The winter prepares the earth for the spring, so do afflictions sanctified prepare the soul for glory. –Richard Sibbes

Wat is my persoonlike roeping?

Wat bedoel ons met roeping? Dit is God se persoonlike uitnodiging aan my om aan sy agenda te werk deur die gawes wat Hy aan my gegee het om te gebruik op ‘n manier wat vir ewig betekenisvol sal wees. Klink maklik, maar dit is nie altyd so eenvoudig nie.  Vir sommige is dit  ‘n proses wat tyd en gebed vereis en ‘n tyd van onderskeiding. Dan is dit belangrik dat ek die regte vrae oor my roeping vra. Soms vra ons die verkeerde vrae en in teleurgestel in die antwoorde wat ons kry.

Om die wil van God vir my lewe te soek, begin by die vraag: “Wat hou my snags wakker as ek veronderstel is om te slaap?”  Daarna volg ‘n tweede vraag: “Wat maak my soggens wakker as ek nog veronderstel is om te slaap?” Die antwoorde op hierdie vra wys vir my waaraan ek waarde heg, waaraan ek toegewy is en wat my opgewonde maak.

Hier is nog vrae wat sal help om God se roeping vir jou duidelik tre maak:

• Wat is my passie en gawes? Waar hierdie twee bymekaar kom, sal jy jou lewensdoel ontdek.
• Waarvoor sal jy gratis werk?
• Wat gee aan jou energie?
• As jy enigiets kon doen, al lei dit tot ‘n salarisvermindering, wat is dit?
• Watter hindernisse verhoed dat jy jou ware roeping kan uitleef? Kan jy hulle begin verwyder?
• As jy nie jou gawes en talente gebruik waar jy tans is nie, kan jy veranderinge teweegbring wat dit sal verander?

Onthou: Daar waar jy nou is, mag dalk die plek wees waar God jou wil gebruik.

Na jy hierdie vrae beantwoord het, skryf ‘n stelling neer wat jou roeping beskryf. As jy jou roeping ontdek het, jaag dit na.

 “This sense of having been called — the worthiness of it, the glorious goodness of a life lived beyond an individual’s agenda — is a precious thing. It is sometimes subverted into grandiosity. It is perhaps more often lost in the ministry of the mundane. It needs to be guarded.” John Ortberg

“It is the Spirit that sheds the love of God abroad in their hearts, and the love of all mankind; thereby purifying their hearts from the love of the world, from the lust of the flesh, the lust of the eye, and the pride of life. It is by Him they are delivered from anger and pride, from all vile and inordinate affections.” – John Wesley

Die opstanding van Jesus en die gemeente in Korinte

Paulus sien dat onderliggend tot al die probleme in die gemeente in Korinte, lê ‘n groot teologiese misverstand – hulle ontken die opstanding van die dooies. In wese ontken hulle dat God hierdie liggame van ons met al sy gebreke liefhet. Daarom ontken hulle – al het hulle dit dalk nie so bedoel nie  – dat wat ons met hierdie liggame doen, in God se oë belangrik is.

Hierdie is belangrike waarnemings vir ons eietydse kerk wat dikwels die opstanding op een of ander manier ontken. Ons droom ons gaan hemel toe, maar ignoreer die opstanding van die liggaam.

Paulus se hantering van die saak is vir ons belangrik – iets wat ons weer en weer moet lees. Die onderrig van die kruis (1:18 – 2:16) en die opstanding (15:1 – 58) staan soos twee wagte aan die begin en einde van die eerste brief aan die Korintiërs. Hierdie is die basiese temas van die evangelieverhaal. Ons hele teologie en lewe moet plek kry in ‘n wêreld wat deur hierdie twee waarhede omraam word.

“The Holy Spirit illuminates the minds of people, makes us yearn for God, and takes spiritual truth and makes it understandable to us.” – Billy Graham

Die kerk moet groei

Almal wil graag sien dat die kerk groei. Ons word almal bemoedig as ons ‘n gemeente sien wat die liefde van God uitleef en die goeie nuus van Jesus Christus doeltreffend kommunikeer – veral in ‘n neutrale of vyandige kultuur. Maar almal van ons is bekommerd as ons sien ‘n gemeente sukkel om te kommunikeer met mense wat nog ver van God af is.

Luister wat sê Jesus van die lewe van ‘n Christen: Julle moet in My bly en Ek in julle.  ‘n Loot kan nie uit sy eie vrugte dra as hy nie aan die wingerdstok bly nie; en so julle ook nie as julle nie in My bly nie (Johannes 15:4). Ons probleem is dat ons te haastig is – ons wil vrugte dra sonder om eers diep wortels neer te lê.

Sonder diep wortels is daar die gevaar dat ons sommer weggewaai op weggespoel  kan word – of verskroei as dit droog word. Dit beklemtoon dat ons kragtige waardes moet hê. Die sterkste wortelstelsel is sekerlik die Bybel. Dit is ‘n fontein vir die lewe en vir genesing; in tye van nood is dit waar ons gaan krag kry.

Uit hierdie kernwaarde – absolute vertroue op die Bybel – is daar sekere uitdagings wat na vore kom:

• Bestudeer voortdurend die Bybel – moet nooit dink dat jy nou genoeg weet nie.
• Luister na die geskiedenis van die kerk en die mense wat God gebruik het om die Bybelse waarhede vir ons te leer – en dit oor twintig eeue.
• Laat die Bybel die middelpunt van elke preek wees.
• Kyk na die Nuwe Testament vir die oorspronklike model van bediening – Jesus en sy apostels.
• Gehoorsaam wat jy in die Bybel lees; laat dit jou gesindheid en dit wat jy glo verander.

Natuurlik moet ons ons kommunikasie aanpas by die tyd waarin ons leef, maar een ding mag ons nooit vergeet nie: Gras verdor en blomme verwelk, maar die woord van ons God bly vir ewig (Jesaja 40:8).

We know how God would act if he were in our place — he has been in our place. —A.W. Tozer

Is die prediking voldoende?

Op Kersfees en Paasfees is die kerk gewoonlik voller as op ander Sondae. Hulle verwys selfs daarna as die kerk se CEO’s – Christmas and Easter Only – bywoners. Hulle glo waarskynlik dat hulle hiermee hulle godsdienstige plig vir die jaar afgehandel het.

Maar selfs mense wat elke week die eredienste bywoon kan die belang hiervan oorskat – veral as dit net luister na ‘n preek behels. ‘n Student kan tog nie net lesings bywoon en dink hy kan slaag nie – hy moet darem buite die klas ook iets doen. Sy insig in die vak gaan hiersonder  nie dieper nie. Maar het ons ook nie ‘n meer uitgebreide sillabus gekry nie?  Ja, ons mag ‘n Bybel leesprogram volg, maar maak ons werklik erns met die sillabus se materiaal?

Is ons soos die student wat dieper delf? Ja, jy woon die eredienste by, maar jy maak ook tyd om dieper te delf deur persoonlike studie en gesprekke met ander gelowiges. Hoekom moet ons dit doen?  Die preek is nie genoeg  om die Skrif te leer nie – dit is ook nie veronderstel om te wees nie. Jy moet elders ook leer. Daarom kan die prediker gelowiges oproep en bemoedig om  toe te pas. Die prediker het die reg om breër konsepte wat op basiese kennis van die Bybel berus, te integreer, want hy aanvaar jy het hierdie basiese kennis elders geleer.

Wat is dan die nut van goeie prediking? Goeie prediking maak die luisteraars honger vir ‘n dieper leerervaring.; dit maak in ons die begeerte wakker om meer van God te weet. Bo en behalwe die preek moet ons ander leerervarings soek. Prediking en Bybelstudie is voordelig, maar saam vermeerder die voordele. Wat moet ons dan doen? Erken die preek is nie genoeg nie; kry ‘n groep of maat of studiegids om jou te neem na waarheen die waarheid van die preek jou oproep – steeds dieper.

Deeper, deeper, blessed Holy Spirit, Take me deeper still,

Till my life is wholly lost in Jesus, And his perfect will.

O deeper yet, I pray, And higher every day,

And wiser, blessèd Lord, In Thy precious, holy Word