Ontmoetings met Jesus: Die lid van die binnekring en die uitgeworpene (3)

. —Thomas Manton

Ontmoetings met Jesus: Die lid van die binnekring en die uitgeworpene (3)

[Ek maak onder andere van Timothy Keller se boek Encounters with Jesus gebruik.]

In die Johannes-evangelie lees ons van ‘n hele aantal ontmoetings wat Jesus met individue gehad het. In hulle antwoord Hy van die groot lewensvrae. Hier gaan dit oor Jesus se ontmoetings met Nikodemus en die Samaritaanse vrou. Die vraag wat ons uit hierdie twee ontmoetings gaan antwoord, is: Wat is verkeerd met die wêreld soos dit tans is?

Min van ons weet veel van werklike dors – ons draai die kraan oop en die water is daar. Mense in die woestyn, daarenteen, ken dors. Om water te kry nadat jy lank sonder water moes klaarkom, is die bevredigendste ondervinding moontlik. Jesus sê vir die Samaritaanse vrou: “Ek het iets vir jou wat geestelik net so noodsaaklik vir jou is as wat water liggaamlik vir jou nodig is. As jy dit nie het nie, is jy verlore.”

Jesus sê nie net wat sy nodig het nie, maar beklemtoon dat dit lewensreddend is. Hy praat hier van tevredenheid van ons siel wat nie afhanklik is van wat om ons gebeur nie.

Wat maak ons gelukkig? Feitlik altyd dink ons aan iets buite onsself – geld, besittings, my beroep … Dit laat my belangrik voel en gee vir my sekerheid. Jesus sê daar is niks buite onsself wat ons gelukkig kan maak nie. Wat ons nodig het, is hierdie water wat in ons ‘n fontein is. Jesus kan hierdie water gee wat jou gelukkig sal maak, maak nie saak wat buite gebeur nie.

Maar ons is doof vir hierdie boodskap. Hoekom? Solank as wat ons dink ons kan ons drome verwesenlik en glo ons gaan slaag, dink ons ons innerlike leegheid is ‘n teken van dryfkrag. Ons glo ons is onvervuld, want ons het nog nie ons drome verwesenlik nie. Die groot skok kom as ons ons drome vervul en steeds innerlik leeg bly. Dan besef ons dat geld, roem en prestasies nie die antwoord is nie.

Die vrou vra vir Jesus van daardie water wat Hy belowe het. Dan kry ons ‘n baie interessante gesprek. Jesus vra haar om haar man te roep. Sy antwoord dat sy geen man het nie. Jesus sê vir haar dat sy reeds vyf gehad het en die een wat sy nou het, is nie haar man nie. Hierdie vrou pas perfek in ons definisie van sondaar in. Maar hoekom verander Jesus die onderwerp van lewende water na haar mans toe? Wil Hy haar verneder? Nee, Hy sê dat as sy die aard van die lewende water wil verstaan, sy eers besef hoe sy dit tot dusver in haar lewe gesoek het … mans. Haar behoefte aan mans verteer haar. Almal van ons aanbid iets. Die enigste verskil is wie of wat ons aanbid.

Die vrou is geskok dat Jesus so baie van haar lewe weet. Sy glo dat Hy ‘n profeet is. Dan vra sy ‘n baie belangrike vraag: Ons voorouers het God op hierdie plek aanbid, en tog sê julle die plek waar ‘n mens God moet aanbid, is in Jerusalem. Jesus se antwoord kan ons so opsom: Daar kom ‘n tyd wanneer geen fisiese tempel nodig sal wees om toegang tot God te kry nie. Die vrou weet dat die Messias sal kom en Hy sal alles aan ons bekend maak. Dan Jesus se antwoord: Dit is Ek wat met jou praat.

Ons gaan nou na die tweede deel van hierdie ontmoeting kyk: Jesus se ontmoeting met Nikodemus.

Ontmoetings met Jesus: Die lid van die binnekring en die uitgeworpene (2)

The Creation has its foundation and its origin in God alone – Emil Brunner

Ontmoetings met Jesus: Die lid van die binnekring en die uitgeworpene (2)

[Ek maak onder andere van Timothy Keller se boek Encounters with Jesus gebruik.]

In die Johannes-evangelie lees ons van ‘n hele aantal ontmoetings wat Jesus met individue gehad het. In hulle antwoord Hy van die groot lewensvrae. Hier gaan dit oor Jesus se ontmoetings met Nikodemus en die Samaritaanse vrou. Die vraag wat ons uit hierdie twee ontmoetings gaan antwoord, is: Wat is verkeerd met die wêreld soos dit tans is?

Ons begin met Jesus se ontmoeting met die Samaritaanse vrou in Johannes 4. Jesus reis met sy dissipels deur Samaria. Hulle kom by ‘n dorp aan. Jesus was moeg en gaan sit by die fontein buite die dorp. Sy dissipels gaan dorp toe om vir hulle kos te gaan koop. Daar kom ‘n Samaritaanse vrou daar aan om te kom water haal.

Dit was twaalfuur die middag – die warmste tyd van die dag. Jesus kon nie water kry nie, want Hy het nie ‘n skepding gehad nie en die put was diep. Jesus vra die vrou vir ‘n bietjie water. Die Samaritaanse vrou is verbaas dat Jesus vir haar – ‘n Samaritaanse vrou – vir water vra.

Hierdie is ‘n ongelooflike verhaal. Hoekom?

Dit is radikaal dat ‘n man ‘n gesprek met ‘n vrou inisieer – maar Jesus doen dit. Nog erger is dat die vrou ‘n Samaritaan is, want die Jode en Samaritane was bitter vyande. Die Jode het die Samaritane as minderwaardig beskou. Dit klink vir ons snaaks, maar destyds was dit ‘n werklikheid.

Dit was ook skandalig dat ‘n Joodse man met ‘n vreemde vrou in die openbaar praat, maar Jesus doen dit. Dat sy in die middel van die dag kom water haal het, is nie normaal nie. Vrouens het gewoonlik soggens vroeg kom water haal – terwyl dit nog koel was. Hoekom sou sy in die middel van die dag gekom het? Omdat haar eie gemeenskap haar verwerp het.

Ons bou allerhande versperrings om mense te skei – ras, kultuur, geslag, ens. Jesus reik oor al hierdie versperrings uit na hierdie vrou. Dit is beslis radikaal wat Hy hier doen. Jesus konfronteer haar, maar op ‘n oop en vriendelike manier. As jy geweet het wat God gee, en wie dit is wat vir jou sê: “Gee My ‘n bietjie water om te drink,” sou jy Hom gevra het, en Hy sou vir jou lewende water gegee het.” Waarvan praat Jesus hier? Hy praat van lewende water wat Hy later die ewige lewe noem.

Wat maak ons gelukkig. Daarna gaan ons volgende keer kyk.

Ontmoetings met Jesus: Die lid van die binnekring en die uitgeworpene (1)

“The man who desires to know, knows more than the man who knows everything already.” ~ Joodse Spreekwoord

Ontmoetings met Jesus: Die lid van die binnekring en die uitgeworpene (1)

[Ek maak onder andere van Timothy Keller se boek Encounters with Jesus gebruik.]

In die Johannes-evangelie lees ons van ‘n hele aantal ontmoetings wat Jesus met individue gehad het. In hulle antwoord Hy van die groot lewensvrae.

Die vraag wat ons uit hierdie twee ontmoetings gaan antwoord, is: Wat is verkeerd met die wêreld soos dit tans is? Voordat ons voorstelle kan maak oor hoe om die wêreld ‘n beter plek te maak, moet ons eers vasstel wat verkeerd is – diagnose voor voorskrif. In Johannes 3 ontmoet ons vir Nikodemus – ‘n lid van die binnekring, leier in die samelewing en die kerk; in Johannes 4 ontmoet ons die Samaritaanse vrou – ‘n uitgeworpene, ‘n sosiale en morele buitestander.

Oppervlakkig gesien is hulle totaal verskillend; die omstandighede verskil ook. Johannes plaas die ontmoetings naby aan mekaar so asof hy wil hê ons moet die twee saam oorweeg. As dit so is, is die vraag: so verskillend as wat hulle is, wat het hulle in gemeen? As hierdie twee mense iets in gemeen het, het ons almal iets in gemeen.

Ons kan nie oor hierdie twee ontmoetings praat sonder om oor sonde te praat nie. Maar mense hou nie van hierdie woord nie. Ongelukkig het Christene dikwels hierdie woord gebruik om mense wat nie Christene is nie, weg te stoot. Ons het op ons troontjie gaan sit en almal “laer” as ons gekritiseer. Die Bybelse siening van sonde is egter meer radikaal en meer verreikend. Luister net na Paulus: Almal het gesondig, en het nie deel aan die heerlikheid van God nie (Romeine 3:23). Sodra ons sonde as ‘n wapen teen ander gebruik, het ons ‘n probleem. Dit is dan juis die punt van hierdie twee ontmoetings.

Ons gaan begin by die uitgeworpene: die Samaritaanse vrou in Johannes 4.

Ontmoetings met Jesus: Die Skeptiese Student

Be extravagant for God or the devil, but for God’s sake don’t be tepid. —C.T. Studd

Ontmoetings met Jesus: Die Skeptiese Student

[Ek maak onder andere van Timothy Keller se boek Encounters with Jesus gebruik.]

In die Johannes-evangelie lees ons van ‘n hele aantal ontmoetings wat Jesus met individue gehad het. In hulle antwoord Hy van die groot lewensvrae. Een van hierdie groot vrae is: Waar moet ons kyk vir antwoorde op hierdie groot vrae? As praktiese voorbeeld gaan ons na Jesus se ontmoeting met Natanael kyk (Johannes 1:43 – 51).

Johannes die Doper was ‘n bekende leermeester. Hy het ‘n paar toegewyde studente – Andeas, Petrus en Filippus – gehad. Hulle het geglo. Maar dan was daar Natanael. Hy was maar ‘n skeptiese student. Hy was eintlik ‘n intellektuele snob.

Filippus kom by Natanael en vra hom om saam met hom te kom, want hulle het Hom gekry van wie Moses in die wet geskrywe het en van wie die profete ook geskrywe het. Dit is Jesus van Nasaret, die seun van Josef. Hierop reageer Natanael snydig: Kan daar uit Nasaret iets goeds kom? Hierdie is ‘n gesindheid wat ons steeds kry – ook onder gelowiges. Ons kyk neer om mense wat aan die verkeerde kant van die treinspoor woon. Daar is die regte mense … en die ander. Ons wil graag hê ander moet sien ons is bekwaam en intelligent. Ons praat ook spottend en neerhalend van ander. Ons kan nie glo dat iemand wat uit Nasaret kom in staat is om die groot vrae te antwoord nie.

Baie mense sien die Christelike geloof soos Natanael Nasaret gesien het – hulle slaan hulle oë op na die hemel as ons net van Christus en geloof praat. Hulle kyk jou met ongeloof aan as jy vir hulle vertel wat Jesus gedoen het en steeds kan doen – dis nie vir hulle nie.

Hierdie geringskatting van die Christelike geloof is dodelik. Dit maak enige poging tot kreatiwiteit en probleemoplossing onmiddellik dood. In so ‘n atmosfeer kan daar nie verhoudings ontwikkel nie. Dit is fataal om sekere idees sommer sonder om hulle te oorweeg, te verwerp. Deur die Christelike geloof summier te verwerp, sny ons die wortels van ons belangrikste waardes af. Dink aan die fundamentele beginsel van ‘n gemeenskap van vrede – jy moet jou vyand liefhê. Of: dink aan nog ‘n voorbeeld: elke mens is gemaak na die beeld van God en is daarom waardevol en het sekere regte. Dink aan die versorging van die armes. Waar kry ons hierdie waardes? In die Christelike geloof.

Ons moenie toelaat dat mense ons oortuig dat geloof outyds en intellektueel ongesofistikeerd is nie. Onthou die trots en vooroordele wat ons hier by Natanael kry. Moenie neerhalend teenoor ander wees nie

Natanael is trots en selftevrede. Kan daar iets goeds uit Nasaret kom? Net drie verse later sê hy: Rabbi, U is die Seun van God: U is die Koning van Israel! Hieruit is dit duidelik dat hy ‘n diep onderliggende geestelike behoefte gehad het. Toe Jesus sekere geloofwaardige bewyse aan hom gee, verander hy vinnig. Vandag kry ons steeds baie openbare stellings wat op skeptisisme dui. Baie van hulle dui op ‘n onderliggende geestelike soeke. Hulle soek antwoorde op die groot lewensvrae.

Ten spyte van sy neerhalende opmerkings gaan Natanael tog saam met Filippus om Jesus te ontmoet. Hoekom? Die Jode was verward. Hulle weet nie waarom hulle onder die Romeine staan nie; hulle verstaan nie wat God besig was om met hulle te doen nie. Nêrens kry hulle bevredigende antwoorde nie. Is ons nog gewillig om soos Natanael na beter antwoorde te soek?

Nou kom Jesus en Hy sê twee dinge van Natanael:

Hier is ‘n ware Israeliet, ‘n man in wie daar geen bedrog is nie. Kan nie wees nie. Kyk hoe neerhalend het hy na Nasaret verwys. Jesus gee nie om as ons reguit praat en vrae vra nie.

Toe jy nog onder die vyeboom was, het Ek jou al gesien. Dit kon Natanael nie glo nie – dat Jesus van hom geweet het nog voordat Hy hom ontmoet het. Geen wonder Natanael roep uit: Rabbi, U is die Seun van God; U is die koning van Israel! Jesus wys hom tereg: “Eers was jy skepties, maar nou is jy gereed om My te aanvaar. Ek het nog nie eers met jou oor die dieper dinge gepraat nie. Jy verstaan nog nie eers wie Ek werklik is nie.” Jesus is nie teen mense wat dink nie. Hier vra Hy vir Natanael om nog meer te dink.

Ons kan nie vir altyd skepties bly nie – dan vernietig ons onsself intellektueel. Aan die ander kant moet ons nie sommer die eerste idee aangryp en hoop dit los ons probleem oor die langtermyn op nie. Daarom moet ons nie die Christelike geloof aanvaar net omdat dit sekere van ons probleme hanteer nie – ons moet dit net aanvaar as dit waar is.

As ek vir die eerste keer na Jesus kom, verwag ek nie te veel nie – miskien sal Hy my help om ‘n beter persoon te wees Ek verwag nie antwoorde op die groot lewensvrae nie. As ek vir Jesus kry, kry ek meer as wat ek ooit verwag het. Nou kom ons by die laaste ding wat Jesus vir Natanael sê: Julle sal die hemel oop sien en julle sal die engele van God sien op- en afklim na die Seun van die mens toe. Engele is ‘n teken van die teenwoordigheid van God. Jesus Christus sê hier dat Hy die brug tussen hemel en aarde is. Deur sy menswording, kruisdood en opstanding kan Hy my reg in die teenwoordigheid van God bring.

Ons moet ontslae raak van al ons vooroordele. Kom kyk saam met Natanael. Praat met jou vriende oor Jesus; wees gereed om jou prioriteite te verander. Wat ek ook al droom, hoop en verwag – ek sal iets baie groter in Nasaret ontdek.