A house is no home unless it contains food and fire for the mind as well as the body. -Margaret Fuller  (1810-1850)

Wat is die evangelie?

Ons beskryf dikwels God se genadegawe van verlossing as die die evangelie. Die oorspronklike Griekse woord het “‘n geskenk gegee aan iemand wat goeie nuus gebring het,” beteken. Later word dit vir die goeie nuus self gebruik. Dit is presies wat God vir ons in die evangelie aanbied – goeie nuus oor wat Hy vir ons in Jesus Christus gedoen het. Wat is dan die evangelie?

• Dit gaan alles oor wat God vir ons gedoen het

In 1 Korintiërs 15:1 – 4 herinner Paulus sy lesers aan die evangelie wat hy aan hulle verkondig het. Hulle word gered as hulle vashou aan hierdie boodskap.  Maar wat is dit wat hy aan hulle oorgedra het? Die belangrikste wat ek aan julle oorgelewer het, en wat ek ook ontvang het, is dit: Christus het vir ons sondes gesterf, volgens die Skrifte;  Hy is begrawe en op die derde dag opgewek, volgens die Skrifte.  God wil hê dat ons ons moet verheug oor die goeie nuus – dit wat Jesus vir ons aan die kruis gedoen het. Ons sonde verdien die dood, maar Jesus het die prys betaal en selfs die dood oorwin sodat ons vir ewig saam met God kan leef.

• Die evangelie gaan alles oor genade.

Maar al is my lewe vir my kosbaar, reken ek dit van geen belang nie as ek maar net my lewenstaak kan voltooi en die dienswerk wat ek van die Here Jesus gekry het kan klaar maak: dit is om die evangelie van God se genade te verkondig (Handelinge 20:24). Paulus se hele lewe was toegewy aan die verkondiging van die evangelie. Dit was goeie nuus, want God gee dit as ‘n gratis geskenk. Daar was geen meriete betrokke nie.

• Die evangelie gaan slegs oor God se werk en geregtigheid.

In die evangelie kom juis tot openbaring dat God mense van hulle sonde vryspreek enkel en alleen omdat hulle glo. Dit is soos daar geskrywe staan: Elkeen wat deur God vrygespreek is omdat hy glo, sal lewe (Romeine 1:17). Dit is baie duidelik dat ons niks tot ons verlossing kan bydra nie Die evangelie is goeie nuus, want dit sê vir ons dat God alles sal doen wat vir ons verlossing nodig is. Ons moet net glo.

• ‘n Evangelie van “werke” is nie die evangelie nie

⁶Dit verbaas my dat julle so gou van God wat julle deur die genade van Christus geroep het, afvallig word en ’n ander evangelie aanneem. ⁷Daar is geen ander evangelie nie! Tog is daar mense wat die evangelie van Christus probeer verdraai, en dit is hulle wat vir julle in verwarring bring. ⁸Maar al sou een van ons of selfs ’n engel uit die hemel aan julle ’n evangelie verkondig wat in stryd is met die evangelie wat ons aan julle verkondig het—die vloek van God sal hom tref! ⁹Ons het dit voorheen al gesê en ek sê dit nou weer: as iemand aan julle ’n evangelie verkondig wat in stryd is met die evangelie wat julle ontvang het—die vloek van God sal hom tref! (Galasiërs 1:6 – 9). Mense is geneig om stadig van die goeie nuus van genade weg te dryf in ons ou denke: dit is ons goeie werke wat ons verlos. Dit is nie goeie nuus nie. Dit is hopeloos om op ons eie goedheid te vertrou as ons die volmaakte God nader. Ons sal nooit “goed genoeg” wees nie.

God wil hê dat ons sy genadegawe moet sien vir wat dit werklik is. God se genade is goeie nuus, want dit los ‘n basiese probleem van die mens op – ons sondig; ons is opstandig; ons is nie volmaak nie. Ons kan eenvoudig nie gered word sonder God se werk in ons lewens nie. God dra nie by tot ons verlossing nie … Hy verlos ons; Hy is die enigste Bron van verlossing. Sy genadegawe is waarlik goeie nuus. Daarom noem ons dit evangelie.

True religion is like the smallpox. If you get it, you give it to others and it spreads. —C.T. Studd

Gesamentlike aanbidding

Is dit nodig? Is dit nie voldoende as ek my afsonder en God aanbid nie? nee. Gesamentlike aanbidding speel ‘n onontbeerlike rol om die geestelike vuur in my aan te blaas en aan die brand te hou. Ware aanbidding is ‘n ondervinding van die hart. “There’s an element of worship and Christianity that cannot be experienced in private worship or by watching worship. There are some graces and blessings that God gives only in the ‘meeting together’ with other believers” (Don Whitney – Spiritual Disciplines). Wat is hierdie graces and blessings waarvan hy hier praat. Hier is ‘n paar:

• Ontwaking/Bewuswording

Ons kom dikwels in gesamentlike aanbidding met die gevoel dat ons in ‘n geestelike mis loop. Tydens die probleme van die week, die harde stampe van die wêreld besef ons dikwels nie wat werklik belangrik is nie. Ons moet ons kop weer skoon kry, en ons stadige hart weer ‘n hupstoot gee.

Kyk na die ondervinding van die psalmis in Psalm 73. Hy verkeer in wanhoop oor die hooghartige goddeloses.  Maar die mis verdwyn as hy in die teenwoordigheid van God kom: Daarom het ek diep nagedink om dit te verstaan en was dit vir my bitter moeilik totdat ek in die heiligdom van God ingegaan en besef het wat die uiteinde van die goddeloses is (73:16 – 17). Hoeveel keer het ons nie ook hierdie waarheid ontdek nie. As ons voel ons is geestelik afgetakel, moet ons nie by die gesamentlik aanbidding wegbly nie – ons moet juis daarheen gaan: Maar wat my aangaan, dit is vir my goed om naby God te wees. Ek het die Here my God gekies as my toevlug! (73:28).

• Versekering

God het van die begin besef dat dit nie goed vir die mens is om alleen te wees nie. Daarom moet ons deel van ‘n geloofsgemeenskap wees. Elia het op ‘n stadium gedink dat hy alleen was, maar God het aan hom 7 000 mense gegee wat nie hulle geloof laat vaar het nie (1 Konings 19:18). God het ons gemaak om deel van sy kerk te wees – deel van sy geloofsgemeenskap.

• Vordering

Die geloofsgemeenskap is die plek waar ons geestelik opgebou, bemoedig en vertroos word (1 Korintiërs 14:3). Ons groei nie deur na preke te luister, huis toe te gaan en dit dan in ons lewens inwerk nie. Dit kan gebeur onder die leiding van die Heilige Gees, maar veral as ons saam aanbid. God wil nie net ons denke verander nie, maar ook ons harte.

• Aanvaar die leiding van ander

Gesamentlike aanbidding herinner ons daaraan dat ons geloof  basies is om te ontvang – dit is nie ons eie inisiatief nie. In gesamentlike aanbidding ontvang ons ook die leiding van ander. In private aanbidding sit ons in die sitplek van die bestuurder – ons besluit wat om te lees, wanneer om te bid, wat om te bid, watter evangeliewaarhede om te aanvaar ens. In gesamentlike aanbidding besluit ander wat ons gaan lees of sing en hoe lank ons aan elke element gaan bestee. Ons ontvang. Persoonlike aanbidding is noodsaaklik, maar ons moet ook aanbid waar iemand anders die besluite neem. Gesamentlike aanbidding dissiplineer ons om te reageer.

• Beklemtoon vreugde

A shared joy is a double joy (Sweedse spreekwoord). Ons vreugde verdiep en ons aanbidding neem toe, want ons vreugde in Jesus neem toe as ons saam met ander geloofsgenote aanbid. Die geheim van die vreugde van gesamentlik aanbidding is dat ons ons met Jesus Christus en sy heerlikheid besig hou, maar ook die wete dat ons nie alleen is om ons siele te voed nie.

Vergifnis en tyd saam spandeer – Francois Malan

Christina vra:

Is dit reg in God se oë, om jou broer en suster te vergewe vir iets wat hulle gedoen het aan jou, maar omdat hulle nie in God glo nie, is dit reg dat ek nie tyd met hulle wil spandeer nie?

Antwoord

Prof. Francois Malan antwoord:

Om jou broer en suster te vergewe vir iets wat hulle gedoen het aan jou

Die rede waarom Christene moet vergewe, gee Paulus aan in Efesiërs 4:32: Wees goedgesind en hartlik teenoor mekaar, en vergewe mekaar soos God julle ook in Christus vergewe. En in Kolossense 4:3:13: Wees geduldig met mekaar en vergewe mekaar as die een iets teen die ander het. Soos die Here julle vergewe het, moet julle mekaar ook vergewe.

Is dit so dat hulle nie in God glo nie – het hulle dit vir jou gesê, of dink jy maar net so?

‘is dit okay dat ek nie tyd met hulle wil spandeer nie?’

Die vraag het eintlik twee kante. Enersyds het die Here vir jou ‘n broer en ‘n suster gegee vir wie jy eintlik verantwoordelik is, al is daar ‘n vraagteken oor hulle lewe of hulle God al leer ken het as die God wat sy liefde ook vir hulle aanbied, deurdat Hy die straf op al ons sondes klaar in ons plek gedra het. Dit is God se roeping vir elkeen van sy kinders om getuies te wees van sy liefde deur ons woorde en ons optrede.

Prof Francois Malan