Kategismus: Waarom was dit nodig vir die Verlosser om te sterf?

 

Kategismus: Waarom was dit nodig vir die Verlosser om te sterf?

Vraag:

Waarom was dit nodig vir die Verlosser om te sterf?

Antwoord:

Omdat die dood die straf vir sonde is, het Christus gewillig in ons plek gesterf om ons van die mag en straf van die sonde te verlos en ons na God terug te bring. Deur sy plaasvervangende en versoenende dood verlos slegs Hy ons van die hel en verkry vir ons vergifnis van sonde, geregtigheid en ‘n ewige lewe. [Onderstreepte gedeelte is die antwoord vir kinders.

 

Skrifgedeelte:

Ook julle was voorheen ver van God af en vyandiggesind teenoor Hom soos blyk uit julle sondige lewenswyse. Maar nou het Hy ook julle met Homself versoen deurdat sy Seun as mens gesterwe het om julle heilig, sonder smet en onberispelik voor Hom te stel (Kolossense 1:21)

Kommentaar:

Die regverdige, liefdevolle Vader  het Homself verneder deur  in en deur sy Seun mens te word. Dit doen Hy om ons te verlos sonder dat Hy sy eie karakter kompromitteer. Die Bybelse evangelie van versoening is van God wat Homself tevrede stel deur Hom as plaasvervanger vir ons te gee. Die konsep van plaasvervanging  lê aan die hart van sonde en verlossing. Die kern van sonde is die mens wat God verplaas; die kern van verlossing is God wat die mens verplaas. Die mens stel homself  daar waar net God verdien om te wees.  God offer Hom vir die mens en plaas Homself waar die mens behoort te wees.. Die mens eis voorregte op wat aan God alleen behoort.  God aanvaar die straf wat net aan die mens behoort.

 

Hierdie kommentaar is deur John Stott (1921–2011), ‘n Engelse Anglikaanse prediker geskryf. Vir baie jare was hy die rektor van die  All Souls Church in London. Stott was een van die hoofopstellers van die Lausanne Covenant (1974). Sy veelvuldige boeke sluit in  Why I Am a Christian en The Cross of Christ (waaruit hierdie aanhaling kom).

Uit The Cross of Christ (Downer’s Grove: IVP, 1986), 159–160.

 

Gebed

O God die Vader, U het my nie gemaak net om my te vernietig nie. Wees my genadig. O God, die Seun,  wie u Vader se wil ken, het in die wêreld gekom om my te red. Wees my genadig. O God, die Heilige Gees,  wie vir dieselfde rede gereeld heilige gedagtes in my geasem het. Wees my genadig. O heilige en geseënde Drie-eenheid, wie se drie persone ek as een God aanbid – wees my genadig. Gee U nie om dat ek omkom nie? U wil tog hê dat alle mense gered moet word. Sal U nou u toorn teen ‘n wurm, ‘n blaar, uitstort? Teenoor ‘n damp wat voor U verdwyn? Onthou hoe kort my tyd is, en moenie my siel in die mag van die hel verlore laat gaan nie. Vergeet as ek ongehoorsaam was en U tot kwaadword gedryf het; sien my as ek in die nood is en tot U om hulp roep. Moenie na my as ‘n sondaar kyk nie, maar beskou my as u skepsel. Hoe toepaslik is dit vir U om na die wêreld toe te kom, want dit is U besigheid As ek daaraan dink dat ek die grootste sondaar is, kan ek nie verder by U aandring en sê: Moet die hoof van u besigheid dan onklaar bly? Wees my genadig! … Vader, aanvaar my onvolmaakte berou; bewys deernis met my tekortkominge; vergewe my boosheid; reinig my onreinheid; versterk my swakhede; genees my onstabiliteit; laat u goeie Gees vir ewig oor my waak; laat u liefde altyd in my hart heers, Dit alles deur die lyding en liefde van u Seun, met wie U altyd tevrede is. Amen.

 

Hierdie gebed is deur John Wesley (1703–1791) geskryf. Hy was ‘n Engelse prediker en teoloog. Hy, saam met sy broer Charles, was die stigters van die Engelse Metodiste beweging. Hy het meestal te perd gereis en het twee tot drie maal elke dag gepreek. Hy het meer as 40 000 preke gepreek. Hy was ook ‘n skrywer van liedere.

Hierdie gebed kom uit “Forms of Prayer: Friday Evening” in The Works of the Reverend John Wesley, Volume 6 (New York: J. Emory & B. Waugh, 1831), 397–398.

Copyright © 2012 by Redeemer Presbyterian Church

We encourage you to use and share this material freely—but please don’t  charge money for it, change the wording, or remove the copyright information. Ek het slegs die gedeeltes vertaal.



Ek twyfel aan God

He who complains of the weather, complains of the God who ordained the weather! —William Law

Ek twyfel aan God

Bestaan God werklik? Kom God sy beloftes na? As ek twyfel – en almal van ons twyfel op een of ander stadium – waar in die Bybel kan ek weer sekerheid kry? Bible Gateway het hulle lesers gevra om verse wat hulle help as hulle twyfel, te identifiseer. Hier is die vyf algemeenste verse:

 

  • Jeremia 29:11 – 13: Ek weet wat Ek vir julle beplan, sê die Here: voorspoed en nie teenspoed nie; Ek wil vir julle ‘n toekoms gee, ‘n verwagting! Dan sal julle My aanroep, tot My kom bid, en Ek sal julle gebede verhoor. Julle sal vra na my wil en julle sal dan my wil ken as julle met julle hele hart daarna vra.
  • Psalm 91: Hy wat by die Allerhoogste skuiling vind en die beskerming van die Almagtige geniet, hy sê vir die Here: “U is my toevlug en my veilige vesting, my God op wie ek vertrou.” (Eintlik die hele psalm.).
  • Psalm 27:13 – 14: As ek darem nie geglo het dat ek die goedheid van die Here sal sien in die land van die lewendes nie … ! Vertrou op die Here! Wees sterk en hou goeie moed! Ja, vertrou op die Here!
  • Jesaja 54:16 – 17: Dit is Ek wat die ambagsman geskep het, die ambagsman wat die vuur aanblaas en allerhande wapens daarin smee. Dit is Ek wat die verwoester geskep het om af te breek. Geen wapen wat gesmee word om jou aan te val, sal iets uitrig nie; elkeen wat vals teen jou getuig, sal gestraf word. Dit is hoe Ek, die Here, vir my dienaars sorg. Ek laat geregtigheid aan hulle geskied, sê die Here.
  • Spreuke 3:5 – 7: Vertrou volkome op die Here en moenie op jou eie insigte staat maak nie. Ken Hom in alles wat jy doen en Hy sal jou die regte pad laat loop. Moenie dink jy het die wysheid in pag nie, dien die Here en vermy wat sleg is.

Feitlik al die verse erken terugslae en beproewings, maar almal bevestig die gesag en trou van God



My bediening is onduidelik

“The misconception which has haunted philosophic literature throughout the centuries is the notion of ‘independent existence.’ There is no such mode of existence; every entity is to be understood in terms of the way it is interwoven with the rest of the universe.” ― Alfred North Whitehead

My bediening is onduidelik

Patrick Lencione (The Advantage)  sê dat daar ‘n paar noodsaaklike vrae is wat elke organisasie moet vra as hy suksesvol wil wees. Hy noem ses vrae:

  • Hoekom bestaan ons? Ons antwoord moet idealisties wees – om die wêreld ‘n beter plek te maak. Hierdie is die belangrikste vraag en daarom moet ons baie goed nadink voor ons tevrede is met die antwoord.
  • Hoe gedra ons ons? Dit is ons waardes.
  • Wat doen ons?
  • Hoe sal ons slaag? Hoe sal ons doelgerigte besluite neem sodat ons kan vorder?
  • Wat is die belangrikste. Ons kan nie tien top prioriteite hê nie – daar is net een.
  • Wie moet wat doen? Dit gaan oor die rolle en verantwoordelikhede van elke spanlid.

As jy hierdie ses eenvoudige vrae oor jou bediening vra, sal jy sien dat die mis verdwyn en alles duidelik word. Jy gaan dit ongelukkig nie sommer in jou etenstyd afhandel nie. Dit is so belangrik dat jy tyd hieraan moet spandeer.



Ek moet die evangelie verkoop

. —Thomas Brooks

Ek moet die evangelie verkoop

Meeste van ons krimp inmekaar as ons iemand hoor klop aan die deur en sien dat dit ‘n verkoopsman is. Of gaan na ‘n plek waar hulle tweedehandse karre verkoop – nog erger. Natuurlik is ons geïnteresseerd daarin om dinge te koop, maar daar is sekere verkoopsmanne wat ons wil vermy – die harde verkopers wat nie nee vir ‘n antwoord aanvaar nie. Hierdie verkoopsmanne volg ‘n voorafbepaalde roetine. Hulle wil hê ons moet iets koop wat ons waarskynlik nie nodig het nie. Always Be Closing = ABC is hulle leuse.

 

Dikwels word sekere kerkmense  wat hulle geloof wil deel in dieselfde lig as hierdie verkoopsmanne gesien. Ons leer sekere evangelisasietegnieke en memoriseer hoe ons die evangelieboodskap moet oordra. Daar mag selfs ‘n lys van besware wat mense mag hê, wees en hoe ons daarop moet reageer. Die doel is edel en reg. Maar, dikwels word evangelisasie ‘n verkoopstegniek. Die evangelie is tog nie ‘n besigheidskontrak nie, maar ‘n verbond  met ‘n persoonlike God soos in Jesus Christus geopenbaar. Ons word opgeroep om met mense in ‘n verhouding te tree.

Goed en wel, maar wat beteken dit? ‘n Dialoog en nie ‘n monoloog nie – ons luister goed en nooi ander uit om op die goeie nuus te reageer – sonder dwang. Ons spreek hulle diepgesetelde persoonlike behoeftes soos duidelik word in ons intieme verhouding met hulle, aan.

Verkoopsmense verkoop produkte – dit is hulle werk. Maar as hulle uit gewoonte reageer sonder om die behoeftes en bekommernisse van die kliënt te hanteer, openbaar hulle nie die nodige respek vir die kliënt nie. Hulle luister nie na die kliënt nie. Hulle skep nie spasie vir die moontlikheid dat die kliënt dalk glad nie belangstel in hulle produk nie.

In hulle ywer vir evangelisasie trap gelowiges dikwels in dieselfde strik. Is die benadering tot evangelisasie vir baie gelowiges nie ook ‘n gepoleerde boodskap wat oral herhaal word met ‘n lys van antwoorde op moontlike besware nie? Ons moet ons beste doen om getroue getuies te wees, maar die resultate moet ons aan ‘n soewereine en genadige God oorlaat.

Paulus en Petrus het nie ‘n statiese benadering gehad nie. Die geloof is een maal oorgelewer (Judas :3), maar hulle het hulle boodskap volgens die spesifieke omstandighede gekontekstualiseer. In hulle prediking fokus hulle op Jesus, maar hulle plaas hulle boodskappe in verskillende raamwerke as gevolg van die verskillende behoeftes van hulle gehore.

In Handelinge 2 praat Petrus met Jode en mense wat tot die Jodedom bekeer is. Sy boodskap maak baie gebruik van die Ou Testament. Hy beklemtoon dat Jesus die Messias is. As Paulus met die Ateners praat, gebruik hy ‘n ander benadering. Hy haal aspekte van die Griekse kultuur en die skepping aan. Die evangelieboodskap verander nie, maar die perspektiewe en behoeftes van die hoorders vereis dat ons met die gehoor op ‘n toepaslike en betekenisvolle manier praat. Let daarop dat in Handelinge 17 waar Paulus met die Ateners praat hy geen druk op hulle uitoefen om ‘n besluit te neem nie. Hy vertel hulle van die evangelie en hulle reageer op drie maniere:  skeptisisme/ verwerping, openheid om verder te praat en aanvaarding.

Ons hoef nie iemand te bekeer nie – ons kan dit in ieder geval nie doen nie. Net die Heilige Gees kan dit doen. Ons moet getroue getuies wees en God wil ons in evangelisasie gebruik, maar ons het nie die vermoë om harte en lewens te verander nie. Ons werk is om mense van die evangelie te vertel  en om mense uit te nooi om Jesus Christus persoonlik te ontmoet – nie om godsdienstige produkte te verkoop nie.