Kan ek uitbranding verhoed?

 

“If it must always be better, it can never be good enough.” ~ Joodse spreekwoord

Kan ek uitbranding verhoed?

Net by God vind ek rus, van Hom kom my redding. Net Hy is my rots en my redding, my veilige vesting, sodat ek vas en stewig staan (Psalm 62:2 – 3).

Ons wil altyd beter wees as wat ons is, meer hê as wat ons het en meer bereik. Die gevolg is ‘n nimmereindigende siklus van aktiwiteite. Ons is die hele dag besig. Op sy eie lyk hierdie aktiwiteite nie te oorweldigend nie, maar as jy almal dag na dag saamvoeg, kan hulle tot spanning en uitbranding lei. Hoe kan ons dit verhoed?

 

  • Ons moet tyd maak om stil voor die Here te word. Jesus sê vir sy dissipels toe hulle teruggekom het nadat Hy hulle uitgestuur het: Kom julle alleen saam na ‘n stil plek toe en rus ‘n bietjie (Markus 6:31) Om in God te rus hernuwe ons siele en maak ons denke stil. Dit stel ons in staat om in sy krag te deel.
  • Ons moet onsself gedurig afvra: Is al hierdie dinge wat ek doen noodsaaklik? God sê: Bedaar en erken dat Ek God is (Psalm 46:11). God wil hê dat ons nie so vinnig moet lewe nie, want ons lewens is in sy hande. As ons dit besef kan ons hierdie voortdurende strewe na meer, vervang met rus en vertroue. Maak nie saak wat ons in die lewe doen nie, ons moet dit tot verheerliking van God doen.

 

Maak vandag nog tyd om stil voor die Here te sit. Laat toe dat Hy vir ons die krag en rus wat ons nodig het, gee. Laat toe dat Hy vir ons wys waar ons onnodig strewe. Hy wil vrede en rus vir sy kinders gee.



Moenie veroordeel nie

No heart is in so bad a state as the heart that does not feel sin – J. C Ryle

 

Moenie oordeel nie

Hierdie is waarskynlik een van die gewildste Bybelverse in ons samelewing – veral onder nie-Christene. Dit pas immers aan by twee algemene aannames in ons samelewing: godsdiens is privaat  en moraliteit is relatief. Mense sien “moenie oordeel nie” as ‘n manier om te sê “jy kan nie vir my sê dat ek verkeerd is nie.” Jesus wat gesê het dat ons nie moet oordeel nie, het nie ons aannames gedeel nie. Hy het gereeld in die openbaar oordele uitgespreek. Hy sê: Die wêreld kan vir julle nie haat nie; maar hy haat My, omdat Ek openlik verklaar dat sy dade sleg is (Johannes 7:7). Dit is duidelik dat Jesus nie net sy hande in die lug opgegooi het en gesê het “wie is Ek om te oordeel” nie.

 

 

Jesus het vir mense gesê dat hulle dade sleg is, maar: God het nie sy Seun na die wêreld toe gestuur om die wêreld te veroordeel nie, maar sodat die wêreld deur Hom gered kan word (Johannes 3:17). Daar is duidelik ‘n verskil tussen die harde waarheid te vertel en veroordeling. Jy veroordeel iemand as jy hom as persoon verwerp. Wat belangrik is, is wat jy doen nadat jy die waarheid aan hom vertel het. Nadat Jesus ons die harde waarheid oor ons sondes vertel het, trek Hy ons nader; Hy maak ons sy vriende. Die teenmiddel vir oordeel is om altyd die evangelie in gedagte te hou. J. D. Greear het ‘n paar tekens dat ons ander veroordeel, geïdentifiseer:

  • Jy word kwater vir ander se sonde as verleë oor jou eie

Dietrich Bonhoeffer het gesê dat een van die eerste teken van Christelike volwassenheid is frustrasie met die kerk se valsheid en ‘n begeerte om jou van die kerk los te maak. Die volgende teken van groei is om agter te kom daardie selfde valsheid van die kerk is ook in jou. Ons moet ander konfronteer oor hulle sonde, maar ons moet altyd pynlik bewus wees van ons eie sonde.

 

  • Jy weier om te vergewe

As jy weier om te vergewe, vergeet jy dat God jou vergewe het. Vergifnis beteken dat ek die skuld absorbeer en in ruil daarvoor gee ek liefde

 

  • Jy maak jou van diegene wat van jou verskil los

Dit is die kern van veroordeling Jy sê in werklikheid dat julle as gevolg van hierdie saak nie meer vriende kan wees nie. Jy moet die persoon wat van jou verskil meer liefhê as jou standpunt oor die saak. Dit beteken nie dat jy nie jou saak stel of dat jy ‘n kompromis aangaan nie. Toe Judas vir Jesus in die tuin van getsemane verraai het, sê Jesus vir hom: Vriend, doen wat jy gekom het om te doen (Matteus 26:50). Vriend? Jesus bied aan Judas sy hand van vriendskap.

 

  • Jy skinder

Skinder is gevaarlik, want jy oordeel iemand sonder om aan hom die geleentheid te gee om homself te verdedig of om te verander.

 

  • Jy weier om kritiek te aanvaar.

Hoekom haat ons kritiek? Is dit nie omdat ons dit haat om te erken dat ons foute het nie?

 

  • Jy weier om iemand se standpunt reg te stel

Dit beteken gewoonlik dat jy nie glo die Bybel is waar nie of jy dink die ander persoon kan nie verander nie. Maar deur te aanvaar die ander persoon sal nie luister of verander nie, is jy besig om hom te oordeel.

 

  • Jy skryf iemand as hopeloos af

Ons dien ‘n Verlosser wat die dood oorwin het. Hoe kan ons nou dink Hy kan nie mense vergewe nie. Hy kan mense vergewe – en Hy doen dit gereeld. Hy het selfs vir my vergewe. Daar is ‘n balans tussen genade en die waarheid. Jy oordeel nie ander deur die waarheid te weerhou nie; jy veroordeel hulle wel as jy die waarheid sonder genade praat. Gee aan ander die genade en waarheid van die evangelie. Die evangelie kombineer beide.

 

 



Gebruike en Gewoontes in die Bybel: Kleredrag(1)

Gebruike en Gewoontes in die Bybel: Kleredrag(1) – Hennie Stander

Die lendedoek

wat.om die heupe gedraai is en die lyf was kaal. Dit was egter die algemene drag wanneer swaar handearbeid verrig moes word. Petrus het byvoorbeeld heel waarskynlik so ‘n lendedoek of onderkleed gedra toe hy “naak” was of sy klere uitgetrek het om in die familie se vissersboot to werk (Johannes 21:7). Met sy bokleed aan sou hy minder vryheid van beweging gehad het. Ons lees ook van ‘n jongman wat slegs so ‘n lendedoek om sy naakte lyf aangehad het toe Jesus gevange  geneem is. Hy het dit egter laat val en nakend weggevlug (Markus 14:51). In teenstelling met moderne voorstellings van die kruisiging van Jesus, het Hy waarskynlik heeltemal nakend aan die kruis gehang omdat ons lees dat die soldate al sy klere uitgetrek het (Johannes 19:23). Dit was die gebruik dat die soldate al die klere wat ‘n veroordeelde aangehad het vir hulle geneem het as hulle die kruisiging voltrek het.

Die onderkleed (of lyfrok)

in die eindproduk. Hierdie onderkleed het nogal baie na ‘n sak gelyk. ‘n V-vorminge opening is vir die kop ingesny en in die twee hoeke is daar snitte gemaak waardeur die arms kon steek. Die. onderkleed is van wol, linne of selfs van katoen gemaak, afhangende van hoe ryk die persoon was wat dit gedra het. ‘n Lyfrok (= onderkleed) wat van saklinne of van bokhaar gemaak was, was baie ongemaklik omdat dit velirritasie tot gevolg gehad het. Dit is dus in tye van roubeklag en boetedoening gedra. Die onderkleed van mans was gewoonlik kort en kleurvol; die van vrouens weer het tot op die enkels gehang en het versierde some rondom die kante van die V-nek gehad.

 

Die onderkleed wat Jesus gedra het, was egter sonder ‘n soom in die middel (Johannes 19:23). Dit is as een stuk geweef en is nie in die middel aanmekaar vasgewerk nie. Dit was dus blykbaar ‘n redelike waardevolle kleed. Miskien het van Jesus se volgelinge hom met so ‘n kleed vereer. Dit is dus te verstaan dat die soldate oor Jesus se kleed die lot gewerp het. Josefus, ‘n Joodse historikus wat omtrent dieselfde tyd as Jesus geleef het, vertel vir ons dat die hoëpriesters altyd so ‘n kleed gedra het. Die dertig “linnehemde” wat Simson beloof het om te gee aan diegene wat sy raaisel korrek kon beantwoord, was waarskynlik soortgelyk aan hierdie onderkleed (Rigters 14:12 ev). Die mense van die Bybelse tye het nie spesiale klere, soos nagklere, gehad waarin hul geslaap het nie. Hulle het net hul gordel losgemaak en elkeen het dan in sy of haar onderkleed gaan slaap, en as dit warm was, het hulle sonder klere geslaap.

Dit is egter baie belangrik dat ons duidelik sal verstaan wat ons met elke termonderkleed die onderlyf bedek het en die bokleed weer die bolyf nie. Met onderkleed word bedoel dat dit onder die bokleed gedra is. Maar nog belangriker, ons moet nie die onderkleed met onderklere probeer gelykstel nie. Dit sou ‘n heeltemal verkeerde begrip wees aangesien dit in die Bybelse tyd heeltemal betaamlik was om net met jou onderkleed ‘aan in die openbaar te verskyn.

 

Prof Hennie Stander

 



Gebruike en Gewoontes in die Bybel: Inleiding

 

Gebruike en Gewoontes in die Bybel: Inleiding – Hennie Stander

Een van die grootste probleme wat Christene ervaar wanneer dit by die Bybel kom, is die kwessie van betekenis, m. a. w. hoe verstaan ‘n mens dit wat jy lees. Die Woord van God het op spesifieke plekke en op spesifieke tye na ‘n Joodse seun lees uit die Torah tydens ‘n bar mitzvah plegtigheid by die Westelike Muur in Jerusalem

Inleiding

 

Die ander aspek rakende die inleef in die situasie van die Bybelse persone, behels ‘n “gevoel” vir dit waarna woorde en uitdrukkinge in die Bybel verwys, d.w.s. om vir jouself ‘n beeld daarvan te kan vorm. Om so ‘n “gevoel” te kry, moet ons onsself kan indink in die Bybelse.:konteks deur onsself te sien in hul huise, op die platteland en op die markplekke, en wel soos dit in die Bybelse era gelyk het. Met hierdie boek het ons probeer om die leser ‘n gevoel vir die Bybelse tye te gee sodat die hele Bybel daardeur meer lewendig kan word.

     

Gelukkig vir ons het die lewenswyse van die “mense van die Bybel” vir honderde jare redelik konstant gebly met die gevolg dat ons selfs in die twintigste eeu die Bybelse lande kan besoek en enkele dinge kan sien wat eeue gelede feitlik net so gebeur het. Maar die lewenswyse van die antieke mense is ook opgeteken in dit wat hulle geskryf en gemaak het, asook in kunstonele – ja, selfs in hul rommel. Dit is dan juis deur die bestudering van hierdie bronne dat dit vir ons moontlik word om iets te kan-beleef van hoe dit in die Bybelse tye was.

 

Die kultuur van die mense van die Bybel was ryk en divers. In die sogenaamde Vrugbare Halfmaan (destyds meer boomryk as vandag) tussen die Middellandse See en die Persiese Golf, was daar ‘n groot verskeidenheid van kulturele gebruike. Die lewenswyse van die armes was nie dieselfde as die lewenswyse van die rykes nie; die lewenswyse in die warm vallei van die Jordaanrivier het verskil van die lewenswyse op die  

Hierdie boek word in twee groot dele verdeel:

  1. Die individu in die gesinslewe. Dit sluit dinge soos kleredrag, woonplekke, die familie, opvoeding, landbou, voedsel, vakmanne, ens. in.
  2. Nasionale instellings en gewoontes soos stede en dorpe, reise, gasvryheid, oorlog, ontspanning, regering, godsdiens, ens. in.

 

Skrywer: Prof Hennie Stander