Joseph Damien van Molokai

The search for a “suitable” church makes the person a critic where God wants them to be a pupil. (C.S. Lewis)

Joseph Damien van Molokai

Damien was ‘n Belg. Hy verlaat sy geboorteland om op Molokai te gaan werk. Hierdie eiland is een van die mooiste plekke op aarde. Hoekom gaan Damien daarheen? Hy wou onder die inwoners wat daarheen verban is, gaan werk. Hoekom is hulle verban? Hulle was melaats. Op daardie stadium was daar geen genesing vir melaatsheid beskikbaar nie. Hier, in ‘n plek van onoortreflike skoonheid, word mense gevange gehou.

 

Damien het sy lewe vir hierdie mense gegee. Hy het hulle omhels, want hy het hulle liefgehad. Hy het letterlik sy lewe vir hulle gegee. Een oggend was hy besig om kookwater in ‘n koppie te gooi. Van die water val op sy voet – en hy voel dit nie. Hy neem nog kookwater en gooi dit op sy ander voet … hy voel niks nie. Hy weet onmiddellik wat dit beteken – geen sensasie nie = melaatsheid.

Hy het altyd sy preke met die woorde: “My medegelowiges” begin. Daardie oggend begin hy met: “My medemelaatses.” Hy was nou een van hulle. Damien, tot die ontsteltenis van die inwoners van Molokai, is in België begrawe. Die Belge wou sy liggaam gehad het, want hy was een van hulle helde. Die inwoners skryf weer vir die regering in Blegië met die versoek: “Would you consider sending some part of his body, some memory of his physical presence, that we can bury him here?” Die owerhede het sy regterarm afgesny en dit is in Molakai begrawe. Dit was die arm wat na mense wat die wêreld verwerp het, uitgereik het.

Melaatsheid veroorsaak dat jy nie meer kan voel nie, maar dit beteken nie jy kan nie in liefde uitreik nie. Hoekom word mense na Jesus Christus getrek? Dikwels is dit omdat ‘n Christen na hulle uitgereik het.



‘n Bietjie waarheid

In this age, telling the truth is tough business and not for the fainthearted. —Albert Mohler

 

‘n Bietjie waarheid

Ravi Zacharias vra ‘n interessante vraag: Is daar nog kontakpunte tussen die kerk en die gedensentifiseerde kultuur waarin ons woon? Paulus is op pad na Rome. Hy staan voor Feliks om homself te verdedig (Handelinge 24). Tertullus  is die aanklaer. Hy is klaar met sy toespraak. Paulus moet nou sy saak stel. Hy verseker vir Feliks dat hy geen wette oortree het of mense tot oproer  aangehits het nie. Hy glo dat die ware rede vir die teenstand teen hom is dat hy ‘n volgeling van Jesus Christus wat opgestaan het, is. Feliks, wat die besonderhede in verband met die leer van Christus taamlik goed geken het, onderbreek die verhoor. Wanneer Lisias, die kommandant, kom, sal ek julle saak afhandel.

 

Feliks en sy vrou Drusilla, ‘n Jodin,  laat na ‘n paar dae vir Paulus kom om meer van hom te hoor oor die geloof in Christus Jesus. Paulus praat met hom oor ‘n lewe van gehoorsaamheid aan God,, oor selfbeheersing en oor die komende oordeel.  Feliks word bang en eindig die gesprek net daar. Intussen het hy gehoop dat Paulus hom omkoopgeld sou aanbied.

Ons moet nadink oor die verskillende maniere waarop God mense as sy instrumente vorm. Hoe kan God iemand so eenvoudig gebruik om groot dinge te laat gebeur? Paulus het waarskynlik dieselfde vraag gevra. Paulus se agtergrond plaas sy vormingsproses in perspektief. Hierdie proses het begin lank voor hy voor Feliks moes verskyn. By sy bekering sê God vir Ananias om na Paulus toe te gaan, want Ek het hom gekies as my werktuig om my Naam uit te dra onder die heidennasies en hulle konings en ook onder Israel. Ek self sal vir hom wys hoeveel hy vir my Naam moet ly (Handelinge 9:15 – 16). Tog uit hom vloei ‘n derde van die Nuwe Testament. Wat het God in hom gedoen? Hoe verstaan ons die metodes wat hy gebruik het en kan ons daar iets kry vir vandag?

Ons moenie dink dat dit makliker was in Paulus se tyd as vandag nie. Hy het ook voor groot uitdagings gestaan – veral in Korinte. En nou kom hy voor Feliks te staan. Die eerste ding waaroor hy praat is ‘n lewe van gehoorsaamheid. Paulus praat met iemand wat allermins ‘n lewe van gehoorsaamheid geleef het oor ‘n lewe van gehoorsaamheid.

Wat ons kultuur nodig het is nie argumente vir Christus nie maar ‘n lewe wat vir Hom geleef word – met passie. Mense moenie net hoor nie, maar ook sien. Onthou ons leef in ‘n konteks – die postmodernisme – wat met sy oë hoor.



Veroordeel en nie veroordeel nie

Veroordeel en nie veroordeel nie – Francois Malan

Francois vra:

Veroordeel of Nie Veroordeel nie wanneer jy sterf. Johannes 3:18 in besonder verwys. Vir my lyk dit of Johannes 3:36, 5:24, 6:40, 6:47 en Heb 10:26 in ooreenstemming met Joh 3:18 is. Vraag a. Verstaan ek dit reg: volgens hierdie vers is mense wat nie glo nie reeds veroordeel wanneer hulle sterf, en word hulle nie eers veroordeel op die oordeelsdag nie? Vraag b: Volgens Johannes 12:48 en Romeine 2:5 is daar wel ‘n oordeel op die laaste dag (neem aan dit is die oordeelsdag). In vergelyking met vraag a, hoe moet dit verstaan word?

Antwoord

Prof. Francois Malan antwoord:

Vraag a. Verstaan ek dit reg: volgens hierdie vers is mense wat nie glo nie reeds veroordeel wanneer hule sterf, en word hulle nie eers veroordeel op die oordeelsdag nie?

 

Prof Francois Malan

 



Ek vernietig my gemeente

 

Mahatma Gandhi aan die sendeling E. Stanley Jones: Don’t attempt to propagate your faith; just live it. Be like a rose, which, without a word, silently exudes its perfume and attracts the attention of the people.

 

Ek vernietig my gemeente

Daar is baie gemeentes wat groei en goed doen en ‘n paar jaar later het hulle ernstige probleme. Hoe verander ‘n gemeente van gesond na dood binne ‘n paar jaar? Paulus het die antwoord in 2 Timoteus 4. Hy kyk na die toekoms en sien ‘n kerk wat vernietig word. Die kerk word vernietig deur mense wat voorgee dat hulle in die Naam van Jesus optree.

 

Daar is een belangrike punt wat ons moet raaksien: die gemeente vernietig homself. Dit is nie vervolging of druk deur die kuultuur wat die gemeente vernietig nie. Die kerk word van binne vernietig. Kom ons kyk na die vier stappe wat tot die gemeente se ondergang gelei het.

 

  • Hulle het die waarheid verwerp

Want daar sal ‘n tyd kom wanneer wanneer die mense die gesonde leer nie meer sal verdra nie. Die eerste stap in die vernietiging van ‘n gemeente is as ons ons rug op die waarheid draai. – as ons belangstelling in die waarheid soos God dit openbaar verloor. Harte begin verhard.

 

  • Mense wat die waarheid praat, word verwerp

Soos hulle hulle rug op die waarheid draai, sal mense ook teen diegene wat die waarheid verkondig draai. Dit is nie dat mense nie weet wat die waarheid is nie – hulle kan dit net nie verdra nie.

 

  • Hulle sal vals leermeesters aanhang

Hulle het die waarheid verwerp; hulle het die leermeesters wat die waarheid verkondig, verwerp. Wat nou? Hulle sal hulle eie begeertes volg en vir hulle leermeesters bymekaarmaak wat net sal sê wat hulle graag wil hoor. Die direkte vertaling sê: omdat hulle juk ten opsigte van die oor – pragtige beeldspraak van Paulus. Dit is ore wat wil hoor wat vir die samelewing aanvaarbaar is. Hulle sal gou so ‘n tipe leermeester kry.

 

  • Hulle sal ‘n vals leer aanvaar

Hulle sal die waarheid nie wil hoor nie en hulle tot verdigsels wend.

Op die nou pad na verlossing is daar nie plek om af te dwaal nie. As hulle die waarheid verwerp het, sal hulle hulle tot verdigsels wend – hulle aan die dwaalleer oorgee. Hulle sal afdwaal soos skape sonder ‘n herder; hulle  word so in die sonde verhard dat hulle glo dat wat verkeerd is, reg is. Op die breë pad na vernietiging is daar baie plek om af te dwaal.

 

As dit in ‘n gemeente gebeur moet so ‘n gemeente doodgaan. Maar Paulus gee vir Timoteus ‘n opdrag wat sy gemeente van ondergang sou red. Wat is Paulus se oplossing: Preek. Die gemeente wat getrou aan God bly, is die gemeente wat getrou aan God se woord bly. ‘n Gesonde gemeente is ‘n gemeente waar die woord van God verkondig word.

 

In 2 Timoteus 4:2 kry ons Paulus se opdrag vir die soort prediking wat God vergheerlik en die gemeente beskerm.

  • Verkondig die woord

Prediking is net kragtig as dit getrou aan die Woord is. Die krag van prediking kom van die bron van prediking. Die punt in die teks moet die punt in die preek wees. Leermeesters moet hulle beperk tot God se woord. Wat nodig is, is ‘n leermeester met ‘n oop Bybel en ‘n gemeente met oop Bybels.

 

  • Hou daarmee vol, tydig en ontydig

Mense wil nie meer hoor wat die woord sê nie – hulle wil weet hoe kan ons die problemne van die lewe oplos. Moenie in hierdie strik trap nie – hou vol om die woord te verkondig.

 

  • Verkondig die woord prakties

 Weerlê, bestraf, bemoedig. Onderrig moet ‘n praktiese dimensie hê. Onderrig moet ons leer van God, maar ook hoe ons Hom kan eer en verheerlik. Lering moet mense se lewens verander en tot heiligheid aanspoor. Ons moet dwaalleer weerlë en bestraf. Dit is om mense te bemoedig in daardie dinge wat God eer.

 

  • Gee onderrig met geduld

Met alle geduld. Leermeesters moenie moeg word of vertroue verloor in hulle onderrig nie. die beste leermeesters is dié wat geduldig is en wat vir lang tye kan volhou. Ons moet mense stadig lei  om in kennis en heiligheid te groei.

 

Daar is baie gemeentes wat agteruitgaan. Hoekom? Geld een van Paulus se waarskuwingstekens nie vir die gemeente nie? Maak dit reg. Keer terug na God se woord.