Sy liggaam word in die graf gelê – Francois Malan

(2 Kron.16:14). Die Evangelis gaan voort met sy tekening van Jesus as koning.

Skrywer: Prof Francois Malan

 Satan is eager either to tear us by any means [necessary] from the Church, or stealthily to seduce us from it.  – John Calvin

‘n Nuwe Kategismus; Vraag 52

[Hierdie is die laaste vraag en antwoord – daar is een vir elke week van die jaar.]

Vraag:

Watter hoop hou die ewige lewe vir ons in

Antwoord:

Dit herinner ons daaraan dat die huidige gevalle wêreld nie al is wat daar is nie; binnekort sal ons saam met God leef en Hom vir altyd in die nuwe stad, die nuwe hemel en die nuwe aarde  geniet. Daar sal ons volledig en vir altyd van sonde vrygemaak word en sal nuwe opstandingsliggame kry in ‘n nuwe herstelde skepping. [Onderstreepte gedeeltes is die antwoord vir kinders.]

Skrifgedeelte:

1Ek sien toe ’n splinternuwe hemel en aarde. Die aarde, soos ons dit ken, het verdwyn en die hemel, soos ons dit ken, was nie meer daar nie. 2Ek sien toe ook hoe God sy stad, die nuwe Jerusalem, uit die hemel laat afkom. Die stad was pragtig, soos ’n bruid wat haar vir haar bruidegom mooigemaak het. 3Ek hoor toe ’n harde stem sê: “God bly nou by en tussen die mense; ja, Hy gaan saam met hulle bly. Hulle sal sy mense wees. Hy sal hulle God wees en by hulle wees. 4As daar trane oor hulle wange loop, sal God self dit afdroog. Niemand sal meer daar doodgaan nie. Niemand sal hartseer wees of pyn ken nie. Hierdie slegte dinge van voorheen sal vir ewig en altyd verby wees.” (Openbaring 21:1 – 4 – Die Boodskap.]

Kommentaar:

Die Skrif begin met die oorspronklike skepping van die heelal en eindig in die laaste hoofstukke met die skepping van ’n nuwe heelal. Tussenin word die perspektief deur hierde Alfa en Omega, hierdie Begin en Einde, oorskadu. Die eerste verwysing hierna kry ons in Jesaja 65:17: Ek gaan ’n nuwe hemel en ’n nuwe aarde skep. Jesus praat van die palingenesia, letterlik die nuwe geboorte, maar dit word in die Nuwe Testament met wanneer alles nuut gemaak word (Matteus 19:28) vertaal. In die res van die Nuwe Testament verwys die drie belangrikste apostoliese skrywers – Paulus, Petrus en Johannes –  na dieselfde tema. Paulus sê dat die skepping sal self ook bevry word van sy verslawing aan die verganklikheid (Rpmeine 8:18 – 25); Petrus: Maar ons leef in die verwagting van ’n nuwe hemel en ’n nuwe aarde (2 Petrus 3:7 – 13); Johannes sê dat hy ’n nuwe hemel en ’n nuwe aarde gesien het (Openbaring 21:1 – 2). In dieselfde hoofstuk skryf Johannes dat niks onreins ooit in daardie stad sal kom nie (21:27). Ons moet versigtig wees in ons interpretasie van hierdie verse, maar dit lyk asof dit beteken dat die mens se kultuur nie volledig vernietig sal word nie, maar nadat dit van die bose gereinig is, sal dit behou word om die Nuwe Jerusalem te versier. Net soos in die opstanding van die liggaam, so ook in die vernuwing van die heelal sal die oue nie volledig vernietig word nie, maar wel verander word. Dit is ons lewende hoop deur die opstanding van Jesus Christus uit die dood.

Hierdie kommentaar is deur John Stott (1921 – 2011), ‘n Engelse Anglikaanse prediker, geskryf. Vir baie jare dien hy as rektor van die All Souls Church in Londen. Hy was een van die hoofskrywers van die Lausanne Konvensie (1974). Hy het baie boeke geskryf insluitend  Why I Am a Christian en The Cross of Christ.

Hierdie kommentaar kom uit Through the Bible, Through the Year: Daily Reflections from Genesis to Revelation (Grand Rapids: Baker, 2006), 285.

Verdere leesstof:

 “Heaven” in A Faith to Live By, deur Donald Macleod.

Gebed:

En nou aan Hom wat die kerk met sy eie bloed gekoop het, wat tussen die sewe goue staanlampe loop, en wat in teerheid vir die swakste en minste in sy kudde sorg, aan Hom … wil ek nou my krag, my lewe, my alles toewy; om deur Hom in diens geneem te word hoe en so lank as wat sy wysheid sal bepaal. Mag die Here gee dat ek genade sal ontvang om getrou te wees … En omdat ek in Hom aan die einde gevind wil wees, die universele oudit, so gaan ek in sy Naam nederig voort … My God! My aanbiddelike Verlosser! My oneindige, ewige Alles. Mag my siel waardevol in U sig wees. En gee, na al die beoefening van wedersydse liefde en die genieting van baie geestelike vertroosting, in hierdie, u laer howe; ons uiteindelik mag aankom in daardie gebiede waar liefde volmaak is, waar vreugde nooit ophou nie, waar liedere van heilige verwondering en toegewyde lofgesange ononderbroke  gehoor sal word. Amen en Amen.

Hierdie gebed is deur Abraham Booth 1734 – 1806), ‘n Engelse Baptiste prediker, geskryf. Vir 35 jaar was hy die leraar van die Prescot Street Church in Whiitechapel, Londen. Hy was ook die stigter van wat nou Regents Park College, Oxford, vir die opleiding van leraars, is Hy is veral bekend vir sy werk The Reign of Grace.

Hierdie gebed kom uit  “Confession of Faith” in Works of Abraham Booth: Late Pastor of the Baptist Church, Volume 1 (London: Button, 1813), xxxvi–xxxvii.

Copyright © 2012 by Redeemer Presbyterian Church

We encourage you to use and share this material freely—but please don’t  charge money for it, change the wording, or remove the copyright information. Ek het slegs die gedeeltes vertaal.

“Are the things you are living for worth Christ dying for?” (Leonard Ravenhill).

 Ek het ‘n angsversteuring. Hoe nou?

Daar is baie mense wat met ‘n angsversteuring sukkel – hulle is bang vir alles. Almal van ons is soms bekommerd en bang. Soms is dit so erg dat dit my dag tot dag lewe beïnvloed. Hierdie sogenaamde algemene angsversteuring is dikwels sonder dat ‘n ooglopende oorsaak teenwoordig is.

 Dit beïnvloed vroue twee maal meer as mans. Dit mag wissel van frustrerende gedagtes tot verlammende vrees. Dikwels is daar ‘n chemiese wanbalans wat beteken die persoon op sy eie kan dit nie hanteer nie.

 Die vers wat dikwels onder hierdie omstandighede aangehaal word, is Filippense 4:6: Moet oor niks besorg wees nie, maar maak in alles julle begeertes deur gebed en smeking en met danksegging aan God bekend. Daarom hoor ons dikwels: Hou op bang wees – bid net. Vir iemand met ‘n kliniese angsversteuring is dit nie so maklik nie.

 Wat kan ek as ‘n medeglowige doen? Moenie vir hierdie mense sê dat al wat hulle moet doen, is om te bid nie – bid vir hulle en bid saam met hulle. Wees by hulle; plaas jou hand op hulle skouer; wys vir hulle dat jy vir hulle omgee en hulle liefhet.

 Vir diegene met ‘n angsversteuring wat snags wakker lê, is daar net een vertroosting: die vrede van God en die wete dat Hy altyd met ons is.

 “I can tell you that, when you are just outside of heaven, all that matters is that you loved and served Jesus” (Bob Pierce).

‘n Gesonde gemeentekultuur

‘n Gesonde kultuur is noodsaaklik in elke gemeente. Maar wat vereis dit?

• Liefde. Ek moet my gemeente en gemeenskap liefhê. Toe Jesus na die skare gekyk het, word Hy met deernis gevul. As ek na die mense om my kyk, is my hart gebreek vir hulle? Ek moet my gemeenskap so liefhê dat ek by hulle betrokke raak en sien hoe hulle verander … een veranderde lewe op ‘n slag. Dit moet vir my lekker wees om te lewe waar ek lewe. Watter impak kan ek op die skole, plaaslike regering, in ‘n krisis, ens hê. Ek is goed om die mense in die gemeenskap te kritiseer. Is ek net so goed om hulle lief te hê? Mense moet weet dat Jesus en die lidmate van die gemeente hulle liefhet.
• Luister. Ek moet ophou vertel en ‘n slag luister. Mense weet of ek van hulle hou of nie deur my gewilligheid om na hulle storie te luister. Mense soek verhoudings. Die samelewing leef in koffiewinkels waar hulle hulle stories kan vertel. Wat moet ek met kerklos mense doen? Sit saam met hulle, luister na hulle, bou ‘n verhouding met hulle.
• Leer. Ek moet vrae vra oor my gemeenskap. Wat is hulle waardes? Watter drome het die mense wat daar woon? Hoe kan ons gemeente hulle bedien op so ‘n wyse dat hulle die liefde van Christus ervaar? Bereik die gemeente die gemeenskap om ons? Werk al die ou metodes wat die gemeente gebruik om mense om hulle te bereik nog? ‘n belangrike les: Die pyn van ‘n gestadigde dood is erger as die pyn van verandering. Die gemeente se fokus moet van binne na buite verander.
• Lei. Baie Christene glo die gemeente is daar vir hulle. Dit is die model wat jare gelede aan hulle verkoop is. Die middelpunt van die kerk is Jesus Christus. Leiers moet die lidmate aan die rede vir hulle bestaan herinner: Om dissipels te maak wat op hulle beurt weer dissipels maak. Dit begin by liefhê, luister en leer – van die groot gemeenskap om die kerk.

Gesonde kulture het lief, luister, leer en lei.