Jesus se selfgetuienis oor sy hemelse oorsprong (8:21-29) – Francois Malan

8:25 Na sy verklaring dat Hy die ‘Ek is wat Ek is’ van Eksodus 3:14 is, vra die Jode vir Hom: ‘Wie is jy?’ Hulle weier om te aanvaar dat Hy iets meer as ‘n mens is, en is daarom in hulle oë ‘n valse aanspraakmaker, ‘n godslasteraar en misleier van die volk. Wie is jy regtig? Hulle bedoel: Wie verbeel jy jou, is jy?

8:27 Die Jode verstaan nog nie dat die Vader Jesus se Sender is nie, soos Hy so dikwels al vir hulle gesê het. Daarmee bevestig hulle sy woorde in 8:19: wie die Seun nie ken nie, ken ook nie die Vader nie.

Skrywer: Prof Francois Malan

Jesus die lig vir die wêreld (8:12-20) – Francois Malan

Die gesprek tydens die loofhuttefees, wat deur die verhaal van die owerspelige vrou onderbreek is, word hier voortgesit.

8:15 Die Jode kon dit nie verstaan nie, want vir hulle geld net wat voor oë is (7:24), die uiterlik sigbare verskyning van Jesus in ‘n nederige gestalte. Sy goddelike ewige wese sien hulle nie raak nie. Die doel van Jesus se sending is egter nie om te oordeel nie (3:17), maar die oordeel is ‘n onafwendbare gevolg van sy koms en sy woord.

Skrywer: Prof Francois Malan

Without new hearts there can be no new world – Leonard Sweet en Frank Viola

Waar is God? Het God dalk verslaap?

Philip Yancey se nuwe boek, The Question that Never goes away, het onlangs verskyn. Die vraag waarna hier verwys word is: Waarmee is God besig – of nie besig nie – in ‘n wêreld vol tragedies en pyn? Hy het vantevore ook oor hierdie onderwerp geskryf. Ek gaan ‘n paar blogs spandeer aan sy boek.

Ons het gekyk na natuurrampe, maar wat van massamoorde – Sarajewo, Rwanda, konsentrasiekampe … Herinner ons aan Habakuk: Hoe lank moet ek om hulp roep voordat U hoor, Here, moet ek by U bly kla oor geweld voordat U red? … waarom kyk U toe as daar soveel ellende is? … Slegte mense het die oorhand oor die goeies, en so word die reg verkrag (1:2 – 4). Psalm 23 beweeg van groen weivelde na donker dieptes.

War egter vas staan is dat God by ons is In u hande is ek veilig.

God het egter verkies om deur mense te werk – mense wat verander is om die geskiedenis te verander. God verkies om in my en langs my te werk. As daar iets is wat ons meer nodig het as die antwoord op die hoekom-vraag is dit die versekering van God se teenwoordigheid by ons. Daarom het God sy Seun gestuur. Hy aanvaar sy lyding vrywillig. Dietrich Bonhoeffer wat in ‘n Duitse konsentrasiekamp gesterf het, stel dit so: Only a suffering God can help.

Dit help nie ons probeer die hoekom-vraag antwoord nie – ons moet besef  dat God nie ‘n afwesige God is wat nie weet wat op die aarde aangaan nie. Ons gaan nie alleen deur ons lyding nie. Christian Wiman wat sy vrou en kind in ‘n motorongeluk verloor het, s: Christ is God crying out I am here.

Die volgelinge van Jesus Christus glo dat God eendag ons planeet sal genees. Die probleem is dat baie van ons nie ‘n wêreld vol pyn en lyding met ‘n liefdevolle God kan vereenselwig nie. Willard Dallas gee ‘n bietjie perspektief hierop: Nothing irredeemable has happened to us or can happen to us on our way to our destiny in God’s full word. Alles kan en gaan reggestel word.

Die volgelinge van Jesus Christus is nie van tragedies vrygestel nie – Jesus was ook nie van sy kruisdood vrygestel nie. As dit lyk of God afwesig is, moet sy volgeling sy teenwoordigheid op aarde wys. Sonder ondersteuning van ander lei lyding tot isolasie en wanhoop.

Slaap God? Is Hy afwesig? Paulus antwoord: Wie kan ons van die liefde van Christus skei? Lyding of benoudheid of vervolging, honger of naaktheid, gevaar of swaard? … Hiervan is ek oortuig: geen dood of lewe of engele of magte of teenswoordige of toekomstige dinge of kragte of hoogte of diepte of enigiets in die skepping kan ons van die liefde van God skei nie, die liefde wat daar is in Christus Jesus ons Here (Romeine 8:35 – 39)

A disciple, who is not inwardly the same as outwardly, will not enter the House of Study – Gamaliël, die rabbi en Paulus se leermeester..

Waar is God? Soek die helpers

Philip Yancey se nuwe boek, The Question that Never goes away, het onlangs verskyn. Die vraag waarna hier verwys word is: Waarmee is God besig – of nie besig nie – in ‘n wêreld vol tragedies en pyn? Hy het vantevore ook oor hierdie onderwerp geskryf. Ek gaan ‘n paar blogs spandeer aan sy boek.

Hoe bepaal ek die ware krag van ‘n samelewing? Deur te kyk na hoe hy die kwesbaarste lede van sy samelewing hanteer. Die boodskap wat ons aan die persoon wat swaarkry moet gee, is: Jy is nie alleen nie. Dit is ongelukkig nie wat ons vandag in ons samelewings kry nie. Ons kultuur ontken pyn en die dood. Daarom plaas ons mense wat swaarkry in inrigtings. So isoleer ons hulle van normale menslike kontak.

Navorsing bewys dat ‘n persoon wat deel is van ‘n gemeenskap wat omgee, gouer herstel. Ons weet dat mense stadiger herstel as daar spanning, skuldgevoelens, angs of eensaamheid is. Hierdie bykomstige faktore word baie goed deur ‘n deernisvolle samelewing verstaan.

Paulus sê dat as een deel van die liggaam ly, die hele liggaam ly. Die geloofsgemeenskap kan ‘n unieke bydrae maak tot mense wat ly. Ongelukkig hoor ons so dikwels dat die kerk die situasie vererger het. Sommige gelowiges het die tsunami in Asië beskryf as God wat Hom op die “heidennasies” wreek. Die probleem is dat hierdie uiterste stellings deur selfaangestelde spreekbuise van die geloofsgemeenskap wye dekking in die media kry. Almal probeer soos Job se vriende ‘n verduideliking gee.

Woorde veroorsaak dikwels meer pyn as die moeilike situasie self. Dink maar aan: Daar moet tog ‘n rede wees waarom dit gebeur het; In sulke tye sal God nie ‘n groter las op ons plaas as wat ons kan hanteer nie; God het hom nodig gehad in die hemel; Alle dinge werk saam ten goede; ens. Hierdie woorde is negatief en vererger dikwels die situasie.

Voordat ek met iemand wat swaarkry praat, moet ek twee vrae vra:

• Hoe sou my woorde klink vir die persoon wat swaarkry? Sou dit hom troos of sy pyn vererger?
• Wat sou Jesus Christus vir daardie persoon gesê het?

Moenie probeer om die hoekom vraag te antwoord nie – dit vryf net sout in sy rou wonde. Wat die wonde verbind, is ons liefdevolle teenwoordigheid.

Ons weet almal van die sewe dodelike sondes. In die Middeleeue het die kerk die sewe genadewerke geformuleer: voed diegene wat honger is; gee vir dié wat dors is water; gee klere vir diegene wat naak is; gee huisvesting vir diegene wat haweloos is; besoek die siekes; begenadig die gevangenes; begrawe die dooies.

Na die orkaan Katrina sê die bekende Amerikaanse TV regiseur, John Marks: The faith no longer travels by the word. It moves by the deed. Wat moet die gelowige in tye van krisisse doen: Wees beskikbaar en wees ‘n helper.