Alle Paaie lei na Jesus: Die Toekoms van Israel (1)
Alle Paaie lei na Jesus: Die Toekoms van Israel (1) – Adrio König
8.5 Die toekoms van Israel
Vraagstelling
Daar is in die Ou Testament baie beloftes gemaak vir Israel as die ware Godsvolk. Skynbaar is sommige van hierdie profesieë nie vervul nie. In die Nuwe Testament het Israel as die ware Godsvolk ’n nuwe gestalte gekry: alle Jode en heidene wat in Jesus glo. Wat nou van hierdie beloftes? Is daar nog vir die huidige Israel wat in die staat Israel woon en oor groot dele van die aarde versprei is, ’n aparte rol in die toekoms? Wat is die verband tussen die huidige Israel en die ware Godsvolk?
Romeine 9-11 – Paulus se toekomsvisie vir Israel Dit is goed om by hierdie klassieke hoofstukke oor Israel te begin. Maar ’n mens moet netjies onderskei tussen drie betekenisse van “Israel”.
- Israel as die ware Godsvolk van die Ou Testament.
- Die nuwe vorm van hierdie Godsvolk Israel in Paulus se tyd as die vereniging tussen alle Joodse gelowiges en alle heidense gelowiges wat almal “groei” op die ou stam van die mak olyfboom, die ware Godsvolk van die Ou Testament.
- Israel as die Jode wat Jesus verwerp het en van wie die koninkryk weggeneem is (Matt 21:43), die takke wat afgebreek is van die mak olyfboom, maar weer teruggeënt kan word as hulle Jesus as Messias aanvaar. Die huidige “Israel” as staat en volk is deel hiervan.
Paulus sit in Romeine 9 met die probleem dat die heidene die kerkbanke volsit, terwyl Israel die Messias verwerp het (9:1-6). Het God se beloftes aan Israel dan gefaal? (9:7) Sy antwoord is: Nee. En dan begin hy met ’n aantal onderskeidings om dit te verduidelik. Nie almal wat van Israel afstam, is werklik Israel nie. Daar is ’n duidelike onderskeid tussen Isak en Ismael, en weer tussen Jakob en Esau. Hierdie besluite lê volkome in Gods hand, want dit hang nie van ’n mens se wil en strewe af nie, maar van God wat barmhartig is. In die geval van die farao sien ons Hy ontferm Hom oor wie Hy wil, en Hy verhard wie Hy wil (9:6-18).
Oor wie ontferm Hy Hom? Oor die heidene wat in Jesus glo. En wie verhard Hy? Vir Israel wat die Messias verwerp (9:20-33). Wat egter nou in hierdie laaste gedeelte gebeur, is dat hy ’n hele reeks profesieë wat in die Ou Testament vir Israel uitgespreek is, op die heidene toepas. En hy sê dit ook uitdruklik in 9:24.
Dit beteken dat die beginsel klaar vasgestel is: Profesieë wat vir Israel uitgespreek is, kan vir die heidene vervul word, en hoef dus nie noodwendig vir Israel-as-volk vervul te word nie. Daarna behandel hy dan in Romeine 11 die toekoms van die Israel wat die Messias verwerp het. Omdat Israel hul Messias verwerp het, het hulle gestruikel, geval, en is hulle verwerp (11:11, 12, 15). Hy verduidelik dit dan met die beeld van die twee olyfbome wat reeds behandel is (hoofstuk 8.3).
Hieruit kom die wonderlike boodskap dat hierdie Israel se verwerping nie finaal is nie. As hulle die evangelie glo en Jesus as hul Messias aanvaar, sal hulle teruggeënt word. Intussen duur hulle verharding voort “tot dat die volle getal van die heidennasies in die koninkryk ingegaan het; en op hierdie manier sal die hele Israel gered word” (11:25-26).
Dis goed om net mooi te kyk wat hier staan. Hier word nie gesê wanneer “die hele Israel” gered sal word nie, maar hoe: “Op hierdie manier.” Hoe is dit? Só dat die verharding van die Israel wat Jesus verwerp het, voortduur solank die heidene tot geloof kom. Dit beteken dat hulle verharding tot die einde sal voortduur, maar dat oor hierdie hele tydperk sommige van hulle gered sal word.
Maar kan dít dan “die hele Israel” wees? Ja, onder “die hele Israel” bedoel Paulus nie kop vir kop alle Israeliete nie, net soos “die volle getal heidene” nie kop vir kop alle heidene is nie. Trouens daar is ’n vreemde beskouing dat die volk Israel (dus al die Israeliete wat iewers in die toekoms op ’n bepaalde oomblik sal leef) tot bekering sal kom nadat die heidene ingegaan het (wat nie hier staan nie), maar al die Israeliete wat iewers in die toekoms op ’n bepaalde oomblik sal leef, is tog nie “die hele Israel” nie, maar net een bepaalde geslag van die volk. Hier word niks gesê oor wat gebeur nadat die volle getal heidene ingegaan het nie.
En die hoofstuk loop uit op die merkwaardige dubbele “nou”: “Net so gaan dit ook met die Jode: omdat God Hom oor julle (heidene) ontferm het, het hulle nou ongehoorsaam geword. Maar dit het gebeur sodat hulle self ook nou ontferming kan vind” (11:31). Dit gaan dus glad nie vir Paulus om die (verre) toekoms nie, maar om die tyd waarin hy geleef het. In sy tyd het die Jode ongehoorsaam geword én moet hulle terugkom en ontferming vind. En dit word nog duideliker uit die volgende gegewens in hierdie hoofstuk.
Paulus gee vroeër in die hoofstuk sy siening van die toekoms van die Israel wat Jesus verwerp het. Die heidene wat tot geloof kom, moet hulle jaloers maak. Dit is trouens die doel van sy sending onder die heidene. Só wil hy die massa Jode in sy eie tyd tot bekering bring:
- Die massa
- Maklik
- In sy eie tyd
Dit is Paulus se visie vir hierdie Israel (11:11-15).
Eerstens wil hy die massa jaloers maak en red. Dit is die betekenis van “sommige” in 11:14. Dit is ’n tipiese understatement, en uit 11:17 en 3:3 waar dieselfde Grieks gebruik word, is dit duidelik dat dit die groot meerderheid beteken.
Tweedens is hy seker dit sal maklik wees, want hulle is die natuurlike takke. Natuurlike takke ent baie makliker op die natuurlike stam as wilde takke. Kyk na die “hoeveel te meer” (11:24). Israel se hele geskiedenis is vol van die werk van God. Die heidene weet niks van Hom nie. Natuurlik sal Israel dan veel makliker tot bekering kom, is Paulus se argument.
Derdens verwag Paulus hierdie bekering in sy eie tyd, trouens dit is presies waarvoor hy homself inwerp. “Alhoewel ek die apostel vir die heidennasies is, strewe ek in my bediening daarna om op een of ander manier my eie mense jaloers te maak en sommige (die massa) van hulle te red” (11:13-14). Dit klop presies met “op hierdie manier” (11:26), waar nie “dan” of “daarna” staan nie.
Paulus se toekomsvisie vir die Israel wat Jesus verwerp het, is dat, terwyl hulle verharding voortduur, die meeste van hulle deur die heidenbekerings jaloers gemaak sal word en Jesus as Messias sal aanvaar, sodat “die hele Israel gered kan word” terwyl die heidene ingaan.
Sy verwagting is dus nie ’n toekomstige apokaliptiese bekering net van die laaste geslag Jode nie – hoe kan dit “die hele Israel” wees? – maar ’n voortgaande bekering van die massa wat op staande voet deur die heidene jaloers gemaak word. En intussen het dit nie gebeur nie! Ja, maar hierdie “waarom” sal die Here eendag van ons, heidenchristene, vra.
In die volgende gedeelte gaan ons na ‘n moontlike nuwe fase na die verharding. Ons gaan na ander uitsprake in die Nuwe Testament kyk.
Mense wonder dikwels oor verskeie aspekte van die Christelike geloof. Alle Paaie lei na Jesus (2010) deur prof Adrio König is ʼn baie nuttige naslaanwerk wat ʼn betrokke en uitdagende verduideliking bied van die die middelpunt van ons geloof: Jesus Christus.
Bybelkennis gaan gereeld gedeeltes uit hierdie bron publiseer. Ons dank aan prof König en CUM vir hierdie vergunning.
Vir meer inligting oor CUM, besoek gerus hulle webblad by www.cumuitgewers.co.za
Skrywer:Prof Adrio König