Anyone who does not believe in miracles is not a realist – David Ben-Gurion

Verlossing: verlede. hede. toekoms

‘n Deel van die verlossingsverhaal lê in die verlede – dit het in die geskiedenis gebeur en kan nie verander word nie. ‘n Deel van die verlossingsverhaal lê in die hede – dit is ‘n voortdurende proses waarin ons God vra om ons te verlos. ‘n Deel van die verlossingsverhaal lê in die toekoms – die wêreld het nog nie verander in die plek wat God bedoel het dit moet wees nie – ons kyk vooruit na die voltooiing van die verhaal.

• Die verlede

Dit is iets wat in die verlede gebeur het, maar wat steeds vir ons gevolge – in die hede – inhou. Julle is inderdaad uit genade gered, deur geloof (Efesiërs 2:8). Dit mag ook verwys na iets wat God in die verlede gedoen en afgehandel het. Ons kyk daarna met dankbaarheid. Ons is immers gered, en ons het nou hierdie hoop. Wat ‘n mens al sien, hoop jy tog nie meer nie. Wie hoop nog op wat hy reeds sien? (Romeine 8:24)

• Die hede

Paulus sien verlossing as ‘n voortgaande proses. My geliefdes, julle was altyd gehoorsaam wanneer ek by julle was. Des te meer moet julle gehoorsaam wees nou dat ek nie daar is nie. Julle moet julle met eerbied en ontsag daarop toelê om as verloste mense te lewe, want dit is God wat julle gewillig en bekwaam maak om sy wil uit te voer (Filippense 2:12 – 13). Dit beteken nie dat verlossing iets is wat ons kan doen nie, maar dat ons dit daagliks prakties in ons lewens moet uitleef. Verlossing beïnvloed ons lewens en lewenstyl. Ons moet leef soos mense wat God se verlossing in ons lewens aanvaar. Soos pasgebore kindertjies smag na melk, moet julle smag na die suiwer geestelike melk, sodat julle daardeur kan opgroei en die saligheid verkry (1 Petrus 2:2). Ons groei nie om meer verlos te word as wat ons reeds is nie. Nederige dissipelskap en toenemende volwassenheid is die vrugte en bewys van verlossing in ons huidige lewens.

• Toekoms

Die mense volg vir Petrus en Johannes na die Pilaargang van Salomo. Petrus spreek hulle toe en sê onder andere: Daarom, bekeer julle en kom tot inkeer. Dan sal God julle sondes uitwis. En dan sal daar tye van verkwikking van die Here af kom en sal Hy Jesus stuur, wat vooraf vir julle as die Christus aangewys is. Hy moet in die hemel bly totdat God alles nuut gemaak het (Handelinge 3:19 – 21). Paulus sê basies dieselfde: Maar ons is burgers van die hemel, van waar af ons ook die Here Jesus Christus as Verlosser verwag (Filippense 3:20). Gelowiges kyk steeds vooruit na Jesus Christus se wederkoms.

We are not defenders of the Jesus story, but participants with him in his story –  Mike McNichols

Verlossing soos Paulus dit sien

Die Here het julle lief, en God het julle uitverkies om van die eerstes te wees wat gered word. Julle is gered deurdat die Gees julle vir Hom afgesonder het en deurdat julle die waarheid glo. Hy het julle hiertoe geroep deur die evangelie wat ons aan julle verkondig het, sodat julle deel kan kry aan die heerlikheid van ons Here Jesus Christus (2 Tessalonisense 2:13 – 14)

Hierdie verse is aan die gelowiges in Tessalonika geskryf, maar geld vir alle gelowiges. Wat sê Paulus hier?

• God het ons lief.
• God het ons uitverkies.
• God het ons verlos/gered.
• Die Heilige Gees het ons geheilig.
• Ons is na geloof geroep in die waarheid van die evangelie.
• Ons is bestem om in die heerlikheid van Jesus Christus te glo.

Dit is opvallend dat Paulus se konsep van verlossing gevorm is deur die verlossingsgeskiedenis van Israel in die Ou Testament. Hierdie geskiedenis word ‘n werklikheid in die evangelie van Jesus Christus.

We can say where the Church is, but not where she is not – Paul Evdokimov

God se verbond met Abraham

Trek uit jou land uit, weg van jou mense en jou familie af na die land toe wat Ek vir jou sal aanwys. Ek sal jou ‘n groot nasie maak, Ek sal jou seën en jou ‘n man van groot betekenis maak, en jy moet tot ‘n seën wees. Ek sal seën wie jou seën, en hom vervloek wat jou vervloek. In jou sal al die volke van die aarde geseën wees (Genesis 12:1 – 3. Ons kry ander bewoordings en uitbreidings in Genesis 15, 17 en 22).

Is die Ou Testament nog van waarde? Kan ons nog iets leer uit die Ou Testament?

Christopher J. H. Wright (Salvation Belongs to Our God) wys daarop dat hierdie verbond wat God met Abraham gesluit het die begin van die verhaal van God se verlossingsgeskiedenis met die mens is. Hierdie is ‘n verhaal wat dwarsdeur die Bybel loop.

Hierdie verbond verbind ons verstaan van verlossing met twee belangrike sake:

• Ekklesiologie – Abraham is die vader van die gemeenskap van God se kinders. Fisies is hy die voorsaat van die Israeliete van die Ou Testament; geestelik is hy die voorsaat van almal – uit alle nasies – wat deur Jesus Christus verlos is. Daarom het die belofte deur die geloof, en dus uit genade, tot Abraham gekom sodat dit van krag sou bly vir sy hele nageslag. En sy nageslag is nie net dié wat die wet ontvang het nie, maar ook dié wat glo soos Abraham geglo het. Hy is immers die vader van ons almal, soos daar geskrywe staan: “Ek het jou die vader van baie gemaak.” (Romeine 4:16 – 17). Hierdie vers beklemtoon die essensiële eenheid van almal wat die geloof van Abraham deel.
• Sending. Hierdie verbond sluit in God se belofte dat deur Abraham al die volke van die aarde geseën wees. Almal wat in Jesus Christus glo, is aangestel as God se agente om God se seën aan ander oor te dra.

Wat ook duidelik uit hierdie verbond blyk, is dat verlossing nie individueel kan wees nie:

• Bybelse verlossing is nie iets wat ek by myself kan geniet nie – verlossing maak my deel van God se geloofsgemeenskap.
• Bybelse verlossing is nie iets wat ek vir myself kan hou nie – ek moet my seëninge met ander deel.

Kan ek vandag nog iets uit die Ou Testament leer? Hier is ‘n voorbeeld van die tydlose waarhede wat dwarsdeur die Bybel voorkom.

Die sesde wonderteken – die genesing van ‘n blindgeborene op die sabbat (9:1-41) – Francois Malan

sien egter ‘n man wat van sy geboorte blind was, raak.

9:2 Volgens die opvatting van daardie tyd was siekte die straf vir sonde, en kon die oortredings van ouers straf oor hulle kinders en kleinkinders bring (Eks.20:5). Daarom aanvaar die dissipels dat die man se blindheid ‘n straf is, maar was dit sy eie of sy ouers se sonde? [Die rabbi’s het uit die voorgeboortelike stampery van Rebekka se tweeling (Gen 25:22) die moontlikheid van sonde voor geboorte afgelei].

9:3 Jesus wys die vrae na die oorsprong van die siekte af, en wys na die einddoel van die siekte, nl. dat die werke van God deur die blindgeborene aan die lig kom. Die genesing sal ook bewys Jesus is die ‘Ek is’, die God van die voorvaders (8:58). Die Here maak siende of blind (Eks. 4:11).

[Die maak van klei is deur die kerkvaders verbind aan die skepping van die mens uit die stof van die aarde (Gen.2:7). Ireneus het daarop gesê: dit wat die Kunstenaar – die Woord – uitgelaat het om in die moederskoot te vorm het Hy in die openbaar voorsien, sodat die werke van God in Hom tot openbaring kom.]

Prof Francois Malan