Prayer is sitting in the silence until it silences us, choosing gratitude until we are grateful, and praising God until we ourselves are an act of praise – Richard Rohr

Wat die wêreld nodig het, is rus

“Ek sal rus as ek die dag dood is.” Oppervlakkig kan ons hom bewonder – sy wil en vasberadenheid om te werk. Natuurlik sal jy rus as jy dood is – dalk gouer as wat jy dink. Dit is duidelik dat die ontneming van slaap ernstige mediese gevolge mag hê – verhoogde risiko van beroerte, oorgewig, diabetes, verlies aan geheue, ens.

• Rus maak van jou ‘n beter persoon. Ons leef in ‘n kultuur van sensoriese oorlading. Daarom sukkel ons om te rus. Dikwels is die mees geestelike ding wat jy kan doen om niks te doen nie. Om niks te doen nie, kan alles verander. Net om te sit en na te dink, doen wonders. Ons vrees stilte; ons wil nie alleen wees nie – altyd omring deur ander mense. Begin met klein treetjies – stap elke dag vir ‘n paar minute in die natuur. Stap weg van die rekenaarskerm en stap na buite. As jy terugkom is die rekenaar steeds daar.
• Rus maak van jou ‘n gelukkiger persoon. Baie mense dink dat ons identiteit deur ons besig wees bepaal word. Ons is besige mense. Vra vir iemand hoe gaan dit en jy mag hoor: Besig of dinge is dol. Ons is trots op ons besig wees, maar dit ondermyn ons fisiese, emosionele en geestelike gesondheid.
• Rus gaan oor ‘n beter lewe. Maak nie saak hoe lank God geneem het om die wêreld te maak nie, maar Hy het gerus na alles gedoen was. Dit was nie dat die Skepper dit nodig gehad het nie, maar Hy wou ‘n patroon vir ons daarstel. Hy wys vir ons hoe om ‘n beter lewe te leef. Volg sy voorbeeld: Sit; draai die volume af; skakel al jou toestelle af. Dink. Rus.

Nie so maklik nie, want dit is moeilik om te ontsnap – jou selfoon kry jou oral – behalwe op plekke in die Wildtuin.

Gratitude is happiness doubled by wonder – G.K. Chesterton

Ek is nou ‘n volwassene

Wanneer is ‘n persoon ‘n volwassene? As hy die huis verlaat? As hy begin werk? Dit lyk nie asof hierdie dinge outomaties ‘n persoon ‘n volwassene maak nie. Volwassenheid is ‘n geleidelike, daaglikse proses. Dit gebeur nie op een spesifieke oomblik nie, maar na jare van wyse besluite. Hierdie is ‘n ingewikkelde, soms pynlike, proses. Hier is ‘n paar hulpmiddels.

• Besef dat  jy nie die middelpunt van die wêreld is nie – die wêreld draai nie om jou nie. Ons stel onrealistiese verwagtings van onsself, ons beroep, ons huwelik, ens. Dan raak ons teleurgesteld as ons verwagtings nie realiseer nie. Eers as jy met nederigheid begin dink, word jou verwagtings van jouself en ander realisties.
• Ontwikkel emosionele volwassenheid. As ek onvolwasse is, beheer my emosies my; as ek volwasse is, beheer ek my emosies. Volwassenes kan hulle emosies beheer – dink voor jy reageer of praat.
• Leer die verskil tussen die bestuur van tyd en energie. Net omdat iets in jou tydskedule pas, beteken nie dat jy die energie het om dit te doen nie. Jy moet leer om “ja” en “nee” te sê vir dinge. As jy “ja” vir een ding sê, beteken dit dat jy “nee” vir iets anders moet sê.
• Moenie met ongesonde aannames saamleef nie. Baie mense leef in ‘n verbeeldingswêreld. Hulle dink aan hipotetiese vrae soos: wat daarvan as hulle sleg van my dink? Dit verander baie vinnig in ‘n aanname: Hulle dink sleg van my. Dikwels neem ons besluite, verbreek verhoudings en ontwikkel emosies gebaseer op aannames – wat dikwels nie waar is nie. As jy nie seker is of iets waar is nie, moenie leef asof dit waar is nie.
• Belê in mense jonger as jy. Dit help hulle om te groei, maar dit druk jou ook in die rigting van volwassenheid.
• Ontwikkel diep verhoudings. Soms belê ons nie in verhoudings nie, want ons is bang dat ons sal seerkry. Daarom probeer ons nie eers verhoudings ontwikkel nie. Ons het egter betekenisvolle verhoudings nodig. Risiko, kwesbaarheid en pyn is alles deel  van ‘n gesonde verhouding, maar dit is nie ‘n rede om ‘n verhouding te verbreek nie.
• Maak ‘n plan. So baie dryf maar deur die lewe, want hulle het nie ‘n visie van wat hulle wil doen nie. Stel vir jouself doelwitte. Al bereik jy nie al jou doelwitte nie, is dit tog goed, want jy leef doelgerig en dryf nie net rond nie.
• Leer om goed te rus. Jy kan nie goed werk as jy nie goed kan rus nie. Jy moet jou skedule so organiseer dat jy tyd het om te rus.
• Jy moet die Here liefhê. Maak nie saak hoe goed dit met jou werk of verhoudings, ens gaan nie, as jy nie leef om God te verheerlik nie, is jou lewe nie wat dit moet wees nie. Jou diepste behoefte in om op Jesus Christus, jou Verlosser en Here, te vertrou. Dit vereis dat jy deel van ‘n geloofsgemeenskap word. Hierdie is die fondament van ‘n ware gesonde volwasse lewe.

Moenie tevrede wees om maar net voort te ploeter nie – word volwasse.

It is only with gratitude that life becomes rich! – Dietrich Bonhoeffer

Aanbidding: Wat is dit? My hele lewe

Die hoogste doel van die mens is om God te verheerlik en vir altyd te geniet. Hierdie is ‘n aanhaling uit die Westminster Shorter Catechism. Aanbidding is waarvoor ons gemaak is. Besef ons dit nog? Baie mense loop weg van God al het hulle geweet van hierdie waarheid.

My hele lewe

Aanbidding is nie die sing van ‘n paar liedere voor die preek nie. 

Wees altyd bly. Bid gedurig (1 Tessalonisense 5:16 – 17). Aanbidding is voortdurende  bid wat elke oomblik van my lewe vul. Ons liggame is immers veronderstel om tempels van aanbidding te wees: Of besef julle nie dat julle liggaam ‘n tempel van die Heilige Gees is nie?  Julle het die Heilige Gees, wat in julle woon, van God ontvang, en julle behoort nie aan julleself nie: julle is gekoop, en die prys is betaal. Julle moet God dus in julle liggaam verheerlik (1 Korintiërs 619 – 20). Elke gelowige is deel van die koninklike priesterdom wat vir God afgesonder is (1 Petrus 2:9). Gee julleself aan God as lewende en heilige offers … dit is die wesenlike van die godsdiens wat julle moet beoefen (Romeine 12:1 – 2).

Die priesters van die Ou Testament het beurte geneem om diens te doen in die tempel. Aanbidding was 24 uur per dag beskikbaar. Ons moet steeds vir God op ‘n voortdurende basis aanbid. Gedurende die dag, soos ons werk,  gee ons aan God in aanbidding ons vreugdes, ons vrese, ons werk, ons familie en vriende, ons wil en ons toekoms.

Die aanbidding van God is ‘n deug – ons hoogste doel in die lewe

Doel beteken om  te vervul dit waarvoor ons gemaak is. Om in sonde te leef – doelbewuste ongehoorsaamheid aan die geopenbaarde wil van God – is die teenoorgestelde van ‘n deug. Sonde laat ons leeg en gefrustreerd agter. As ons ons lewens toewy aan doelwitte van God, as ons saam met Hom loop en as ons Hom daagliks verheerlik, word ons verander en word die wêreld om ons geraak.

Omdat ons gemaak is om God te verheerlik, is aanbidding dié deug van die mens. In aanbidding vervul ons ons ware doel.

Jesus se gebed vir die eenheid van sy kerk (vervolg) – Francois Malan

17:22-23 Hierdie verse herhaal wat in 20-21 gesê is, om die belangrikheid van die eenheid tussen die gelowiges te onderstreep, effens van ‘n ander kant af beskryf: In 21 word die gelowiges een deurdat hulle deel kry aan die gemeenskap tussen die Vader en die Seun. In 23 word die gelowiges een deurdat Christus in hulle kom woon en die Vader in Hom is, met Jesus as Middelaar.

Skrywer: Prof Francois Malan