Ek moet die wedloop voltooi
We become what we worship – G. K. Beale
Ek moet die wedloop voltooi
Die son is besig om onder te gaan in Meksikostad. Nog ‘n dag van die Olimpiese Spele is verby. Die toeskouers is op pad huis toe na ‘n dag van atletiek. ‘n Uur vantevore is die medaljes vir die maraton uitgedeel. Skielik hoor die mense die sirenes van polisievoertuie. ‘n Eensame man draf-loop die stadion binne. John Steven Acquari was die laaste deelnemer. Hy kom van Tanzanië.
Vroeg in die wedloop het hy geval en sy dyspier beseer. Sy bene was vol skaafplekke en bloed; hy kry krampe. Die skare groei vinnig aan en moedig hom aan om klaar te maak. Hulle klap hande en skreeu toe hy oor die wenstreep gaan en inmekaar val – uitgeput. Na hy so ‘n bietjie herstel het, vra ‘n joernalis vir hom die vraag op almal se lippe: “Jy was ernstig beseer. Hoekom het jy nie net ophou hardloop nie?”