Author: Mitch Kalp

The greatest good suffering can do for me is to increase my capacity for God.—Joni Erickson Tada

Gasvryheid en vrygewigheid

C. Christopher Smith en John Pattison het onlangs ‘n boek, Slow Church, geskryf wat besig is om baie aandag te geniet. Ek gaan ‘n aantal blogs aan hierdie boek spandeer.

Ons stabiliteit moet deur gasvryheid en vrygewigheid gekenmerk word. Twee  van die grootste bedreigings vir stabiliteit is:

• Ons sien onsself as meerderwaardig teenoor diegene wat nuut in ons plek is – veral diegene wat nie daar is uit eie keuse nie; en
• Ons gebruik die feit dat ons lank reeds daar is om rykdom en mag bymekaar te maak.
  

Sin has been pardoned at such a price that we cannot henceforth trifle with it. —C.H. Spurgeon

Dien geloofsgemeenskappe as katalisator van die plaaslike kultuur

C. Christopher Smith en John Pattison het onlangs ‘n boek, Slow Church, geskryf wat besig is om baie aandag te geniet. Ek gaan ‘n aantal blogs aan hierdie boek spandeer.

Die ryk en oorvloedige lewe van God vloei uit ons geloofsgemeenskappe en help die omliggende gemeenskap om ‘n beter plek te word. – plekke wat saakmaak en uiteindelik vooruitgaan. Gemeentes word kataliste van die plaaslike kultuur. Met die gawes wat God aan ons gegee het, werk ons in ons plekke.

Let us not suppose that, apart from Christ, we have a drop of rectitude – Johannes Calvyn

Ontwikkel kennis van ‘n plek

C. Christopher Smith en John Pattison het onlangs ‘n boek, Slow Church, geskryf wat besig is om baie aandag te geniet. Ek gaan ‘n aantal blogs aan hierdie boek spandeer.

Hoe ontwikkel/kweek ons as gemeente of individue stabiliteit? Een manier om dit te doen, is om jou buurt waarlik te leer ken. Plek is ‘n gawe van God – soos alle ander dinge. Ons roeping is om ons plekke op so ‘n wyse te ken dat dit God se gawes aan ons openbaar en in ons ‘n diepe dankbaarheid en vreugde ontketen – dit is aanbidding.

Each one of them is Jesus in disguise ~ Moeder Teresa

Die mobiliteit van kerke

C. Christopher Smith en John Pattison het onlangs ‘n boek, Slow Church, geskryf wat besig is om baie aandag te geniet. Ek gaan ‘n aantal blogs aan hierdie boek spandeer.

Baie kerke het maar vlak wortels in hulle gemeenskap. Daarom die vraag: As die kerk skielik sou verdwyn, sal die gemeenskap dit agterkom? Nog erger: Gaan ons as lidmate die verskil agterkom? Westerse kerke staan so los van hulle eie plekke dat hierdie vraag ernstig ondersoek moet word. Gemeentes vandag beweeg weg van die middestede na groener voorstedelike weivelde.