Jesus se opstanding uit die dood (20:1-31) – Francois Malan

Maria Magdalena en twee dissipels besoek Jesus se graf (20:1-10)

‘n Vrou is die eerste getuie van die oop graf

Twee dissipels is getuies van die leë graf

20:3-7 Die twee dissipels hardloop deur die strate na die graf toe, Johannes vinniger as Petrus, hy sien (blepoo, merk op) die doeke, maar is huiwerig om in te gaan. Eie aan sy impulsiewe aard storm Petrus in. Hy sien (theooreoo, kyk stip na die onverwagte, net doeke!) die doeke netjies opgerol (netjies soos Jesus die oorskietkos laat optel het na die vermeerdering van die brood, 6:12), maar Petrus kan nie dink wat hier aangaan nie – in elk geval lyk dit nie na lykrowery nie, wat die kosbare kleed wat Josef verskaf het daar sou laat en nog opvou ook nie.

en hy glo dat Jesus opgestaan het, en dat Hy die Woord van God is, self God, wat mens geword het, soos hy in 1:1,14 geskryf het. Hy sien die betekenis van die opgevoude grafdoeke as die teken van die grootste wonder wat hy in hierdie Evangelie beskryf. (Drie woorde word gebruik vir ‘sien’ wat stadigaan tot hulle deurdring tot verstaan). Sien én glo is ‘n tema in hierdie Evangelie (1:12-14; 20:29)

moet opstaan (Mark.8:31).

20:10 Die tafereel word afgesluit met die twee dissipels wat elkeen na sy huis toe gaan. Volgens 19:27 is Jesus se moeder, Maria, tuis by die geliefde dissipel.

Skrywer: Prof Francois Malan

I have learnt silence from the talkative, toleration from the intolerant, and kindness from the unkind; yet strange, I am ungrateful to these teachers. -Kahlil Gibran (1883-1931)

Ek bekommer my oor alles

Almal van ons is op een of ander tyd onder een of ander omstandigheid bekommerd. Ed Welch (Running Scared) maak vier waarnemings oor mense wat gedurig bekommerd is:

• Mense wat hulle bekommer leef in die toekoms

• Mense wat hulle bekommer sien die toekoms in klein, aaklige besonderhede

“Worriers are visionaries minus the optimism.” (Ed Welch).’n Visioenêre persoon het ‘n optimistiese siening van die toekoms, want hy sien huidige patrone en voorspel ‘n beter alternatief. Iemand wat hom gedurig bekommer sien die toekoms in besonderhede Hulle sien die toekoms, maar altyd bleek en teleurstellend.

• Mense wat hulle bekommer is vals profete

Mense wat hulle bekommer kyk altyd na die toekoms – ‘n tragiese toekoms. Hy speel ‘n soort profetiese rol. Sy enkele suksesse in voorspelling word gebruik om sy reputasie op te bou – hy verstaan wat ander nie raaksien nie. Hy glo dat hy weet wat die toekoms inhou en staan verbaas as ander dit nie ook raaksien nie. Hy bekommer hom sommer ook vir diegene wat hulle nie wil bekommer nie.

•  Mense wat hulle bekommer is immuun teen oorreding

Om jou te bekommer los niks op nie – dit verbeter nie die situasie nie. Omdat bekommernis irrasioneel – weerstandig teen oorreding is – kan dit soms in die korttermyn hanteer word, maar dit kom altyd weer terug. Jy kan nie ‘n persoon uit ‘n onredelike standpunt redeneer nie.

 ake a hard look at yourself instead of your circumstances when worry is blaring. Ask yourself what you are trusting in. Consider your poor track record for predictions, yet recognize that all these steps, while they may give some hope, still don’t push back the boundaries of fear and worry. Reason alone can’t do it. Face the reality that we have to go outside ourselves for an answer and seek the God who is in control (Ed Welch)

It is not the strength of your faith but the object of your faith that actually saves you. —Tim Keller

 Is Kersfees ‘n heidense fees?

Hierdie is ‘n vraag wat jaarliks weer na vore kom. R. C Sproul antwoord soos volg:

Daar is geen direkte Bybelse opdrag om Jesus se geboorte op 25 Desember te vier nie. Daar is niks in die Bybel wat aandui dat Jesus op 25 Desember gebore is nie. Op 25 Desember was daar ‘n heidense vakansiedag in die Romeinse Ryk. Die Christene wou nie aan daardie vakansiedag deelneem nie. Hulle besluit dus dat terwyl ander mense aan hierdie heidense vakansiedag deelneem, hulle hulle eie fees gaan vier – ons gaan dit wat die belangrikste in ons lewe is, vier. Dit was vir hulle die menswording van God – die geboorte van Jesus Christus. Dit is dus ‘n tyd vir ‘n vreugdefees.

I can’t think of anything more pleasing to Christ than the church celebrating his birthday every year.—R.C. Sproul. Ons moet onthou dat die hele beginsel van jaarlikse feeste diep in die ou Joodse tradisie ingebed is. In die Ou Testament was daar tye wat God opdrag gegee het dat sy mense sekere gebeure moes onthou. Dit is deur jaarlikse feeste gedoen. Die Nuwe Testament vereis nie dat ons elke jaar Kersfees moet vier nie, maar daar is tog sekerlik niks verkeerd vir die kerk om Jesus Christus se geboorte met vreugde te vier nie. Die menswording van Jesus is immers die skeidingspunt in die geskiedenis. Oorspronklik was dit nie bedoel om een of ander god te vereer nie, maar die geboorte van ons Koning.

Sproul sê hy kan nie glo dat om die geboorte van Jesus te vier God se toorn sal veroorsaak nie. Moet ons nie meer jaarlikse feeste hê nie? Die Rooms Katolieke Kerk vier elke jaar met groot vreugde die hemelvaart van Jesus Christus. Dit is immers die dag toe Jesus na die hemel opgevaar het om as Koning gekroon te word. We celebrate his birth; we celebrate his death. I wish we would also celebrate his coronation.

 ‘n Nuwe Kategismus: Vraag 24