Die getuienis van die EEN wat van die hemel af kom (3:31-36)

Die getuienis van die EEN wat van die hemel af kom (3:31-36) – Francois Malan

Dit is onseker wie hier aan die woord is. Die Doper is nie meer in die eerste persoon enkelvoud aan die woord soos in die vorige paragraaf  nie – dit gaan nou oor persone. Dit word nie aangebied as ‘n woord van Jesus nie – Jesus word aangedui as ‘die Een wat van Bo kom’ (anothen), dieselfde woord wat in 3:3 gebruik word vir ‘van Bo gebore’, en Johannes die Doper as ‘die een wat uit die aarde is’. Die gedeelte is moontlik die besinning van die skrywer, wat op die getuienis van die Doper uitbrei. Die gedeelte sluit ook nou aan by 3:11-21. Soos in hoofstuk  1,  het die skrywer die getuienis van Johannes die Doper tussenin ingevoeg (vgl. bv. 1:6-8; 1:1, 1:19-28).

is blykbaar ‘n algemene stelling wat nie vir Jesus vergelyk met Johannes die Doper alleen nie, maar ook met al die profete van die Ou Testament wat voor hom gekom het. Jesus is bo almal. Die feit dat Hy uit die hemel kom, die Woord van God waarvan hoofstuk 1 praat, maak sy openbaring van God gans anders as die van mense soos Johannes en alle ander mense wat van die aarde is, wat aardgebonde en begrens is. Johannes en die profete praat wel oor wat hulle van God ontvang het, Jesus is God self wat praat.

 

 

Wie Jesus se getuienis aangegryp het – dit glo en daarvolgens handel, ‘het verseël dat God die waarheid is/ waarlik God is.’ ‘n Seël is onder andere gebruik om te getuig dat die inhoud van ‘n geskrewe stuk eg is, die waarheid is.

 

 

 

het die ewige lewe – is reeds deel van die nuwe wyse van lewe wat Jesus gebring het. Ook geloof is nie ‘n gevoel of ‘n stemming nie, maar  ‘n wilsbesluit om myself in vertroue oor te gee aan Jesus en Hom te volg.

.

Wie egter aan die Seun ongehoorsaam is, wat weier om in die Seun te glo, sal die lewe nie sien nie – verstaan ook nie eers wat die soort lewe saam met God beteken nie. Ongeloof word gesien as weiering om die Seun te gehoorsaam .  Die toorn van God  bly op die ongehoorsame  omdat hy in sy sondige staat volhard deur vir homself te leef en weier om hom in vertroue aan God oor te gee. Die verhouding van ‘n mens tot Jesus bepaal sy verhouding tot God (vgl. Hebr 3:12). Hierdie is die enigste plek in hierdie Evangelie wat van die toorn van God gepraat word. In 3:16 is gesê so iemand gaan verlore.

 

Skrywer: Prof Francois Malan

 



‘n Nuwe Kategismus: Vraag 30

The only honest feedback a boss gets is from his calender. (We are what we do) – Tom Peters

‘n Nuwe Kategismus: Vraag 30

Vraag:

Wat is geloof in Jesus Christus?

Antwoord:

Geloof is Jesus Christus is om die waarheid van alles wat God in sy Woord geopenbaar het, te erken, om op Hom te vertrou en om op Hom alleen te vertrou vir ons verlossing soos Hy in die evangelie belowe het.

 

Skrifgedeelte:

Nou is dit nie meer ek wat lewe nie, maar Christus wat in my lewe. Die lewe wat ek nou nog hier lewe, leef ek in die geloof  in die Seun van God wat sy liefde vir my bewys het deur sy lewe vir my af te lê (Galasiërs 2:20).

 

Kommentaar:

Die beste en duidelikste definisie van geloof wat vryspreek, en streng volgens die Skrif is,  waaraan ek kan dink, is dit: Geloof is die siel se volkome omhelsing van die openbaring van Jesus Christus as ons Verlosser … Dit word geloof genoem, want geloof is die eerste daad van die siel om enige verhaal of openbaring te aanvaar. Aanvaarding, as ons van ‘n openbaring praat, is eerder geloof as liefde of keuse … Ons kan die definisie in hierdie woorde uitdruk: geloof is die siel wat volledig vasklou en berus in die openbaring van Jesus Christus as ons Verlosser. Of: geloof is ons siel wat die waarheid van God wat Jesus Christus as ons Verlosser openbaar, aanvaar en daarop vertrou. Dit is die hele siel wat hierdie waarheid aanvaar. Dit is die volkome oorgawe van die denke en hart aan die openbaring en om daaraan vas te hou in geloof en liefde.

 

Hy sterf as gevolg van ‘n inenting teen pokke kort nadat hy die president van die College of New Jersey (later Princeton Universiteit) geword het.

 The Works of Jonathan Edwards, Volume 2 (London: Ball, 1839), 580.

 

Verdere leesstof:

 “What is Faith?” in A Faith to Live By, by Donald Macleod.
“Knowledge” in Concise Theology, by J. I. Packer.

Gebed:

Laat ons saam met die dissipels bid: “Vader vermeerder ons geloof,” en met die arme man in die evangelie: “Here, ek glo; help my in my ongeloof.”

Hierdie gebed is deur Richard Sibbes (1577 – 1635), ‘n Engelse Puriteinse teoloog, geskrywe. In die vroeë 17de eeu staan hy in Londen bekend as the Heavenly Doctor Sibbes. Hy was die leraar by Gray’ Inn in Londen en Hoof van Catherine Hall in Cambridge. Sy bekendste werk was The Bruised Reed and Smoking Flax.

Hierdie gebed kom uit sy preek “Fountain Opened: or The Mystery of Godliness Revealed” in The Works of the Reverend Richard Sibbes, Volume 1 (Aberdeen: Chalmers & Co., 1809), 213.

 

Copyright © 2012 by Redeemer Presbyterian Church

We encourage you to use and share this material freely—but please don’t  charge money for it, change the wording, or remove the copyright information. Ek het slegs die gedeeltes vertaal.

 

 

 



Jesus se geslagsregister in Matteus

Human kindness has never weakened the stamina or softened the fiber of a free people. A nation does not have to be cruel to be tough. -Franklin D. Roosevelt, 32ste President van die VSA (1882-1945)

 Jesus se geslagsregister in Matteus

Vir ons lyk dit snaaks om ‘n boek met ‘n geslagsregister te begin. Tog is dit presies wat Matteus doen. Hoekom? Die geslagsregister  is belangrik vir die teologiese  argument wat Matteus wou maak.

 Die belang van Matteus se openingsverse is om te beklemtoon dat God getrou aan sy verbondsbeloftes aan Israel  en al die nasies is. Met die geboorte van Jesus, die Messias, het verlossing vir alle mense ongeag ras, geslag en status gekom. Deur onverwagse name in die geslagsregister in te sluit, wys Matteus dat God enigeen kan gebruik om sy doel te bereik. Iemand is nooit te gemarginaliseer of te verag om te gebruik nie.

 Teen die agtergrond van ‘n wêreld wat toenemend vyandig is teenoor die Christendom, maak Matteus die kerk se identiteit as die ware kinders van God vas – daar is geen etniese of ekonomiese hindernisse nie – ons is almal een in ons navolging van Jesus Christus.

Ek het onder andere van die NIV Application Commentary on Matthew gebruik gemaak.

 



‘n Gees van welwillendheid

The soul’s deepest thirst is for God Himself, who has made us so that we can never be satisfied without Him. —F.F. Bruce

‘n Gees van welwillendheid

In Deuteronomium 15:1 – 11 gee Moses aan die volk ‘n visie van die geloofsgemeenskap en die gees van welwillendheid wat deel van so ‘n gemeenskap moet wees. Die sagte hart en oop hand waarvan hy hier skryf , sien ons duidelik in 1 Johannes 3:17 – 18: Wie aardse besittings het en sy broer sien gebrek ly, maar geen gevoel vir hom het nie – hoe kan die liefde van God in hom wees? Liewe kinders, ons liefde moenie net woorde en lippetaal wees nie, maar moet met die daad bewys word, en dan in opregtheid.

Hierdie gees van welwillendheid moet in die geloofsgemeenskap begin: Solank as ons die geleentheid het, moet ons dus aan almal goed doen, veral aan ons medegelowiges (Galasiërs 6:10). Daarna moet dit uitbrei na almal wat ekonomies swaarkry – insluitend armes, vreemdeling wat desperate situasies in hulle eie land probeer ontvlug … en die oues wat ons dikwels aan hulle eie lot oorlaat.

 Daar is geen beter geleentheid vir Christene om hulleself van die gemaksugtige samelewing te onderskei nie as juis deur barmhartigheid aan groepe wat op die rant van die samelewing staan, te bewys nie. Wie ‘n arm mens verdruk, beledig sy Maker; wie hom oor ‘n arm mens ontferm, eer God (Spreuke 14:31); Wie met ‘n arm mens spot, beledig sy Maker; wie hom verheug oor die ongeluk van ‘n ander, sal self nie vrykom nie (Spreuke 17:5).

 Gelowiges het ‘n spesiale motivering  om deernis teenoor die armes te bewys: God, in sy deernis, het ons van die slawerny van sonde bevry en ons as sy kinders aangeneem.  Ons moet ander behandel soos Hy ons behandel het. Die implikasies hiervan is diepgaande:

  • Die armes behoort  nie hulle regte te verdedig en te bedel vir barmhartigheid van die gegoede mense nie. Kommer oor sosiale geregtigheid is ‘n barometer om die gesondheid van die kerk te meet.
  • Rykes moet genadig wees teenoor diegene wat vir hulle iets skuld. Hulle moet meer bekommerd wees oor die bevrediging van die behoeftes van die armes as oor hulle eie regte.
  • Gegoede mense in sosiale en ekonomiese magsposisies moet diegene vir wie hulle verantwoordelik is met deernis hanteer.
  • God se kinders moet alle pogings om die mure van vervreemding en onderdrukking af te breek, ondersteun. Deur dit te doen, gehoorsaam ons die opdragte van die Here.
  • Die rykes en magtiges moet nooit trots wees op wat hulle bereik het nie, maar hulle verheug in God se guns. Ons moet altyd onthou dat die seën van die Here nie ‘n reg is nie, maar ‘n uitdrukking is van die vrygewigheid en trou van die Here.
  • Aanbidding dien as konteks waarbinne ekonomiese en sosiale mure afgebreek moet word. Ons moet die behoeftiges nooi om deel van ons gemeenskap te word en om saam met ons te aanbid.

 Christene moet voor loop in bewegings wat die welstand van die minderbevoorregtes probeer verbeter. Soos Boas vir Rut gesê het: Mag die Here jou beloon vir wat jy gedoen het. Mag jy ‘n welverdiende beloning ontvang van die Here die God van Israel onder wie se vleuels jy kom skuil het (Rut 2:12).