Upon the two hinges of faith and repentance do all the promises of the Bible stand. —George Swinnock

 

‘n Nuwe Kategismus: Vraag 41

Vraag:

Wat is die ons Vader gebed?

Antwoord:

Ons Vader wat in die hemel is,

laat u Naam geheilig word;

 

¹⁰laat u koninkryk kom;

laat u wil ook op die aarde geskied,

net soos in die hemel.

¹¹Gee ons vandag

ons daaglikse brood;

¹²en vergeef ons ons oortredings

soos ons ook dié vergewe

wat teen ons oortree;

¹³en laat ons nie in versoeking kom nie

maar verlos ons van die Bose. 

Skrifgedeelte:

So moet julle bid: Ons Vader … (Matteus 6:9)

Kommentaar:

Voel jy swak en bang? Twyfel jy of God jou gehoor het, want jy is ‘n sondaar? Hou vas aan die woord en sê: “Al is ek ‘n sondaar en onwaardig het ek die opdrag van God om te bid en sy belofte dat Hy my in genade sal hoor – nie omdat ek dit werd is nie, maar om die Here Christus se ontwil.” Hiermee kan jy die gedagtes en twyfel wegdryf en met blydskap kniel en bid, nie omdat jy dit werd of nie werd is nie, maar oor sy behoefte en sy woord waarop Hy sê jy moet bou. Veral omdat Hy in jou mond die woorde hoe en waarvoor jy moet bid, gelê het. Met blydskap kan jy hierdie gebede na Hom opstuur en in sy skoot lê. Hy kan dit dan voor sy Vader lê. Die Ons Vader-gebed, soos reeds dikwels gesê, is die beste gebed wat nog ooit uitgespreek is of wat gesê kan word. God die Vader het dit deur sy Seun gegee en op sy lippe gelê. Ons kan nie twyfel dat dit vir God vreugde gee nie. Hy wys ons in die begin tereg, beide ten opsigte van sy opdrag en belofte in die woorde ons Vader  ens. Ons moet van Hom vra soos ‘n kind sy vader vra en Hy wil hê dat ons sal vertrou dat Hy aan ons sal gee wat ons nodig het. Ons is dankbaar dat ons deur Christus sy kinders is. Daarom leef ons in ooreenstemming met sy opdrag en belofte en in die Naam van die Here Christus. Ons verskyn voor Hom in vertroue.

 

 Commentary on the Sermon on the Mount, vertaal deur Charles A. Hay (Philadelphia: Lutheran Publication Society, 1892), 246, 253–254.

 

Verdere leesstof:

 “Hope” en “The World” in Concise Theology, deur J. I. Packer.

 

Gebed:

Our Father which in heaven art,
Thy name be always hallowed;
Thy kingdom come, thy will be done;
Thy heavenly path be followed
By us on earth as ’tis with thee,
               We humbly pray;
And let our bread us given be,
               From day to day.
Forgive our debts as we forgive
Those that to us indebted are:
Into temptation lead us not,
But save us from the wicked snare.
The kingdom’s thine, the power too,
               We thee adore;
The glory also shall be thine
               For evermore.

Dit kom uit  “Upon the Lord’s Prayer” in Divine Emblems (London: Bicker and Son, 1867), 14.

Copyright © 2012 by Redeemer Presbyterian Church

We encourage you to use and share this material freely—but please don’t  charge money for it, change the wording, or remove the copyright information. Ek het slegs die gedeeltes vertaal.

Ondervraging van die ouers (9:18-23) – Francois Malan

9:20-21 Die ouers bevestig die eerste vraag: ons weet dat hy ons seun is en dat hy blind gebore is! Maar hoe dit gebeur het weet hulle nie, en wie dit gedoen het weet hulle ook nie. Hulle verwys die vraag terug na die man self, want hy is al volwasse en verantwoordelik voor die wet. Daarby sal hy oor homself (of ‘vir homself’) praat. Blykbaar was hy ‘n man wat sy woord goed kon doen. Versigtigheid en gevatheid is dikwels kompensasie by gestremdes, en was skynbaar ‘n eienskap van dié blinde.

9:22-23 Die Joodse Raad het blykbaar reeds besluit dat iemand wat openlik verklaar dat Jesus die Christus (die verwagte Messias) is, word uitgesluit uit die sinagoge (die woord aposunagogos ‘uitgesluit uit die sinagoge’ word nog net in Joh 12:42, 16:2 gebruik en nêrens elders in die Griekse literatuur nie). Dit sou behels dat sy lidmaatskap van die sinagoge gekanselleer word en hy nie meer toegelaat word in die sinagoge nie. Ook vir sy verhouding met sy volksgenote sal dit ‘n belemmering beteken. Dit is dan die rede agter die ouers se vrees om hulle mening te gee oor Jesus en hoe hulle blindgebore seun nou kan sien. Hulle plaas die volle verantwoordelikheid op hom.

(9:24-29)

9:24 Die Jode se ondersoek van die ouers het slegs bevestig dat die man blind gebore is en nou kan sien. Die leiers roep die man weer op. Hulle begin nie met ‘n vraag nie, maar gee ‘n opdrag op grond van hulle oortuiging. Hulle, wat die wet ken, weet dat ‘hierdie man’ (neerhalend) hom nie by die wet hou nie, en daarom ‘n sondaar is. Sy kleimakery op die Sabbat bewys dat Hy ‘n oortreder van die wet is. Daarom weier hulle om te erken dat Jesus die genesing bewerk het, ‘n sondige daad  volgens hulle kennis van God en sy wet. Hulle opdrag: Gee die eer vir die genesing aan God! Alleen God kan ‘n blindgeborene laat sien (vgl. Ps 146:8), maar hulle weier om te glo dat Jesus God is (Joh 1:1)..

9:25 Beskeie maar vreesloos antwoord die man dat hy nie weet of Jesus ‘n sondaar is nie, maar van een ding is hy seker, dat hy blind was en nou kan sien. Sy persoonlike ondervinding van die genadewerk wat Jesus aan hom gedoen het, is iets wat God alleen kan doen, soos die leiers sê. So gee hy wel aan God die eer, maar nie soos die Jode dit wou hê nie.

hoe het Hy jou oë oopgemaak?  Die man vererg hom egter vir hulle herhaling van dieselfde vraag, en dat hulle nie geluister het na sy getuienis nie. Ironies spottend ondervra hy hulle oor hulle motiewe: julle wil tog nie ook sy (Jesus se) volgelinge word nie, wil julle? Die vraag suggereer ‘n negatiewe antwoord. Die vraag impliseer egter dat die blindgeborene hom as ‘n volgeling van Jesus begin sien; dat hy ‘n keuse vir Jesus gemaak het. 

 

Prof Francois Malan