Wonders: Is geloof in wonders onlogies?

 

Sadly more Christians are akin to jellyfish and ostrich than to salt and light simply because they prefer to be liked rather than obedient. Jim West

 

Wonders: Is geloof in wonders onlogies?

[Wonder = iets bonatuurliks; buitengewoons; iets wat nie met die verstand alleen verklaar kan word nie omdat dit teennatuurlik is – HAT]

Omdat wonders nie natuurlik verklaar kan word nie, moet daar ‘n bonatuurlike agent betrokke wees. As daar nie so iets soos ‘n bonatuurlike agent (soos God) is nie, is dit nie nodig om wonderwerke te bespreek nie. Die eerste vraag wat ons dus moet beantwoord, is: Is daar ‘n bonatuurlike agent/God of is hierdie materiële heelal wat ons sien al wat daar is? Met ander woorde: bestaan God? Die nuwe ateïste probeer ons wysmaak dat die wetenskap enige geloof in ‘n bonatuurlike God onmoontlik gemaak het.

 

Die nuwe ateïste wil hê dat mense moet glo dat die wetenskap en geloof in God onverenigbaar is. Dit is darem te simplisties. Daar is tog baie wetenskaplikes wat Christene is. Uitstekende wetenskap kan deur ateïste gedoen word, maar ook deur Christene. Die konflik lê dus dieper. Dit is nie tussen die wetenskap en God nie. Dit is tussen twee wêreldsienings – naturalisme en teïsme. [Naturalisme = ‘n siening waarvolgens alles uit natuurlike hoedanighede bestaan – bonatuurlike en geestelike verduidelikings geld nie. Teïsme =  geloof in die bestaan van ‘n God/god wat Skepper is en in die heelal betrokke is – Concise Oxford English Dictionary]

Naturalisme glo dat hierdie heelal al is wat bestaan. Alles wat verduidelik word, moet dus van onder na bo geskied, want daar is geen bonatuurlike nie. Maar mense soos Sokrates en Plato het geglo dat daar iets meer moet wees – daar was iets meer as ons natuurlike heelal. Dit is juis hier – tussen twee wêreldsienings – waar die verwarring inkom.

Met hierdie as agtergrond gaan ons volgende keer na natuur en geloof kyk.




Vereis God produktiwiteit?

 

If going to church becomes a burden it will soon become a memory. – Anoniem

Vereis God produktiwiteit?

God het die mens as beeld van God gemaak. In Genesis 1:28 sê Hy vir Adam en Eva: Wees vrugbaar, word baie, bewoon die aarde en bewerk dit. Alhoewel sonde die mens se vermoë om goeie vrugte te dra, belemmer het, bly daar by die mens die begeerte om te skep, te organiseer en om te produseer. Werk is deel van God se goeie skepping. Die probleem is dat God se oordeel oor die mens se sonde werk moeilik maak. In Prediker 12:13 – 14 lees ons: Dien God en gehoorsaam sy gebooie. Dit is wat van die mens gevra word. God sal rekenskap eis oor alles wat gedoen word, ook oor wat in die geheim gedoen word, of dit goed is of kwaad.

 

Wat sê die Skrif oor produktiwiteit? Is alles negatief? Oor die algemeen waarsku die Skrif daarteen dat ons nie van werk ‘n afgod moet maak nie, maar terselfdertyd waarsku dit teen ledigheid.

  • Efesiërs 2:10: Nee, God het ons gemaak wat ons nou is: In Christus Jesus het Hy ons geskep om ons lewe te wy aan die goeie dade waarvoor Hy ons bestem het. God het werk vir sy mense om te doen Werk kan nie ‘n mens vryspreek nie, maar ‘n vrygespreekte mens het werk om te doen sodat God verheerlik kan word.
  • Titus 2:14: Hy het Homself vir ons as offer gegee om ons van alle ongeregtigheid vry te maak en ons van sonde te reinig, sodat ons sy eie volk kan wees wat ywerig is om die goeie te doen.

Goeie werke is ‘n gawe wat God vir sy kinders gee, maar dit is ook ‘n opdrag aan die mens. Gelowiges is in staat om vrugte te dra wat God tevrede stel. Daar is egter ‘n paar beginsels wat geld as ons goeie vrugte wil dra:

  • ‘n Goeie karakter is die bron van goeie werke. Geestelike vrugte, soos dit in Galasiërs 5:22 – 23 beskryf word, is karaktereienskappe, maar karakter is nie staties nie. So byvoorbeeld is liefde proaktief, geduld vergewe, ens. Alle goeie werke is liefdesoptredes.
  • Ons moet daarna streef om produktief te wees. Die heerlikheid van die Vader is sigbaar in ons werke. Jesus sê: Laat julle lig so voor die mense skyn, dat hulle julle goeie werke kan sien en julle Vader wat in die hemel is, verheerlik (Matteus 5:16).
  • Ons moet vir meer goeie werke beplan In die gelykenis van die muntstukke (Matteus 25) is die slegte en lui slaaf die een wat op sy muntstukke gesit het. Hy beplan nie; hy weier om te waag. Die slawe wat die Here tevrede stel, is diegene wat hulle muntstukke gebruik het om meer te maak.

In die lig van wat die Skrif sê, moet ons onsself afvra: Leef ek ‘n produktiewe lewe? God se kinders leef produktiewe lewens. Ons moet na produktiwiteit streef. Hoekom? Om God te verheerlik.




Daar is konflik in die gemeente

 

Courage may be the most important of all virtues,because without it one cannot practise any other virtue with consistence –  Maya Angelou

Daar is konflik in die gemeente

Daar is konflik in die gemeente – wat doen ons nou? In gemeentes is daar dikwels mense met botsende agendas. Hoe hanteer ons hierdie konflik?

  • Fokus op die noodsaaklike doelwitte. Jy kan so ontsteld word dat jy skoon vergeet wat jy eintlik wil bereik. Hoe lyk “wen”? As die konflik verby is en jy het “gewen,” hoe sal dinge dan lyk?
  • Moenie baklei oor dinge wat nie saak maak nie – fokus op aktiwiteiete op ‘n hoër vlak.
  • Verstaan ander se sienings met empatie. Dit help as jy ander mense se doelwitte verstaan – jy moet na die wêreld deur hulle oë kyk. Moenie sommer aanvaar hulle bedoel kwaad nie.
  • Hou jou vriende naby jou; hou jou vyande nog nader aan jou. Dit is moeilik, want ons verkies aangename interaksie en wil ongemak vermy. Daarom verkies ons om diegene van wie ons verskil te vermy. Jy sal nooit weet wat ander dink of doen as jy nie by hulle betrokke is nie.
  • Gebruik humor om ongemaklike situasies te ontlont.

Konflik is onvermydelik. As jy egter hierdie eenvoudige riglyne riglyne in gedagte hou, sal jy konflik produktiewer kan gebruik.




Die vyfde kolom bedreig die kerk van binne

Life is not measured by the number of breaths we take, but by the moments that take our breath away – Maya Angelou

Die vyfde kolom bedreig die kerk van binne

In 1939, aan die einde van die Spaanse Burgeroorlog staan die rebelleleier, Generaal Mola, buite die mure van Madrid gereeld om die stad in te val. Toe hy gevra is watter van sy vier kolomme eerste die stad gaan binneval antwoord hy: “Die vyfde.” Hy verwys na ‘n groep simpatiseerders  in die stad. Hierdie woorde “vyfde kolom” word sedertdien gebruik vir die beskrywing van ‘n verraaier – iemand wat die vyand van binne help.

Die Skrif waarsku die kerk teen ‘n soortgelyke “vyfde kolom.”  Maar daar was ook vals profete onder die volk, en so sal daar dan ook onder julle vals leraars kom. Hulle sal verderflike dwaalleer insmokkel en die Here wat hulle vrygekoop het, verloën (2 Petrus 2:1). Gedeeltes soos hierdie moet ons op ons hoede stel

. Daar is mense in die kerk wat die Christelike geloof bely en hulleself gelowiges noem, maar in werklikheid is hulle dwaalleraars.

Hoe kan ons hulle uitken? Hulle word gewoonlik gekenmerk deur:

  • Hulle ontken die gesag van die Bybel in alle geloofsake.
  • Hulle vervang die leer van die veranderende krag van die evangelie met een of ander leer.
  • Die belydenis wat hulle beklemtoon lyk baie soos die egte Christelike belydenisskrifte, maar een of meer kernstellings word weggelaat – soos die Drie-eenheid, die Goddelikheid van Jesus, die liggaamlike opstanding van Christus, ens

Oppas vir ‘n vyfde kolom in die kerk.