Apologetiek: Plaas dinge in konteks (1)

True greatness, true leadership, is found in giving yourself in service to others, not in coaxing or inducing others to serve you. —Oswald Sanders

Apologetiek: Plaas dinge in konteks (1)

 [Apologetiek = Grieks Apologia = verdediging van die Christendom]

Alister McGrath het ‘n belangrike boek – Mere Apologetics – geskryf waarin hy op ‘n praktiese manier sê hoe gelowiges die Christelike geloof kan verdedig. Ek gaan ‘n hele paar blogs hieraan spandeer, want ek voel dit is ‘n belangrike taak vir gelowiges in ons sekulêre wêreld

Eendag toe Jesus langs die See van Galilea loop, het Hy vir Simon en Simon se broer Andreas gesien waar hulle besig was om werpnette in die see uit te gooi. Hulle was vissers van beroep. Hy het toe vir hulle gesê: “Kom hier! Kom saam met My,en Ek sal julle vissers van mense maak.” Onmiddellik het hulle die nette gelos en Hom gevolg (Markus 1:16 – 18).

Ongelooflike verhaal.

Ons sien dat Jesus vissers geroep het. Die Jode het veral twee groepe mense uitgesonder wat nie die wet van Moses kon onderhou nie:

  1. Timmermans, want hulle was ook begrafnisondernemers en het voortdurend lyke gehanteer. Dit maak hulle onrein.
  2. Vissermanne – hulle hanteer vangste van rein en onrein vis.

Beide kon dus nie die streng wette oor rituele reinheid hanteer nie. Tog roep Jesus vissermanne – mense op die rant van die Joodse godsdienstige lewe. Dit is ‘n kragtige herinnering dat die evangelie na almal uitreik – selfs diegene wat die gemeenskap as magteloos en waardeloos beskou. Die belangrikste vraag wat ons moet vra, is: Hoekom het Petrus en Andreas alles net so gelos en Jesus gevolg? Kom Jesus met oortuigende argumente vir die bestaan van God? Vertel Hy vir hulle dat Hy die vervulling van die profesieë van die Ou  Testament is? Nee. Tog is Simon en Andreas se reaksie onmiddellik. Markus laat ons met die indruk van ‘n gebiedende figuur wat deur sy blote teenwoordigheid aanvaarding vereis.

Hierdie verhaal herinner ons daaraan dat argumente net deel van ons strategie kan wees. Ons taak is om mense na Christus te lei sodat hulle die lewende God kan ontdek. Apologetiek kan niemand bekeer nie, maar dit kan vir mense die regte rigting aandui – dit verwyder hindernisse uit die pad van ‘n ontmoeting met God; dit open ‘n venster waardeur God gesien kan word; dit stel mense in staat om te besef die evangelie is betekenisvol. Dit gaan oor rigting wys, verduidelik, deure oopmaak en hindernisse verwyder.

Volgende keer gaan ons verder met die konteks en kyk onder andere na Natanael.



Apologetiek: Die teologiese basis vir apologetiek

. —Thomas Adams

Apologetiek: Die teologiese basis vir apologetiek

 [Apologetiek = Grieks Apologia = verdediging van die Christendom]

Alister McGrath het ‘n belangrike boek – Mere Apologetics – geskryf waarin hy op ‘n praktiese manier sê hoe gelowiges die Christelike geloof kan verdedig. Ek gaan ‘n hele paar blogs hieraan spandeer, want ek voel dit is ‘n belangrike taak vir gelowiges in ons sekulêre wêreld

Apologetiek is ‘n gewilligheid om saam met God te werk om mense te help om sy heerlikheid te ontdek. Dit gaan nie oor die bemeestering en memorisering van ‘n stel tegnieke wat daarop ingestel is om argumente te manipuleer sodat die regte resultate verkry word nie.

Dit is om deur die Christelike geloof bemeester te word sodat die idees, temas en waardes van ons geloof diep in ons denke en harte ingeprent is. Dit is nie bloot ‘n meganiese herhaling van idees nie – dit gaan oor die natuurlike verwesenliking van antwoorde wat ons kan gee op mense se vrae en bekommernisse. Hierdie antwoorde ontstaan in ‘n diep en en passievolle betrokkenheid met die werklikhede van ons geloof.

Wat is ons probleem? Wat is ons behoeftes? Hoe kan hierdie behoeftes hanteer word? Ons kan in alle gevalle ‘n goeie antwoord gebaseer op die Christelike verstaan van dinge, gee. Daar is geen alternatief vir lang, harde, gebedvolle nadenke oor die groot geloofswaarhede nie..

Apologetiek kan alleenlik slaag as ons dinge in konteks plaas. Daarna gaan ons volgende keer kyk.



Apologetiek: Benadering tot apologetiek

It must not content us to take our bodies to church if we leave our hearts at home. —J.C. Ryle

Apologetiek: Benadering tot apologetiek

 [Apologetiek = Grieks Apologia = verdediging van die Christendom]

Alister McGrath het ‘n belangrike boek – Mere Apologetics – geskryf waarin hy op ‘n praktiese manier sê hoe gelowiges die Christelike geloof kan verdedig. Ek gaan ‘n hele paar blogs hieraan spandeer, want ek voel dit is ‘n belangrike taak vir gelowiges in ons sekulêre wêreld

Ons benadering tot apologetiek bestaan uit ‘n paar stappe:

  • Verstaan die geloof.

‘n Goeie verstaan van die geloof is belangrik, maar ons moet ook verstaan hoe die geloofstemas met die ondervindings en idees van mense kan verbind – ons moet ‘n buitestander perspektief ontwikkel. Dit beteken dat ons moet vra hoe ‘n ongelowige op die kernaspekte van die geloof gaan reageer. Ons wil weet hoe die idees, verhale en beelde van die geloof met die werklikhede van die alledaagse lewe betrokke kan raak.

  • Verstaan die gehoor

Gehore, soos reeds in die tyd van die Nuwe Testament, verskil aansienlik. Daarom kommunikeer Petrus en Paulus dieselfde evangelie op verskillende maniere. Elke gehoor het sy eie vrae, besware en probleme wat hanteer moet word. Net so het elke gehoor sy eie kontakpunte en openinge vir die geloof. So verskil gehore ten opsigte van hulle kennis van die geloof. Sommige het geen kennis nie en beskou die Bybel as irrelevant. Ander onthou so vaagweg sekere gedeeltes soos Psalm 23: Die Here is my herder. Kultuurperspektiewe verskil ook – party modern, party postmodern; sommige dink op abstrakte maniere, ander dink in terme van stories en beelde. In elke geval moet ons dink hoe ons die evangelie die beste kan oordra – wat inpas by die kennis en ondervindings van die gehoor.

  • Kommunikeer duidelik

Die gehoor moet ons taal kan verstaan. Our business is to present that which is timeless in the particular language of our own age (C. S. Lewis). Ons moet die werklikhede van ons geloof vertaal in die heersende kultuurtaal.

  • Kry kontakpunte

Identifiseer kontakpunte vir die evangelie wat reeds in die kultuur en ondervindings van die mens ingebed is. God is nie sonder ‘n getuienis in die wêreld nie. Hy het die nasies toegelaat om hulle eie koers te gaan, maar tog bekend gemaak dat dit Hy is wat die goeie dinge gee (Handelinge 14:17). Ons taak is om hierdie getuienis te identifiseer en dit as kontakpunt vir die verkondiging van die evangelie te gebruik.

  • Die hele evangelie

Ons mag nie die evangelie verarm tot dit wat ons persoonlik geniet en aantreklik vind nie. Ons moet onderskei tussen die Christelike boodskap en ons eie idees: If we fail to make this distinction, what is presented to our audience is not the Christian gospel, but those aspects of the gospel we happen to regard as important and interesting (C. S. Lewis). Ons eindig deur onsself in plaas van vir Christus te bevorder.

  • Oefen, oefen, oefen

Apologetiek is nie net teorie nie, maar ook praktyk. Ons moet apologetiese idees en benaderings in die alledaagse lewe – gesprekke, debatte, onderhoude, ens – kan toepas. Apologetiek is beide ‘n wetenskap en ‘n kuns; dit gaan nie net oor kennis nie, maar ook oor wysheid.

Volgende keer gaan ons na die teologiese basis vir apologetiek kyk.



Apologetiek: Apologetiek en postmodernisme

. —C.H. Spurgeon

Apologetiek: Apologetiek en postmodernisme

 [Apologetiek = Grieks Apologia = verdediging van die Christendom]

Alister McGrath het ‘n belangrike boek – Mere Apologetics – geskryf waarin hy op ‘n praktiese manier sê hoe gelowiges die Christelike geloof kan verdedig. Ek gaan ‘n hele paar blogs hieraan spandeer, want ek voel dit is ‘n belangrike taak vir gelowiges in ons sekulêre wêreld

Die betekenisvolste aspek van die postmodernisme is die verwerping dat daar net een regte manier van dink en gedrag is.

Hoekom? Hulle sien dit as Stalinisme/Naziïsme. Hulle glo ‘n oproep tot uniformiteit lei tot onderdrukking – mense word gedwing om in ‘n spesifieke vorm in te pas. In sy plek plaas hulle ‘n kultuursiening wat diversiteit as belangrik sien. Alles wat as rigied gesien word, word as onderdrukkend beskou. Die reaksie is teen modernisme  se poging om alles tot ‘n uniforme stel idees te reduseer.

Kevin Vanhoozer het die belangrikste temas van postmoderniteit  as vier areas van kritiek teen ouer maniere van dink opgesom.

  1. Rede. Die modernisme het in ‘n enkele, universele rede geglo; postmoderniteit sê daar is verskillende soorte rasionaliteite – rede hang af van die konteks en is ‘n relatiewe saak.
  2. Waarheid. Postmoderniteit is agterdogtig oor die idee van ‘n absolute waarheid, wantis in die verlede  vir onderdrukking gebruik – om gevestigde belange te beskerm.
  3. Geskiedenis. Moderne skrywers het na universele patrone in die geskiedenis gesoek. Postmoderniste glo dit nie. Uit ‘n Christelike standpunt: enige poging om die universele betekenis van die verhaal van Jesus van Nasaret te beklemtoon, word met suspisie bejeën.
  4. Self. Postmodernisme verwerp die idee dat daar een ware manier is om jou eie geskiedenis te vertel. Alle maniere om die individu te verstaan, is slegs gedeeltelik. Daar is geen universele antwoord op die vraag van die identiteit van die mens nie.

Postmodernisme vind aansprake op rasionele argumente problematies. Hulle word deur stories en beelde aangetrek. Hulle glo in ‘n waarheid wat uitgeleef kan word en nie een wat op rasionele argumente berus nie.

Ons kan die nuwe uitdagings hanteer, nie deur nuwe benaderings te ontwikkel nie, maar deur ouer benaderings weer te ontdek. Die basiese beginsels het nie verander nie:

  • Verstaan die evangelie
  • Verstaan die konteks waarin jy apologetiek beoefen
  • Ontwikkel benaderings wat getrou is aan die evangelie en bou op die punte van ooreenkoms met die kultuurkonteks.

Volgende keer gaan ons na ons benadering tot apologetiek kyk.