13:33 Hier begin ‘n lang gesprek (13:33-16:33) wat meer vertel van Jesus se weg tot verheerliking en die lewe en gedrag van sy volgelinge op hulle weg tot verheerliking. Hulle word aangespreek as ‘my kindertjies/my geliefdes’ – die enigste keer in die vier Evangelies word die verkleinvorm van ‘kind’ gebruik om daarmee Jesus se innige liefde vir sy volgelinge te betuig.
13:26 In aansluiting by v18 se aanhaling uit Ps 41:10 ‘hy wat my brood eet’ gee Jesus ‘n aanduiding van wie die verraaier is. Soos Hy gesê het, breek Hy ‘n stukkie brood, doop dit in die bitter kruiesous van die paasmaal en gee dit vir Judas, seun van Simon, die man Kariot – ‘n teken van intieme tafelgemeenskap wat aan Judas aangebied word, as ‘n laaste beroep op Judas om van sy plan af te sien (Judas het waarskynlik net agter Jesus of regoor Hom gelê, binne reikafstand).
We rob the gospel of its power if we leave out its threatenings of punishment. —C.H. Spurgeon
Ons dwaal soos skape
Ons het almal gedwaal soos skape, ons het elkeen sy eie pad geloop. Maar die Here het ons almal se sonde op hom laat afkom (Jesaja 53:6)
Hier is ‘n paar interessante dinge wat ons hier kan leer:
Half of the harm that is done in this world is due to people who want to feel important. They don’t mean to do harm but the harm does not interest them. -T.S. Eliot, poet (1888-1965)
Habakuk
Habakuk is nie ‘n boek wat ons gereeld lees nie.
Hoe lank moet ek om hulp roep voordat U hoor, Here, moet ek by U bly kla, voordat U red (Habakuk 1:2). Hoekom roep die profeet na God? Die antwoord is duidelik: geweld. Geweld beteken koelbloedige, gewetenlose oortreding van die persoonlike regte van ander. Gewoonlik word dit deur gierigheid of haat gemotiveer. In die denke van die Israeliete moet die Here intree in gevalle van geweld: Ellende wag vir hom wat, toe hy vir ‘n ander drank gegee het, dit met gif gemeng het … Die Here sal jou die oordeelsbeker wat in sy hand is, gee om te drink … (Habakuk 2:15 – 17).