Pride gets no pleasure of having something, only having more of it than the next man – C. S. Lewis

Roeping en my laaste lewensdae

Roeping staan sentraal as ons ons lewens goed wil afsluit. Daar is veral drie groot uitdagings waaraan ons aandag moet gee.

• Roeping spoor ons aan om steeds doelgerig op ons lewenspad te reis. Ons moet tot aan die einde van ons lewens steeds groei. Nou vind ons dat party ouer mense voel dat hulle niks meer het om te leer nie.  Alles is duidelik; ons het die ondervinding en weet alles.  Dan is daar ander ouer mense wat glo dat hierdie ‘n reis sonder einde is. Die reis is hulle passie. Die reis word nou ‘n doel op sigself. Die Christelike geloof bring ‘n balans tussen hierdie twee sienings. As ons op God se roeping reageer, is ons ‘n volgeling van Jesus Christus. Ons is reisigers met al die gepaardgaande kostes, risiko’s en gevare. Ons kan nooit sê dat ons by ons bestemming aangekom het nie. Ons weet dat ons ons oorspronklike woning verloor het,  maar ons weet na watter woning ons op pad is. Ons kan by die werk aftree, maar ons roeping bly staan. He who thinks that he has finished is finished. Those who think they have arrived have lost their way (Henri Nouwen).
• Roeping is belangrik vir oud word, want dit verhoed dat ons werk en roeping gelykstel. Roeping is nie wat ons doen nie. As ek my werk verloor, het ek beslis nie my roeping ook verloor nie. Ons sin vir roeping moet hoër, wyer, dieper en langer wees as enige taak wat ons onderneem. Jy mag werkloos wees, maar nooit sonder ‘n roeping nie. Na jare van reis nader ons ons bestemming. Na jare van net sy stem hoor, is ons op pad om sy gesig te sien en om sy arms om ons te voel.
• God se roeping bemoedig ons om die uitkoms van ons hele lewe aan God oor te laat. Soos G. K. Chesterton op sy unieke manier dit stel: To the question, “What are you?” I could only answer: God knows.”

Die roeping vir ons lewens is om verder, dieper, hoër en altyd nader aan die Here wat ons geroep het en steeds roep, te gaan.

 For ever as the soldier in the field must not change his place wherein he is placed by the general, but must abide by it to the venturing of his life, as must the Christian continue and abide in his calling without change or alteration –  William Perkins

Keuses, keuses, keuses

In vandag se lewe is ons keuses en opsies feitlik onbeperk. Gevolglik het die tradisionele samehorigheid in ons gemeenskappe verdwyn – ons woon langs mekaar, maar ons is vreemdelinge vir mekaar. Om te kan kies word vandag as ‘n prioriteit, waarde en reg gesien. Die probleem is egter dat hoe meer keuses ons het, hoe minder is die toewyding en kontinuïteit.

Mettertyd word ‘n mens deur hierdie keuses oorlaai – daar is te veel om te doen en te min tyd om dit te doen. Hierdie onbeperkte moontlikhede lei mettertyd tot frustrasie en oppervlakkigheid. Wat is dan die geheim van ‘n gefokusde lewe? God se roeping vir my. Hoe werk dit?

• Dit werk die moderne afgod van keuse teen. Keuse is vandag ‘n reg wat verantwoordelikheid oorweldig het – baie keuses, min verantwoordelikheid. Hoe kan ons hierdie oormaat van keuses oorwin? Deur self gekies te word. Jesus Christus het ons gekies en ‘n duur prys daarvoor betaal. Om Jesus Christus te volg, is nie ons inisiatief nie – net ons reaksie op sy roeping. As ons eers gekies is, het ons geen verdere keuses nie. Ons het afstand van ons regte gedoen en sekere verantwoordelikhede aanvaar.
• Roeping gee ‘n sin van kontinuïteit en samehang aan ons lewens en dit te midde van die gefragmenteerde en verwarrende moderne lewe. Abraham trek uit Ur van die Chaldeërs nadat God hom geroep het. Hy weet nie waarheen hy op pad was nie, maar sy roeping is die weg wat hy moet volg. Die betekenis van die lewe word nie deur my werk of besittings of my status bepaal nie. Wat wel belangrik is, is dat ek God volg as Hy my roep – ten spyte van onsekerheid.
• Roeping verseker dat ek gefokus is, maar nie fanaties is nie. Die keuses en die spoed van die moderne lewe put ons energie uit. Daarom dat ons vandag so baie hoor dat iemand uitgebrand is. As ons ons roeping volg en ons gawes gebruik vir die doel waarvoor hulle gegee is, kry ons lewe sin.

 In accomplishing anything definite a man renounces everything else – George Santayana, filosoof van Harvard Universiteit

There is no ordinary people. You have never spoken to a mere mortal – C. S. Lewis

Drie slaggate vir geloof in die openbare lewe

Oss Guinness identifiseer drie slaggate vir geloof in die openbare lewe:

• Die skeiding tussen die openbare en private gebiede van ons lewens. Die private gebied is daardie spesiale gebied waar ek my individuele vryheid uitleef. Geloof val dan in hierdie gebied – dit is privaat en het niks met ander mense te doen nie. Hier kan ek heeltemal onafhanklik dink en optree. Die belangrike is dat in hierdie private gebied is daar baie moontlikhede om van te kies – geld en tyd is die enigste beperkings. Hierdie skeiding beteken dat as ek gaan werk ek my persoonlike oortuigings – ook my geloof – by die deur moet uittrek en daar los. Dit is egter nie wat Jesus Christus van my verwag nie. Hy is nie ‘n godsdienstige leier nie – Hy is die Here van my hele lewe. Dit sluit my private en openbare lewe in.
• Politisering van ons godsdiens. Christelike aktivisme in die openbare lewe lei dikwels tot politisering van die kerk. Ons het dit tydens die apartheidsjare beleef. Dit is vandag steeds ‘n groot probleem in die VSA. Sodra die kerk gepolitiseer word, vind daar vervreemding tussen gelowiges in die kerk plaas.
• Die bou van silo’s. Elke geloofsgemeenskap bou sy eie netwerk en instellings. Ook in ons gemeenskappe is daar baie van hierdie silo’s. Christene spandeer feitlik al hulle tyd en energie aan die instandhouding van hierdie instellings. Die gevolg is dat die kerk al sy tyd en energie na binne spandeer en hy verloor sy uitwaartse beweging in die samelewing. Die kerk is nie meer die sout en lig vir die hele wêreld nie.

Kyk weer na hierdie drie slaggate. Al wat ons kan sê, is: Jammer, ons is skuldig.

Everyman is made to reach out beyond his grasp – Oswald Chambers

‘n Nuwe Kategismus: Vraag 39

Vraag:

Met watter gesindheid moet ons bid?

Antwoord:

Met liefde, volharding en dankbaarheid; in nederige onderwerping aan God se wil, wetende dat Hy om Christus se ontwil altyd ons gebede hoor. [Onderstreepte gedeelte is antwoord vir kinders.]

Skrifgedeelte:

Moet oor niks besorg wees nie, maar maak in alles julle begeertes deur gebed en smeking en met danksegging aan God bekend (Filippense 4:6).

Kommentaar:

Voordat jy bid, vra jou siel hierdie vrae: Hoekom, my siel, is jy hier? Is dit nie om met die Here in gebed te praat nie? Is Hy teenwoordig, sal Hy jou hoor? Is Hy genadig, sal Hy jou help? Is jou saak klein; gaan dit nie oor die welstand van jou siel nie? Watter woorde sal jy gebruik om Hom tot deernis te dryf? Om jou voorbereiding te voltooi, onthou dat  jy net stof en as is, en Hy is die groot God, Vader van ons Here Jesus Christus wat Homself met lig beklee; dat jy ‘n sondaar is en Hy die heilige God; dat jy maar net ‘n arm kruipende wurm is, en Hy die almagtige Skepper.  In al ons gebede moet ons nie vergeet om die Here vir al sy seëninge te dank nie. As jy bid, laat eerder jou hart sonder woorde wees as jou woorde sonder hart. Gebed sal ‘n mens laat ophou sondig of sonde sal ‘n mens laat ophou bid.

Verdere Leesstof:

 “Omniscience” en “Sovereignty” in Concise Theology, deur J. I. Packer.

Gebed:

Die gebed wat alle gebede voorafgaan is: “Mag dit die ware ek wees wat praat. Mag dit die ware U wees met wie ek praat.”

Hierdie kommentaar is deur C. S. Lewis geskryf. Hy was lektor in Engelse literatuur aan die Universiteit van Oxford en professor van Engels aan die Universiteit van Cambridge. Hy skryf literêre kritiek, kinderliteratuur, fantasieliteratuur, sowel as teologie. Sy bekendste werke is Mere Christianity, The Srewtape Letters en The Chronicles of Narnia. Hy was ‘n lidmaat van die Anglikaanse Kerk. Sy bekering was deur sy vriend en kollega aan Oxford, J. R. R. Tolkien beïnvloed

Letters to Malcolm: Chiefly on Prayer (Orlando: Harcourt, 1964), 82.

Copyright © 2012 by Redeemer Presbyterian Church

We encourage you to use and share this material freely—but please don’t  charge money for it, change the wording, or remove the copyright information. Ek het slegs die gedeeltes vertaal.