Maak ‘n verskil

. —Thomas Brooks

Maak ‘n verskil

Weer een van Bill Easum se stukkies.

Die wêreld is vol kerkleiers wat van dag tot dag voortploeter sonder enige idee oor hoe om die wêreld ‘n beter plek te maak. Hulle doen wat ander wil hê hulle moet doen – asof dit is waarvoor God hulle daar geplaas het. Dit is nie God se plan nie. God roep ons en gee aan ons ‘n rol om in sy koninkryk te speel.

Die probleem is ons siening van ons roeping. Leiers sê dikwels dat hulle geroep is. Vra jy hulle waarvoor hulle geroep is, antwoord hulle: Om ‘n leier te wees. Dit is nie goed genoeg nie.

Elke wettige roeping kom met ‘n spesifieke missie. Van Abraham tot by die apostels tot by ons vandag roep God ons om iets spesifiek te doen. As jy die wêreld ‘n beter plek wil maak en as jy nie net gemiddeld wil wees nie, dink diep oor jou roeping. Hoekom het God jou in die eerste plek geroep? Dit sal jou lewe verander. Mark Driscoll beskryf sy roeping soos volg: I was called to plant a thousand churches in my life time.

Moenie tevrede wees met wie en waar jy in die lewe is nie. Elkeen kan meer wees as wat hy is en kan meer bereik as wat hulle dink hulle kan. Maar waar begin ons? Maak seker van jou roeping.




Pous Franciskus se pouslike sendbrief

The words a father speaks to his children in the privacy of the home are not overheard at the time, but, as in whispering galleries, they will be clearly heard at the end and by posterity. –Jean Paul Richter, skrywer (1763-1825)

Pous Franciskus se pouslike sendbrief

Pous Franciskus het sy eerste sendbrief vrygestel: Lumen fidei (Die lig van Geloof). Hierin argumenteer hy  dat geloof sonder die waarheid ‘n illusie is en die waarheid sonder liefde koud en teneerdrukkend is. Hierdie is die derde van ‘n trilogie van leerstellings wat deur Pous Emeritus Benedictus XVI begin is.

 

Hierdie sendbrief is in vier hoofstukke verdeel. Die doel is om te wys hoe geloof in die opgestane Christus ons buite die perke van ‘n individuele bestaan kan lei na ‘n alles insluitende gemeenskap van God se liefde. Geloof word dan ‘n lig wat al ons verhoudings in die gemeenskap kan verlig. Enige gemeenskap sonder verwysing na ‘n Vader as sy fondament,  kan nie onbeperk voortbestaan nie.

Die dokument gee talle voorbeelde uit beide die Ou en die Nuwe Testament om te wys hoe belangrik geloof deur die eeue vir Bybelse figure was. Hoofstuk 1 begin met die verhaal van Abraham, die geskiedenis van Israel  en die hoogtepunt van God se liefde vir die mensdom – die offer van Jesus aan die kruis.

Daarna ondersoek die dokument die band tussen geloof en waarheid en sê dat sonder waarheid geloof  Daar word ook baie geskryf oor die oordra van geloof van die een geslag na die ander en hoe geloof vrede en versoening kan bevorder en ook respek vir God se skepping.

Die pous sê dat geloof nie die swaarkry van die wêreld kan uitskakel nie, maar dit kan hoop vir mense bring en hulle aan God se liefde herinner. As geloof verswak word, word die fondamente van die mensdom ook verswak.

[Die volle teks van die sendbrief kan op die Vatikaan se amptelike webblad in verskeie tale, insluitend Engels, gekry word.]

Ek skryf hierdie, want ek glo dat baie mense belangstel in die nuwe pous. Ek moet sê dat my eerste indrukke baie positief is.




‘n Nuwe Kategismus: Na die dood

The dogmas of the quiet past are inadequate to the stormy present. The occasion is piled high with difficulty, and we must rise with the occasion. As our case is new, so we must think anew and act anew – Abraham Lincoln

‘n Nuwe Kategismus: Na die dood

Vraag:

Wat gebeur na die dood met diegene wat nie met Christus in geloof verenig is nie?

Antwoord:

By die oordeelsdag sal hulle die vreeslike, maar regverdige, straf van veroordeling teen hulle kry. Hulle sal uit die gunstige teenwoordigheid van God  in die hel gewerp word waar hulle ernstig maar regverdig vir altyd gestraf sal word.

[ Onderstreepte gedeelte is die antwoord vir kinders.]

Skrifgedeelte:

 God het die wêreld so liefgehad dat Hy sy enigste Seun gegee het, sodat dié wat in Hom glo, nie verlore sal gaan nie, maar die ewige lewe sal hê. God het nie sy Seun na die wêreld toe gestuur om die wêreld te veroordeel nie, maar sodat die wêreld deur Hom gered kan word. Wie in Hom glo, word nie veroordeel nie; wie nie glo nie, is reeds veroordeel, omdat hy nie in die enigste Seun van God glo nie … Wie in die Seun glo, het die ewige lewe; wie egter aan die Seun ongehoorsaam is, sal die lewe nie sien nie, maar die straf van God bly op hom (Johannes 3:16 – 18 en 36).

Kommentaar:

Al is die onderwerp van die hel pynlik is dit iets waaroor ek nie durf of kan of moet stilbly nie … Ek weet dat sommige glo dat daar glad nie ‘n hel is nie … Hulle sê dit pas nie in by die genade van God nie … Ek weet dat ander glo dat die hel nie ewig is nie. Hulle sê dit is ongelooflik dat ‘n deernisvolle God mense vir ewig sal straf … Ander glo dat daar wel ‘n hel is, maar niemand gaan daarheen nie … Daar is net een punt waaroor ooreengekom moet word: “Wat sê die woord van God?” Glo jy die Bybel? Dan moet jy aanvaar dat die hel ‘n werklikheid is. Dit is net so ‘n werklikheid soos die hemel; so waar soos verlossing deur geloof; so waar soos die feit dat Christus aan die kruis gesterf het … As jy die feit van die hel nie glo nie, is daar geen feit of leerstelling wat jy nie met reg kan betwyfel nie. Ontken hel en jy gooi die hele Bybel omver. Jy kan maar net so wel jou Bybel weggooi. Van “geen hel” na “geen God” is maar ‘n paar stappe. Glo jy die Bybel? Glo dan dat die hel inwoners sal hê … Dieselfde God wat nou op ‘n troon van genade sit, sal eendag op die troon van oordeel sit, en mense sal sien dat daar so iets soos die toorn van die Lam is … Glo jy die Bybel? Vertrou dan op die Bybel – die hel sal intens wees, onuitspreeklike ellende … Die put, die tronk, die wurm, die vuur, die dors, die donkerte, die geween, die gekners van tande, die tweede dood, alles. Bybelse beelde beteken iets. … Glo jy die Bybel? Glo dan dat die hel ewig is. Dit moet ewig wees, anders het woorde geen betekenis nie. Vir altyd en altyd, ewigdurend, onblusbaar – almal uitdrukkings wat oor die hel gebruik word en uitdrukkings wat ons nie weg kan verduidelik nie … As mens die hel sonder geloof in Christus of die heiligmaking van die Gees kan ontsnap, is sonde nie meer boos en is daar nie nodigheid vir Christus om ons met God te versoen nie Waar is daar ‘n waarborg dat die hel ‘n hart kan verander of die mens geskik vir die hemel kan maak? Dit moet ewig wees of die hel is nie meer die hel nie … Opvallend is die baie verse oor die hel in die Skrif. Dit is opvallend dat niemand so baie oor die hel sê as juis ons Here Jesus Christus – ons genadige en barmhartige Verlosser – en Johannes, wie se hart vol liefde is,  nie.

Hierdie kommentaar is deur John Charles Ryle (1816 – 1900) geskryf. Hy was die eerste biskop van Liverpool. Sy aanstelling was op aanbeveling van die destydse eerste minister, Benjamin Disraeli. Hy was ‘n skrywer en pastor, maar ook ‘n atleet wat vir Oxford Universiteit geroei en krieket gespeel het. Hy was ook verantwoordelik vir die bou van meer as veertig kerke.

Hierdie kommentaar kom uit Consider Your Ways (London: Hunt & Son, 1849), 23–26.

Verdere leesstof

 “Hell” in Concise Theology, deur J. I. Packer.

Gebed:

Ons Vader … ons wil hê dat U na die duisende en miljoene om ons wat U nie ken nie, moet kyk. Here, kyk na die massas wat nêrens heen gaan om te aanbid nie. Kry hulle jammer, Vader, en vergewe hulle … Gee in hulle die begeerte om u woord te hoor. Gee in hulle ‘n begeerte na hulle God. O Here neem sondaars in u hand. O, kom en bereik hardkoppige en onversetlike denke; laat die ligsinnige en  onbesonne mense oor ewige dinge begin dink. Mag daar ‘n ongemak van die hart wees, mag God se pyle hulle lende tref en mag hulle na die groot Geneesheer soek en nog vandag genesing kry. U sê: “Vandag sal julle sy stem hoor.” Verlos mense vandag. Bring hulle u Gees sodat hulle gewillig word on in Christus te rus. Here, hoor, vergewe, aanvaar en seën. Om Jesus se ontwil. Amen.

Hierdie gebed is deur Charles Haddon Spurgeon (1834 – 1892), ‘n Engelse Baptiste prediker geskryf. Spurgeon word die pastor van New Park Street Church (later die Metropolitan Tabernacle) toe hy slegs 20 jaar oud was. Hy preek dikwels vir meer as 10 000 mense sonder enige klankversterking. Hy skryf baie en sy gedrukte werke is baie. Toe hy sterf het hy amper 3 600 preke gelewer. Hy het 49 volumes kommentare, liedere en dagstukke geskryf.

Hierdie gebed kom uit   “Prayer XI: Under the Blood” in Prayers from Metropolitan Pulpit: C. H. Spurgeon’s Prayers (New York, Revell, 1906), 65.

Copyright © 2012 by Redeemer Presbyterian Church

We encourage you to use and share this material freely—but please don’t  charge money for it, change the wording, or remove the copyright information. Ek het slegs die gedeeltes vertaal.




‘n Teologie van aanbidding

. —Thomas Brooks

‘n Teologie van aanbidding

Ek is besig met Deuteronomium as Bybelstudie. Ek staan elke keer verbaas oor betekenisvol die Ou Testament steeds vir mense is.

Deuteronomium 12:1 – 14 bied vir ons ‘n teologie van aanbidding.

  1. Hierdie gedeelte verklaar dat die Here, die Skepper van hemel en aarde, die God van Israel en die Verlosser van die mensdom wat aan ons verskynas mensgeworde Seun, Jesus Christus, die enigste wettige voorwerp van aanbidding is. Of dit nou die handgemaakte afgode van die antieke mense of die afgode van die moderne mens is, hulle is onwettig en afskuwelik.
  2. Aanbidding moet Hom wat aanbid word en nie die aanbidders tevrede stel nie. Moenie doen soos ons nou hier doen deurdat elkeen aanbid waar hy wil (Deuteronomium 12:8). Dieselfde geld vandag. Wat God van ons aanbidding dink, is al wat tel. Ware aanbidding is ‘n oudiëmet God en gebeur by God se plek, op sy uitnodiging, op sy voorwaardes. Die uitnodiging om in die teenwoordigheid van God te kom, word gerig aan diegene wat Hom met hulle hele lewens in verwondering en nederigheid aanbid. Wie het die reg om in u woonplek te kom, Here? Wie mag op u heilige berg vertoef? Hy wat onberispelik wandel en doen wat reg is … (Psalm 15 – eintlik die hele Psalm. Ook Psalm 24 en ander.)
  3. In aanbidding is die plek nooit so belangrik soos die teenwoordigheid van die Here nie. Luister na Jesus se woorde aan die Samaritaanse vrou: Glo My, Mevrou, daar kom ‘n tyd wanneer julle die Vader nie op hierdie berg en ook nie in Jerusalem sal aanbid nie … Maar daar kom ‘n tyd, en dit is nou, wanneer die ware aanbidders die Vader deur die Gees en die waarheid sal aanbid, want die Vader wil juis hê dat die mense wat Hom aanbid, dit so moet doen. God is Gees, en dié wat Hom aanbid, moet Hom deur die Gees en in waarheid aanbid (Johannes 4:21 – 24). Aanbidding deur die Gees is aanbidding gedryf deur die werking van die Heilige Gees; aanbidding in die waarheid is aanbidding met integriteit – optrede en lewens wat die Here verheerlik.
  4. Verlostes kyk vooruit na aanbidding met nugterheid en vreugde. Diegene wat God opreg aanbid, besef die ongelooflike genade dat God aan hulle gegee het – eers deur sy verlossing en dan deur sy uitnodiging om in sy teenwoordigheid in teDiegene wat God opreg aanbid staan verwonderd oor die verantwoordelikheid. Aanbidding is nooit ligsinnig en onverskillig nie.
  5. Ware aanbidding is kommunaal eerder as privaat. Vir gelowiges is hulle hele lewe aanbidding; om privaat in die teenwoordigheid van God te wees, is ‘n groot voorreg en vreugde. Maar as gelowiges as geloofsgemeenskap bymekaar kom, kom hulle bymekaar om God te loof. As God se mense oor enigiets verenig is, behoort dit te wees oor die voorreg en vreugde om Hom te aanbid … saam.