… it has begun to rain and snow books and teachers, many of which already lie there forgotten and moldering. Even their names are not remembered any more, despite their confident hope that they would eternally be on sale in the market and rule churches – Martin Luther

Toegerus vir die taak

Ek gaan heelwat blogs oor dissipelskap skryf. Ek gaan onder andere van Francis Chan se boek Multiply gebruik maak.

As dit alle gelowiges se taak is om dissipels te maak, hoe moet ons hulle toerus? Die vroeë kerk was nie ‘n organisasie gelei deur ‘n CEO nie. Die kerk is ‘n liggaam wat net doeltreffend kan funksioneer as elke lid sy deel doen. In Efesiërs 4:11 – 16 word dit pragtig beskryf. Jesus Christus gee aan sy liggaam – die kerk – sekere gawes – apostels, profete, evangeliste, en herders en leraars. Hoekom gee Hy hierdie gawes? Om die werk te doen? Nee, Om die gelowiges toe te rus vir hulle diens en vir die opbou van die liggaam van Christus.

Wat is die eindresultaat van hierdie benadering? Dan sal ons, sy kerk, soos ‘n volgroeide mens wees, so volmaak en volwasse soos Christus … ons sal in liefde by die waarheid bly en so in alle opsigte groei na Christus toe. Hoekom is dit belangrik dat alle gelowiges betrokke moet wees? Die verskillende liggaamsdele pas by mekaar en vorm saam ‘n eenheid. Elkeen van hulle vervul sy funksie, en so bou die liggaam homself op in liefde.

Dit is baie duidelik dat die kerk die gemeenskap van gelowiges is waarin elke gelowige aktief betrokke is by bediening. Die implikasies is geweldig – ek moet aktief betrokke wees in die kerk anders funksioneer die kerk suboptimaal. Maar ons het so baie verskonings om nie betrokke te raak nie – te besig; ek weet nie genoeg nie; ek wil eers my eie lewe in orde kry … Die probleem is dat daar geen uitsluitingsklousules in Jesus se opdrag is nie. Lees net Lukas 9:57 – 62 vir al die wonderlike verskonings waarmee mense na vore kom. Daar is so dikwels ‘n verskoning waarom ons Jesus Christus nie op hierdie oomblik kan gehoorsaam nie. Luister na Jesus se reaksie: Iemand wat die hand aan die ploeg slaan en aanhou omkyk na wat agter is, is nie geskik vir die koninkryk van God nie – harde woorde.

Jesus Christus het ons gemaak net soos ons is; Hy het ons van alles voorsien wat ons vir ons taak nodig het. Ons kan nie mense se harte verander nie – net God kan dit doen. Ons moet net gehoorsaam wees en mense wat nie glo nie, leer – al moet ons self nog baie leer.

Ons is toegerus. Al wat oorbly is om die eerste stap te neem. Daarna kyk ons volgende keer.

I gave up all for Christ, and what have I found? Everything in Christ – Johannes Calvyn

Die groot opdrag en die kerk

Ek gaan heelwat blogs oor dissipelskap skryf. Ek gaan onder andere van Francis Chan se boek Multiply gebruik maak.

Jesus se opdrag aan sy dissipels in Matteus 28:19 – 20 geld nie net vir leraars en sendelinge nie – dit geld vir my ook. Lees ons Handelinge sien ons dat al God se kinders saamwerk om sy opdrag uit te voer. Hulle reik uit na die mense om hulle; hulle vra die mense om Jesus Christus te volg; hulle leer hulle; hulle gehoorsaam alles wat Hy hulle geleer het; hulle doop die mense. Dissipels maak dissipels.  Hulle het Jesus se opdrag letterlik en ernstig opgeneem. Die gevolg is dat die evangelie gou oor die destyds bekende wêreld versprei het.

Is die maak van dissipels nog vir die kerk belangrik? Moet vandag se kerk dalk iets anders doen – ‘n ander opdrag kry? Hoekom doen die leraars en betaalde amptenare vandag al die werk in die kerk? Die lidmate woon eredienste by, sit iets in die kollektebord en gaan huis toe – geïnspireerd en gevoed! Meeste lidmate weet nie meer hoe dit lyk om dissipels te maak nie.

Een van die groot probleme is dat gemeentes op programme fokus. Ons het ‘n program vir alles wat ons doen. Maar om dissipels te maak, is meer as net ‘n program – dit is ons lewensroeping. Dissipels maak dissipels. Hoe lyk dit in die praktyk? In die Groot Opdrag is daar vier belangrike woorde: gaan, maak, doop en leer. Baie eenvoudig. Ons het beslis nie ‘n groot geleerdheid nodig om dit te verstaan nie; dit is beslis nie iets wat net ‘n leraar kan doen nie. Die probleem is dat die praktyk nie so eenvoudig is nie.

Die proses van dissipels maak kry ook nooit klaar nie. God bring voortdurend nuwe mense en nuwe geleenthede oor ons pad.  As hierdie nuwe dissipels uitgaan, beteken dit nie die einde van die verhouding nie – aanmoediging en rigtinggewing is nog altyd nodig. Ons moet egter bereid wees om die geleenthede aan te gryp en bereid wees om in die proses ‘n prys te betaal: As die wêreld julle haat, onthou: Hy het My voor julle gehaat … As hulle My vervolg het, sal hulle julle ook vervolg (Johannes 15:18 – 20). Dissipels maak dissipels: maklik om te verstaan, duur om te implementeer.

As ons opdrag is om dissipels te maak, hoe moet ons dit doen? Daarna kyk ons volgende keer.

“There have been some who were so preoccupied with spreading Christianity that they never gave a thought to Christ.” ~ C.S. Lewis

Die kenmerke van die ware kerk

In Efesiërs 1:15 – 23 kry ons ʼn opsomming van die kenmerke van ʼn ware kerk.  Paulus het gehoor van hulle geloof in die Here Jesus en van julle liefde vir al die gelowiges.  Dit is die twee kenmerke van die ware kerk.  Geloof in Christus beteken nie noodwendig liefde vir medegelowiges nie.  Monnike was lojaal aan Christus, maar het hulle onttrek aan mense.  ‘n Ware Christen doen beide; hy besef hy kan sy liefde vir Christus op geen ander manier bewys as deur sy liefde vir sy medemens nie. 

Maak nie saak hoe suiwer ‘n kerk se teologie is nie, hoe edel sy aanbidding is nie, dit is nie ‘n ware kerk as daar nie ook liefde vir die medemens is nie.  Baie kerke maak openbare verklarings slegs as dit sensuur of kritiek is.  Ons haat die liberales en die radikales; ons haat die fundamentaliste; ons haat die Katolieke, ens.  Dit is goed as ons gereeld onthou: liefde vir Christus en liefde vir ons medemens is onlosmaaklik verbind in die kerk.

Daarom gebruik Paulus in hierdie gedeelte die beeld van die kerk as liggaam van Christus met Christus as hoof van die kerk.

Defend the Bible? I’d sooner defend a lion! Turn it loose, and it will defend itself. —C.H. Spurgeon

Die opdrag om dissipels te maak

Ek gaan heelwat blogs oor dissipelskap skryf. Ek gaan onder andere van Francis Chan se boek Multiply gebruik maak.

Jesus Christus het sy dissipels geroep. Soos hulle Hom gevolg het, sien hulle hoe Hy siekes genees, dooies laat opstaan, maar ook sien hulle sy liefde vir sondaars. Dit pas nou nie juis in wat die mense van destyds verwag het dat die Messias sou kom doen nie. Hulle volg Hom tot die einde … en toe sterf Hy aan die kruis. Hulle hoop vir ‘n beter wêreld sterf saam met Jesus aan die kruis.

Maar nou volg drie dae van verwarring en ontnugtering. Alles waarop hulle gehoop het, is weg. Het hulle drie jaar van hulle lewens gemors om Hom te volg?

Maar op die derde dag staan Hy uit die dood uit op; Hy het die sonde en die dood oorwin. Nou sal Hy sekerlik die stukkende wêreld heelmaak. Nee, Hy gee aan sy dissipels ‘n finale opdrag en vaar na die hemel op.

Wat is hierdie taak wat Hy vir sy dissipels gee? “Julle moet dit wat Ek begin het, voltooi. Neem die boodskap wat Ek verkondig het en leef dit uit.” En sy opdrag? Aan My is alle mag gegee in die hemel en op die aarde. Gaan dan na al die nasies toe en maak die mense my dissipels; doop hulle in die Naam van die Vader en die Seun en die Heilige Gees, en leer hulle om alles te onderhou wat Ek julle beveel het. En onthou: Ek is by julle al die dae tot die voleinding van die wêreld (Matteus 28:18 – 20).

Dit was Jesus se laaste opdrag aan sy dissipels en aan ons.