“Criticism may not be agreeable, but it is necessary. It fulfills the same function as pain in the human body. It calls attention to an unhealthy state of things.” Winston Churchill

Die Here van genade

Verlossing gaan alles net oor God se genade. Julle is inderdaad uit genade gered, deur geloof. Hierdie redding kom nie uit julleself nie; dit is ‘n gawe van God. Dit kom nie deur julle eie verdienste nie, en daarom het niemand enige rede om op homself trots te wees nie (Efesiërs 2:8 – 9). Al wat verlossing vereis, is geloof. Glo jy dat Jesus Christus is wie Hy sê Hy is?

Dit beteken dat ek glo dat Hy die Here is. Maar wat beteken die woord Here? Dit is ‘n titel wat  meester of eienaar beteken en verwys na ‘n persoon in ‘n gesagsposisie.

Of besef julle nie dat julle liggaam ‘n tempel van die Heilige Gees is nie? Julle het die Heilige Gees, wat in julle woon, van God ontvang, en julle behoort nie aan julleself nie. Julle is gekoop, en die prys is betaal. Julle moet God dus in julle liggaam verheerlik (1 Korintiërs 6:19 – 20). Hy het ons gekoop en ons is syne. Glo jy dat jy aan Hom behoort?

Dieselfde Here wat ons in sy genade van die sonde en dood verlos het, is nou ons Eienaar – ons behoort aan Hom en ons moet in gehoorsaamheid aan sy heerskappy leef. Hierdie oproep van Jesus om Hom te volg en sy dissipels te word, is oop vir almal.  As Hy die Here is, skryf Hy die agenda van ons lewe – ons lewe behoort nou aan Hom. Hy beplan die agenda en ons roeping. Jy vertel nie vir Hom wat jy bereid is om te doen nie. Hy is die Here, die Eienaar en Meester van sy kinders.

There is no pride so dangerous, none so subtle and insidious, as the pride of holiness. —Andrew Murray

Dissipels maak dissipels

Ek gaan heelwat blogs oor dissipelskap skryf. Ek gaan onder andere van Francis Chan se boek Multiply gebruik maak.

Kom saam met My, en Ek sal julle vissers van mense maak (Matteus 4:19)

Vanaf die begin was dit die metode: maak dissipels  en dissipels van Jesus maak meer dissipels. Hierdie is ‘n belofte: Jesus sal sy dissipels neem en hulle in dissipelmakers verander. Eintlik is dit ‘n opdrag: Gaan dan na al die nasies toe en maak die mense my dissipels: doop hulle in die Naam van die Vader en die Seun en die Heilige Gees, en leer hulle om alles te onderhou wat Ek jou beveel het (Matteus 28:19 – 20). Dit was God se plan oor hoe om die evangelie te versprei; dit is waarvoor die kerk bekend behoort te wees.

Is dit so? We have developed a culture where a minister ministers and the rest of us sit back and enjoy “church” from a comfortable distance. Dit was nie God se bedoeling vir sy kerk nie. Elke Christen is geroep om deel van ‘n bediening te wees – ons is geroep om dissipels te maak. 

Maar vra vir Christene vandag wat dit beteken om dissipels te maak en jy sal vae antwoorde kry – party sal jou net aanstaar. Ons is aktief vir Christus, die kerk het baie hulpbronne, maar dit lyk asof ons hierdie opdrag van Jesus ignoreer. Evangelisasie is ‘n onderwerp wat ons bedreig; ons reduseer dissipelskap tot ‘n program wat ons iewers gekry het; ons delegeer die taak om dissipels te maak tot die betaalde amptenare.

Dit is nie hoe dit veronderstel is om te wees nie. Jesus het elkeen van ons uitgenooi om deel van sy plan te wees – Hy het ons so ontwerp dat ons weet wat Hom bly maak; ons deel sy liefde; ons versprei sy woord; ons vermenigvuldig sy lewe onder al die mense van die aarde. Dit is die moeite werd vir die biljoene mense wat nie die genade en majesteit van God in Christus ken nie.

Hoe is dit dan veronderstel om te wees?

• Leer oor dissipelskap in die Bybel en in boeke, maar dan moet jy ander leer.
• Moenie net inligting deel nie – deel ook jou lewe. Ware dissipelskap vereis diep verhoudings. Jesus het nie ‘n weeklikse Bybelstudie gelei nie. Hy het saam met sy dissipels geleef en hulle deur sy woorde, maar ook sy optrede geleer. Dit vereis uiteraard ‘n groter toewyding, maar dit is die enigste manier om dissipels te maak.

God wil hê dat ons moet leef, dien en die waarheid prosesseer in die konteks van ‘n gemeenskap. Jy gaan voor baie uitdagings te staan kom, maar om saam met ander mense te werk om uit te sorteer  wat die Bybel sê, is waardevol. Maar die doel is nooit kennis net vir die onthalwe van kennis nie. Om ‘n dissipel te wees, beteken ons word meer en meer na sy beeld verander.

Volgende keer kyk ons na die vraag: Wat is ‘n dissipel?

If the cross is not foolishness to the lost world then we have misrepresented the cross. —Steven Lawson

Konfrontasie – ‘n gesprek

Niemand hou van konflik nie – dit is ongemaklik, maar dit is deel van ons verhoudings in ‘n gevalle wêreld. In alle verhoudings breek daar ‘n tyd aan waar jy iemand oor iets moet konfronteer. Dit mag iets wees wat hulle gesê of gedoen het wat jou seergemaak het. Die konteks mag verskil, maar konflik is onvermydelik.

Om iemand te konfronteer is nie maklik nie en moenie sommer ligtelik opgeneem word nie. Dit is ‘n ernstige saak waarvoor jy jou deeglik moet voorberei. As jy een van hierdie ongemaklike gesprekke moet hê, is daar ‘n paar riglyne om te volg

• Bid ernstig

Bid dat God die persoon aan die ander kant sal voorberei. Belangriker nog: bid dat God jou sal voorberei. Gebed berei die hart, verstand en mond voor. Die Heilige Gees gebruik gebed om ons sondes te openbaar, ons tot berou op te roep en om ons motiewe te suiwer. Soms vind ek uit dat die persoon wat gekonfronteer moet word … ek self is. Gebed herinner my ook dat my identiteit nie bepaal word deur wat ander van my dink nie, maar wat God van my dink.  Moet nooit iemand konfronteer sonder om vooraf oor die saak te bid nie.

• Beplan versigtig

Natuurlik kan jy nie vir elke moontlikheid beplan nie, maar jy moet vooraf versigtig beplan wat jy gaan sê. Soms is dit goed om dit uit te skryf. Hier is ‘n paar belangrike vrae om te vra:

1. oWat moet gesê word?
2. oHoekom moet ek dit sê?
3. oSê ek dit om te help of om seer te maak?
4. oHet ek bewyse om die aansprake wat ek maak te ondersteun?

Beplan versigtig wat jy gaan sê en hoe jy dit gaan sê. Onthou jou doel is om die verhouding te behou.

• Praat direk

Konfronteer in liefde, kalmte en direk. Moenie al om die saak praat nie. Moenie passief-aggressief wees nie; moenie skimp nie. Jy het dit neergeskryf juis sodat jy direk kan wees. Vra God vir moed sodat jy kan sê wat jy dink gesê moet word.

Maak nie saak hoe jy dit benader nie, konfrontasie is altyd ongemaklik. Daar is altyd die moontlikheid dat dit nie goed sal verloop nie. God se woord roep ons egter om hierdie proses in liefde deur te gaan en herinner ons wat die doel met hierdie proses is: Broers, as iemand in die een of ander sonde val, moet julle wat julle deur die Gees laat lei, so iemand in ‘n gees van sagmoedigheid reghelp. En pas op: jy kan self ook in versoeking kom (Galasiërs 6:1).

Onthou die doel van konfrontasie moet altyd herstel wees. As dit nie jou doel is nie, is jy nie gereed nie.

Gelowiges moet spesialis spoorsnyers word – Kobus Kok

Vandag het Prof Nelus Niemandt by ‘n ontmoeting ‘n belangrike punt gemaak. In ons tyd, volgens Niemandt, word ons oorspoel met inligting of data oorstroming. Vir hierdie rede is onderskeiding een van die belangrikste vaardighede wat gelowiges in Millennium drie kort. Ons leef in ‘n wêreld van kodes, tekens en metafore.

Sit jy jou selfoon aan, dan sleutel jy jou kode in. Maak jy oorplasings op die internet, dan sleutel jy jou geheime kodes in. Ons wêreld is vol tekens wat gekodeer moet word. Katastrofiese gevolge kan volg indien ons ‘n gebrek aan kodering het. Dit was ook die geval in die tyd van Jesus. Ons sien dikwels hoe die Bybel vir ons prentjies skets van mense wat die spoor gemis het, of wat nie die tekens van die tyd reg kon lees nie. Dink maar aan Johannes 10 waar Jesus in beelde of metafore met sy gehoor praat. Jesus sê dat hy die goeie herder is, en die ingang van die kraal. Niemand kan na die Vader gaan as dit nie in en deur Jesus gebeur nie.Tog staan daar in die teks dat al het Jesus in beelde en metafore met hulle gepraat, het die wat na hom geluister het nie verstaan nie. Hulle kon nie die spoor lees nie. Hulle het nie die semiotiek of tekens van die tyd reg gelees nie. Dieselfde gebeur met Thomas in Johannes 20. Nadat Jesus uit die dood opgestaan het, het Jesus aan ʼn paar van sy volgelinge verskyn. Hulle het vir die res vertel dat hulle vir Jesus gesien het. Thomas het nie geglo nie. Hy het gesê dat hy definitief nie sal glo nie, alvorens hy fisies sy hande in Jesus se wonde steek. Ongelowige Thomas kon aanvanklik nie die geestelike spore sny nie. Hy kon nie die boodskap kodeer nie. Dieselfde gebeur met die Emmaus-gangers. Hulle wandel saam met Jesus op die pad, maar kon nie die geestelike spore sny nie. Die ryk jongman slaag ook nie daarin om die spoor te sny of die tekens van die tyd reg te lees of raak te sien nie.

Tog is dit telkens die blindes en die onrein siekes wat wel raaksien en die tekens reg lees. In Johannes 10 is daar ʼn duidelike boodskap. Die wat die stem van die Herder hoor en die tekens reg lees, is die wat na groen weivelde geneem word en lewe in oorvloed kan beleef (Joh 10:10). Diegene wat by die hek ingaan, is die wat geslaag het om reg te onderskei.

Nelus Niemandt vertel van die bekende Karl Barth wat eendag in ʼn tram in Basel ry. Langs hom was daar ʼn student. Barth het die student vriendelik gegroet en agter gekom dat die persoon ʼn besoeker in Basel was. Barth vra toe vir hom wat hy in Basel doen. Die jong man sê toe dat hy en sy vriendin die bekende Karl Barth se Universiteit wil besoek. “Ken u vir Karl Barth?”, vra die student. “Ja”, sê Barth, “Ek het vanoggend sy hare geskeer en gekam”, sê Barth. By die busstop by die Universiteit klim hulle uit, en die jong student se vriendin wag toe ook by die busstop. Die jong man stel toe sy vriendin voor aan die ouer man wat hy pas ontmoet het. “Jy sal nie glo wie dit is nie!” Hierdie man is Karl Barth se barbier!”.

Dit is die gevaar as mens die tekens van die tyd of die semiotiek verkeerd lees. My en jou uitdaging is dat ons opgeskerp moet word om die geestelike tekens van die tyd reg te lees en die semiotiek te dekodeer.

Skrywer: Prof Kobus Kok