Alle Paaie lei na Jesus: Wat kom nie na vore in die Nuwe Testament nie? – Adrio König

6.2 Wat kom nie na vore in die Nuwe Testament nie?

Dit is interessant om in hierdie verband te kyk na dele van die Ou Testament wat nie na vore kom in die Nuwe Testament nie. In die meeste gevalle is dit die dinge wat die vroeë Christene nie baie ernstig opgeneem het nie.

• Die sogenaamde heilige oorloë. Dit kom nie na vore nie. Natuurlik is daar wel van verwoestings sprake in die boek Openbaring, maar dan in ’n apokaliptiese idioom wat eintlik iets anders is.
• Die honderde wette van veral Levitikus. Trouens veral in Hebreërs kry ons die indruk dat hulle eenvoudig saam met die tempeldiens agtergelaat is.
• Rykdom as seën van God vir sy getroue kinders. Dit kom eers weer na vore op die nuwe aarde. In die Ou Testament was die gelowiges ryk omdat hulle die Here gedien het. In die Nuwe Testament word die gelowiges vervolg en ly hulle omdat hulle die Here dien. Op die nuwe aarde in God se hemelse heerlikheid kry ons eers weer die luuksheid, en dan in oor vloed. Die beelde vir die heerlikheid op die nuwe aarde (Op 21-22) is oorweldigend vir die tyd waarin die boek geskryf is: goue strate en pêrelpoorte. (Kyk by hoofstuk 2.2 en 2.3 oor Heil.)

Wat beteken dit vir ons Bybellees? Dat dit interessant en leersaam is om die hele Ou Testament deur te lees, maar dat dit nie te vreeslik belangrik is nie. Die vroeë Christene het ons geleer dat daar dele is wat uitstaan bo die res. Om ’n beeld te gebruik: die Bybel is nie soos die Vrystaat nie, maar soos KwaZulu-Natal, daar is hoë en lae dele, pieke en dale. En op die ou end lyk dit my self nie ’n slegte beginsel nie om regtig aan die vier boeke wat vir hulle uitgestaan het, besondere aandag te gee.

In die volgende artikel gaan ons na ‘n verskeidenheid van verhoudings tussen die twee Testamente kyk.

Mense wonder dikwels oor verskeie aspekte van die Christelike geloof. Alle Paaie lei na Jesus (2010) deur prof Adrio König is ʼn baie nuttige naslaanwerk wat ʼn betrokke en uitdagende verduideliking bied van die die middelpunt van ons geloof: Jesus Christus.

Bybelkennis gaan gereeld gedeeltes uit hierdie bron publiseer. Ons dank aan prof König en CUM vir hierdie vergunning.

Vir meer inligting oor CUM, besoek gerus hulle webblad by www.cumuitgewers.co.za

Skrywer: Prof Adrio König

What really flatters a man is that you think him worth flattering. -George Bernard Shaw

Dinge wat die gemeente verdeel

As julle mekaar liefhet, sal almal weet dat julle dissipels van My is (Jogannes 13:35)

Daar is seker min dinge wat tragieser is as ‘n gemeente wat verdeeld is. Ongelukkig word ons gemeentes dikwels gekenmerk deur stryery en verdeeldheid en nie deur lidmate se liefde vir mekaar nie. Wat doen ons dan? Ons blameer ander. Ons moet altyd onthou dat die saadjies van verdeeldheid klein is, maar hulle kan welig groei.

Die eerste stap is altyd om eerste na jouself te kyk en te vra: Is ek nie dalk die oorsaak van die verdeeldheid nie?

Hoe gaan ek weet of ek nie dalk die oorsaak is nie? Mark Driscoll gee vyf tekens wat ons moet oorweeg.

• Trots

Dit is ‘n lelike sonde en trotse mense is lelike mense. Trots in die gemeente lei onvermydelik tot verdeeldheid. As jy baie van jouself dink, as jy daarvan hou om jou mening te gee, as jy verwag dat mense jou altyd moet konsulteer, as jy kwaad word as mense jou nie gehoorsaam nie, dan sukkel jy in alle waarskynlikheid met trots.

• Dwaalleer

Ons is nogal geneig om ander Christene as dwaalleraars te etiketteer. Hoekom? Want hulle verskil van ons oor een of ander onbenullige besonderheidjie. Dit is nie dwaalleer nie – dit is verskille. ‘n Dwaalleraar is iemand wat die Christelike leer verwerp – hulle glo nie Jesus Christus God se Seun is nie, hulle glo nie aan die Drie-eenheid nie, hulle glo nie dat Jesus sondeloos is nie, dat Hy aan die kruis vir ons sondes gesterf het nie en dat Hy as ons Verlosser opgestaan het. Dit is noodsaaklike dinge wat ons moet glo as jy ons Christene wil wees. Daar is natuurlik nog meer as net hierdie kernelemente. As ons dwaalleer in die gemeente toelaat, sal dit die gemeente mettertyd verdeel.

• Wettisisme

Hierdie mense dink hulle kan gedurig reëls maak. Dan gebruik hulle hierdie reëls wat hulle self gemaak het as wapens om die gemeente te verdeel. In plaas daarvan dat hulle God verheerlik, verag en veroordeel hulle diegene wat nie soos hulle is nie.

• Wantroue

Wantroue in die gemeente, veral onder leiers, lei sekerlik tot verdeeldheid. Leiers het die verantwoordelikheid om betroubaar te wees (1 Timoteus 3:2; Titus 1:6). Lidmate moet hulle leiers eer en aan hulle gehoorsaam wees. Dit vereis vertroue. Leiers en lidmate se verhouding met mekaar moet op vertroue gebou wees. Die ergste ding in ‘n gemeente is wanneer jy nie jou leiers vertrou en dit met hulle uitpraat  nie, maar agter hulle rug skinder. Dit vererger wantroue en verdeeldheid.

• Tradisionalisme

Tradisie op sigself is nie sleg nie, maar as ons ‘n metode bokant sy oorspronklike funksie verhef, word dit ‘n afgod wat gemeentes kan verdeel. As ons verandering van nie-Bybelse tradisies vir geen goeie rede teenstaan nie, dan sal dit verdeeldheid veroorsaak.

As Christene moet ons die eenheid van die gemeente nastreef. In Christus is ons ‘n verenigde groep mense – een liggaam, een Here, een geloof, een doop, een God en Vader (Efesiërs 4:4 – 6). Hoe streef ons hierdie eenheid na?

• Streef verandering na. Ons is deel van ‘n lewende gemeente bestaande uit lewende mense. Soos ‘n mens groei en ontwikkel moet ons ook groei en verander – ons word volwasse.
• Luister versigtig na Paulus se woorde. Wees altyd beskeie, vriendelik en geduldig, en verdra mekaar in liefde. Lê julle daarop toe om die eenheid wat die Gees tussen julle gesmee het, te handhaaf deur in vrede met mekaar te lewe (Efesiërs 4:2 – 3). Die sleutelwoord is beskeidenheid. ‘n Beskeie mens soek nie persoonlike wins nie. Sy grootste strewe is om vir God en sy naaste lief te hê.

As ons die twee grootste gebooie gehoorsaam – liefde vir God en liefde vir jou naaste – verdeel ons nie die gemeente nie. Inteendeel God kan ons gebruik om eenheid in die gemeente te bring.

“The church is like a swimming pool. Most of the noise comes from the shallow end.” –John Shelby Spong  

Die kerk se leerstellings is belangrik

Ingeval my koms vertraag word, sal jy dus weet hoe iemand hom moet gedra in die huisgesin van God, dit is die gemeente van die lewende God. Die gemeente is die draer en beskermer van die waarheid (1 Timoteus 3:15)

Paulus skryf aan sy jong kollega Timoteus.  Timoteus moes funksionele gemeentes  organiseer – dit was sy taak. Paulus gee vir hom ‘n aantal beginsels. Hierdie beginsels geld steeds.

Een van die dinge wat Paulus ontstel het, is mense wat vals leerstellings versprei : Die gesonde leer is in ooreenstemming met die evangelie wat aan my toevertrou is, die evangelie van die heerlikheid van die goeie God (1 Timoteus 1:3 en 11).

Tim Keller sê dat ons in ‘n tyd leef waarin die woord leerstelling ‘n negatiewe woord is. Tog kan ons nie sonder leerstellings leef nie. Gemeentes sê: “Ons preek nie leerstellings nie; ons preek Jesus.” Maar die oomblik as jy vra maar wie is Jesus en wat het Hy gedoen, begin jy leerstellings uitlê. Maar hierdie leer is nie net noodsaaklik nie, dit is ook gesond. Hiermee sê Paulus dat die verkeerde leer wegvreet aan jou geestelike gesondheid – jy sal geen geestelike vrugte dra nie.

Vergelyk hedendaagse strategieë om stres te hanteer en Paulus se  raad oor hoe om innerlike vrede te kry. Moderne benaderings sê jy moet wegkom, ‘n beter werk-ontspanning balans kry, negatiewe gedagtes en skuldgevoelens te blokkeer en om ontspanningstegnieke te leer. Moderne boeke sê nooit: “Dink aan die groot lewensvrae nie – waar kom ons vandaan, waarheen is ons op pad, wat is die betekenis van die lewe?”  Wat sê Paulus? Alles wat waar is, alles wat edel is, alles wat reg is, alles wat rein is, alles wat mooi is, alles wat prysenswaardig is – watter deug of lofwaardige saak daar ook mag wees – daarop moet julle julle gedagtes rig… en God wat vrede gee, sal by julle wees (Filippense 4:8 – 9). Wat sê Paulus in werklikheid hier? “God het die wêreld gemaak en ons het ons rug op Hom gedraai; Hy kom terug en betaal ‘n enorme prys; eendag sal Hy alles regstel en ons sal by Hom wees – vir altyd. As jy  dit verstaan en glo, sal niks jou onderkry nie.”

Die wêreld sê dat jy vrede moet kry deur nie te hard te dink nie. Die Christelike geloof sê dat jy vrede kry deur baie hard te dink – leer, begryp en rus in die waarheid van God se woord. Leer die Bybelse leerstellings – vir jou eie gesondheid.

No verse of Scripture yields its meaning to lazy people. —A.W. Pink

Eienskappe van dwaalleraars in die gemeente

Maar daar was ook vals profete onder die volk, en so sal daar ook onder julle vals leraars kom (2 Petrus 2:1).

Daar word vandag baie oor dwaalleraars en dwaalleer geskryf. Daar was vals profete – dit is geskiedenis. Hulle was ‘n voortdurende probleem in die Ou Testament – geen wonder hulle moes gestenig word nie. Maar dit volk was maar traag om hulle te hanteer. Daarom het hulle toegeneem met rampspoedige gevolge vir die geestelike lewe van God se mense. Maar dit gaan nie net oor die verlede nie – so sal daar ook onder julle vals leraars kom.

Onder julle? Petrus skryf aan die kerk; hy praat hier van mense in die plaaslike gemeente. Hy praat nie van New Age mense op televisien nie; hy praat van lidmate.

In ons gemeentes groei die onkruid en koring saam – daar is nie so iets soos ‘n suiwer gemeente nie. Maar hoe herken ons ‘n vals geloof en dwaalleraars? In 2 Petrus 1 lees ons van opregte gelowiges; in 2 Petrus 2 lees ons van  vals gelowiges. Colin Smith sit hierdie twee hoofstukke langs mekaar om die verskil duidelik na vore te bring.

• Verskillende Bron. Waar kom die boodskap vandaan. Petrus sê dat hulle hulle nie op versinsels of legendes verlaat het toe hulle die krag van ons Here Jesus Christus en sy wederkoms bekend gemaak het nie. (1:16). En die vals leraars? In hulle hebsug sal hulle julle met allerhande stories uitbuit (2:3). Die ware leraar se bron is die Bybel; die dwaalleraar se bron is sy eie kreatiwiteit – hulle maak hulle eie boodskappe op.
• Verskillende boodskap.Sy Goddelike krag het ons alles geskenk wat ons nodig het om te lewe en Hom te dien – vir die ware leraar  staan Jesus Christus sentraal. Vir die vals leraars staan Jesus op die rant: Hulle sal verderflike  dwaalleer insmokkel en die Here wat hulle vrygekoop het, verloën (2:1). Let op die woord insmokkel – min mense in die gemeente sal Jesus openlik verloën. Die beweging weg van Jesus Christus is baie subtiel. Luister mooi en jy sal hoor dat Jesus Christus nie noodsaaklik vir sy boodskap is nie.
• Verskillende posisie. In watter posisie laat die boodskap jou? Die ware Christen kan die verderf ontvlug wat deur begeerlikheid in die wêreld werksaam is, en deel kry aan die Goddelike natuur (1:4). Luister hoe beskryf Petrus die vals Christen: Hulle belowe vryheid aan hierdie mense, al is hulle self slawe van die verderf, want as iets jou in sy mag het, is jy sy slaaf (2:19). Die ware gelowige is vry van die verderf; die vals Christen is ‘n slaaf van die verderf.
• Verskillende karakter. Watter soort mense produseer die boodskap? Die ware Christen werp alles in die stryd om sy geloof te versterk met deugsaamheid, die deugsaamheid met kennis, die kennis met selfbeheersing, die selfbeheersing met volharding,  die volharding met godsvrug, die godsvrug met liefde onder mekaar en die liefde onder mekaar met liefde vir alle mense (1:5 – 7). Die vals leraars is uitdagend en verwaand en erken nie gesag nie (2:10). Hulle oë is die ene wellus … en is bedrewe geldwolwe (2:14).
• Verskillende oproep. Hoekom moet ons na die boodskap luister? Die ware gelowige het die boodskap van die profete –  hierdie boodskap is soos ‘n lamp wat in ‘n donker plek skyn (1:19). En die vals leraars? Met wellus en losbandigheid verlei hulle die mense wat pas vrygekom het uit die kring van dié wat op dwaalweë verkeer  (2:18). Die ware Christen vra: “Wat het God in sy woord gesê?” die vals leraar vra: “Wat wil die mense graag hoor?”
• Verskillende vrugte. Watter gevolg het die boodskap in die lewe van die mense? Die ware gelowige sal met vrug ons Here Jesus Christus beter leer ken (1:8).En die vals leraars? Hierdie mense is droë fonteine – Vir hulle word in die diepste duisternis plek gehou (2:17. Belowe baie; produseer niks nie.
• Verskillende einde. Waarheen lei die boodskap? Die ware Christen: En dan sal daar vir julle vrye en feestelike toegang wees tot die ewige koninkryk van ons Here en Verlosser, Jesus Christus (1:11). En die vals gelowiges? So sal hulle hulleself baie gou in die verderf stort … hulle ondergang is onafwendbaar (2:1, 3).

So sal daar ook onder julle vals leraars kom. Hier het ons ‘n duidelike waarskuwing. Wat moet ons hiermee maak?

• Die gemeente moet beskerm word – daar is mense wat meer skade as goed gaan doen. Hulle lyk asof hulle goeie mense is, maar hulle aanvaar nie die gesag van die Bybel of dat Christus alleen ons Verlosser is nie. Ons moet hulle verwelkom, want hulle het Christus nodig, maar ons moet keer dat hulle enige invloed in die gemeente uitoefen.
• Skeptici sal sê dat die kerk vol valsheid is – hulle het dit nog altyd gedoen. Natuurlik is daar sulke mense in die kerk, maar hulle teenwoordigheid is geen rede om die opregtes te verwerp nie.