Alle Paaie lei na Jesus: Algemene vervullings – Adrio König

7.3 Algemene vervullings

Behalwe hierdie spesifieke vervullings, moet ons ook kyk na vervullings in die algemeen. Dink maar net aan die volgende. Die profesie oor die Seun van die mens kom uit Daniël 7:13-14. Daarvolgens is dit ’n heerlikheidswese wat heerskappy voer oor alles en almal. Maar wanneer dit in Jesus vervul word, is Hy in vernedering. Trouens juis wanneer Hy oor sy komende lyding praat, identifiseer Hy Homself heel spesifiek met die Seun van die mens. Telkens wanneer omstanders na Hom as Messias verwys, slaan Hy doelbewus oor na “die Seun van die mens” en dit juis as sy lyding ter sprake is (oa Mark 8:31; Matt 26:63). Uit die profesie in Daniël sou niemand ooit kon afgelei het dat hierdie Seun van die mens in vernedering sou kom nie.

Iets van dieselfde aard kry ons in die vervulling van die profesie oor die dienaar van die Here volgens Jesaja 53. Dit is die profesie waarna verreweg die meeste verwys word in die Nuwe Testament. Ons weet dus dit is vervul in Jesus van wie ons bely dat Hy aan God gelyk is. Maar uit Jesaja 53 sou ’n mens nie kon aflei dat die dienaar aan God gelyk sou wees nie. Uit Jesaja 53 kan ’n mens niks meer aflei as dat dit ’n mens sou wees nie. Dit is terloops belangrik om op te merk dat dit onnodig is om die nuwere vertalings soos die 1983-vertaling, NLV en LB te kritiseer omdat hulle nie in Jesaja 53 die voornaamwoorde vir die dienaar met hoofletters skryf nie. Die plig van die vertaler is om te vertaal wat die skrywers bedoel het en wat die mense in daardie tyd sou verstaan het, en niemand in daardie tyd het selfs net eers daaraan gedink dat hierdie dienaar aan God gelyk sou wees nie. Daarom is dit eintlik verkeerd om die voornaamwoorde wat in Jesaja 53 na hom verwys, met hoofletters te begin.

Kom ons kyk ook na die vervulling van die profesieë oor die Messias. Die Messias sou in heerlikheid kom om die heerlikheid van Israel te herstel soos dit in die tyd van koning Dawid was. Hy sou op die troon van Dawid in Jerusalem sit en oor die omringende volke regeer (Jes 8:23-9:6; 11:1-8). Maar toe Hy kom, kom Hy in vernedering. Hierdie kontras was so skerp dat dit een van die groot punte van misverstand was tussen Jesus en sy eie dissipels. Petrus bely Hom as die Messias, maar dan praat Jesus oor sy komende verwerping en lyding (Matt 16:13-23). Petrus reageer baie skerp hierop: “Mag God dit verhoed.” Waarom? Juis omdat hy Jesus toe net as Messias bely het, en hy het baie goed geweet die Messiaanse profesieë het dit in die vooruitsig gestel dat die Messias in heerlikheid sou kom regeer. Hierdie misverstand geld van al die dissipels (Mark 9:30-37; 10:32-38).

Natuurlik verwag ons dat die Messias nog weer sal kom, en dat dit inderdaad hierdie keer in heerlikheid sal wees. Maar dit het die dissipels nie op daardie stadium geweet nie. Hulle het die profesieë geken oor die Messias wat in heerlikheid sou kom, en op Petrus se belydenis bevestig Jesus dat Hy inderdaad hierdie Messias is. Maar Hy praat van sy verwerping en dood! Dit beteken dus nog ’n keer dat hulle nie uit die profesieë oor die Messias sou kon aflei hoe dit in Jesus se aardse optrede vervul sou word nie. Op grond van die profesieë verwag hulle ’n Messias in heerlikheid, maar die Messias kom in vernedering.

As ons nou terugkyk na die sewe spesifieke vervullings en die twee algemene vervullings, is dit duidelik dat ons (al is dit teen wil en dank?) die gedagte heeltemal moet laat vaar dat profesieë letterlik vervul word. In die meeste gevalle is daar op sy beste maar net ’n vae ooreenkoms tussen die profesie en die vervulling, in ander gevalle gaan dit glad nie om ’n profesie nie, maar om ’n geskiedenis wat ’n vae ooreenkoms toon met wat nou gebeur, en in nog weer ander gevalle kies die profeet ’n ander weergawe van ’n profesie (die Septuagint) wat wel ’n mate van ooreenkoms toon met die situasie waarin hy is.

Ons gevolgtrekking: Profesieë word so vry vervul dat ons nie vooraf uit die profesie se bewoording sou kon aflei hoe die vervulling  sal lyk nie. In nie een van die gevalle wat ons behandel het, sou ons naastenby uit die profesie self kon aflei hoe dit vervul sou word nie. Die vorm van die vervulling is elke keer ’n verrassing.

En dit is presies wat ons vir die toekoms moet verwag. Ons het geen helder beeld hoe Jesus weer sal kom, hoe God die dooies sal opwek en die aarde sal nuut maak nie. Ons kan ons enige voorstelling maak wat ons wil, maar ons moet ons gereedmaak vir groot verrassings.

Mense wonder dikwels oor verskeie aspekte van die Christelike geloof. Alle Paaie lei na Jesus (2010) deur prof Adrio König is ʼn baie nuttige naslaanwerk wat ʼn betrokke en uitdagende verduideliking bied van die die middelpunt van ons geloof: Jesus Christus.

Bybelkennis gaan gereeld gedeeltes uit hierdie bron publiseer. Ons dank aan prof König en CUM vir hierdie vergunning.

Vir meer inligting oor CUM, besoek gerus hulle webblad by www.cumuitgewers.co.za

Skrywer:Prof Adrio König

The ear is the only true writer and the only true reader – Robert Frost (digter)

Die mens as beeld van God. Wat beteken dit?

Kom ons maak die mens as ons verteenwoordiger, ons beeld (Genesis 1:26)

Aan die een kant is die mens uniek; aan die ander kant is hy nes al die ander dinge, want soos hulle is die mens ook deur God gemaak. Maar nou is ons God se beeld. Op een of ander wyse is ons soos God en dan plaas Hy ons in die wêreld as sy verteenwoordiger.

Beteken dit ons fisiese voorkoms stem ooreen met dié van God? Kan tog nie wees nie, want ons lees: God is Gees (Johannes 4:24). Daar is al baie voorstelle oor wat hier bedoel word as God sê die mens is sy beeld:

• Die verwys na die mens se vermoë om sy rede te kan gebruik.
• Dit verwys na die mens se vermoë om etiese besluite te neem.
• Dit verwys na die mens se persoonlikheid.
• Dit verwys na die mens se vermoë om verhoudings te bou.
• Dit verwys na die mens wat gesag oor die skepping het.

Paulus sê: Die Seun is die beeld van God, van God wat self nie gesien kan word nie. Die Seun is die eerste, verhewe bo die hele skepping (Kolossense 1:15). Ons lees ook: Uit Hom (Jesus Christus) straal die heerlikheid van God, en Hy is die ewebeeld van die wese van God (Hebreërs 1:3).

Om sy beeld te wees, beteken dat die mens op een of ander manier  Hom weerspieël. Ons het die verantwoordelikheid om God vir die wêreld te wys – sy handewerk, sy wese, sy eienskappe moet in ons weerspieël word. Maar ons moet ook aanvaar dat hierdie beeld deur die sonde besmet is.

Miskien is daar ‘n beeld uit die antieke tyd wat ons kan help. Toe het konings beelde van hulleself dwarsdeur die land opgerig. Hoekom? Om aan die inwoners en die omliggende volke ‘n visuele beeld te gee van wie hier in beheer is. Hierdie land is onder die koning se jurisdiksie. God het die mens na sy beeld geskep om in nederigheid sy heerskappy op aarde te bemiddel – om die mense te herinner dat God die Koning van die wêreld is.

God het die mens na sy beeld geskep. Dit beteken eenvoudig dat God die mens gemaak het om Hom hier op aarde te weerspieël sodat die mense kan besef God is Koning. Om God te verteenwoordig is ‘n groot verantwoordelikheid. Ons voel dit is te groot en daarom moet ons soos die psalmis uitroep: Wie is die mens dat U aan hom dink, die mensekind dat U na hom omsien (8:5).

Kan die mense God in my en jou raaksien?

“Time is the most valuable thing that we have, because it is the most irrevocable.” ― Dietrich Bonhoeffer

Wat sê die Bybel wie is God?

In die begin het God die hemel en die aarde geskep.

In die heel eerste vers van die Bybel ontmoet ons vir God – Hy word aan ons as die belangrikste persoon in die verhaal van die Bybel bekendgestel. Die skrywer praat nie filosofies of teologies oor God nie. Hy sê glad nie vir ons waar God vandaan kom of hoekom Hy die hemel en die aarde geskep het nie – daardie vrae wat ons so besig hou.

Wat sê die skrywer vir ons van God? Hy vertel vir ons wat Hy gedoen het. Hy wys vir ons God se absolute mag en sy heerlikheid. As die verhaal begin, is Hy reeds daar. Daarom kan niks of niemand met Hom vergelyk word nie. Hy praat net en dinge gebeur. Alles is daar as gevolg van sy bevele.

Dit is hierdie absolute verskil tussen God en die mens wat die engele in die hemel laat uitroep: Heilig! Heilig! Heilig! As ons Genesis 1 en 2 lees, besef ons dat hierdie wêreld aan God behoort. Geen persoon of ding het ‘n plek in hierdie heelal as God dit nie daar geplaas het nie. Hy is die alleeneienaar van alle dinge.

Ons as mense moet nederig wees oor ons plek in die wêreld. Ons is nie die middelpunt van alles nie. God het ons hier geplaas; God delegeer wel ‘n sekere gesag aan die mens. Dit is afgeleide gesag wat God aan ons gee om op ‘n spesifieke manier te gebruik. Om dit baie duidelik te maak, gebruik die Bybel op ‘n paar plekke die beeld van die pottebakker en sy klei. Julle is agterstevoor met alles asof die pottebakker die klei is. Die maaksel kan mos nie van sy maker sê: “Hy het my nie gemaak nie”; die kleipot kan mos nie vir die pottebakker sê: “Hy weet nie wat hy doen nie” (Jesaja 29:15 – 16); Mens, wie is jy per slot van rekening dat jy met God wil redeneer? Hoe kan die maaksel vir sy maker sê: “Waarom het jy my so gemaak?” Het die pottebakker nie die reg om uit dieselfde klomp klei iets besonders en iets alledaags te maak nie? (Romeine 9:19 – 24).

Wat is die vrae wat ons vra as ons Genesis 1 en 2 lees? Hoe oud is die wêreld? Hoe het God die heelal gemaak? Hoe lank het Hy geneem om alles te maak – was dit ses dae soos ons dit ken of ses tydperke of wat ook al? Die skrywer(s) van Genesis 1 en 2 stel nie hierin belang nie. Wat vir hom belangrik is, is God se absolute mag om alles te maak wat beteken dat Hy die alleeneienaar van alle dinge is.

There is no joy in the world like the joy of bringing one soul to Christ. –William Barclay

Die Bybel: Kan ek die Bybel verkeerd lees?

Kom ons doen ‘n kort gevallestudie oor Jeremia 29:11

Ek weet wat Ek vir julle beplan, sê die Here: voorspoed en nie teenspoed nie; Ek wil vir julle ‘n toekoms gee, ‘n verwagting (Jeremia 29:11)

Hierdie is ‘n baie gewilde vers. Stap by ‘n Christelike boekwinkel in en jy sien dit op boekmerke, koffiebekers, ens. Mense hou daarvan. Ons glo dit beteken dat God ons van alle teenspoed sal weghou en ons sal seën. Is dit wat Jeremia vir ons wil kommunikeer?

Jeremia skryf hier aan die Joodse ballinge in Babel. Hulle sit daar, want God het hulle gestraf omdat hulle aan Hom ontrou was. Die Here sê dat hulle hulle in Babel moet vestig: Bou vir julle huise en bewoon dit, lê tuine aan en eet die opbrengs daarvan, trou en bring kinders in die wêreld … Dan volg hierdie betekenisvolle woorde: Bevorder die belange van die stad waarheen Ek julle in ballingskap weggevoer het, bid tot My vir hierdie stad, want sy belange is ook julle belange.  Dan belowe die Here dat oor presies sewentig jaar sal Ek Babel straf en julle onder my sorg neem en dan sal Ek my belofte nakom om julle hier na Jerusalem toe terug te bring. Nou volg vers 11. Wat belowe die Here in vers 11?  God sê dat Hy inderdaad ‘n plan vir sy mense het: na die ballingskap verby is, gaan Hy hulle weer in die land Israel hervestig.

Ons kyk dikwels na Jeremia 29:11 as ‘n blanko tjek. Dit beteken nie dat geen teenspoed ons gaan tref – dat ons net voorspoed sal geniet – nie. Ons kan egter baie leer uit God se voorsiening vir sy volk tydens hulle ballingskap en straf. Ons sien in hierdie verhaal God se deernis. Wat ons nie kan doen nie is om hierdie vers direk op elke omstandigheid toe te pas as ‘n belofte van voorspoed.

Die grootste gevaar van interpretasie van die Bybel is die bagasie wat ek met my saamdra. So glo meeste Westerlinge dat Jesus wit met blonde hare en blou oë was. Dit is baie onwaarskynlik, want die inwoners van Israel was meestal blas met bruin of swart hare. Ons glo ook dat God wil hê dat ons gelukkig, gesond en vervul moet wees. God wil nie noodwendig hierdie dinge vir ons gee nie – altans nie soos hierdie dinge in ons kultuur gedefinieer en nagejaag word nie.

Kom ons kyk na enkele faktore wat my manier van Bybellees beïnvloed

• My lewenservarings. As my vader van die huis af weggeloop het of my mishandel het, het ek probleme om te verstaan as die Bybel van ‘n liefdevolle, hemelse Vader praat.
• As ek groot geword het in ‘n huis met min of geen reëls en met toegeeflike ouers, verstaan ek nie die mag en soewereiniteit van God nie – dat Hy sekere reëls kan neerlê wat ek moet gehoorsaam.
• Almal van ons word deur die kultuur waarin ons leef, beïnvloed.

Ons moenie aannames maak  oor wat die Bybel sê nie – ons moet die Bybel toelaat om vir homself te praat. Ons moet ons bagasie los en vir God vra om direk met ons deur sy woord te praat. Dan sal ons ondervind dat sy woord ons denke en optrede verander. As ons die Bybel lees, moet  ons altyd vra: Wat hanteer die skrywers van die Bybel in hierdie gedeelte en hoekom?