‘n Kind, Jesus, word gebore en word groot (3)

‘n Kind, Jesus, word gebore en word groot (3) – Jan van der Watt

deel 3 – die laaste geboorteverhale en Jesus as kind

 

 

i) Johannes oor Jesus se geboorte

ii) Paulus oor die geboorte van Jesus

Behalwe vir die kruis en opstanding van Jesus stel Paulus baie min in die aardse lewe van Jesus belang. Hy het minder as tien verwysings na die aardse lewe van Jesus, buiten sy verwysings na die kruis en opstanding, wat natuurlik volop is. Van sy verwysings na Jesus se geboorte is die volgende – die verse is hier afgedruk, maar as jy tyd het, lees gou die kontekste van die verse ook:

  • – “Maar toe die tyd wat God daarvoor bepaal het, aangebreek het, het Hy sy Seun gestuur. Hy is uit ’n vrou gebore en van sy geboorte af was Hy aan die wet onderworpe 5om ons, wat aan die wet onderworpe was, los te koop sodat ons as kinders van God aangeneem kon word”.
  • – “As mens is Hy uit die geslag van Dawid gebore.”
  • – “uit hulle is die Christus as mens gebore”.

    • Wat sou jy sê was Paulus se idee van kersfees as jy na hierdie verse kyk?

    Ons kan ten minste die volgende uit Paulus se kersverhale aflei:

  • Dit was belangrik om raak te sien dat Jesus uit die Jode gebore is (m.a.w. die volk van God aan wie God al sy beloftes gemaak het) en dat hy in ‘n koninklike lyn staan, naamlik die lyn van Dawid. (Vgl die begin van Matteus se geslagsregister). Jesus staan nie los van die Israeliete, die volk van God nie, maar staan vierkantig binne-in.
  • Soos enige Israeliet was hy aan die wet onderworpe (kyk ook hoe Lukas beklemtoon dat Jesus sy tempelverantwoordelikhede nagekom het).
  • God staan agter alles – Hy bepaal die tyd en Hy stuur sy Seun. (Dit weerklank die boodskap van beide Matteus en Lukas).

    • Hierdie afleidings het niks te doen met ‘n pap babatjie in ‘n bedjie nie, maar is swaar teologiese uitsprake oor die kind wat gebore is. Jesus se latere lewe is reeds in die kersverhaal sigbaar.

    iii) Jesus se kinderdae

    Die Nuwe Testament is byna tjoepstil oor Jesus se kinderdae. Al inligting wat ons daaroor het, is uit Luk 2:39-52 (lees dit gerus). Jesus is Nasaret toe en het daar gegroei en sterk geword, begenadig deur God (sien ook Mat 2:23). Dan word die verhaal vertel van die besoek aan die tempel toe Jesus 12 jaar oud was. Daar proklameer hy dat sy Vader God is en dat Hy meer aan God gehoorsaam moet wees as aan sy aardse ouers. Ook as kind was God dus by Jesus.

    Die rede vir die swye oor Jesus se kinderdae is omdat die werklike openbare bediening van Jesus eers na sy dood begin. Sy kindertyd is dus nie belangrik vir die boodskap oor Hom nie.

    samevatting

     

    • Gee in jou eie woorde ‘n kort samevatting van wat jy alles oor die geboorteverhale geleer het:

  • Wat staan vir jou uit as jy aan die geboorteverhale terugdink?



    • Alle Paaie lei na Jesus: Die Psalms, Profete en Wysheidsliteratuur (3)

    Alle Paaie lei na Jesus: Die Psalms, Profete en Wysheidsliteratuur (3) – Adrio König

    4.8.3 Die Wysheidsliteratuur

    Twee skeppingsvoorstellings wat ons reeds oor en oor gekry het, kom ook hier voor: stryd by die skepping, en die skepping as God se handewerk.

     

    Ons gaan nie nou breedvoerig hierop in nie, omdat hier nie nuwe gesigspunte na vore kom nie. Vir die strydvoorstelling: Job 9:8; 26:12 ev; 38:8-11; Spreuke 8:29. Die voorstelling van die skepping as God se handewerk kom algemeen voor. Daar is egter twee nuwe perspektiewe oor die skepping: Die skepping as ’n gebou, en die betrokkenheid van die wysheid by die skepping.

     

    Oor die skepping as ’n gebou is daar ’n paar sydelingse verwysings (Job 9:6; 26:11; Spr 8:29), maar in Job 38 word dit breër uitgewerk. Al die elemente van die voorbereiding vir die bouwerk word genoem: die fondamente is gelê, die gebou is afgemeet, die maatlyn is gespan, die fondamente is versterk, die hoeksteen is gelê (NJB). In vers 7 volg dan die fees wat gevier word as die hoeksteen gelê is.

     

    Direk hierna kom die beroemde voorstelling dat God toe die see moes inperk “agter slot en grendel” omdat dit die land bedreig (38:9-11). Onthou die land is die mens se woonplek. Skepping en beskerming word dus aan mekaar verbind. Ons het dit ook in ’n minder opvallende vorm in Genesis 1 gekry in die skeidingsmotief. Die volgorde is belangrik: eers skepping, dan beskerming van die skepping.

     

    In Spreuke kry ons ook dié twee elemente, maar in omgekeerde volgorde. Hier word die see eers hokgeslaan en dan volg die bouwerk (Spr 8:29). Dit herinner ons nog ’n keer daaraan dat ons nie uit die skeppingsvoorstellings direkte afleidings kan maak oor hoe alles geskep is nie.

     

    Die vroulike figuur “wysheid” en haar betrokkenheid by die skepping is die belangrikste bydrae van die Wysheidsliteratuur. Daar is heelwat korter verwysings na haar (Job 12:13; 28:20-28; Spr 3:19-20; 4:5-9; 7:4; 9:1-6), maar Spreuke 8 is die belangrikste hoofstuk oor haar. Dit is interessant dat daar ook heelwat oor haar geskryf is in die Apokriewe boeke (Die Wysheid van Sirag 24, Die Wysheid van Salomo 7, Barug 3, 4). Nog voor ons na Spreuke 8 kyk, weet ons al sy is ’n uiters belangrike figuur. In Job het ons gelees net God ken die pad na haar (28:23), maar sy is vir mense ’n beskermende metgesel wat hulle veilig sal bewaar (Spr 4:5-6). ’n Mens moet haar jou suster maak, want sy sal jou teen die slegte vrou beskerm (7:4-5). Sy berei ’n wonderlike fees en nooi almal wat wysheid kortkom om by haar te kom eet (9:1-6).

     

    In Spreuke 8 word veral haar besondere verhouding met God en haar betrokkenheid by die skepping besing. In vers 1-21 het ons ’n lied oor haar belangrikheid. Lees dit gerus! Ons lees hier onder andere dat sy “berei”, “geformeer” én “gebore” is – drie uiteenlopende voorstellings (1953-vertaling). Dit sê opnuut dat ons nie uit die skeppingsvoorstellings kan aflei hoe alles geskep is nie.

     

    Dan kom haar skeppingsbetrokkenheid (22-31). Sy is die eerste skepsel, selfs die “eersteling” (firstborn NJB), gemaak voor enigiets anders (21-26). Sy was teenwoordig en betrokke by die

    skepping (27-30a). Sy was selfs God se vreugde. Dit kan ons natuurlik nie ontgaan dat sommige van hierdie begrippe ook vir Jesus gebruik word in die Nuwe Testament nie. Dáár sal ons hier op terugkom.

     

    AllePaaieLeinaJesusMense wonder dikwels oor verskeie aspekte van die Christelike geloof. Alle Paaie lei na Jesus (2010) deur prof Adrio König is ʼn baie nuttige naslaanwerk wat ʼn betrokke en uitdagende verduideliking bied van die die middelpunt van ons geloof: Jesus Christus.

    Bybelkennis gaan gereeld gedeeltes uit hierdie bron publiseer. Ons dank aan prof König en CUM vir hierdie vergunning.

    Vir meer inligting oor CUM, besoek gerus hulle webblad by www.cumuitgewers.co.za

     

     

     

    Skrywer: Prof Adrio König



    ‘n Nuwe Kategismus: Vraag 9

    ‘n Nuwe Kategismus: Vraag 9

    Vraag:

    Wat vereis God in die eerste, tweede en derde gebod?

     

    Antwoord:

    Dat ek God as die enigste ware en lewende God ken. Tweedens, dat ek alle afgodery vermy en God nie onbehoorlik sal aanbid nie. Derdens, dat ons God se Naam met vrees en  eerbied hanteer en ook sy Woord en werke eer.

    [Onderstreepte gedeelte is die antwoord vir kinders.]

     

    Teksvers:

    Jy moet die Here jou God eer en dien en net in sy Naam ‘n eed aflê. Jy mag nie ander gode aanhang nie, ook nie gode van die volke in jou omgewing nie (Deuteronomium 6:13 – 14).

     

    Kommentaar

    God lei mense om te sien dat die God wat in die Skrif geopenbaar word en in die persoon van die Here Jesus gemanifesteer word, die God is wat die hemel en die aarde gemaak het. Die mens maak vir hom ‘n god waarvan hy hou; hy maak vir homself, as dit nie uit hout of klip is nie, van sy eie bewustheid of sy denke, ‘n god waarvan hy hou. Hierdie god  is nie ernstig oor die mens se oortredings nie of straf nie die ongelowiges  te streng nie. Hy verwerp vir God soos Hy is en brei uit oor ander gode – soos hy dink God behoort te wees. Die Heilige Gees, as Hy ons denke verlig, lei ons om te sien dat Jahwe God is en naas Hom is daar geen ander gode nie. Hy leer sy mense om te weet dat die God van hemel en aarde die God van die Bybel is – ‘n God wie se eienskappe gebalanseer is: barmhartigheid en geregtigheid, liefde gepaard met heiligheid, genade in waarheid en mag gekoppel aan teerheid. Hy is nie ‘n God wat net oogknip oor sonde nie, nog minder daarmee gelukkig is … maar ‘n God wat nie ongeregtigheid kan verdra nie en nie die skuldiges sal spaar nie. Dit is die groot argument vandag tussen die filosoof en die Christen. Die filosoof sê: “Ja, ‘n god as jy dan wil, maar dit is wat sy eienskappe moet wees – soos ek dit beskryf.” Die Christen antwoord: “Dit is nie ons besigheid om ‘n god te ontwerp nie, maar om die een God wat in die Skrif geopenbaar word te gehoorsaam.”

     

    Hierdie kommentaar is deur Charles Haddon Spurgeon (1834–1892), ‘n Engelse Baptiste prediker, geskryf. Spurgeon word pastoor van die New Park Street Church (later Metropolitan Tabernacle)  in Londen. Hy was slegs 20 jaar oud. Hy het dikwels vir meer as 10 000 mense sonder enige klankversterking gepreek. Hy was ‘n vrugbare skrywer en sy gedrukte werke is omvangryk. Ten tye van sy dood het hy amper 3 600 preke gepreek en 49 volumes kommentare, gesegdes. liedere gepubliseer.

    Hierdie kommentaar kom uit die preek  “Heart-Knowledge of God” in The Metropolitan Tabernacle Pulpit: Sermons Preached and Revised by C.H. Spurgeon During the Year 1874, Volume XX (London: Passmore & Alabaster, 1875), 674–675.

     

    Verdere leesstof

     “Self-disclosure” in Concise Theology, deur J. I. Packer.

     

    Gebed:

    U beveel dat ek geen ander gode voor u aangesig mag hê nie. Dit wil sê, U is my Here en my God en ek moet vir alle dinge na u hande kyk. Daarom moet ek al my vertroue in U stel, dankbaar teenoor U wees, U liefhê en vrees en gehoorsaam. In al my behoeftes moet ek u heilige Naam aanroep. Ek moet hierdie geloof, liefde, gehoorsaamheid, dankbaarheid en gebede aan niemand anders behalwe aan U gee nie. O Here, dit moet ons alles met ‘n hart vol vreugde doen. Ek het goeie rede hiervoor:   watter wonderlike ding is dit dat U ingewillig het om u Seun vir my te gee om my God te word.

     Maar ag, liewe Vader, wat sal ek sê?  In die verlede het ek u wet verbreek deur in u skepsels te vertrou, hulle aan te roep, ek het hulle liefgehad, gevrees en gehoorsaam eerder as U. In u goedheid en genade vergewe my en my afgodery van die verlede. Gee dat ek geen ander God in my hart het as net U nie, om niemand anders behalwe U te dien nie. Laat ek u Naam nie tevergeefs aanroep nie deur te vloek of om u Woord nalatig te hoor en te lees nie. Laat ek nie u waarheid en Woord ontken nie. of dit verberg as ek die geleentheid kry om u heerlikheid te bevorder en u waarheid te bevestig nie. Laat ek sien dat U wil hê dat ek my tong moet gebruik om in alle nederigheid u en u woord en u waarheid te bevestig. Laat ek met oorgawe bid en u Naam aanroep; laat ek in nederigheid u woord lees en hoor en daarvan met eerbied, trou en aandag praat; laat ek U dank en loof vir u groot barmhartigheid. Here, ek oortree U heilige, geseënde gebod soos ek dit ook in die verlede gedoen het. God, vergewe my sondes van die verlede en my huidige sondes waarvan hierdie gebod my aankla. Barmhartige Vader gee dat ek met u Heilige Gees vervul sal word om u heilige Naam, woord en waarheid in Jesus Christus lief te hê en te ken. Dat ek in al my behoeftes U heilige Naam sal aanroep; dat ek aan U al my dank gee; dat ek U sal loof en U grootmaak en U heilige Naam sal heilig as werktuig van u genade vir ewig en ewig.

     

    Hierdie gebed is deur John Bradford (1510–1555), ‘n Engelse Protestantse Hervormer  geskryf. Bradford het aan die universiteit van Cambridge gestudeer. Hy word die koninklike kapelaan vir Koning Edward  VI. Toe Mary Tudor, ‘n Katoliek, die troon bestyg word hy saam met  Latimer, Ridley and Aartsbiskop Cranmer gearresteer. Hy het ‘n groot reputasie as prediker gehad en ‘n groot skare het sy teregstelling bygewoon. Hy word veral onthou vir sy stelling:  “There but for the grace of God goes John Bradford.”  Sy werke waarvan sommige in die tronk geskryf is, sluit in briewe, oproepe, lofredes, preke en verhandelings.

    Hierdie gebed kom uit  “Godly Meditations: A Meditation upon the Ten Commandments” inThe Writings of John Bradford, edited by Aubrey Townsend (Cambridge: University Press, 1868), 150–157.

     

    Copyright © 2012 by Redeemer Presbyterian Church

    Woorde uit die Bybel – Weergeboorte (2)

    “Our religion will be unprofitable, if it does not change our heart, pervade our manners, and transform us into new creatures.” John Calvin

    Woorde uit die Bybel – Weergeboorte (2)

    Humpty Dumpty aan Alice in Lewis Carroll se Alice in Wonderland.

    Woorde, ook woorde in die Bybel, het ‘n spesifieke betekenis. Vir mense sonder teologiese opleiding is dit dikwels moeilik om die volle betekenis van woorde te verstaan.

    J. I. Packer het ‘n boek geskryf wat ons kan help: 18 Words: The Most Important Words You Will Ever Know. Ons gaan kyk na enkele van hierdie woorde. [Teksgedeeltes kom uit Die Boodskap.]

    Weergeboorte beteken ‘n drastiese verandering in ‘n mens – ‘n mens kom onder die gesag en beheer van die Heilige Gees. Die gevolg is dat die mens op God reageer en Hom gehoorsaam. Dit is egter nie iets wat ons as mense kan doen nie – alles is die gevolg van God se genade. Omdat hulle so op Hom vertrou, het Jesus alles vir hulle gedoen wat nodig was om God se kinders te word. God self het daarvoor gesorg dat hulle as sy kinders gebore word (Johannes 1:12 – 13).

    Is dit nodig dat ons weergebore moet word? Immers, ‘n kind wat uit ‘n mens gebore word, is maar net ‘n mens. Wie egter uit die Gees gebore word, begin geestelik lewe (Johannes 3:6). Soos Jesus vir Nikodemus verduidelik word iemand wat weergebore word deel van God se koninkryk.

    Wat is die vrug van weergeboorte? In 1 Johannes kry ons ‘n hele aantal antwoorde op hierdie vraag:

    • (5:18).

    Weergeboorte is die gevolg van die werk van die Heilige Gees in die sondaar. Dit is die gevolg van ons geloof in Jesus Christus. Dit word gekenmerk deur ‘n lewe van gehoorsaamheid en liefde.