Maak die mense my dissipels!

The saddest thing of all is if a human being goes through life without discovering that he needs God. – Soren Kierkegaard

 

Maak die mense my dissipels!

As Jesus praat, moet ons luister. Immers: Aan My is alle mag gegee in die hemel en op aarde (Matteus 28:18). Wat Hy sê is belangrik. As Hy dus sê: Gaan dan na al die nasies toe en maak die mense my dissipels (28:19), dan moet ons dit doen.

 

Die vraag is egter: Wat beteken dit om ‘n dissipel van Jesus Christus te wees? As ons dissipels moet maak, moet ons immers weet wat dit is. ‘n Dissipel is ‘n volgeling of leerling. Dit verwys na iemand wat die weg van ‘n ander volg. ‘n Dissipel is dus iemand wat by Jesus leer om soos Hy te leef. In die evangelies kry ons ‘n portret van Jesus se lewe. Dit is waar ons moet begin as ons wil weet wat ‘n dissipel is. In die Johannes-evangelie kry ons drie perspektiewe wat mekaar aanvul oor wat dit beteken om Jesus te volg. Kom ons kyk na hierdie drie perspektiewe.

 

  • ‘n Dissipel van Jesus is ‘n aanbidder

Om Jesus te volg, beteken dat ek Hom alleen aanbid. Dit was die hart van Jesus se bediening op aarde. Maar daar kom ‘n tyd, en dit is nou, wanneer die ware aanbidders die Vader deur die Gees en in waarheid sal aanbid, want die Vader wil juis hê dat die mense wat Hom aanbid, dit so moet doen. God is Gees, en dié wat Hom aanbid, moet Hom deur die Gees en in waarheid aanbid (4:23 – 24). Soos Jesus hier vir die Samaritaanse vrou gesê het, moet ons Hom aanbid as ons Hom wil volg. Maar Hy soek ware en nie vals aanbidders nie.

 

Hierdie is die fundamentele perspektief van ‘n dissipel. Maar om ‘n eksklusiewe aanbidder van Jesus te wees, is iets wat ons huidige samelewing irriteer. Mense aanvaar Jesus, maar aanvaar nie sy eksklusiwiteit nie. Ja, Hy is ‘n morele Leermeester, ‘n Profeet, ens, maar nie eksklusief nie. Hierdie siening van Jesus is mensgemaak en nie soos ons Hom in die evangelies leer ken nie. Om Jesus te volg, beteken nie gemeenskapsbetrokkenheid en verdraagsaamheid nie. Dit beteken om Hom met blydskap in ons harte te aanbid. Om dissipels van Jesus te maak, beteken dat ons sy aanbidders bymekaar maak.

 

  • ‘n Dissipel van Jesus is ‘n dienaar

Daarna het Hy water in ‘n wasskottel gegooi en begin om sy dissipels se voete te was en dit dan af te droog met die handdoek wat Hy omgehad het (13:5). Dit klink nie reg vir ons nie – Hy is immers die voorwerp van ons eksklusiewe aanbidding. Maar dan sê Hy vir Petrus: As Ek jou nie was nie, het jy nie deel aan My nie (13:8). Jesus is ‘n dienaar. Hy het na die aarde gekom om te dien en nie om gedien te word nie.

 

Jesus sê dan vir sy dissipels: As Ek, wat julle Here en julle Leermeester is, dan julle voete gewas het, behoort julle ook mekaar se voete te was. Ek het vir julle ‘n voorbeeld gestel, en soos Ek vir julle gedoen het, moet julle ook doen (13:14 – 15). Later in dieselfde hoofstuk gee Jesus aan sy dissipels ‘n nuwe gebod: Ek gee julle ‘n nuwe gebod: julle moet mekaar liefhê. Soos Ek julle liefhet, moet julle mekaar ook liefhê. As julle mekaar liefhet, sal almal weet dat julle dissipels van My is (13:34 – 35). Hierdie liefde wat dissipels vir mekaar het, onderskei ons as ware dissipels van God.

 

Om ‘n dissipel van Jesus te wees, beteken om soos Hy te dien. Liefdesoptredes is ‘n kenmerk van Jesus se dissipels – al beteken dit dat ek myself verontrief. Om dissipels vir Jesus  te maak beteken om dienaars wat mekaar liefhet, te maak.

 

  • ‘n Dissipel moet van Jesus getuig

Soos U My na die wêreld toe gestuur het, het Ek hulle ook na die wêreld toe gestuur (17:18). Dit beteken Jesus se dissipels is op ‘n sending – hulle is sendelinge. Hulle is bemagtig om in die wêreld as sy getuies op te tree. Jesus is met ‘n doel na die aarde gestuur: om God te openbaar en sondaars te verlos. Ons as sy dissipels en gevul met die Heilige Gees is ook met ‘n doel gestuur: om die Goeie Nuus te vertel.

 

Om ‘n dissipel van Jesus te wees, beteken dat ons mense op Hom rig. Dit beteken om die ou verhaal te vertel – die verhaal van Jesus en sy liefde sodat ander Hom kan leer ken en aanbid. ‘n Dissipel van Jesus maak dissipels vir Jesus.

 

As Jesus praat luister ons.



Maria Magdalena

Maria Magdalena – Francois Malan

Lizzie vra:

Antwoord

Prof. Francois Malan antwoord:

1 Maria Magdalena kom waarskynlik, volgens haar naam, van die stadjie Magdala, waarskynlik die stadjie 6 km noord van die stad Tiberias aan die see van Galilea.

Sy word in die Nuwe Testament genoem in 12 tekse:

Mt 27:61 Vrydagaand by die graf van Jesus (Mk 15:47)

3 Die 12 tekse hierbo is al wat ons vir seker weet van Maria Magdalena. Maar later, in die apokriewe geskrifte en in verskillende kerke is daar baie fantastiese stories oor Maria Magdalena wat nie historiese feite is nie, maar die gedagtes van mense wat baie van mekaar verskil oor wat die bose geeste is wat uit haar uitgedryf is, watter soort vrou sy was, en wat haar verhouding met Jesus sou gewees het.

 

Prof Francois Malan

 



Die slot van die Ons Vader

Die slot van die Ons Vader – Francois Malan

Hein vra:

Mattheus 6:13 word die laaste gedeelte van die teks uitgelaat in die 1983 vertaling (want aan U behoort die koninkryk en die krag en die heerlikheid tot in ewigheid. Amen) Kan u vir my verduidelik asb. In Openbaring 8:3 lees ons van die engel wat aan hom baie wierook gegee is om saam met die gebede van al die gelowiges voor die troon te offer. Is dit in vandag se tyd verkeerd om wierook aan te steek wanneer jy bid, of is dit heidens? Verstaan ek die teksgedeelte verkeerd?

Prof. Francois Malan antwoord

1 Slot van die Onse Vader

Die oudste Manuskripte van die Nuwe Testament, kodeks Sinaïticus en kodeks Vaticanus, uit die 4e eeu n.C., kodeks Beza vyfde eeu n.C, kodeks Dublin 6e eeu n.C., het nie die slot gehad nie. Die manuskripte wat dit wel bevat, is die manuskripte wat gekry is in Parys 6e eeu n.C, Washington 5e eeu n.C, en in Koridethi 9e eeu n.C. Maar van die kerkvaders en leesroosters sedert die tweede eeu n.C. het die slot by die oorspronklike teks van die Onse Vader bygevoeg vir gebruik in die eredienste. Dit is ‘n samevatting uit die lof aan God in die dankgebed van Dawid in 1 Kronieke 29:11-13. Deur die eeue is daar ‘n verskeidenheid weergawes van die slot ingeskryf soos dit in verskillende gemeentes gebid is.

2 Wierook

In Eksodus 30:34-38 gee die Here aan Moses presiese voorskrifte oor die meng en gebruik van wierook wat aan die Here alleen gewy word as teken van die ware en unieke teenwoordigheid van die Here in Israel, wat ook van hulle ‘n ware en unieke toewyding aan die Here alleen vra.

Volgens Levitikus 2:1,16 word wierook bo-op die verskillende offers gesit wat op die altaar verbrand word om die Here goedgunstig te stem. Wierook is in die huise van die Oosterlinge gebrand om ‘n gewyde atmosfeer in die huis te skep (die wyses uit die Ooste bring vir die baba Jesus o.a. wierook as geskenk om Hom eer te bewys, Matteus 2:2,11). Hooglied 4:5 vergelyk die geur van die vrou se borste met ‘n wierookheuwel. Jesaja 60:6 verwys na die nasies wat o.a. wierook na Jerusalem toe bring om die lof van die Here te verkondig. Maar in Jeremia 6:20 verwerp die Here die wierook wat die ongehoorsame Israel vir die Here brand.

In Openbarig 8:3 sinspeel die wierook wat met die gebede van die gelowiges gemeng is waarskynlik op die versugtinge van die Heilige Gees waarvan Romeine 8:27-27 praat, dat die Gees self vir ons pleit met versugtinge wat nie met woorde gesê kan word nie, om ons gebede vir God aanneemlik te maak, want Hy bid volgens die wil van God vir die gelowiges.

Openbaring 18:13 verwys onder andere na wierook wat die lus van die ongelowiges se lewe was, en met God se oordeel daarmee heen sal wees.

Wierook sal nie ons gebede versier of aanneemlik vir God maak nie. Jesus het gesê: ‘ware aanbidders sal van nou af die Vader in Gees en waarheid aanbid, want die Vader wil juis sulke aanbidders hê (Johannes 4:23). Daarom moet ons bid dat God die Heilige Gees, wat in ons kom woon het, ons in ons gebede lei om volgens die wil van ons Vader te bid, en sy liefde in ons harte te gee sodat ons in liefde met mekaar sal saam lewe (vgl. Galasiërs 5:22-23 vir die vrug van die werk van die Heilige Gees in ons). In Romeine 12:1 roep Paulus die gemeente op om hulle liggame as ‘n lewende, heilige  en aanneemlike offer vir God aan te bied, en sê dat dit sinvolle godsdiens is

 

Skrywer:  Prof Francois Malan

 



Gebruike en Gewoontes in die Bybel: Voedselsoorte en Etes(1)

Gebruike en Gewoontes in die Bybel: Voedselsoorte en Etes(1) – Hennie Stander

Ons het reeds in die vorige hoofstuk, wat oor huis­houdelike aktiwiteite gehandel het, aandag gegee aan die twee hoofmaaltye van elke dag. In hierdie afdeling gaan ons van nader kyk na die spesifieke kossoorte wat in die Bybelse tye genuttig is, asook gebruike wat daarmee in verband gestaan het.

Brood

leweself. Die bede “Gee ons elke dag ons daaglikse brood” (Lukas 11:3) was dus by implikasie ‘n gebed vir die daaglikse voorsiening van die hele lewensonderhoud. Brood. was so ‘n belangrike lewensmiddel dat Jesus ook na Homself verwys het as “die brood van die lewe” (Johannes 6:35). Met hierdie figuurlike aanwending van die term “brood” bedoel Jesus dat Hy die Persoon is wat lewe gee (net soos wat brood lewe gee).

voorbeeld in Handelinge 20:7 dat “hulle op die eerste dag van die week bymekaargekom het om brood te breek” (d. w. s. om ‘n maaltyd te nuttig). Die etewaarna hier verwys word, was ‘n gemeenskaplike maaltyd wat van groot betekenis was vir die eerste Christene aangesien hulle daarmee uitdrukking gegee het aan hulle liefde en besorgdheid vir mekaar. Dit is daarom ook ‘n liefdesmaalgenoem. Tydens hierdie maaltyd het die Christene hulle brood (en ander kosse) met minder bevoorregtes gedeel.

was toe die dissipels van die Here deur die gesaaides geloop het en van die are begin pluk het om to eet. Die Fariseërs het egter geglo dat ‘n mens dit nie op ‘n Sabbatdag mag doen nie.

 

Skrywer: Prof Hennie Stander