boek vol simbole wat beskryf hoe die bose werk en hoe God dit teenwerk.

Mense wat hulle gedagtes vol maak met gedagtes van mag, skelmstreke en onsedelikheid maak hulleself oop om daardeur beset te word en word deur die bose ingespan om ander mense te verlei met hulle woorde en optrede. Dit begin by onsself en word later ‘n mag wat ons nie meer kan beheer nie, en waarmee ons ander meesleur en ander mee seermaak (Jakobus 1:14,5: ‘Elkeen word versoek wanneer hy deur sy eie begeerte meegevoer en verlei word. Dan, wanneer die begeerte bevrug is, gee dit geboorte aan die sonde en wanneer die sonde volgroei is, gee dit geboorte aan die dood).

Die simbool waarmee Openbaring die werk van Jesus verduidelik, is dat die volle getal van die diensknegte van God met ‘n seël op hulle voorkoppe gemerk word (7:3) as teken dat hulle aan die Here behoort deurdat hulle denke oor Jesus verander het. Van hulle word gesê dat hulle verlossing van ons God kom, wat op die troon sit en van die Lam (7:10), dat God sy tent by hulle opslaan (7:15; ‘n idiomatiese uitdrukking om iemand se inwoning mee te verwoord; vgl. Johannes 14:23: Jesus sê: ‘As iemand My liefhet, sal hy ter harte neem wat Ek sê, en my Vader sal hom liefhê en Ons sal na hom toe kom en by hom woon’). Die Lam sal hulle soos ‘n herder versorg (Op. 7:17).

Ons het nie mag om bose geeste uit iemand uit te dryf bloot met die noem van die Naam van Jesus nie. Maar ons kan wel vra dat Hy dit doen. En as Hy wil, kan Hy dit deur ons doen. Die persoon word slegs verlos deur te glo in die Here Jesus en sy verlossing wat Hy vir ons sonde aan die kruis bewerk het deur die straf op ons sonde op Hom te neem. Om tot geloof in Jesus te kom, is die werk van die Heilige Gees, wat ons oortuig van ons sonde teen God, van die geregtigheid wat Jesus vir ons verkry het om ons verhoudsing met God reg te maak, en van die oordeel van God as ons nie in Jesus glo nie en onsself aan die duiwel se versoekings oorgegee het (Johannes 16:8-11). Ons kan slegs instrumente in die hand van die Heilige Gees wees.

Toe Simon van Samaria vir Petrus geld aangebied het om dié soort mag te verkry, het Petrus gesê dat hy saam met sy geld in die verderf sal beland, omdat sy hart nie opreg is voor God nie. Sy hele bose denke moet verander (metanoia) word, en hy moet bid om die Here se vergifnis vir die verkeerde bedoeling van sy hart (Handelinge 8:20-23). Om bose geeste uit mense uit te dryf is nie ‘n mag wat ons ontvang om te gebruik soos ons wl nie. Dit kan die Here Jesus alleen doen, en daarvoor kan Hy ons gebruik, deur vir sulke mense te bid dat Hy hulle daarvan verlos, vir hulle van Jesus se verlossing te vertel dat Hy reeds die duiwel oorwin het, en by hulle aandring om Hom daarvoor te vertrou. Dit is die betekenis van ‘in sy Naam vra.’       

Skrywer:  Prof Francois Malan

The worst thing thou has to fear is the treachery of thine own heart. —C.H. Spurgeon

Hoe soek ek antwoorde op geestelike sake?

Kan jy praktiese advies gee oor hoe ek antwoorde op geestelike sake moet soek? Hierdie vraag is onlangs aan Lee Strobel gestel. Strobel sê dat hy vir homself drie beginsels gestel het – drie riglyne om hom te help.

• Maak die soeke ‘n prioriteitsaak

Om antwoorde te kry, is te belangrik om dit sommer ‘n sporadiese soeke te maak.

Hierdie is dringende sake. Julle sal vra na my wil en julle sal dan my wil ken as julle met julle hele hart daarna vra (Jeremia 29:13).

• Hou ‘n oop gemoed en volg die getuieis waarheen dit ook al mag lei

Wees so objektief as moontlik; raak onstlae van vooroordele. Net dan sal jy betekenisvolle antwoorde kan onderskei. “Truth is so obscure in these times, and falsehood so established, that unless we love the truth, we cannot know it.” (Blaise Pascal).

• As die getuienis in is, maak ‘n oordeel.

As God ‘n werklikheid is en Jesus is wie Hy sê Hy is, moet jy dienooreenkomstig reageer. Jy moet toelaat dat die feite dit wat jy glo, beïnvloed. Vra die God waarvan jy dalk nie seker is nie om jou te lei.

Strobel sê dat hierdie drie eenvudige beginsels hom gehelp het. Dan sal jy ontdek dat Jesus reg was toe Hy belowe het:Vra, en vir julle sal gegee word; soek, en julle sal kry; klop, en vir julle sal oopgemaak word, want elkeen wat vra, ontvang; en elkeen wat soek, kry; en vir elkeen wat klop, sal oopgemaak word (Matteus 7:7 – 8).

Die stadjie Magdala – Francois Malan

Lizzie vra:

Baie dankie vir my navraag oor Maria van Magdala. Kan u asb vir my meer oor die dorpie en sy mense vertel?

Antwoord

Prof. Francois Malan antwoord:

Volgens die Joodse Talmud was daar twee plekke met die naam: die een aan die Yarmukrivier by Gadara, wat die naam Magdala Gadar gekry het (die huidige Umm Qais), en die ander, beter bekende stadjie noord van Tiberias, wat genoem was Magdala Nunayya, ‘Magdala van die visse,’ die Palestynse Arabiese stadjie Al Majdal, wat ontvolk is met die aanloop na die 1948 Israel-Arabiese oorlog. Die huidige Israeli munisipaliteit van Migdal (Kirbet Medjdel) is in 1910 gestig, het tans uitgebrei sodat die stadjie nou binne die gebiedsgrense van die stad Tiberias lê.

Sedert die jaar 2,000 n.C. is daar begin met opgrawings, en is ‘n Joodse sinagoge se fondamente oopgegrawe, en o.a. is ‘n versierde steen opgegrawe, met kerfwerk van twee kruike weerskante van ‘n menora met sewe arms van ‘n kandelaar in die middel – wat baie soos die menora van die tempel van Jesus se tyd lyk. Die Roomse kerk het nou ‘n kapel daar naby opgerig, opgrawings gaan tans aan en trek baie besoekers.

Prof Francois Malan

Small numbers make no difference to God. There is nothing small that God is in. —D.L. Moody

Is Christene onverdraagsame haters?

Christene ontvang allerhande neerhalende etikette – arrogant, eksklusief, dogmaties, homofobies, ens. Maar daar is twee etikette wat uitstaan: onverdraagsaamheid en haters. Oënskynlik sien ons moderne wêreld teregwysing oor verkeerde gedrag as ‘n vorm van haat. So ‘n situasie kan gelowiges ontmoedig – dit mag lei tot wanhoop en gelowiges mag dink die kerk gaan donker dae binne.

Miskien sal ‘n historiese perspektief ons help. Hierdie etikette is reeds aan die vroeë Christene geheg.

• Plinius die Jongere: Christene is onverdraagsaam

In die Grieks-Romeinse wêreld was daar baie gode – elke groep het sy eie gode gehad. Baie selde het mense teen die bestaan van hierdie gode beswaar gemaak. Die vroeë Christene het in een God geglo en het geweier om aan die standaard godsdienstige praktyke van die Romeine deel te neem. Vir die Romeine was dit ‘n deurlopende frustrasie. Plinius was die goewerneur van Bitinië. Tussen 111 en 113 skryf hy aan die keiser, Trajanus. In die brief kla hy oor die hardkoppigheid van die Christene – hy was kwaad oor hulle onverdraagsaamheid. Hoekom is hy ontsteld? As gevolg van die invloed van die Christene word die heidense tempel verlate en daar was min mense wat die offerdiere wou koop. Kortweg: hulle was besig om geld te verloor.

Sy oplossing was om Christene te dwing om die heidense gode te aanbid en om God te vervloek. Sou hulle weier, sou hulle doodgemaak word. Hy besef dat ware Christene nie hierdie dinge kon doen nie. Plinius, terwyl hy die Christene martel, erken hy hulle hoë morele standaarde: “Christene bind hulle met ‘n eed om nie bedrog te pleeg, te steel, owerspel te pleeg nie. Hulle sal nie ‘n vertroue in hulle gestel weier as hulle daarvoor gevra word nie.”

Dus: onverdraagsaamheid van die Romeinse gode is genoeg rede om Christene dood te maak ten spyte van hulle heilige lewens.

• Nero: Christene is haters

Nero was bekend vir sy vervolging van Christene. Tagikus, die bekende Romeinse geskiedskrywer vertel dat hulle deur honde verskeur is, gekruisig is, op die brandstapel gesterf het, ens. Watter misdade het hulle gepleeg om sulke behandeling te verdien. Weereens het hulle geweier om die gode en die godsdienspraktyke wat daarmee gepaard gegaan het, goed te keur. Tagikus sê hulle is doodgemaak weens hulle “haat teen die mensdom.”

Die verhale van Plinius en Nero is bemoedigend, maar ook skrikwekkend. Skrikwekkend, want dit klink nogal na die taal en aanklagte wat Christene vandag hoor. Hulle word nie meer gevra om eerbied aan die Romeinse gode te bewys nie, maar moet eerbeid betoon aan die gode van verdraagsaamheid.

Hierdie stories is ook bemoedigend, want dit herinner ons daaraan dat vervolging niks nuut is nie. Vervolging was nie die einde van die Christendom nie, maar die begin Ten spyte daarvan groei die kerk.

Jy is Petrus en op hierdie rots sal Ek my kerk bou, en die magte van die doderyk sal dit nie oorweldig nie (Matteus 16:18).