Die verlamde man in Markus 2

Die verlamde man in Markus 2 – Francois Malan

Jan vra:

In Markus 2 laat die verlamde man se vriende hom met bed en al deur die dak om hom by Jesus te kry. Jesus prys hulle geloof en sê vir die man jou sondes is vergewe. Dan vra die skrifgeleerdes waar Hy die mag kry om sondes te vergewe. Hy antwoord: Wat is makliker om te sê: Die sondes is vergewe of om te sê: Staan op neem jou bed op en loop. Ek verstaan nie mooi die verband in Jesus se argument nie.

Antwoord

Prof. Francois Malan antwoord:

Vir die skrifgeleerdes is die opdrag om op te staan en te loop die swaarste, want dit sou ‘n wonder wees wat deur almal gesien kan word as bewys daarvan. Om te sê ‘jou sonde is vergewe’ is die maklikste, want niemand kan sien of dit wel die geval is nie, en hulle is oortuig dat net God sonde kan vergewe, daarom meen hulle dat Jesus, wat vir hulle bloot ‘n mens is, godslasterlik praat deur die gesag van God vir hom toe te eien (Mk 2:7).

Vir Jesus is sondevergifnis die moeilikste, want daarvoor moes Hy sy goddelike heerlikheid verlaat en mens word (vgl. Seun van die mens), en moet Hy aan ‘n kruis gaan sterf en deur God verlaat word. Terwyl die genesing van ‘n verlamde vir die Seun van God die maklikste is met die volmag wat Hy het om te genees as bewys van sy volmag om sonde te vergewe (Mk 2:10).

God vergewe in Christus. Jesus se woord hang onlosmaaklik saam met sy lewe en sterwe en opstanding. Jesus kan vergewe omdat Hy as die Messias/Christus/Gesalfde ook die lydende en sterwende Kneg van die Here is. Die Seun van die mens het gekom om te dien en sy lewe te gee as ‘n losprys vir baie mense (Mk 10:45). Sy vergewing geskied nie sonder sy sterwe nie.

 

Skrywer: Prof Francois Malan

 




Jesus se klere

Jesus se klere – Francois Malan

Jan vra:
Na aanleiding van die artikel oor die verdeling van Jesus se klere wonder ek net in hoe mate dit van die bloed besmeer was dat mense dit nog sou wou gehad het of was daar dalk ‘n ander reëling in werking? Ek wonder net.

Antwoord
Prof. Francois Malan antwoord:
Daar was sekerlik bloed aan sy klere, nadat Jesus op sy kaal bolyf met die kats gegésel is (Mt 27:26; Mk 15:15), en toe ‘n pers soldatemantel daaroor aangetrek het om Hom te bespot, en eers daarna sy eie klere aangetrek het vir die tog na Getsemane (Mt 27:28-31; Mk 15:16-20).

Die soldate was so gretig om dit te kry dat hulle lootjies getrek het om dit aan een toe te ken en nie in vier stukke geskeur word vir elke soldaat ‘n stukkie nie.

Daarmee het hulle onwetend die Skrif vervul; Ps 22:18 handel oor ‘n sieke wat ly, en ‘n bende misdadigers behandel hom asof hy reeds dood is, deur sy klere uit te trek. Maar aan die einde sterf hy nie. Sy nood en vervolging en eensaamheid, wat in Ps 22 uitgespel word, word in die Nuwe Testament op ‘n paar plekke toegepas op Jesus, wat sy heerlikheid vrywillig neergelê het, en Homself oorgegee het aan lyding, die uittrek van al sy klere, en in die dood, ter wille van ons sonde. Maar Hy bly onder die beskerming van God, wat duisternis oor die aarde stuur om Hom te bedek, en Hom op die derde dag opwek uit die dood.

 

Skrywer: Prof Francois Malan

 




Laat die kindertjies na My toe kom

The whole idea of Reformation theology was to justify restructuring the organized church without shaking its foundations – John Howard Yoder

Laat die kindertjies na My toe kom

In 1915 hoe die bekende B. B. Warfield ‘n reeks “konferensies” by die Princeton Seminary. Dit is verbasend hoeveel ons ‘n honderd jaar later nog uit hierdie stukkies kan leer.

Die mense stroom na Jesus toe. Baie van hulle is siek en kom om genees te word. Jesus se dissipels aanvaar dit as ‘n goeie rede om na Jesus te kom. Maar moeders wat hulle kindertjies bring , is nie reg nie – hulle is nie siek nie; hulle verstaan nie wat Jesus sê nie. Dit is nie ‘n prioriteit nie. [Die NIV praat van babies; die KJV praat van infants; Die Interliniêre Bybel vertaal hierdie gedeelte in Lukas met klein kindertjies. Ons kan dus aflei dat ons hier van klein kindertjies praat.] Geen wonder die dissipels raas met die mense nie.

 

Wat was Jesus se reaksie? Hy was verontwaardig en berispe sy dissipels om die kindertjies nie te verhinder om na Hom te kom nie, want die koninkryk van God is juis vir mense soos hulle. Hy sit sy arms om hulle, lê hulle die hande op en seën hulle. Dit beteken nie dat die koninkryk van God net uit kinders bestaan nie, maar dat dit bestaan uit mense wat die koninkryk soos ‘n kindjie ontvang. Hierdie is ‘n voorwaarde vir toegang tot God se koninkryk.

Wat is dit van die kindertjies wat hulle so spesiaal maak?

  • Is dit hulle onskuld? Onwaarskynlik, want nêrens anders stel Jesus onskuld as ‘n vereiste vir toegang tot God se koninkryk nie. In werklikheid net die teenoorgestelde – Hy soek die sondaars en tollenaars uit; Hy sê self dat Hy gekom het om dié wat verlore is te red.
  • Is dit dalk hulle nederigheid?Jesus sê self: Geseënd is dié wat weet hoe afhanklik hulle van God is (Matteus 5:3). Dink ook maar aan die gebed van die tollenaar.
  • Is dit dalk hulle eenvoud? Kinders se lewens is nie gekompliseerd nie; hulle het geen dubbele agendas nie; by hulle is daar geen valsheid nie.

Hierdie faktore mag almal ‘n rol speel. Die belangrikste faktor is egter: kinders vertrou. Hulle is totaal afhanklik van hulle ouers vir alles. Hulle lê in hulle moeders se arms en vertrou haar 100%. Is dit nie wat Jesus hier bedoel nie – eenvoudige, absolute vertroue is die pad na die koninkryk van God. Die koninkryk van God is vir diegene wat totaal en hulpeloos afhanklik van die Koning is.

Let wel: Ons moet die koninkryk soos ‘n kindjie ontvang – naak, gestroop van alles. Ons lewer geen bydrae nie; ons verwerf nie die koninkryk nie … ons moet ontvang. Ons bring niks om ons aan te beveel nie … net hulpeloosheid. Ontvang dit as ‘n gawe.




Wag vir God: dit is moeilik

Some institutions are allowed to grow so old and venerable that the idea of scrapping them is unthinkably sacrilegious – F. F. Bruce

Wag vir God: dit is moeilik

Ons hou nie van wag nie. Maar wag is deel van die lewe. So wag ons byvoorbeeld vir ons gebede om verhoor te word, ons wag vir genesing … Soms lyk dit vir ons so onnodig. Maar God leer vir ons dat in ons wag,is daar ‘n doel – die geleentheid vir ons geloof om te groei. As jy moet wag, klou aan hierdie vier dinge vas:

  • Soewereiniteit in wag

As ons wag, is dit maklik om te begin twyfel. Is God soewerein? Is God goed? As God goed is hoekom laat Hy dit toe? As God soewerein is hoekom het Hy dit nie vermy nie? Kom hoor wat God gedoen het, kom hoor van sy magtige dade onder die mense … U het ons beproef, o God, ons gelouter soos silwer; U het ons in ‘n net gevang, ‘n swaar las op ons gelê; U het ons deur mense laat vertrap, ons het deur vuur en water gegaan; maar toe het U ons uitgelei na oorvloed toe (Psalm 66). Let op: God doen magtige dade vir sy kinders; hierdie dade sluit in beproewing – loutering soos silwer; God lê swaar laste op ons; maar God lei hulle deur dit alles. Maar dan kom 2 Petrus 2:9 en sê vir ons: Die Here weet dus om dié wat Hom dien, uit beproewing te red.

  • Dit word van Christene verwag om te wag

Die Bybel is vol stories van mense wat moes wag. Abraham en Sara moes jare wag vir ‘n baba; Josef wag nadat hy onregverdig in die tronk gegooi is; die Jode wag jare in Egipte vir hulle vryheid; Dawid wag jare nadat hy gesalf is voordat hy koning word; Paulus wag jare vir ‘n doring om verwyder te word. So kan ons aangaan. Was God in hierdie gevalle in beheer? Ja, God se volmaakte plan sluit wag in. Die wag wat ons ondervind is nie abnormaal in die lewe van ‘n Christen nie.

  • God laat ons wag om ons te seën

Dink maar aan Moses in die woestyn, Jakob wat met God stoei en Paulus met die doring in sy vlees. In tye van wag is God besig om ons vertroue op onsself af te breek en ons wakker te maak vir die werklikheid – ons het Hom nodig. Dan besef ons dat ons net by Hom ware vreugde sal ondervind.

  • Christus is beter

As ons so wag, kom die vraag by ons op: Is Christus voldoende? Dit is nie altyd maklik om hierdie vraag eerlik te antwoord nie. As die fokus van my aanbidding skuif van die Gewer na die gawes, van die Geneesheer na die genesing, sal God my fokus weer instel – dikwels deur my te laat wag.

As ons weer moet wag, moet ons onthou dat dit deel van God se plan is.