“If malice or envy were tangible and had a shape, it would be the shape of a boomerang.” ~ Charley Reese

Evangelisasie – Hoe begin ek die gesprek?

Vir baie mense is die ding wat hulle bang maak oor evangelisasie die probleem om die gesprek te begin. As iemand na ons sou kom en vra: “Wat moet ek doen om gered te word?” sou ons dit kan hanteer. Dit gebeur egter baie selde. Meestal moet jy die gesprek aan die gang kry.

Omdat ons senuwees pla as ons ‘n geestelike gesprek  moet begin, is dit altyd goed om darem iets in jou gereedskapskas te hê om dinge aan die gang te kry. Maar,  gereedskap is net so goed soos die persoon wat dit gebruik. Dit is ook nie ‘n plaasvervanger vir liefde nie – liefde vir ons naaste wat nog nie ‘n verhouding met God het nie.

‘n Ongemaklike stuk gereedskap is die sogenaamde “diagnostiese vraag” – dit is veronderstel om ‘n nie-bedreigende vraag te wees. Dit is iets soos: “Beskou jy jouself as ‘n geestelike persoon?”  Nog ‘n gewilde een is: “Wat dink jy gebeur met jou as jy doodgaan?” Die probleem is dat hierdie vrae nie baie natuurlik voorkom nie. Hulle is teoreties goed, maar in die praktyk nie so goed nie.

Vrae is egter belangrik, maar baie hang af van hoe jy die vraag vra. Vra ‘n eerlike vraag en luister noukeurig na die antwoord. Mense raak baie opgewerk oor vir verkoopspraatjies – hulle skakel onmiddellik af. Hulle ken die verskil tussen ‘n eerlike vraag en ‘n verkoopsvraag. Vra jou vraag met die bedoeling om te luister.

Ons moet meer natuurlike vrae vra. ‘n Tyd gelede het ons gevra: “As jy vannag sou doodgaan, is jy seker dat jy hemel toe gaan?” Hierdie vraag gaan nie meer goed af nie – om die waarheid te sê mense raak opstandig as jy dit vra. ‘n Moontlike vraag is: “Voel jy dat jy nader of verder van God af beweeg?” Hierdie is ‘n oop vraag wat nie bedreigend is nie. Ek kan baie aflei uit die persoon se antwoord – as ek luister.

J. D. Greear gee nog verdere vrae wat hy voel nuttig is. “Wat was jou ondervinding met die kerk?” “Hoe dink jy lyk ‘n suksesvolle/gelukkige lewe?” Natuurlik is hierdie vrae nie voldoende nie, maar as jy opreg vra en met deernis luister, sal jy verbaas wees oor hoe die Heilige Gees jou verder lei. Die doel is om net eers ‘n gesprek aan die gang te kry.

“As a moth gnaws a garment, so doeth envy consume a man.” ~ St. John Chrysostom

Is die kerk nog Christelik?

‘n Baie snaakse vraag om te vra. Michael Horton ( Christless Christianity) sê dat hy soms die gevoel kry dat baie leraars in die Bybel soek vir aanhalings wat by hulle preek pas – verder is die Bybel irrelevant. Dit is tog sekerlik ‘n oordrywing. Maar kom ons kyk van nader  na die kerk vandag:

• God is vir ons ‘n persoonlike hulpbron – nie meer iemand wat ons ken, vertrou en aanbid nie.
• Jesus Christus is ‘n lewensafrigter met ‘n baie goeie wedstrydplan vir ons oorwinning – nie meer ons Verlosser wat alles reeds vir ons gedoen het nie.
• Verlossing verwys na ‘n goeie lewe nou – nie meer na ons Verlosser van God se oordeel nie.
• Die Heilige Gees is ‘n elektriese prop wat ons inprop wanneer ons krag nodig het.

Die kerk in die Weste word toenemend ‘n kultuurinstelling wat nog slegs ‘n sentimentele band met Jesus Christus het. Ons het nie meer baie krag vir Paulus se boodskap nie: Ons verkondig Christus wat gekruisig is. Vir die Jode is dit ‘n aanstoot en dit die ander is dit onsin (1 Korintiërs 1:23). Die kerk kan tog nie ‘n aanstoot wees nie, want dit bots met ons verbruikerskultuur waar aanvaarbaarheid deur ander mense belangrik is.

Speel Jesus Christus die hoofrol in die kerk of net ‘n ondersteunende rol? Het ons boodskap nie niksbeduidend, sentimenteel en irrelevant geword nie? Wat soek ons vandag by God? Geluk of vermaak? Verlossing of ons terapeutiese welstand? Roeping of pragmatiese sukses gemeet aan getalle – kerkbywoning, begroting, ens – nie? Is daar iets in die kerk wat ons nie by Dr Phil of Oprah kan kry nie?

Hoe meer ek hieroor nadink, hoe meer kom ek tot die gevolgtrekking dat hier baie waarheid hierin steek. Is die kerk daar om mense tevrede te stel of om mense op te roep om weer te besef wat God reeds in Jesus Christus vir ons gedoen het? Ons dra armbandjies – WWJD – What Would Jesus Do. Moet ons hulle nie vervang met WHJD – What Has Jesus Done – nie?

 Blog57c

“As a moth gnaws a garment, so doeth envy consume a man.” ~ St. John Chrysostom

There are no crown-wearers in heaven who were not cross-bearers here below. —C.H. Spurgeon

Verlossing = Selfverbetering

Ons glo dat as jy suksesvol wil wees, moet jy ‘n goeie selfbeeld en baie selfvertroue hê. Die laaste ding wat ons wil hoor is dat ons niks kan doen om onsself te verlos nie. Ons glo dat ons belangrike antwoorde moet kry, ons dit binne onsself moet kry – nie buite nie; ook nie by God nie

Jeremia het probleme met mense wat nie van sy uitsprake hou nie – hy verkondig nie net goeie nuus nie, maar ook die swaarkry wat voorlê. Vals profete maak sy naam sleg. Hulle sê dat hy onnodig pessimisties is.  Dan sê die Here: Hulle het ‘n goedkoop raat vir die wonde van my volk. Hulle sê net: “ Alles is reg! Alles is reg!” Maar niks is reg nie. Wanneer hulle aan die kaak gestel word oor die gruwelike dinge wat hulle gedoen het, skaam hulle hulle nie eers nie, hulle weet nie van skaamte nie. Daarom sal hulle tot ‘n val kom soos al die ander voor hulle; wanneer Ek hulle straf, sal hulle omkom, sê die Here (6:14 – 15). Is ons skaam as ons iets verkeerd doen? Sê ons nie dikwels Alles is reg! Maar niks is reg nie. Ons kry basies dieselfde in Paulus se afsluiting in sy Brief aan die Romeine. Hy waarsku die gemeente teen mense wat verdeel en hulle afvallig maak van die leer wat hulle ontvang het. Dan sê hy: Met al hulle mooipraatjies en vleitaal mislei hulle die liggelowige mense (16:17  – 18).

Kry ons dit nie nog steeds in die kerk nie – mooipraatjies en vleitaal? Kyk maar na die voorpoedsteologie – God is daar vir my en my geluk. Verlossing word nou ‘n saak van selfverbetering.

Jy sal saam met My in die paradys wees – Francois Malan

Loraine vra:

Ek wil graag weet in Lukas 23 vers 42 lees ons van die een kwaaddoener wat aan Jesus sê om aan hom te dink in Sy koninkryk. Jesus het hom geantwoord en gesê voorwaar Ek sê vir jou dat jy vandag saam met My in die Paradys sal wees. Kan ek dit so verstaan dat Jesus toe Hy sy asem uitblaas na die Paradys gegaan het, m.a.w Sy Siel het opgegaan na die hemel of dan die Paradys. Wat ek ook raak lees is dat die man van Jesus se koninkryk praat en Jesus van die Paradys. Ek sal dit waardeer as iemand my in geheel kan verduidelik van Jesus se woorde van Paradys en dan was Hy in die graf en het weer na die 3de dag opgestaan en het opgevaar na die hemel. 

Antwoord

Prof Francois Malan antwoord:

Paradys is ‘n Persiese woord vir ‘n omheinde gebied soos ‘n park of ‘n tuin. Nadat die Grieke in 300 v.C. die Persiese wêreld ingeneem het, is die woord in Grieks opgeneem om ‘n ideale tuin te beskryf. Toe die Ou Testament in Grieks vertaal is in 250 v.C., is die Hebreeuse ‘tuin van Eden’ van Genesis 2:8 vertaal as ‘paradys’, die plek waar die mense gewoon het, en God met hulle verkeer het. Na die sondeval is hulle uit die tuin van Eden uit weggestuur (Gen.3:24)

Toe die geloof in Israel begin posvat dat God die oorspronklike geluk sou herstel, het die Paradys die naam geword vir die toekomstige woonplek van die regverdiges, wie se verhouding met God herstel is, soos dit voor die sondeval was. En dit het Jesus daar aan die kruis kom doen. Daarom gebruik Hy die woord Paradys wat vir die moordenaar aan die kruis ‘n bekende term sou wees.

Skrywer: Prof Francois Malan