Die fees van die tempelwyding – die Jode verwerp Jesus (10:22-42)

Die fees van die tempelwyding – die Jode verwerp Jesus (10:22-42) – Francois Malan

Die Jode vra: is U die Christus? (vervolg)

10:26-27 Die Jode het die woorde van Jesus gehoor en sy wonders gesien, maar ten spyte daarvan het hulle nie geglo nie, omdat hulle nie van sy skape is nie – daarmee is Jesus terug by die beeld van die Herder wat soggens sy skape kom roep. Volgens 6:36-37,44,65 kom slegs dié agter Hom aan wat die Vader vir Hom gee, wat die Vader na Hom toe trek, aan wie die Vader dit gegee het, terwyl die Jode Hom sien, maar nie in Hom glo nie. Die verantwoordelikheid rus op hulle om vír Hom te kies. In 10:38 pleit Hy weereens dat hulle sy werke moet glo om te kan insien dat Hy God is.

 

10:30 In 10:28-29 het Jesus gepraat van sy hand en die Vader se hand – dat niemand sy volgelinge uit hulle hand sal ruk nie. Hier volg nou ‘n kernagtige gevolgtrekking. Dit beteken: Ek en die Vader is een. Die Griekse onsydige woord hen ‘een’ dui aan dat hulle een is in optrede, nie in persoon heis (die manlike vorm van ‘een’) nie, soos geblyk het uit 1:1-2 ten opsigte van die die verhouding tussen die Vader en die Seun: die Woord van God by God en self God, deur wie alles tot stand gekom het. Daarmee verklaar Jesus openlik dat Hy, net soos die Vader, ook God is.

 

Skrywer: Prof Francois Malan

 



Verdeelde reaksie onder die Jode (10:19-21)

Verdeelde reaksie onder die Jode (10:19-21) – Francois Malan

10:20 Baie sê Hy het ‘n duiwel – is in bondgenootskap met die duiwel (soos drie maal tevore 7:20; 8:48,52), en voeg by: Hy is mal – irrasioneel, onder beheer van ‘n bose gees. Met uiters beledigende taal sê hulle Jesus is nie vir sy woorde verantwoordelik nie, omdat Hy onder beheer van die duiwel sou staan.  Daarom moet niemand na Hom luister nie.

(10:22-42)

Die Jode vra: is U die Christus? (10:22-30)

10:22-23 Tydens die Loofhuttefees in Jerusalem (7:10) verwys Jesus na die Heilige Gees as ‘strome van lewende water’ wat sal vloei uit die binneste van dié een wat in Hom glo (7:38). Daarop volg sy strydgesprek met die Jode (hoofstuk 8), die genesing van die blindgeborene (hoofstuk 9), en die goeie herder (10:1-21). Twee maande na die Loofhuttefees, volg die fees van die Tempelwyding (Chanukkah –weidingsfees) wat op die 25e van die maand Kislev (November-Desemer) vir 8 dae lank begin.

 

Skrywer: Prof Francois Malan

 



‘n Nuwe Kategismus: Vraag 42

. —Thomas Brooks

‘n Nuwe Kategismus: Vraag 42

Vraag:

Hoe moet God se woord gelees en gehoor word?

 

Antwoord:

Met toewyding, voorbereiding en gebed sodat ons dit met geloof kan aanvaar, in ons harte wegbêre en in ons lewens kan uitleef. [Onderstreepte gedeelte is die antwoord vir kinders.]

 

Teksgedeelte:

Die hele Skrif is deur God geïnspireer, en het groot waarde om in die waarheid te onderrig, dwaling te bestry, verkeerdhede reg te stel en ‘n regte lewenswyse te kweek, sodat die man wat in diens van God staan, volkome voorberei en toegerus sal wees vir elke goeie werk (2 Timoteus 3:16 – 17).

 

Kommentaar:

As jy die Bybel elke dag lees, pas jy die waarheid op jouself toe? Wat is jou motief as jy die Bybel lees? Is dit net om kennis in te win sodat jy vir ander kan wys hoeveel jy weet en met hulle kan argumenteer? Of pas jy die waarheid op jouself toe?  As jy lees, sê vir jouself, “Dit is ek! Wat sê dit oor my?” Laat toe dat die Skrif jou ondersoek anders kan dit baie gevaarlik wees. Hoe meer jy weet, hoe gevaarliker is dit as jy dit nie toepas nie. Ons moet die waarheid op onsself toepas en as gevolg daarvan nederig wees. Ons moet versigtig wees dat ons nie praat asof dit slegs teoreties is nie – ek doen nie die moeite om dit op my persoonlike lewe toe te pas nie.. Mense oordeel Christus deur my en jou. Hulle sê: “Kyk na daardie Christene! … Hulle praat wonderlik as die son skyn en as dit goed gaan met die besigheid en as daar geen moeilikheid in die familie is nie. Die oomblik as iets verkeerd gaan, lyk dit asof hulle niks het nie. Hulle is selfs slegter as mense wat nie Christene is nie. Is dit die Christelike geloof? Hierdie maak ‘n logiese en regverdige afleiding.

 

 

Hierdie kommentaar is deur David Martyn Lloyd-Jones (1899–1981) geskryf. Hy was ‘n Walliese geneesheer en Protestantse predikant. Hy word veral vir sy prediking en onderrig van dertig jaar in Westminster Chapel in Londen onthou. Hy sou maande, selfs jare, gebruik om ‘n hoofstuk in die Bybel vers vir vers uit te lê. Sy bekendste publikasie is sy reeks kommentare op Romeine – veertien volumes.

“The Righteous Judgment of God” (Grand Rapids: Zondervan, 1989), 147–149.

Verdere leesstof:

 “The Interpretation of Scripture” in A Faith to Live By, deur Donald Macleod.
“Interpretation” in Concise Theology, deur J. I. Packer.

 

Gebed:

Almagtige en ewige God, ons bid in die Naam van u geliefde Seun, ons Here Jesus Christus. Stuur eerstens ‘n geestelike koninkryk en ‘n geseënde evangeliebediening. Gee aan ons toegewyde predikers wat die rykdom van U goddelike Woord kommunikeer – waar en duidelik. In u genade beskerm ons teen verdeeldheid en dwaalleer. Moenie op ons ondankbaarheid fokus nie – ons het lankal verdien dat U U woord van ons af wegneem. Moenie ons so swaar straf soos ons verdien nie. Gee aan ons dankbare harte dat ons U heilige Woord liefhet, waardeer, in aanbidding aanhoor en ons lewens dienooreenkomstig verbeter. Mag ons so u Woord reg verstaan en u eise deur ons dade volbring. Mag ons in ooreenstemming met u Woord lewe en dag vir dag toeneem in goeie werke. Mag u Naam daardeur  verheerlik word, u koninkryk kom en u wil geskied. Amen.

 

 

Luther’s Prayers, geredigeer deur Herbert F. Brokering, uit die vertaling van  Charles E. Kistler (Minneapolis: Augsburg Books, 1967), 97–98.

 

Copyright © 2012 by Redeemer Presbyterian Church

We encourage you to use and share this material freely—but please don’t  charge money for it, change the wording, or remove the copyright information. Ek het slegs die gedeeltes vertaal.



Hoekom laat God ons wag?

Preaching without spiritual aroma is like a rose without fragrance. We can only get the perfume by getting more of Christ –  A. B. Simpson

Hoekom laat God ons wag?

Ons moet vir iets wag; ons voel gespanne en angstig; ons wonder hoe lank dit nog gaan neem. Daar is baie min mense wat daarvan hou om te wag. Sit net agter ‘n kar wat stadig ry. Dit frustreer ons. Ons is altyd haastig op pad na die volgende plek. Hierdie gesindheid mag oorspoel na ons geestelike lewe. Tog lyk dit nie of God haastig is nie – altans dit voel nie so nie. Hoekom? Omdat Hy ‘n doel en plan met alles het.

 

Die probleem met wag, is dat ons nie al die besonderhede het nie. Vanuit ons perspektief het ons alles uitgesorteer en ons verwag dat God binne ons raamwerk moet beweeg. Maar: Wag is deel van die lewe en een van die instrumente wat God gebruik om ons te ontwikkel. God beweeg selde volgens ons tydsraamwerk, en daarom raak ons gou mismoedig.

Lees weer die verhaal van Marta en Maria wat wag vir Jesus om te kom om hulle broer Lasarus te kom genees. Luister vir Marta: Here, as U hier was, sou my broer nie gesterwe het nie (Johannes 11:21). God het altyd goeie redes waarom Hy ons laat wag. Die Bybel is vol verhale van mense wat moes wag: Noag, Abraham, Moses, Josef, Dawid, Daniël, Jesus, Paulus, ens.

Hoekom het God hierdie mense laat wag?

  • Ons ware motiewe word geopenbaar as ons wag. Wag bring die beste of die slegste in ‘n mens na vore. Mense met verkeerde motiewe sal nie lank wag nie, want hulle stel nie belang in die toewyding wat nodig is om dinge klaar te maak nie. Hulle stel belang in korttermyn resultate. Baie van dit wat ons wil bereik, is ‘n poging om ‘n naam vir onsself te maak – ons eie ego’s.
  • Wag bou geduld in ons lewens. As ons nie kan wag om ‘n klein dingetjie te doen nie, kan ons beslis ook nie wag vir Hom om iets groot te doen nie. Ons glo die groot dinge in die lewe is finansies en besittings; God dink die groot ding is om mense te verander.
  • Wag bou afwagting. Kyk maar na kinders kort voor Kersfees – die afwagting maak hulle opgewonde. Hoe langer ons vir iets moet wag, hoe meer waardeer ons dit.
  • Wag verander ons karakter.  In die wagtyd word al die growwe rante van ons persoonlikheid afgeskuur. Moses moes veertig jaar in die woestyn wag sodat sy karakter verander kan word. Toe hy jonk was, was hy ongeduldig – hy slaan sommer ‘n Egiptenaar dood. Toe hy weer ‘n geleentheid kry, doen hy dit op God se manier en sy tyd.
  • Wag bou intimiteit en afhanklikheid van God. Al die groot mense in die Bybel het geleer dat sukses in die lewe deur hulle intimiteit en afhanklikheid van God bepaal word. Hierdie is nie iets wat oornag gebeur nie. Wag tydens moeilike tye ontwikkel hierdie verhouding.

God stel net soveel belang is ons reis as in die bestemming Ons mag nie verstaan waarom ons moet wag nie, maar die goeie nuus is dat God ons nooit vra om sonder Hom te wag nie.