The gospel handed down to us in the Scriptures must be regarded to be the ground and pillar of our faith – Irenaeus

Vergeef ons ons oortredings

Belydenis van ons sondes behoort ‘n integrale deel van ons gebede te wees. Geen wonder Jesus leer ons om die Vader se vergifnis te soek nie. As ons sondig plaas ons onsself in die skuld by God. Hier vra ons dat God ons skuld moet vergewe. Jesus het ons skuld aan die kruis betaal. In sy genade en barmhartigheid laat God toe dat Jesus ons skuld betaal. Ons skuld was so groot dat ons dit onmoontlik self kon betaal het.

In die Nuwe Testament word sonde met verskillende woorde beskryf. Kom ons kyk na ‘n paar hiervan:

• ‘n Oortreding van die wet – ‘n misdaad. In die Bybel lees ons dikwels dat God die regter is. Ons weet Hy is ‘n regverdige Regter. Hy moet dus oortredings van die wet straf. Die bevinding sal sekerlik wees dat ons skuldig is, behalwe as iemand anders die straf wat ons verdien, betaal het.
• Vervreemding. In ons harte haat ons vir God. Ons moet met Hom versoen word – in vrede met Hom leef. Aangesien ons, toe ons nog vyande was, deur die dood van sy Seun met God versoen is, staan dit soveel vaster dat ons, noudat ons versoen is deur die lewe van sy Seun gered sal word (Romeine 5:10). Let wel: ons was vyande van God. Hoekom? God is heilig en ons nie. Mense wat nie heilig is nie, waardeer nie ‘n standaard wat hulle tekortkominge blootlê nie. God se heiligheid en ons sondigheid skep ‘n kloof wat ons nie kan oorbrug nie. Daarmee saam sien en weet God alles. Ons kan nie van Hom wegkruip nie. Waarheen sou ek gaan om u Gees te ontvlug? Waarheen sou ek vlug om aan u teenwoordigheid te ontkom? Klim ek op na die hemel, is U daar; gaan ek lê in die doderyk, is U ook daar (Psalm 139:7 – 8). God is ook almagtig en onveranderlik. God is ‘n formidabele teenstander. As  ons vyandig teen Hom is of van Hom vervreemd is, is ons deel van ‘n geveg wat ons onmoontlik nie kan wen nie.

Hierdie geveg kan net gewen word as ons onvoorwaardelik aan Hom oorgee. Dit is wat ek doen as ek Hom vra om my oortredings te vergewe. Maar Jesus heg ‘n voorwaarde aan hierdie petisie: soos ons ook dié vergewe wat teen ons oortree. As hierdie voorwaarde letterlik moet geld, het ons groot probleme. Ons kan net nie vergewe soos God vergewe nie. Wat Jesus hier sê, is dat dit is waarna ons moet strewe. Omdat ons van baie vergewe is, moet ons ander ook baie vergewe.

Hierdie petisie herinner ons aan die diepte van ons sondigheid, dat ons daagliks vir vergifnis moet vra, want ons het dit daagliks nodig. Ons het almal dringend vergifnis nodig en ons hoef net daarvoor te vra.

[In hierdie reeks maak ek onder andere van R.C. Sproul se boek The Payer of the Lord gebruik.]

Christian ethics must arise from the Gospel of Jesus Christ. Otherwise it could no be Christian ethics – Oliver O’Donovan

Gee ons vandag ons daaglikse brood

Die eerste element van gebed behoort aanbidding of lofprysing te wees – lees net die psalms. Natuurlik moet gebed ook belydenis van sonde insluit – as ons in God se teenwoordigheid kom, sien ons hoe ver ons tekortskiet. Danksegging – ons onthou God se genade en barmhartigheid – is nog ‘n belangrike element van gebed. Laastens moet gebed ook ons versoeke vir die behoeftes van ander en onsself in te sluit. Ongelukkig is dit gewoonlik waar ons begin – versoeke.

Hierdie versoek vir daaglikse brood beklemtoon ons daaglikse behoefte aan kos, maar ook dat dit God is wat dit voorsien. Hier wys Jesus vir ons hoe ons vir ons daaglikse behoeftes moet bid. Hier is ‘n paar belangrike lesse vir ons,

• Jesus bid nie dat God ons brood aan ons moet verkoop nie; ook nie dat Hy dit vir dienste van ons kant sal ruil nie. Nee, ons vra: Gee ons … Ons gaan na Hom as bedelaars. Die Bybel sê dat ons op Hom kan vertrou, want Hy reageer op sulke versoeke: Elke goeie gawe en elke goeie geskenk kom van Bo. Dit kom van die Vader (Jakobus 1:17). God is bekommerd oor ons alledaagse behoeftes soos eet en drink. Jesus het nie gesê dat ons vir brood moet vra sodat ons laat kan slaap nie. As iemand nie vir sy eie mense en veral nie vir sy huisgesin sorg nie, het hy die geloof verloën en is hy slegter as ‘n ongelowige (1 Timoteus 5:8). Ons moet dus vertrou dat God sal voorsien, maar ons moet ook alles in ons vermoë doen om te voorsien.
• Jesus sê ons moet vir ons daaglikse brood vra – nie ‘n week of ‘n maand se voorraad nie. Hoekom beklemtoon Jesus dat ons daagliks moet vra? Hy wil ons leer om ons afhanklikheid van sy voorsiening elke dag te erken. Hy is gewillig om in ons daaglikse behoeftes wat ons voor Hom bring, te voorsien. Ons is voortdurend van God afhanklik om te voorsien.
• Jesus bedoel nie dat ons net vir brood moet bid nie. Brood was ‘n stapelvoedsel vir die Jode. In die Ou Testament is dit ‘n kragtige simbool van God se voorsiening Dink maar net aan die manna wat Hy voorsien het in die woestyn. Ook is ons kultuur is brood ‘n simbool van voorsiening – ons praat van ‘n broodwenner. Ons kom na God in nederige afhanklikheid – ons kan ons behoeftes aan Hom bekend maak.

Jesus het gesê dat ons God met ons behoeftes moet nader. Hy sal voorsien.

[In hierdie reeks maak ek onder andere van R.C. Sproul se boek The Payer of the Lord gebruik.]

He who chooses the beginning of a road chooses the place in leads to. It is the means that determines the end – Harry Emerson Fosdick

Laat u wil geskied

Sekerlik die algemeenste vraag wat Christene vra, is: Hoe weet ek wat die wil van God is? Laat u wil ook op die aarde geskied, net soos in die hemel. Hierdie petisie vloei voort uit die vorige twee. Maar hoe moet ons die wil van God verstaan? Daar is drie maniere waarop die meestal verstaan word:

• Die soewereine wil van God. Dit beteken dit wat God beveel, gebeur. Toe Hy sê dat daar lig moes wees by die skepping was daar lig. Toe Christus vir Lasarus beveel om uit die graf te kom, gebeur dit onmiddellik.
• Die voorskriftelike wil van God. Dit het met sy wet en opdragte – sy voorskrifte – te doen. God het hulle gegee om die gedrag van sy sy skepping te reguleer. Dit is God se wil dat jy nie moet moord pleeg nie. Ons kan hierdie wil oortree – en doen dit ook elke dag.
• Die wil van God ten opsigte van sy basiese gesindheid –  wat Hom tevrede stel en wat Hom ongelukkig maak.

Wat presies het Jesus bedoel toe Hy gesê het: Laat u wil geskied? Dit kan ‘n pleidooi wees dat sy soewereine doel geskied. Ons weet dat dit uiteindelik sal gebeur, maar intussen moet ons gereeld hieraan herinner word. Ons het ‘n vrye wil, maar dit is altyd ondergeskik aan God se soewereine wil.

Jesus kwalifiseer hierdie petisie. Hy sê nie net laat u wil geskied nie, maar voeg by: op aarde net soos in die hemel. Dit wys vir ons dat daar ‘n verskil is tussen die uitvoering van God se wil op aarde en in die hemel. Ons weet dat die soewereine wil van God altyd uitgevoer word. Waarskynlik verwys Jesus hier na God se voorskriftelike wil. Hierdie wil word altyd in die hemel uitgevoer, want daar is geen sonde nie. In die hemel word God voortdurend verheerlik en die gelowiges vind vreugde in Hom.

Jesus bevestig met hierdie petisie dat die wil van God in die hemel gedoen word, maar Hy bevestig ook dat dit nie op aarde gedoen word nie. Mense op aarde streef nie daarna om God te verheerlik nie; mense op aarde soek nie die koninkryk van God nie. Laat u wil geskied is ‘n uitdrukking van geloof en onderdanigheid – ons onderwerp ons aan God.

[In hierdie reeks maak ek onder andere van R.C. Sproul se boek The Payer of the Lord gebruik.]

The Bible is to the theologian what nature is to the man of science. It is his storehouse of facts – Charles Hodge

Laat u koninkryk kom

Ons sien God se Naam as heilig. Dit plaas ons in ‘n posisie van aanbidding – ons sien God as die Een wat algeheel heilig is. Dit bring ons op ons knieë voor Hom. Ons buig voor God soos ‘n onderdaan voor sy aardse koning buig. Daarom: Laat u koninkryk kom. Die eerste petisie vloei oor in die tweede een.

Jesus begin sy bediening met die aankondiging dat die koninkryk van God naby gekom het. Dit beteken dat in die verhaal van verlossing wat deur die Bybel ontplooi word iets nuuts gaan gebeur.  Maar die koninkryk van God was nog altyd daar. God moes nie wag tot die tyd van die Nuwe Testament om as soewereine Heerser gekroon te word nie – Hy was van die begin af Koning oor die heelal. By Sinai gee God aan Israel sy wet. Daarin sê Hy onder andere: Ek is die Here jou God … Jy mag naas My geen ander gode hê nie (Eksodus 20:2 – 3).

In Israel se geskiedenis breek daar ‘n tyd aan waar hulle God as hulle koning verwerp – hulle wil soos die ander nasies ook ‘n koning hier op aarde hê. Dit gebeur nadat God verklaar het dat Hy Israel se koning is. Toe Samuel by God hieroor kla, sê God vir hom: Hulle het jou nie verwerp nie; hulle het My verwerp as koning oor hulle (1 Samuel 8:7). Samuel waarsku hulle teen ‘n aardse koning wat net vat. God is egter ‘n koning wat net gee en gee.

Hierdie gevoel teen die heerskappy van God is so diep in die mens se hart ingewortel dat die mense Jesus voor die Romeinse gesag gebring het. Die aanklag was dat Jesus Homself Koning gemaak het. Net soos God deur die antieke Israeliete as koning verwerp is, net so is Jesus verwerp. In Johannes 18 kry ons ‘n interessante gesprek tussen Jesus en Pontius Pilatus. Pilatus wil weet of Jesus die koning van die Jode is. Jesus antwoord hom: My koninkryk is nie van hierdie wêreld nie … As my koninkryk van hierdie wêreld was, sou my onderdane geveg het sodat Ek nie aan die Jode uitgelewer sou word nie. Maar nou is my koninkryk nie van hier nie. Pilatus vra weer of Jesus ‘n koning is waarop Jesus antwoord:Ek is ‘n koning … Hiervoor is Ek gebore en hiervoor het Ek na die wêreld toe gekom. Jesus getuig hier van die heerskappy van die ware Koning. As Hy sy volgelinge oproep om te bid laat u koninkryk kom, maak Hy hulle deelnemers aan sy sending: om die koninkryk van God oor die hele wêreld te versprei.

Wat is die koninkryk van God: Die maklike antwoord is dat dit die gebied is waaroor God regeer. Omdat ons weet dat God die Skepper van die heelal is, moet die hele wêreld sy ryk wees. Die koninkryk van God is waar Hy regeer en Hy regeer orals. Daarom is die koninkryk van God orals.

In die Nuwe Testament kom Johannes die Doper in die woestyn met ‘n ernstige aankondiging: Bekeer julle, want die koninkryk van die hemel het naby gekom (Matteus 3:2). Jesus kom met dieselfde aankondiging. As die koninkryk van God dan die heelal is, hoekom sal iemand dan sê die koninkryk het naby gekom? Johannes die Doper en Jesus sien iets meer in hierdie konsep van die koninkryk van God.

Hulle verwys na die koninkryk waar God se Messias sal heers. Hy is nie net die mense se Verlosser nie, maar ook hulle Koning. Net voor Jesus se hemelvaart vra sy dissipels nog vir oulaas ‘n vraag: Here, is dit nou die tyd dat U die koninkryk van Israel weer gaan oprig? (Handelinge 1:6). Jesus antwoord hulle: Dit is nie vir julle om die tyd en omstandighede te weet wat die Vader in sy eie krag bepaal het nie. Maar julle sal krag ontvang wanneer die Heilige Gees oor julle kom, en julle sal my getuies wees in Jerusalem sowel as in die hele Judea en in Samaria en tot in die uithoeke van die wêreld.

Die koninkryk het naby gekom, want die Koning van die koninkryk was by hulle. Met sy koms na die wêreld vestig Jesus God se koninkryk op aarde. Hy het dit nie voltooi nie, maar Hy het dit begin. Jesus se koninkryk is nie iets net van die toekoms nie. Christus is op hierdie oomblik Koning: Aan My is alle mag gegee in die hemel en op die aarde (Matteus 28:18). Daarom sê Paulus: Maar ons is burgers van die hemel (Filippense 3:20).

Laat u koninkryk kom? Waarvoor bid ons as ons dit sê? Daar is ‘n logika in die petisies in hierdie gebed. Ons begin deur te pleit dat G54od se Naam geheilig sal word. As dit nie gebeur nie, sal sy koninkryk nie kom nie. Maar ons wat glo dat God se Naam heilig is het die verantwoordelikheid om te verseker dat sy koninkryk sigbaar kom. Ons doen dit deur so te leef dat dit van die werklikheid van God se koninkryk getuig.

[In hierdie reeks maak ek onder andere van R.C. Sproul se boek The Payer of the Lord gebruik.]