Kinders van Abraham en kinders van die duiwel (8:41-47) – Francois Malan

8:42 Hulle aanspraak word egter verwerp. As God hulle Vader sou wees, sou hulle dadelik erken het dat Jesus van God af kom, deur God gestuur is, en Hom liefhê in stede van Hom te haat. Jesus beklemtoon weer dat Hy nie uit sy eie na hulle toe gekom het nie, maar deur God gestuur is. As hulle God se Gestuurde haat en wil doodmaak, verwerp hulle God ook, en kan hulle geensins geestelike kinders van God wees, ten spyte van hulle daaglikse belydenis van hulle verbintenis aan een God. Hulle verhouding teenoor Jesus loën hulle belydenis.

[In 2:24 van die apokriewe boek Die wysheid van Salomo’, geskryf in 40 v.C., staan bv. ‘deur die duiwel se jaloesie het die dood in die wêreld ingekom’].

Skrywer: Prof Francois Malan

Die waarheid maak vry (8:30-40) – Francois Malan

8:30 Baie van die mense, wat geluister het hoe Jesus die Jode op verskillende maniere probeer oortuig het van sy verhouding met die Vader, het begin om in Hom te glo. Hy is self die inhoud van sy prediking. Dit gaan om vertroue in Hom, dat Hy deur God gestuur is, dat wat Hy sê die waarheid en die regte lewenspad is, en dat jy jou lewe aan Hom oorgee as jou Here en Leidsman, as jou God vir wie jy lewe. Hy is die ware openbaring van God wat met genade en waarheid na die wêreld gekom het (Jn 1:14,17).

8:31 Hulle het begin glo, maar nou kom die vermaning: hulle moet bly in sy woord, voortlewe in sy woord. Dit is die hoofsaak vir die gelowige, en ‘n kenteken van ‘n ware gelowige: ‘n vasberadenheid om te lewe volgens die woord van Jesus deur getrou daarna te luister (en te lees), dit te oordink en daarvolgens op te tree. Dit word in 15:7 beskryf: As julle in my bly, en my woorde in julle – ‘n lewe te lei wat in Christus bly, wat moontlik is met Christus in ons. Dit vra ‘n voortgaande innige persoonlike gemeenskap met Jesus, soos die dissipels wat saam met Hom gewandel het.

8:33 Die Jode se antwoord toon weer ‘n dubbele misverstand – oor wat waarheid is (bespreek in 18:34-36), en wat dit beteken om ‘n kind van Abraham te wees (bespreek in 18:37-40). Was kinders van Abraham nog nooit iemand se slawe nie? – 400 jaar in Egipte? 70 jaar in Babel, en nou onder die Romeinse regering? Die Jode spog: ons is die saad (nageslag) van Abraham! Die rabbi’s het verkondig dat besnedenes, as kinders van God se verbond met Abraham, nie afgaan in Gehenna nie, want die verdienstes van Abraham bedek al hulle oortredings van die wet. Hulle reken dat hulle God se wet en al sy beloftes het, en daarom nog nooit innerlik onder vreemde jukke gebuig nie. Daarom beskou hulle hulself as vry. In die vorige hoofstukke is telkens na Moses verwys. In hoofstuk 8 word teruggegryp tot by Abraham.

Skrywer: Prof Francois Malan

The sun had never risen in China without finding me on my knees – Hudson Taylor, sendeling in China, wat elke oggend om 5 uur vir twee uur lank gebid het.

Het die Ou Testament nog iets te sê vir ons kultuur?

Kan die Ou Testament nog iets vir ons sê? Dit is tog duisende jare verwyder van ons tyd en ons probleme, Die Ou Testament kan tog nie hedendaagse probleme soos globalisering, die digitale revolusie, kloning, ens hanteer nie.

 Ons moet vir geen oomblik dink dit is maklik om die Ou Testament te lees en sy wyshede te ontdek nie. Tog met toegewyde studie en gebed kan ons baie wys word.

Die Hele Skrif is deur God geïnspireer en het groot waarde om in die waarheid te onderrig, dwaling te bestry, verkeerdhede reg te stel en ‘n regte lewenswyse te kweek, sodat ‘n man wat in diens van God staan, volkome voorberei en toegerus sal wees vir elke goeie werk (2 Timoteus 3:16 – 17). Waarvan praat Paulus hier? Hy praat van die Ou Testament, want dit is al wat hy gehad het.

 Daar is verskeie maniere waarop die Ou Testament met vrug met ons praat – vandag.

• Dit verduidelik ons kultuur

As jy tydens die pouse instap by ‘n toneelstuk kan jy nie verwag om te verstaan wat daar aangaan nie. Jy sal allerhande verkeerde gevolgtrekkings maak oor wat daar aangaan. As ons net die Nuwe Testament lees, kom ons in die middel van die verhaal daar aan. Ons kan nie verwag om te weet waaroor die verhaal tot dusver gegaan het nie. Die Ou Testament ontvou hierdie drama beginnende by ‘n goeie en mooi skepping. Daarna volg die mense se tragiese val in sonde. In Genesis 3 begin toneel 3 van die verhaal: die hoop op verlossing. Toneel 4 is dan waar alles nuut gemaak word – die klimaks van die verhaal. Ons sal nie in staat wees om ons kultuur te beskrywe sonder dat ons die hele drama gesien het nie.

• Dit verskaf morele standaarde vir ons kultuur.

In die Ou Testament kry ons seremoniële wette wat net tydelik was, maar tog die komende Messias uitgebeeld het en na Hom verwys het. Met sy koms het hierdie wette verval. Ons kry ook siviele/burgerlike wette Hulle is daar vir die spesifieke geskiedkundige tyd waarin Israel geleef het. Hulle doel was om die volk te beskerm te midde van vyandige bedreigings. Daar is sekere permanente beginsel in hierdie wette, maar die toepassing en strawwe word tot Ou Israel beperk – tot sy vernietiging deur die Romeine in die jaar 70 nC. Maar derdens het God sy permanente, onveranderlike morele wette, soos saamgevat in die tien gebooie,  aan ons gegee. Hierdie wette word in die Nuwe Testament bevestig. Dit is baie maklik om die beginsels in hulle te ontdek – beginsels wat vandag steeds geld en toegepas moet word.

• Dit gee hoop vir ons kultuur.

God gee vir ons die wet om ons lewens te orden, maar gereeld verbreek ons hulle. Dit lei tot persoonlike, ekonomiese, sosiale, morele en geestelike gevolge – net soos met Israel die geval was. Dink maar aan Noag se tyd, die toring van Babel, die tye van die rigters … Die Ou Testament teken ‘n donker prentjie van die sonde, maar elke keer kom die Here en ons kry nuwe leiers wat Hom gehoorsaam Elke keer word die herskep. Watter hoop bied dit nie vir ons vandag nie.

• Dit fokus ons kultuur op Jesus Christus

Die Ou Testament bevat tussen 300 en 400 profesieë oor Jesus Christus Vanaf Genesis 3:15 is die hoop van Israel op die beloofde Messias – ‘n Verlosser wat sal kom en die bose sal oorwin.  Aan die Emmausgangers verduidelik Jesus die Skrif – en al die Skrifuitsprake wat op Hom betrekking het (Lukas 24:27). Hy sê vir die Fariseërs: As julle Moses geglo het, sou julle in My geglo het, want hy het van My geskrywe (Johannes 5:46). Ons kan nog verder teruggaan: Abraham, julle voorvader, het hom daaroor verheug dat hy die dag van my koms sou sien (Johannes 8:56). Jesus Christus is God se boodskap van hoop en hernuwing aan die wêreld Ons moet beide Testamente gebruik om die kollig op Hom te skyn – die enigste Verlosser.

• Dit roep ons op om ons kultuur te evangeliseer

Ons kry die gevoel dat God in die Ou Testament al sy aandag op Israel, ‘n klein volkie, fokus. Hy het vir Abraham en Israel gekies om deur hulle sy plan uit te voer. Maar sy uiteindelik doel was om deur Abraham en al sy nakomelinge al die nasies van die aarde te seën. Ons kry dieselfde in Jesus se groot opdrag aan sy dissipels: Gaan dan na al die nasies toe (Matteus 28:19).

 God gee die Ou Testament aan spesifieke mense op ‘n spesifieke tyd op ‘n spesifieke manier – Hy doen dit op so ‘n manier dat dit steeds kragtig en relevant vir ons in 2013 is.

I never saw a useful Christian who is not a student of the Bible – D. L. Moody

Christelike vryheid volgens Martin Luther

A Christian man is the most free lord of all, and subject to none; a Christian man is the most dutiful servant of all, and subject to every one.

Martin Luther het ‘n brief aan Pous Leo X geskryf waarby hy ‘n verhandeling oor Christelike vryheid aangeheg het. Hierdie aanhaling kom uit daardie verhandeling. My onmiddellike reaksie was dat hierdie twee stellings mekaar weerspreek. 

Luther wys daarop dat die basis van hierdie twee stellings eintlik van Paulus kom:

• Ek is met ander woorde nie afhanklik van enige gemeente nie, maar is vry om te doen wat ek dink die beste is. Ek wil graag alle mense help om die Here te leer ken. Ek wil nie net aan een groep mense gebind wees nie. Ek wil in elke geval vry wees om te doen wat in ‘n betrokke situasie die beste is om mense na die Here toe te lei (1 Korintiërs 9:19).
• Betaal jou skuld! Moet niks aan ander mense skuld nie, behalwe om absoluut lojaal en vol liefde teenoor hulle te wees. As jy ander mense liefhet, het jy die hele wet nagekom (Romeine 13:8)

[Beide aanhalings kom uit Die Boodskap.]

 Dit is die paradoks in die lewe van ‘n Christen: aan die een kant is ons vry, maar vry om te dien