Alle Paaie lei na Jesus: Die mens as beeld van God (3) – Adrio König

5.3.2 God openbaar Homself in ’n Mens

Ons bely twee dinge oor Jesus: dat Hy tegelyk God en Mens is. Maar hoe is dit moontlik dat een Persoon tegelyk God en mens kan wees? Verskil God en mens dan nie soveel dat dit onmoontlik is, dat Hy ’n soort gesplete persoonlikheid sou moes hê nie? Mense probeer die vraag so antwoord dat hulle sy lewe in twee dele verdeel: Sekere dinge het Hy as God gesê of gedoen, en ander dinge het Hy as mens gesê of gedoen. Hy het as mens gesê dat Hy nie weet wanneer die wederkoms sou wees nie, en Hy het net as mens gesterf. Maar Hy het as God wonderwerke gedoen en uit die dood opgestaan.

Ons het egter nie grond in die Bybel om Jesus se lewe so in twee te deel nie. Die Evangelies skep die indruk van een Persoon wat ten volle by alles wat Hy gesê en gedoen het, betrokke was. Maar hoe is dit dan moontlik dat Hy beide was, God én Mens? God en mens verskil tog radikaal.

 

Is dit regtig so? Wat dan daarvan dat ons bedoel is om die beeld van God te wees? Veronderstel “beeld” nie juis ooreenkoms nie? Natuurlik nie identiteit nie, maar genoeg ooreenkoms dat die afgebeelde in die beeld herken kan word. As ek aan my doel beantwoord, moet mense iets van God in my kan sien, moet hulle uit my optrede kan aflei hoe God is. Dis tog wat “beeld” beteken.

 

Kom ons gaan hiermee na die Bybel. Jesus som die wet in twee gebooie op, liefde vir God en liefde vir mense. Die een woord wat die twee gebooie in gemeen het, is liefde. Jesus vat dus God se wil vir ons in een woord saam: liefde. Johannes skryf kernagtig oor God en watter woord gebruik hy? Ook liefde: God is liefde (1 Joh 4:8, 16). Die konklusie lê voor die hand. Omdat God liefde is, moet ons in liefde leef om te wys hoe Hy is. Daarom kan Jesus die wet opsom in twee liefdesgebooie. Paulus skryf dit pragtig: “Omdat julle kinders van God is en Hy julle liefhet, moet julle sy voorbeeld navolg. Lewe in liefde, soos Christus ons ook liefgehad het … ” (Ef 5:1-2). Kernagtiger kan ’n mens dit nie uitdruk nie.

 

Liefde is ’n lewenshouding. Om God se beeld te wees, beteken dus om iets van sy lewenshouding en lewenswaardes te vertoon. En is dit nie presies wat Jesus gedoen het nie? Ons glo Hy is die openbaring van God. Dit beteken toe Hy mense vergeef het, het Hy gewys wie God is en wat God doen. Toe Hy mense genees het, van bose magte bevry het, kos gegee het, het Hy gewys wie en hoe God is. Maar is dit nie wat God ook van ons verwag nie? Moet ons nie ook vergewe en ook mense in nood help nie? Soos Jesus.

 

Maar dit beteken tog dat Jesus in sy één lewe, in presies dieselfde dinge wat Hy gedoen het, tegelyk gewys het hoe God is én hoe ons moet wees. Dit beteken verder dat Jesus wat ’n menslike lewe gelei het, in staat was om deur menslike optrede te wys hoe God is. Dit beteken nog ’n keer dat dit inderdaad paslik en reg is dat die Bybelskrywers in menslike terme oor God praat. En dit beteken op sy beurt weer dat God en mens nie regtig so radikaal verskil nie.

 

Maar hierna moet ons nog ’n keer kyk. Verskil God en ons regtig nie? Nee, God en mens verskil inderdaad, selfs baie. Die vraag is net: Hoe? In minstens twee opsigte. God is die Skepper en ons is skepsels.  Dit is ‘n radikale verskil, en dit sal nooit verander nie. Hy is ewig en ons is tydelik. Ons het ’n oorsprong, maar Hy nie. Hy is onsterflik en ons is sterflik. Hy moet ons uit genade deel gee aan die ewige lewe.

 

Verder het daar in die geskiedenis ’n tweede groot verskil ingekom, ’n verskil wat nie in beginsel bestaan soos die verskil Skepper-skepsel nie: God is heilig, maar ons is sondig. Hierop sou ons lank kon voortborduur. Ons is onbetroubaar, maar Hy is betroubaar. Hy gee om, maar ons is selfsugtig.  Die eerste verskil is wesenlik en sal altyd so bly, die tweede een is ons skuld. Dis glad nie hoe God dit bedoel het nie. Goddank dit is tydelik, ons sal terugverander word na wat God ons oorspronklik bedoel het. Op die nuwe aarde, in die nuwe Jerusalem sal niks inkom wat onrein is nie (Op 21:27). Dis waaroor God se hele opoffering in Jesus gaan: Om ons weer te maak soos Hy is, heilig.

 

Maar nou terug by ons opdrag: Ons is bedoel om die beeld van God te wees, om deur ons doen en late te wys hoe God is/wat God doen. Eintlik het dit ook van Israel as volk van God gegeld: Hulle moes die ander volke na Jerusalem lok sodat ook hulle die Here daar sou kom dien. Het hulle? Of is dit só dat die nasies later eerder Israel se God gespot het as om Hom in Israel se lewe te herken en te begin dien?

 

Ons kan lekker en breed uitwei oor hulle aanhoudende ongehoorsaamheid aan God. Maar is hulle nie maar verteenwoordigers van die mensdom nie? En ons wat onsself gelowiges, volgelinge van Jesus noem? Vaar ons soveel beter? Verduister ons nie eerder dikwels mense se uitsig op God nie?

Dis nie net Israel in die Ou Testament wat misluk het in God se doel met hulle nie. Die mensdom self het misluk. En nou?

 

Onthou uit ons bespreking van die verbond (Abraham, hoofstuk 1): Dis ’n eensydige verbond wat God alleen ingestel het en waaroor Hy alleen besluit. Hy laat nie die werk van sy hande vaar nie. Toe Israel en die mensdom misluk in sy doel met hulle, toe hulle nie sy beeld vertoon nie, toe gee Hy sy beeld aan hulle in ’n Jood uit Nasaret.

 

Jesus word herhaaldelik in die Nuwe Testament “die beeld van God” genoem (2 Kor 4:4-6; Kol 1:15; Heb 1:3), wat beteken dat Hy is soos ons bedoel was om te wees. Terwyl ons dit nie is nie, gee God in Jesus vir ons ’n voor-beeld van wat Hy met ons  bedoel. Soos ons in Jesus kan sien wie en hoe God is, wil God hê dat mense dit in ons kan sien. Martin Luther sou gesê het ons moet vir ander mense Christus word.

 

Dit kom duidelik uit in die “soos”-uitsprake van die Nuwe Testament. Ons moet soos Jesus word, wees, optree. Hier volg ’n aantal van hierdie uitsprake. Ywerige Bybellesers kan ’n keer die Nuwe Testament deurlees en dalk veel meer as net hierdie paar kry.

• Ons moet soos Christus in liefde lewe (Ef 5:2).
• Ons moet mekaar soos Christus liefhê (Joh 13:34).
• Mans moet hulle vroue soos Christus liefhê (Ef 5:25).
• Ons moet mekaar vergewe soos Christus ons vergeef het (Kol 3:13).
• Ons moet onsself rein hou soos Christus rein is (1 Joh 3:3).
• Ons moet so regverdig wees soos Christus (1 Joh 3:7).
• Ons sal by sy wederkoms soos Christus wees (1 Joh 3:2).
• Christus moet in ons gestalte kry (Gal 4:19).
• Dieselfde gesindheid van nederige diens wat in Christus was moet ook in ons wees (Fil 2:5 ev)
• Dieselfde werke wat Christus gedoen het, sal ons ook doen (Joh 14:12).

 

Daar is ook ’n ander reeks “soos”-uitsprake: Ons moet soos God wees. Dis natuurlik nie vreemd nie, want ons is juis bedoel om soos God te wees, om sy beeld te wees.

• Ons moet soos God vergewe (Ef 4:32).
• Ons moet soos God heilig wees (1 Pet 1:15-16).
• Ons moet soos God barmhartig wees (Luk 6:36).
• Ons moet soos God in die lig lewe (1 Joh 1:5-7).
• Ons moet soos God volmaak wees (Matt 5:48).
• Ons moet rus van ons werk soos God van Syne (Heb 4:10).
• Ons goeie werke moet mense aan ons Vader herinner (Matt 5:16).

 

God gee dus aan ons sy beeld in ’n nuwe vorm: in sy Seun Jesus Christus. En Hy roep ons op om soos Christus te leef. Dan sal ons sy beeld vertoon omdat ons soos Hy sal leef. Maar kan dit? Natuurlik weet ons ons is geroepe om Jesus na te volg. Maar dis een saak om dit te weet. Dis ’n tweede saak om dit te doen.

 

Maar God sorg mos vir sy verbond! Is dit nie presies waar die Heilige Gees se werk inkom nie? Jesus staan mos nie net buite ons en wys ons hoe nie. Hy kom mos deur die Gees in ons in en verander ons lewe om soos Syne te word. Die Gees het ons deur die doop en die geloof aan Christus verbind sodat ons ou sondige lewe saam met Christus gekruisig en begrawe is, en ons in ’n nuwe lewe saam met Christus uit die dood opgestaan het. Hierdie nuwe lewe is natuurlik eintlik Christus se opstandingslewe: “Christus, wat julle lewe is … ” (Kol 3:4). En omdat Hy die beeld van God is, kan ons nou dié beeld vertoon, kan ons nou beantwoord aan die doel wat God met ons lewe het.

 

Dit beteken dat ons vir die soveelste keer beleef dat die groot temas van die Bybel, insluitende die mens as beeld van God, na Jesus lei.

 

 

Mense wonder dikwels oor verskeie aspekte van die Christelike geloof. Alle Paaie lei na Jesus (2010) deur prof Adrio König is ʼn baie nuttige naslaanwerk wat ʼn betrokke en uitdagende verduideliking bied van die die middelpunt van ons geloof: Jesus Christus.

 

Bybelkennis gaan gereeld gedeeltes uit hierdie bron publiseer. Ons dank aan prof König en CUM vir hierdie vergunning.

 

Vir meer inligting oor CUM, besoek gerus hulle webblad by www.cumuitgewers.co.za

 

 

 

 

Skrywer: Prof Adrio König

 

Seeing is not believing. Seeing is seeing. Believing is being confident without seeing. —G. Campbell Morgan

‘n Nuwe Kategismus: Vraag 11

Vraag:

Wat verwag God van ons in die sesde, sewende en agste gebooie.

 

 

Antwoord:

Sesde: dat ons nie ons naaste sal seermaak of haat of vyandig teenoor hom sal wees nie, maar dat ons geduldig en vreedsaam sal wees. Ons sal selfs ons vyande liefhê. Sewende: dat ons ons van seksuele onsedelikheid sal weerhou en rein en getrou sal leef – in ons huwelike of as ons nog enkel is. Ons sal alle onrein optrede, gedagtes of begeertes of wat daartoe mag lei, vermy. Agste: ons sal nie sonder toestemming iets neem wat nie aan ons behoort nie; ons sal nie goed van iemand wat daardeur kan baat, weerhou nie. [Die onderstreepte gedeeltes is die antwoord vir kinders.]

 

Teksvers

Al die gebooie: “Jy mag nie egbreuk pleeg nie, jy mag nie moord pleeg nie, jy mag nie steel nie, jy mag nie begeer nie,” of watter ander gebod daar ook al is, word immers in hierdie een gebod saamgevat: “Jy moet jou naaste liefhê soos jouself.” (Romeine 13:9).

 

Kommentaar

Die mens kan nie eers die Tien Gebooie onderhou nie. Tog praat ons so maklik van onderhouding van die Bergrede en om Christus na te boots … Die Jode was ‘n nasie aan wie God sy wet deur sy dienaar Moses gegee het en hulle kon dit nie onderhou nie. Hulle kon nie die Tien Gebooie onderhou nie. Niemand kon die gebooie nog ooit volmaak onderhou nie … as niemand die Tien Gebooie, soos hulle dit verstaan, kan onderhou nie, sal hulle mos nooit die Tien Gebooie soos die Here Jesus Christus dit geïnterpreteer het, kan onderhou nie. Dit was die groot probleem van die Fariseërs, wat Hom gehaat en uiteindelik gekruisig het. Hulle het gedink dat hulle die Tien Gebooie en die morele wet nagekom het. Ons Here het hulle oortuig en aangekla dat hulle dit nie gedoen het nie. Hulle sê dat hulle nog nooit moord gepleeg het nie. Wag ‘n bietjie sê ons Here. Het jy al ooit vir jou broer gesê:” jou gek of jou dwaas? As jy dit gedoen het is jy skuldig aan moord. Moord beteken nie net om iemand fisies dood te maak nie; dit beteken ook bitterheid en haat in jou hart … as jy reg onthou het Hy dieselfde oor owerspel geleer. Hulle het gesê dat hulle onskuldig was. Maar, wag ‘n bietjie sê ons Here, sê jy dat jy nog nooit egbreuk gepleeg het nie?  Maar, Ek sê vir julle: Elkeen wat na ‘n vrou kyk en haar begeer, het reeds in sy hart met haar ontug gepleeg (Matteus 5:28). Hy is skuldig; hy het begeer … ‘n Gedagte en om jou te verbeel, is net so veragtelik in die oë van God as die daad self.

 

Hierdie kommentaar is geskryf deur David Martyn Lloyd-Jones (1899–1981). Hy was ‘n Walliese geneesheer en ‘n Protestantse leraar. Hy is veral bekend vir sy prediking en onderrig in Westminster Kapel in Londen – vir dertig jaar lank. Hy het maande, soms self jare, geneem om ‘n hoofstuk in die Bybel uit te lê – vers vir vers. Sy belangrikste werk in waarskynlik sy kommentaar op die brief aan die Romeine – veertien volumes. Hierdie kommentaar kom uit  The Cross (Wheaton: Crossway, 1986), 176–177.

 Verdere Leestof

 “Teacher” and “Love” in Concise Theology, deur J. I. Packer.

 Gebed

O barmhartige God en Vader wat beloof het om u geestelike tempel onder ons te bou, nie met hout en steen nie, maar met u opbouende Heilige Gees, wat in diegene wat glo woon. Ons pleit by U dat ons nie, onder die invloed van versoekings, u tempel deur ons sondes onrein sal maak nie. Mag ons ons aan God as kinders oorgee; mag ons U voortdurend verheerlik deur gehoorsaamheid totdat ons u heerlikheid sien. Nou sien ons u heerlikheid net in u Woord weerkaats deur Jesus Christus ons Here. Amen.

 

Hierdie gebed is deur Johannes Calvyn (1509 – 1564) geskryf. Hy was ‘n teoloog, administrateur en herder. Hy is in Frankryk gebore. Sy ouers was streng Rooms-Katolieke. Hy werk die grootste deel van sy lewe in Genève waar hy die Gereformeerde Kerk georganiseer het. Hy het The Institutes of the Christian Religion, die Geneva Catechism, as ook verskeie Skrifkommentare geskryf.

Hierdie gebed kom uit  “A Prayer of John Calvin” in General Liturgy and Book of Common Prayer, voorberei deur Samuel Miles Hopkins (New York: Barnes, 1883), 47.

 

Copyright © 2012 by Redeemer Presbyterian Church

We encourage you to use and share this material freely—but please don’t  charge money for it, change the wording, or remove the copyright information. Ek het slegs die gedeeltes vertaal.

“I have always imagined that Paradise will be a kind of library.”  – Jorge Luis Borges 

Die sentrale boodskap van die Bybel

Die sentrale boodskap van die Bybel is die boodskap van verlossing. Deur beide die Ou en Nuwe Testamente is daar drie goue drade wat ons moet raaksien: die Persoon wat die verlossing bring. Die wyse van verlossing en die erfgename van verlossing.

F. F. Bruce sê ons kan die herbewoord  in terme van die verbondsidee. Ons kan nou sê dat die sentrale boodskap van die Bybel God se verbond met die mens is en die goue drade is die Bemiddelaar van die verbond, die basis van die verbond en die verbondsmense. God self is die Verlosser van sy mense – Hy bevestig sy genadeverbond met die mens. Die basis van die verbond is God se genade wat sy mense oproep om met geloof en gehoorsaamheid te reageer. Die erfgename van verlossing, die verbondsmense, is die volk van God – die kerk van God.