Author: Mitch Kalp

A man’s reputation is the opinion people have of him; his character is what he really is. ” — Jack Miner

Julle kry nie omdat julle nie bid nie

Hierdie woorde kom uit Jakobus 4:2. Die werklikheid is nie dat God alleen werk nie; ons is nie poppe in ‘n poppekas nie en Hy trek al die toutjies nie – ons het dan geen aandeel aan sy verlossingsplan nie. Dit is ‘n verdraaiing. God gebruik mense om sy soewereine doel te bereik.

Ons kan tog nie net sit en wag vir God om alles te doen nie – om sommer die oes uit die hemel te lewer nie. Nee, ons moet die grond voorberei, saai, die land bewerk en die oes insamel. Dit geld ook vir ons gebede. God roep ons om te werk – te ploeg, te plant, te studeer, voor te berei, ens. Ons moet al daardie dinge doen, maar God gee die groei: Ek het geplant, Apollos het natgegooi, maar dit is God wat laat groei het (1 Korintiërs 3:6). Gebed is ‘n plesier, maar dit vereis sekerlik tyd en energie. God weet wat ons nodig het nog voor ons vra, maar Hy vereis die werk.

To be a follower of Jesus, you must renounce comfort as the ultimate value of your life. —Mike Ayers

As God dan soewerein is, waarom moet ons bid?

Ons lees in die Skrif dat God soewerein is en dat Hy oor alles heers. Ons lees ook dat God ons uitnooi om na Hom in gebed te kom en ons petisies aan Hom voor te lê. Hier het ons nou ‘n probleem. As God dan soewerein is en Hy het elke besonderheidjie van ons lewe bepaal – nou en ook die toekoms – hoekom moet ons dan bid? Die Bybel sê: Ons weet dat God alles ten goede laat meewerk vir dié wat Hom liefhet, dié wat volgens sy besluit geroep is (Romeine 8:28). Beteken dit nie dat ons moet tevrede wees met alles wat Hy bepaal het nie? Is dit nie oortollig om nog te bid ook nie? Dit klink so asof God slaap en ons Hom met ons gebede moet wakker maak?

Dogmatics as such does not ask what the apostles and prophets said, but what we must say on the basis of the apostles and prophets – Karl Barth

Laat ons nie in versoeking kom nie

Jesus het sy dissipels geleer om hulle sondes van die verlede te hanteer. Nou wend Hy Hom na die toekoms. Hy hanteer nou hulle kwesbaarheid teenoor sonde. Ons moet ons Vader vra om ons teen versoekings en geestelike aanvalle te beskerm wat tot nuwe sondes mag lei. Jakobus maak dit baie duidelik:  God kan nie verlei word nie, en self verlei Hy niemand nie. Maar ‘n mens word verlei deur sy eie begeertes wat hom aanlok en saamsleep (1:14 – 15).